Arbeidsgezondheid en -veiligheid in Turkije wordt voornamelijk geregeld door de Wet op Arbeidsgezondheid en -veiligheid nr. 6331. Deze wet heeft tot doel veilige en gezonde werkomgevingen te creëren in alle werkplekken en is breed van toepassing op werkgevers, werknemers en werkplekken in alle sectoren van de Turkse economie. De Turkse gezondheids- en veiligheidsvoorschriften zijn grotendeels ontworpen in overeenstemming met de normen van de Europese Unie.

Belangrijkste Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Turkije hebben verschillende verantwoordelijkheden onder de Wet op Arbeidsgezondheid en -veiligheid nr. 6331. Deze omvatten het identificeren van potentiële gevaren en risico's op de werkplek door middel van uitgebreide risicobeoordelingen en het implementeren van preventieve maatregelen om deze risico's te minimaliseren. Werkgevers zijn ook verplicht om werkplaatsmachines, gereedschappen en persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) in veilige werkende staat te leveren.

Daarnaast moeten werkgevers ervoor zorgen dat werknemers training krijgen met betrekking tot hun specifieke taken, werkplekgevaren en het gebruik van veiligheidsapparatuur. In werkplekken die als gevaarlijk worden beschouwd of met een bepaald aantal werknemers, is de tewerkstelling van arbeidshygiënisten en bedrijfsartsen verplicht. Werkgevers moeten ook plannen opstellen voor brandveiligheid, evacuaties en eerste hulp.

Rechten en Verantwoordelijkheden van Werknemers

Werknemers in Turkije hebben het recht om te werken in veilige en gezonde omgevingen. Ze moeten worden geïnformeerd over werkplekgevaren en relevante veiligheidstraining krijgen. Werknemers mogen taken weigeren die een onmiddellijke bedreiging vormen voor hun gezondheid en veiligheid. Ze hebben echter ook verantwoordelijkheden, waaronder het gebruik van veiligheidsapparatuur, het volgen van veiligheidsprotocollen en het deelnemen aan trainingsprogramma's. Werknemers hebben ook de plicht om werkplekgevaren en potentiële veiligheidsproblemen aan hun werkgever te melden.

Gespecialiseerde Overwegingen voor Werkplekken

Bepaalde werkplekken hebben extra veiligheidsmaatregelen. Bijvoorbeeld, de bouwsector omvat specifieke voorschriften en strengere veiligheidspraktijken vanwege de inherente gevaren. Werkplekken die omgaan met gevaarlijke chemicaliën hebben aanvullende vereisten voor de opslag, etikettering en het gebruik van dergelijke stoffen. Werkgevers die specifieke soorten gevaarlijke machines en apparatuur bedienen, zijn onderworpen aan extra veiligheids- en inspectieprocedures.

Handhaving en Sancties

Het Ministerie van Gezin, Arbeid en Sociale Diensten heeft de bevoegdheid om werkplekken te inspecteren en de voorschriften voor arbeidsgezondheid en -veiligheid te handhaven. Overtredingen van de arbeidsgezondheids- en veiligheidswetten kunnen resulteren in aanzienlijke administratieve boetes voor werkgevers. Ernstige gevallen of nalatigheid die leiden tot werkplekongelukken en verwondingen kunnen resulteren in strafrechtelijke vervolging van werkgevers.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat een uitgebreide evaluatie van alle gevaren op de werkplek, waaronder fysieke, chemische, biologische, ergonomische en psychosociale risico's. Werkgevers moeten systematische risicobeoordelingen uitvoeren, waarbij niet alleen gevaren worden geïdentificeerd, maar ook hun potentiële ernst en waarschijnlijkheid van optreden worden geanalyseerd. Op basis van deze analyse moeten effectieve beheersmaatregelen worden ontworpen om risico's te elimineren of te minimaliseren. Deze beoordelingen moeten grondig worden gedocumenteerd en regelmatig worden bijgewerkt of wanneer er veranderingen zijn in de arbeidsomstandigheden.

Voorkomen van Gevaren op de Werkplek

Prioriteit wordt gegeven aan technische beheersmaatregelen die risico's bij de bron elimineren, zoals machinebescherming, ventilatiesystemen en maatregelen voor het verminderen van lawaai. Administratieve beheersmaatregelen omvatten werkrotatie, herontwerp van functies, veilige werkprocedures en trainingsprogramma's om blootstelling aan gevaren te verminderen. Persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) moeten als laatste verdedigingslinie worden gebruikt wanneer andere beheersmaatregelen niet haalbaar zijn. Werkgevers moeten geschikte PBM's verstrekken en zorgen voor correct gebruik ervan.

Informatie, Instructie en Training

Werknemers moeten training krijgen over de specifieke gevaren die verbonden zijn aan hun werk, inclusief het gebruik van machines, het omgaan met chemicaliën en noodprocedures. Duidelijke veiligheidsinstructies en -procedures moeten prominent op de werkplek worden weergegeven en gemakkelijk toegankelijk zijn voor werknemers. Werknemers moeten doorlopende training en updates ontvangen om ervoor te zorgen dat hun kennis en vaardigheden up-to-date blijven.

Gezondheidstoezicht

Werkgevers moeten zorgen voor pre-employment en periodieke gezondheidsonderzoeken voor werknemers die worden blootgesteld aan specifieke gevaren, zoals lawaai, stof, chemicaliën of biologische agentia. Medische dossiers moeten vertrouwelijk worden behandeld en werknemers hebben het recht om toegang te krijgen tot hun gezondheidsinformatie. Werkgevers moeten systemen opzetten om potentiële beroepsziekten te identificeren, te rapporteren en te onderzoeken.

Noodvoorbereiding en Eerste Hulp

Werkgevers moeten uitgebreide noodplannen ontwikkelen en implementeren, inclusief brandontruimingsprocedures, eerstehulpvoorzieningen en regelingen voor externe hulp. Werkplekken moeten getraind eerstehulppersoneel en goed uitgeruste EHBO-kits hebben, die gemakkelijk toegankelijk zijn op locatie. Noodoefeningen moeten regelmatig worden uitgevoerd om de paraatheid van werknemers te waarborgen en verbeterpunten in de plannen te identificeren.

Werkplekinspecties en Audits

Werkgevers zijn verantwoordelijk voor regelmatige werkplekinspecties om onveilige omstandigheden of praktijken te identificeren en te corrigeren. Het Ministerie van Gezin, Arbeid en Sociale Zaken voert inspecties uit om naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften af te dwingen. Deze inspecties kunnen routinematig zijn of als reactie op specifieke klachten of incidenten.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze dienen als een hulpmiddel voor nalevingsverificatie, proactieve risico-identificatie, afschrikking en het verbeteren van de veiligheidscultuur. Inspecties helpen gevaren en potentiële risico's te identificeren voordat ze leiden tot ongevallen of verwondingen. Ze bevorderen ook een preventieve mindset bij werkgevers en werknemers, waardoor een bredere cultuur van werkplekveiligheid in verschillende industrieën wordt gestimuleerd.

Soorten Inspecties

Er zijn verschillende soorten inspecties, waaronder routinematige inspecties, klachtgerichte inspecties en ongevalsonderzoeken. Routinematige inspecties zijn geplande, periodieke inspecties die vaak gericht zijn op specifieke industrieën of werkplekken die als hoog risico worden geclassificeerd. Klachtgerichte inspecties worden geactiveerd door klachten van werknemers, vakbonden of andere belanghebbenden over vermoedelijke veiligheidsinbreuken. Na een werkplekongeval of incident worden inspecties uitgevoerd om de oorzaak te bepalen en maatregelen te identificeren om herhaling te voorkomen.

Inspectiecriteria

Werkplekinspecteurs volgen gedetailleerde beoordelingsprotocollen, die doorgaans gebieden omvatten zoals risicobeoordeling, beheersmaatregelen, machineveiligheid, fysieke omgeving, chemische gevaren, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), training en instructie, en noodvoorbereiding.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat verschillende stappen. Het begint met een voorinspectie waarbij de inspecteur achtergrondinformatie over de werkplek verzamelt. Dit wordt gevolgd door een ter plaatse rondgang, interviews met werknemers en vertegenwoordigers van het management, en een beoordeling van de administratie. Het proces wordt afgesloten met het opstellen van een gedetailleerd inspectierapport waarin geconstateerde overtredingen en aanbevelingen voor rectificatie worden beschreven.

Vervolgacties

Na de inspectie kunnen verschillende acties worden ondernomen. Deze omvatten handhavingsbevelen, administratieve boetes, werkonderbreking en strafrechtelijke onderzoeken. De inspecteur kan een handhavingsbevel uitvaardigen, waarbij de werkgever wordt geïnstrueerd om overtredingen binnen een voorgeschreven termijn aan te pakken. Het niet naleven van handhavingsbevelen kan leiden tot administratieve boetes. In geval van dreigend gevaar kan een inspecteur een onmiddellijke stopzetting van specifieke werkzaamheden bevelen totdat veiligheidsmaatregelen zijn genomen. Gevallen van ernstige nalatigheid of herhaalde overtredingen kunnen strafrechtelijke onderzoeken triggeren, wat mogelijk kan leiden tot juridische stappen tegen verantwoordelijke personen.

Arbeidsongevallen zijn ernstige incidenten die onmiddellijke aandacht en rapportage vereisen. Werkgevers zijn wettelijk verplicht om de Sociale Zekerheidsinstelling (SGK) en, in sommige gevallen, de relevante autoriteiten op de hoogte te stellen van dergelijke ongevallen binnen een voorgeschreven termijn. Een gedetailleerd ongevalsrapport waarin de omstandigheden, de aard van de verwondingen, de genomen maatregelen en de betrokken personen worden beschreven, moet door de werkgevers worden opgesteld.

Onderzoek naar Arbeidsongevallen

Het doel van onderzoeken naar arbeidsongevallen is om de hoofdoorzaak en bijdragende factoren te identificeren om soortgelijke voorvallen te voorkomen. Arbeidsinspecteurs van het Ministerie van Gezin, Arbeid en Sociale Zaken leiden de onderzoeken naar arbeidsongevallen. Zij kunnen input vragen van specialisten in arbeidsveiligheid. Onderzoeken omvatten doorgaans inspectie van de ongevalslocatie, getuigeninterviews en beoordeling van documentatie. Het onderzoek resulteert in een rapport met de bevindingen, de geïdentificeerde oorzaken en aanbevelingen om toekomstige ongevallen te voorkomen.

Vergoeding bij Arbeidsongevallen

Werknemers die gewond raken bij arbeidsongevallen hebben recht op een vergoeding via de Sociale Zekerheidsinstelling (SGK) van Turkije. Vergoeding kan dekking omvatten voor behandelingskosten, revalidatie en medische benodigdheden, inkomensvervanging tijdens een herstelperiode, langdurige vergoeding als het letsel resulteert in een blijvende beperking, en vergoeding voor nabestaanden in geval van dodelijke ongevallen. Gewonde werknemers of hun nabestaanden moeten een claim indienen bij de Sociale Zekerheidsinstelling (SGK) om het vergoedingsproces te starten.

Aanvullende Overwegingen

Werknemers die worden gediagnosticeerd met beroepsziekten hebben ook recht op een vergoeding via het Sociale Zekerheidssysteem, hoewel de onderzoeksprocessen kunnen verschillen. In gevallen waarin de nalatigheid van een werkgever direct heeft bijgedragen aan het ongeval, kunnen werknemers of hun families aanvullende juridische stappen ondernemen via civiele rechtszaken.