Vietnam, gelegen in Zuidoost-Azië op het Indochinese schiereiland, grenst aan China, Laos en Cambodja en heeft een lange kustlijn langs de Zuid-Chinese Zee. Het land heeft een divers terrein, waaronder kustvlakten, bergen en vruchtbare rivierdelta's van de Rode Rivier en de Mekong. Het klimaat is tropisch met regionale variaties.

Historisch gezien heeft Vietnam periodes van buitenlandse overheersing ondergaan, met name door China en later Frankrijk, wat heeft geleid tot een mix van culturele invloeden. Na de koloniale periode kende Vietnam aanzienlijke conflicten tijdens de Vietnamoorlog, die resulteerden in verwoesting en ontheemding, maar eindigden met de hereniging onder communistisch bewind in 1976. Economische hervormingen, bekend als Đổi Mới, werden in 1986 geïntroduceerd, waardoor Vietnam overging naar een marktgerichte economie terwijl het een eenpartijstelsel handhaafde.

Economisch gezien is Vietnam geëvolueerd van een van de armste landen naar een land met een lager middeninkomen, aangedreven door productie, export en buitenlandse investeringen. Landbouw blijft belangrijk, maar de industriële en dienstensectoren groeien. Het land staat voor uitdagingen zoals het creëren van banen voor de jonge bevolking en het beheren van de snelle verstedelijking.

De beroepsbevolking van Vietnam is jong en steeds meer stedelijk. Hoewel landbouw nog steeds een aanzienlijk deel van de bevolking in dienst heeft, verschuift de focus naar de industriële en dienstensectoren, waarbij Vietnam een belangrijk productiecentrum wordt. De informele sector is groot, en er worden inspanningen geleverd om deze te formaliseren voor betere werknemersbescherming.

Cultureel gezien hecht Vietnam waarde aan senioriteit en indirecte communicatie, waarbij harmonie en persoonlijke connecties in zaken worden benadrukt. Werkplekken zijn hiërarchisch, en hoewel er een sterke werkethiek is, is er ook een groeiende wens onder jongere generaties voor een betere balans tussen werk en privéleven.

Uitdagingen voor Vietnam zijn onder meer het afstemmen van onderwijs op de behoeften van de markt, het uitbreiden van de formele economie en het in balans brengen van traditionele werkwaarden met moderne verwachtingen. Het land richt zich ook op het verminderen van de afhankelijkheid van arbeidsintensieve industrieën en het ontwikkelen van sectoren met hogere waarde, zoals technologie en toerisme, om economische groei te ondersteunen.

• Persoonlijke Inkomstenbelasting (PIT): Werkgevers moeten PIT inhouden op de salarissen van werknemers tegen tarieven van 5% tot 35% en deze maandelijks betalen vóór de 20e van de volgende maand. Zij verzorgen ook de jaarlijkse PIT-afrekening.

• Sociale Zekerheidsbijdragen: Werkgevers dragen 17,5% bij voor Sociale Verzekering, 3% voor Ziektekostenverzekering en 1% voor Werkloosheidsverzekering, gebaseerd op het maandsalaris van de werknemer.

• Vakbondsbijdrage: Werkgevers houden een vakbondsbijdrage van 1% in op de salarissen van vakbondsleden en betalen deze.

• Werknemersbijdragen: Werknemers dragen 8% bij aan Sociale Verzekering, 1,5% aan Ziektekostenverzekering en 1% aan Werkloosheidsverzekering.

• Persoonlijke en Afhankelijke Aftrekposten: Belastingplichtigen ontvangen een maandelijkse aftrek van VND 11 miljoen, en VND 4,4 miljoen voor elke afhankelijke.

• Aftrek voor Liefdadigheidsbijdragen: Aftrekken beschikbaar voor donaties aan goedgekeurde liefdadigheidsinstellingen.

• Belasting over de Toegevoegde Waarde (BTW): Het standaardtarief is 10%, met verlaagde tarieven van 5% en 0% voor specifieke diensten. Bepaalde diensten zijn vrijgesteld van BTW. BTW-naleving is verplicht voor bedrijven die bepaalde omzetdrempels overschrijden.

• Vennootschapsbelasting (CIT): Het standaardtarief is 20%, met voorkeurstarieven van 10% en 17% voor specifieke sectoren en voorwaarden. Belastingvakanties en -verlagingen zijn beschikbaar op basis van factoren zoals industrie, locatie en investeringsgrootte.

• Incentives: Diverse incentives omvatten voorkeurstarieven voor CIT, belastingvakanties en vrijstellingen van invoerrechten voor in aanmerking komende bedrijven op basis van locatie, investeringsgrootte en sector.

De arbeidswetten van Vietnam bieden werknemers verschillende verlofrechten, zodat ze tijd hebben voor rust en persoonlijke zaken. Volgens het Vietnamese Arbeidswetboek (2019) hebben werknemers met minstens een jaar dienst recht op minimaal 12 werkdagen volledig betaald jaarlijks verlof, met extra dagen voor degenen onder de 18, met een handicap of die in gevaarlijke omstandigheden werken. Het verlof neemt toe met één dag voor elke vijf jaar dienst. Pro-rata verlof is beschikbaar voor degenen met minder dan een jaar dienst.

Werkgevers moeten werknemers raadplegen over de planning van verlof om individuele voorkeuren en zakelijke behoeften in evenwicht te brengen. Tijdens het verlof ontvangen werknemers hun reguliere loon. Vietnam viert ook talrijke feestdagen, waaronder Tết Nguyên Đán (Lunar New Year), Hung Kings Herdenkingsdag, Reünificatiedag, Internationale Dag van de Arbeid en Nationale Dag, onder andere. Sommige feestdagen, zoals Internationale Vrouwendag en Vietnamese Lerarendag, worden gevierd maar bieden mogelijk niet voor iedereen een vrije dag.

Ziekteverlof wordt bepaald door sociale verzekeringsbijdragen, variërend van 30 tot 180 dagen, met verschillende betalingspercentages. Het zwangerschapsverlof is zes maanden, volledig betaald door de sociale verzekering, met extra tijd voor meerlingen. Andere soorten verlof zijn onder andere rouwverlof en huwelijksverlof. Werkgevers kunnen ruimere verlofregelingen aanbieden dan de wettelijke minima, die in het arbeidscontract moeten worden vermeld.

Overzicht van Verplichte Werknemersvoordelen:

• Sociale Zekerheid: Biedt inkomen voor pensioen, invaliditeit of werkloosheid met variërende bijdragetarieven en geschiktheid.
• Gezondheidszorg: Kan werkgeversbijdragen aan nationale ziektekostenverzekering of directe verstrekking van ziektekostenverzekering omvatten.
• Betaald Verlof: Omvat jaarlijks verlof, feestdagen, ziekteverlof en zwangerschapsverlof (soms vaderschapsverlof).

Andere Verplichte Voordelen:

• Werknemersverzekeringen: Financiële ondersteuning bij werkgerelateerde verwondingen of overlijden.
• Werkloosheidsverzekering: Financiële bijstand bij baanverlies.
• Ontslagvergoeding: Compensatie bij beëindiging van het dienstverband onder bepaalde voorwaarden.

Hulpmiddelen voor Naleving:

• Overheidswebsites: Voor gedetailleerde informatie over arbeidsvoorschriften.
• Nationale Sociale Zekerheidsadministratie: Voor details over bijdragen en voordelen van sociale zekerheid.
• Werkgeversfederatie Websites: Bronnen over naleving van werknemersvoordelen.

Vietnam-Specifieke Voordelen:

• Financiële Voordelen: Omvat een 13e maand bonus, prestatieprikkels, huisvestings- en vervoersvergoedingen.
• Gezondheids- en Welzijnsvoordelen: Opties voor particuliere ziektekostenverzekering en fitnessprogramma's.
• Werk-Leven Balans Voordelen: Flexibele werkregelingen en extra betaald verlof.
• Andere Optionele Voordelen: Maaltijdvergoedingen, bedrijfsuitjes en mogelijkheden voor professionele ontwikkeling.

Vietnam's Ziektekostenverzekering:

• Verplichte Sociale Ziektekostenverzekering: Vereist voor werknemers met contracten langer dan drie maanden met een gecombineerde bijdragetarief van 4,5% van het salaris.
• Optionele Particuliere Ziektekostenverzekering: Biedt bredere dekking en toegang tot particuliere zorgverleners.

Vietnam's Pensioensparen:

• Verplicht Openbaar Stelsel (Sociale Verzekering - SV): Biedt een basispensioen met een gecombineerd bijdragetarief van 22% van het salaris.
• Optionele Particuliere Pensioenplannen: Bijdrageregelingen die potentieel hogere rendementen en meer investeringskeuze bieden.
• Persoonlijke Pensioenplannen: Vrijwillige plannen met erkende financiële instellingen, die extra pensioenbesparingsopties bieden.

Het Kiezen van het Juiste Pensioenplan: Hangt af van individuele risicotolerantie, gewenste pensioenlevensstijl en investeringsdoelen.

Vietnam's Labor Code (No. 45/2019/QH14) beschrijft de regelgeving voor beëindiging van arbeidsovereenkomsten, discriminatie, arbeidsomstandigheden en veiligheid op de werkplek. Werkgevers kunnen werknemers ontslaan om redenen zoals slechte prestaties, economische problemen of langdurige ziekte, met verschillende opzegtermijnen afhankelijk van het type contract. Discriminatie is verboden op meerdere gronden, en werknemers kunnen verhaal halen via interne klachtenprocedures, de Arbeidsinspectie of de rechtbanken. De Arbeidswet stelt ook een standaard werkweek vast en beschrijft de verplichtingen van werkgevers voor een veilige werkomgeving, inclusief risicobeoordelingen en het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen. Werknemers hebben het recht om onveilig werk te weigeren en deel te nemen aan veiligheidsinitiatieven. Handhaving wordt voornamelijk beheerd door het Ministerie van Arbeid, Invaliden en Sociale Zaken (MOLISA) en de sociale verzekeringsinstantie.

De arbeidswetgeving van Vietnam maakt onderscheid tussen twee primaire soorten arbeidsovereenkomsten: contracten voor onbepaalde tijd en contracten voor bepaalde tijd, elk met specifieke kenmerken en regelgeving.

Arbeidsovereenkomsten voor Onbepaalde Tijd:

• Deze contracten specificeren geen einddatum en blijven van kracht totdat ze wettelijk door een van beide partijen worden beëindigd.
• Ze vereisen naleving van bepaalde opzegtermijnen en kunnen ontslagvergoedingen omvatten.
• Werknemers onder deze contracten genieten doorgaans meer baanzekerheid en uitgebreide voordelen zoals sociale en ziektekostenverzekering, en betaald verlof.

Arbeidsovereenkomsten voor Bepaalde Tijd:

• Deze zijn onderverdeeld in contracten tot 36 maanden en contracten voor specifieke banen of seizoenswerk.
• Contracten tot 36 maanden kunnen eenmaal worden verlengd; een tweede verlenging zet ze om in contracten voor onbepaalde tijd.
• Specifieke baan- of seizoenscontracten zijn meestal niet-verlengbaar en hebben kortere looptijden en minimale opzegtermijnen voor beëindiging.

Kerncomponenten van Arbeidsovereenkomsten:

• Essentiële elementen omvatten identificatie van partijen, functiebeschrijving, vergoeding en voordelen, werktijden, verlofrechten en beëindigingsclausules.
• Aanvullende clausules kunnen vertrouwelijkheid, intellectuele eigendomsrechten, belangenconflicten en geschillenbeslechting omvatten.

Proefperiodes:

• De duur van proefperiodes varieert op basis van de complexiteit van de functie, variërend van 6 werkdagen tot 180 dagen.
• Tijdens de proefperiode moeten salarissen ten minste 85% van het volledige loon bedragen, en beide partijen kunnen de overeenkomst beëindigen zonder opzegging of compensatie.

Vertrouwelijkheids- en Concurrentiebedingen:

• Vertrouwelijkheidsclausules beschermen gevoelige bedrijfsinformatie.
• Concurrentiebedingen, die minder duidelijk afdwingbaar zijn onder de Vietnamese wet, zijn bedoeld om te voorkomen dat werknemers na hun dienstverband bij concurrenten gaan werken. Hun redelijkheid, de senioriteit van de werknemer en mogelijke compensatie tijdens de beperkte periode zijn belangrijke factoren voor hun afdwingbaarheid.

• Standaard Werkuren: De Vietnamese arbeidswet beperkt de normale werkuren tot 8 uur per dag en 48 uur per week, met aanmoediging voor een 40-urige werkweek om een goede balans tussen werk en privéleven te bevorderen.

• Overwerkvergoeding: Overwerk moet worden gecompenseerd met minimaal 30% boven het reguliere loon op normale dagen en 200% op rustdagen. De maandelijkse limiet voor overwerk is 40 uur, met een jaarlijkse limiet van 200 uur, die kan worden verlengd tot 300 uur in bepaalde industrieën.

• Jeugdarbeid: Werknemers van 15 tot onder 18 jaar mogen niet overwerken boven de standaard werkuren.

• Rustperiodes: Werknemers die minstens 6 uur per dag werken, hebben recht op een betaalde rustpauze van 30 minuten. Bovendien moeten alle werknemers minstens 24 opeenvolgende uren vrij per week krijgen, of gemiddeld 4 dagen vrij per maand in bepaalde industrieën.

• Nacht- en Weekendwerk: Nachtwerk (10 PM tot 6 AM) komt in aanmerking voor een extra vergoeding van 30%. Werknemers die in het weekend werken, moeten extra betaald krijgen, en werkgevers moeten geschikte omstandigheden voor nachtdiensten waarborgen.

Vietnam's groeiende economie vereist concurrerende salarissen om top talent aan te trekken en te behouden. Een marktconform salaris stemt overeen met het heersende markttarief op basis van functietitel, locatie en ervaringsniveau, waarbij rekening wordt gehouden met factoren zoals functieverantwoordelijkheden, industrienormen en de kosten van levensonderhoud in stedelijke versus landelijke gebieden. Grotere bedrijven bieden vaak meer concurrerende salarissen en voordelen.

Hulpmiddelen zoals salarisonderzoeken, vacaturebanken en wervingsbureaus helpen bij het bepalen van concurrerende salarissen. Het Nationale Minimumloon stelt een basislijn voor salarissen in staatsondernemingen, terwijl Regionale Minimumlonen variëren in verschillende gebieden, wat de sociaaleconomische omstandigheden en kosten van levensonderhoud weerspiegelt.

Werkgevers moeten voldoen aan de minimumloonwetten, en overtredingen kunnen leiden tot boetes. Naast basissalarissen verbeteren werkgevers compensatiepakketten met bonussen en toelagen, waaronder de gebruikelijke 13e maand bonus, prestatiegerichte bonussen en diverse toelagen voor huisvesting, vervoer en maaltijden.

Verplichte voordelen in Vietnam omvatten sociale verzekeringen en betaald verlof, terwijl discretionaire bonussen en toelagen gericht zijn op de motivatie en loyaliteit van werknemers. Het begrijpen van de voorkeuren van werknemers voor financiële zekerheid en professionele ontwikkeling is cruciaal voor werkgevers om een concurrentievoordeel op de arbeidsmarkt te behouden.

Loonadministratiepraktijken in Vietnam omvatten doorgaans maandelijkse betalingen via elektronische overboekingen, met wettelijke inhoudingen voor inkomstenbelasting en sociale zekerheidsbijdragen. Werkgevers moeten zich houden aan een tijdlijn voor loonverwerking die het bijhouden van werkuren, het berekenen van salarissen en het afdragen van belastingen en sociale zekerheidsbijdragen omvat.

In Vietnam worden beëindiging van dienstverband en ontslagvergoeding geregeld door de Arbeidswet van Vietnam (2019). De wet schrijft minimale opzegtermijnen voor zowel werkgevers als werknemers voor, met specifieke duur afhankelijk van het type contract. Voor contracten van onbepaalde tijd of contracten voor bepaalde tijd van meer dan 12 maanden is een opzegtermijn van 120 dagen vereist. Contracten van minder dan 12 maanden vereisen een opzegtermijn van ten minste een kwart van de contractduur, terwijl voor contracten voor bepaalde tijd die van nature eindigen geen opzegtermijn nodig is.

Uitzonderingen op deze opzegtermijnen omvatten onmiddellijke ontslag wegens ernstige overtredingen zoals fraude of werkverlating. Werkgevers kunnen kiezen voor betaling in plaats van opzegtermijn, en schriftelijke kennisgeving moet altijd worden verstrekt, met vermelding van de reden van beëindiging en de ingangsdatum.

Recht op ontslagvergoeding omvat onvrijwillige beëindiging als gevolg van organisatorische veranderingen, economische moeilijkheden of gezondheidsproblemen, en onder bepaalde voorwaarden, ontslag. Echter, ontslagvergoeding is niet verschuldigd bij ontslag wegens ernstige disciplinaire overtredingen, vrijwillig ontslag zonder legitieme reden, of de natuurlijke afloop van contracten voor bepaalde tijd. De berekening van de ontslagvergoeding is gebaseerd op een half maandsalaris voor elk dienstjaar, met betaling verschuldigd binnen zeven dagen na beëindiging van het contract.

Beëindigingsprocedures omvatten wederzijds akkoord, beëindiging met opzegtermijn, onmiddellijke beëindiging en beëindiging wegens overmacht of contractverval. Juiste documentatie en naleving van wettelijke vereisten, zoals het raadplegen van vakbonden en het tijdig afhandelen van eindbetalingen, zijn cruciaal. Werknemers kunnen beëindigingen aanvechten via lokale arbeidsautoriteiten of rechtbanken. Arbeidsovereenkomsten en collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen specifieke voorwaarden bevatten, maar moeten in overeenstemming zijn met de Arbeidswet. Juridisch advies wordt aanbevolen voor complexe beëindigingsgevallen.

• Controle en Toezicht: Werknemers in Vietnam staan onder controle van hun werkgevers, die de arbeidsomstandigheden en -methoden dicteren. Onafhankelijke aannemers daarentegen werken met meer autonomie en zijn niet onderworpen aan dergelijke directe supervisie.

• Contractuele Relatie: Werknemers moeten volgens de Vietnamese wet een formeel arbeidscontract hebben waarin de arbeidsvoorwaarden zoals salaris en werktijden worden gespecificeerd. Contracten voor aannemers zijn optioneel maar aanbevolen om de werkomvang en betalingsvoorwaarden te definiëren zonder een werkgever-werknemer relatie te impliceren.

• Sociale Verzekering en Voordelen: Werkgevers moeten werknemers inschrijven voor sociale verzekering voor verschillende voordelen, terwijl aannemers hun eigen sociale verzekering regelen en geen voordelen zoals betaald verlof van de opdrachtgever ontvangen.

• Belastingimplicaties: Werkgevers houden inkomstenbelasting in en dragen deze af voor werknemers. Aannemers beheren hun eigen belastingaangiften en ontvangen bruto betalingen.

• Contractstructuren: Verschillende contracttypes worden gebruikt afhankelijk van de projectbehoeften, waaronder vaste prijs, tijd en materialen, en prestatiegebaseerde contracten.

• Onderhandelingspraktijken: Duidelijke contracten zijn cruciaal om onderscheid te maken tussen werknemers en aannemers, met voorwaarden die betaling en geschillenbeslechting effectief regelen.

• Veelvoorkomende Sectoren voor Onafhankelijke Aannemers: Sectoren zoals IT, marketing, professionele diensten en bouw maken vaak gebruik van aannemers.

• Intellectuele Eigendomsrechten: Volgens de Vietnamese wet behouden aannemers over het algemeen de IE-rechten tenzij een schriftelijke overeenkomst de overdracht aan de klant specificeert. Contracten moeten duidelijk de eigendom van IE en vertrouwelijkheid adresseren.

• Belasting en Sociale Zekerheid voor Freelancers: Aannemers moeten persoonlijke inkomstenbelasting indienen en kunnen zich inschrijven voor sociale verzekeringsprogramma's. Ze kunnen ook kiezen voor particuliere ziektekostenverzekeringen, inclusief internationale opties voor expats.

De gezondheids- en veiligheidsvoorschriften van Vietnam zijn voornamelijk vastgelegd in de Arbeidswet 2019 en de Wet op Arbeidsveiligheid en Gezondheid 2015, aangevuld met diverse decreten en circulaires van het Ministerie van Arbeid, Invaliden en Sociale Zaken (MOLISA). MOLISA is verantwoordelijk voor de handhaving van deze wetten, die werkgevers verplichten om veilige arbeidsomstandigheden te waarborgen, risicobeoordelingen uit te voeren, persoonlijke beschermingsmiddelen te verstrekken en training te geven over gevaren op de werkplek. Werknemers hebben recht op informatie, deelname aan veiligheidskwesties en kunnen onveilig werk weigeren, maar moeten ook de veiligheidsprocedures volgen en de verstrekte apparatuur correct gebruiken.

De voorschriften bestrijken gebieden zoals machineveiligheid, brandpreventie, chemische omgang en noodresponsen. Handhaving omvat inspecties, met straffen variërend van waarschuwingen tot opschorting van activiteiten bij niet-naleving. Ondanks vooruitgang blijven er uitdagingen zoals beperkte handhavingscapaciteit en lage bewustwording, die worden aangepakt door verbeterde handhaving, training en samenwerkingen. Werkplekinspecties zijn cruciaal, met de nadruk op naleving, gevarenbeheersing en training, met frequenties aangepast op basis van risicobeoordelingen. Werkgevers moeten ongevallen onmiddellijk melden en zijn verantwoordelijk voor onderzoeken om herhaling te voorkomen, terwijl het sociale verzekeringssysteem compensatie biedt voor werkgerelateerde verwondingen en ziekten.

Vietnam's systeem voor de beslechting van arbeidsconflicten is gestructureerd over meerdere niveaus, beginnend bij de Arbeidsverzoeningsraden (LCC's) op het basisniveau tot aan het Hooggerechtshof van het Volk op het hoogste niveau. Het systeem is ontworpen om zowel individuele als collectieve arbeidsconflicten te behandelen, met processen die aanvankelijk verzoening aanmoedigen, gevolgd door arbitrage en gerechtelijke procedures indien nodig.

Het Arbeidswetboek van 2019 regelt de structuur, het proces en de jurisdictie van dit systeem, met de nadruk op tijdige oplossing en het aanmoedigen van minnelijke schikkingen. Ondanks een robuust kader blijven uitdagingen zoals beperkte middelen, toegangsproblemen voor kwetsbare werknemers en vertragingen bestaan.

Daarnaast voert Vietnam nalevingsaudits en inspecties uit in verschillende sectoren om naleving van arbeidswetten en andere regelgeving te waarborgen, waarbij het Ministerie van Arbeid, Invaliden en Sociale Zaken (MOLISA) een belangrijke rol speelt. Niet-naleving kan leiden tot boetes, corrigerende bevelen of zwaardere straffen zoals schorsing of intrekking van bedrijfsactiviteiten.

Klokkenluidersbescherming is wettelijk vastgelegd, maar praktische uitdagingen zoals vergelding en een laag openbaar vertrouwen in institutionele vertrouwelijkheid belemmeren een effectieve uitvoering. Vietnam heeft verschillende belangrijke verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) geratificeerd, waardoor de arbeidswetten zijn beïnvloed om internationale normen op te nemen. Echter, kwesties zoals onderdrukking van vakbonden en zwakke handhavingsmechanismen benadrukken de voortdurende uitdagingen bij het volledig naleven van deze normen.

Het begrijpen van communicatiestijlen is essentieel voor zakelijk succes in Vietnam, waar indirecte communicatie, formele aanspreekvormen en non-verbale signalen belangrijk zijn. Vietnamezen brengen vaak subtiel boodschappen over, waarbij ze waarde hechten aan het vermogen om non-verbale signalen en contextuele aanwijzingen te interpreteren om harmonie te behouden en confrontaties te vermijden. Formaliteit bij het aanspreken van individuen met titels en achternamen weerspiegelt het diepe respect voor hiërarchische structuren op de werkplek.

Non-verbale communicatie is cruciaal, met gebaren zoals glimlachen, knikken en houding die inzicht geven in iemands gevoelens en intenties. Bij onderhandelingen wordt het opbouwen van vertrouwen en het focussen op langdurige relaties vooropgesteld, met een neiging tot indirecte uitingen van onenigheid en een gedetailleerd, traag onderhandelingsproces.

De Vietnamese bedrijfscultuur wordt beïnvloed door hiërarchische structuren, wat invloed heeft op besluitvorming, teamdynamiek en leiderschapsstijlen. Beslissingen worden doorgaans top-down genomen met input van senior leiders, wat een gevoel van collectieve verantwoordelijkheid bevordert. Teamrollen zijn duidelijk gedefinieerd en communicatie is formeel, wat de cross-functionele samenwerking kan beperken. Leiderschap is vaak autoritair en paternalistisch, met de nadruk op sterke relaties en harmonie.

Vietnamese feestdagen zoals Tết en Nationale Dag hebben een aanzienlijke invloed op bedrijfsactiviteiten, met langdurige sluitingen en verminderde productiviteit tijdens deze periodes. Bewustzijn van deze culturele en wettelijke observanties is cruciaal voor effectieve bedrijfsplanning en operaties in Vietnam.