In Peru wordt de beëindiging van arbeidsovereenkomsten geregeld door verschillende bronnen, voornamelijk de Peruaanse Grondwet, de Wet op Productiviteit en Concurrentievermogen (LPCL) en Supreme Decreten.

Gronden voor Ontslag

Werkgevers kunnen de arbeidsovereenkomst beëindigen op basis van gedragsgerelateerde oorzaken, capaciteitsgerelateerde oorzaken en objectieve oorzaken. Gedragsgerelateerde oorzaken omvatten herhaaldelijke te laat komen of afwezigheid, ernstig wangedrag, opzettelijke vermindering van werkoutput, en intoxicatie of drugsgebruik op het werk. Capaciteitsgerelateerde oorzaken omvatten een daling in prestaties of onvermogen om zich binnen een redelijke periode aan te passen aan technische of structurele veranderingen. Objectieve oorzaken omvatten economische, technologische, herstructureringsredenen of overmacht.

Kennisgevingseisen

Voor gedragsgerelateerde oorzaken moet de werkgever een schriftelijke kennisgeving uitgeven waarin de gronden voor ontslag worden vermeld op het moment van beëindiging. Voor capaciteitsgerelateerde oorzaken moet de werkgever een schriftelijke uitleg geven en de werknemer 30 kalenderdagen de tijd geven om zijn prestaties te verbeteren of de capaciteitsproblemen aan te pakken voordat de arbeidsovereenkomst wordt beëindigd.

Ontslagvergoeding

In gevallen van ontslag zonder reden of vanwege overmacht heeft de werknemer recht op ontslagvergoeding. Deze wordt berekend op basis van anderhalve maand salaris voor elk volledig dienstjaar, met een maximum van het equivalent van twaalf maanden salaris. Als een arbeidsrechtbank een ontslag als onrechtvaardig beschouwt, kunnen werknemers recht hebben op wedertewerkstelling of aanvullende compensatie bovenop de standaard ontslagvergoeding.

Aanvullende Aantekeningen

Werkgevers moeten duidelijke, gedocumenteerde bewijzen hebben om elk ontslag te ondersteunen, vooral voor capaciteitsgerelateerde redenen. In gevallen van collectieve ontslagen moeten werkgevers toestemming vragen aan het Ministerie van Arbeid. Werknemers die van mening zijn dat hun ontslag onrechtvaardig was, kunnen een klacht indienen bij een arbeidsrechtbank.

De Peruaanse wet biedt uitgebreide bescherming tegen discriminatie op basis van verschillende kenmerken. Deze omvatten afkomst, ras of etniciteit, waarbij de wet strikt discriminatie tegen individuen van inheemse groepen, Afro-Peruaanse gemeenschappen en andere raciale of etnische minderheden verbiedt. Discriminatie op grond van geslacht of gender is ook verboden.

Hoewel discriminatie op basis van seksuele geaardheid en genderidentiteit nog steeds een probleem is, kunnen individuen juridische claims van discriminatie indienen op basis van deze factoren. Discriminatie tegen personen met een handicap is verboden, en de wet verplicht tot inclusie en toegankelijkheid. Andere beschermde kenmerken zijn taal, religie, mening en economische situatie.

Verhaalsmechanismen

Peru heeft talrijke mechanismen om discriminatie aan te pakken. Discriminatie op basis van ras of etniciteit is een strafbaar feit, en slachtoffers kunnen strafrechtelijke klachten indienen, wat kan leiden tot gevangenisstraf en boetes. Personen die getroffen zijn door andere vormen van discriminatie kunnen civiele claims indienen.

De Nationale Ombudsman voor de Mensenrechten (La Defensoría del Pueblo) biedt hulp aan slachtoffers van discriminatie, onderzoekt klachten en kan bemiddelen bij oplossingen. Het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheidspromotie (Ministerio de Trabajo y Promoción del Empleo) behandelt klachten over discriminatie op de werkplek.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Peru hebben aanzienlijke verantwoordelijkheden in het voorkomen en aanpakken van discriminatie. Wet nr. 30709 verbiedt loondiscriminatie tussen mannen en vrouwen en vereist dat bedrijven functiecategorieën bijhouden voor eerlijke beloning. Werkgevers moeten discriminatie in het aanwervingsproces vermijden, inclusief discriminerende vacatureteksten en interviewvragen.

Werkgevers moeten ook duidelijke beleidslijnen en mechanismen hebben tegen intimidatie op welke discriminerende gronden dan ook. Bedrijven moeten training geven en bewustzijn bevorderen over antidiscriminatiewetten. Het is belangrijk op te merken dat de Peruaanse wet zowel directe als indirecte discriminatie verbiedt. Werkgevers moeten waakzaam zijn voor ogenschijnlijk neutrale praktijken die bepaalde groepen onevenredig kunnen benadelen.

In Peru zijn wettelijke normen vastgesteld om de arbeidsomstandigheden voor werknemers te reguleren. Deze normen omvatten beperkingen op werkuren, verplichte rustperiodes en enkele basisvereisten op het gebied van ergonomie.

Werkuren

De standaardwerkweek in Peru is 48 uur, verdeeld over maximaal zes dagen. Overwerk is toegestaan, mits er extra compensatie wordt geboden. De eerste twee uur overwerk krijgen een loonsverhoging van 1,25 keer, en de daaropvolgende uren stijgen naar 1,35 keer het reguliere loon. Dagelijkse werkuren mogen niet meer dan 10 uur bedragen, met uitzonderingen zoals beschreven in specifieke regelgeving.

Rustperiodes

Werknemers hebben recht op een minimale rustperiode van 30 minuten na maximaal zes uur aaneengesloten werk. Alle werknemers moeten minstens één volledige rustdag per week krijgen, meestal op zondag.

Ergonomische Vereisten

De Peruaanse wetgeving beschrijft enkele algemene ergonomische principes voor werkplekken, maar de specificaties zijn niet uitgebreid gedefinieerd. De nadruk ligt op de verantwoordelijkheid van werkgevers om een veilige werkomgeving te bieden.

Dit zijn algemene richtlijnen, en uitzonderingen of specifieke vereisten kunnen van toepassing zijn op bepaalde beroepen of industrieën. Voor een meer uitgebreide begrip van de regelgeving met betrekking tot een specifieke situatie, wordt geadviseerd om contact op te nemen met het Peruaanse Ministerie van Arbeid of een gekwalificeerde juridisch professional te raadplegen.

Peru heeft een sterk kader van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften die het welzijn van werknemers prioriteren. Zowel werkgevers als werknemers moeten deze voorschriften begrijpen.

Verplichtingen van de Werkgever

Werkgevers in Peru hebben een aanzienlijke verantwoordelijkheid om een veilige en gezonde werkomgeving te waarborgen. Hun belangrijkste verplichtingen omvatten:

• Risicopreventie: Werkgevers moeten proactief potentiële gevaren op de werkplek identificeren en mitigeren. Dit omvat het ontwikkelen van jaarlijkse programma's voor beroepsgezondheid en veiligheid waarin preventieve maatregelen worden beschreven.
• Training en Informatie: Werknemers moeten een goede training krijgen over veiligheidsprocedures en de potentiële risico's die met hun werk gepaard gaan.
• Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Werkgevers zijn verplicht om passende PBM te verstrekken en te onderhouden voor werknemers die aan specifieke gevaren worden blootgesteld.
• Medische Onderzoeken: Regelmatige medische onderzoeken, meestal om de twee jaar, zijn verplicht voor werknemers. De frequentie kan toenemen voor risicovolle banen.
• Interne Reglementen: Bedrijven met meer dan 20 werknemers moeten een intern reglement voor gezondheid en veiligheid opstellen en verspreiden waarin de veiligheidsprotocollen op de werkplek worden beschreven.
• Veiligheidscommissies: Werkplekken met meer dan 20 werknemers vereisen een gezamenlijke werkgever-werknemer gezondheids- en veiligheidscommissie om veiligheidsproblemen aan te pakken en een cultuur van preventie te bevorderen.

Deze verplichtingen zijn vastgelegd in de belangrijkste wetgeving van Peru inzake arbeidsveiligheid en gezondheid, Supreme Decree No. 005-2012, vastgesteld onder Wet No. 29783 (Ley de Seguridad y Salud en el Trabajo).

Rechten van Werknemers

Werknemers hebben ook een rol te spelen in de veiligheid en gezondheid op de werkplek:

• Recht op een Veilige Werkplek: Werknemers hebben het fundamentele recht om te werken in een veilige en gezonde omgeving zonder onredelijke risico's.
• Deelname: Werknemers hebben het recht om deel te nemen aan veiligheidsdiscussies en bezorgdheden te uiten over potentiële gevaren.
• Weigering van Onveilig Werk: Werknemers kunnen weigeren taken uit te voeren die zij als een ernstige bedreiging voor hun gezondheid of veiligheid beschouwen. Er moeten echter wel de juiste procedures voor weigering worden gevolgd.

Het begrijpen van deze rechten stelt werknemers in staat om actief bij te dragen aan een veilige werkomgeving.

Handhavingsinstanties

Het Peruviaanse Ministerie van Arbeid (Ministerio de Trabajo y Promoción del Empleo) is de primaire instantie die verantwoordelijk is voor de handhaving van de voorschriften inzake arbeidsveiligheid en gezondheid. Zij voeren werkplekinspecties uit en hebben de bevoegdheid om sancties op te leggen aan werkgevers die niet voldoen aan de voorschriften.

In 2019 heeft Peru de handhavingsmaatregelen verder versterkt door middel van Urgentiebesluit No. 044-2019. Dit besluit verhoogde de straffen voor veiligheidsinbreuken, inclusief mogelijke strafrechtelijke aansprakelijkheid voor werkgevers in gevallen van ernstig letsel of overlijden als gevolg van opzettelijke niet-naleving.