De gezondheids- en veiligheidswetgeving van Peru wordt voornamelijk beheerst door de Wet op Arbeidsgezondheid en -veiligheid (Wet nr. 29783). Deze wet stelt de rechten en plichten van werkgevers en werknemers vast met betrekking tot veiligheid en gezondheid. Het wordt aangevuld door het Koninklijk Besluit nr. 005-2012-TR, dat gedetailleerde voorschriften biedt voor de uitvoering van de wet. Bovendien heeft Peru verschillende sectorspecifieke gezondheids- en veiligheidsvoorschriften, met name voor risicovolle industrieën zoals mijnbouw en bouw.

Verplichtingen van Werkgevers

Werkgevers in Peru zijn verplicht om uitgebreide gezondheids- en veiligheidsbeleid en -programma's te ontwikkelen en uit te voeren. Dit omvat het identificeren van gevaren, het beoordelen van risico's en het implementeren van beheersmaatregelen om een veilige werkomgeving te creëren. Bedrijven met meer dan 20 werknemers moeten een Gezondheids- en Veiligheidscomité vormen met gelijke vertegenwoordiging van het management en de werknemers.

Werkgevers moeten werknemers ook voorzien van adequate informatie en training over gezondheids- en veiligheidsrisico's op de werkplek, veiligheidsprotocollen en noodprocedures. Ze zijn verplicht om de nodige Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM) te leveren en het juiste gebruik ervan te waarborgen, en om werknemers regelmatig medische gezondheidscontroles te bieden.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Peru hebben het fundamentele recht op een veilige en gezonde werkplek. Ze kunnen weigeren werk uit te voeren als ze van mening zijn dat dit een onmiddellijk en ernstig risico voor hun gezondheid of veiligheid vormt. Werknemers die op het werk gewond raken of ziek worden als gevolg van beroepsrisico's, komen in aanmerking voor compensatie. Ze mogen niet worden gediscrimineerd voor het uitoefenen van hun gezondheids- en veiligheidsrechten en hebben het recht om deel te nemen aan besluitvorming over gezondheid en veiligheid door betrokkenheid bij veiligheidscomités.

Handhaving door de Overheid

De Superintendencia Nacional de Fiscalización Laboral (SUNAFIL) is het belangrijkste regelgevende orgaan dat belast is met de handhaving van de arbeidswetten van Peru, inclusief die met betrekking tot gezondheid en veiligheid. SUNAFIL voert werkplekinspecties uit om naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften te verifiëren. Het agentschap heeft de bevoegdheid om boetes en bevelen uit te vaardigen voor overtredingen.

Belangrijke Overwegingen

De gezondheids- en veiligheidswetten in Peru benadrukken het belang van een continue verbeteringsbenadering van veiligheid en gezondheid. Grondige risico-evaluaties vormen de basis voor het ontwikkelen van effectieve gezondheids- en veiligheidsprogramma's. Actieve betrokkenheid van werknemers is een essentieel onderdeel van een robuust gezondheids- en veiligheidssysteem.

Het kader voor Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Peru is gebaseerd op nationale richtlijnen en internationale normen. De Peruaanse Grondwet garandeert het recht om te werken onder veilige en gezonde omstandigheden, en Wet nr. 29783 stelt de kernnormen en vereisten vast voor arbeidsveiligheid en gezondheid. Peru heeft ook verschillende verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) inzake OHS geratificeerd en volgt de ISO 45001-norm voor de implementatie van effectieve OHS-managementsystemen.

Belangrijke Gebieden in OHS

Peruaanse normen en praktijken in OHS richten zich op verschillende belangrijke gebieden:

Gevarenidentificatie en Risicobeoordeling

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om uitgebreide gevarenidentificatie en risicobeoordelingen op de werkplek uit te voeren. Risicobeoordelingsmethodologieën moeten de vastgestelde principes en richtlijnen volgen, met een focus op het prioriteren van hoogrisicogevaar en kritieke beheersmaatregelen.

Beheersmaatregelen

Peruaanse regelgeving schrijft het gebruik van de hiërarchie van beheersmaatregelen voor om risico's te beheren, waaronder eliminatie, vervanging, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). Peru gebruikt ook diverse technische normen en specificaties voor gebieden zoals machineveiligheid, elektrische veiligheid en chemische handling.

Arbeidsgezondheidstoezicht

Werkgevers moeten werknemers voorzien van medische onderzoeken voorafgaand aan de indiensttreding, periodieke en exit medische onderzoeken, vooral voor degenen in hoogrisicobanen. Gezondheidsmonitoring moet ook worden uitgevoerd indien nodig, afhankelijk van de aard van het werk en de bijbehorende gevaren.

Incidentrapportage en Onderzoek

Alle werkplekongelukken, incidenten en beroepsziekten moeten worden gemeld aan de bevoegde autoriteiten. Grondige onderzoeken zijn vereist om de oorzaken van incidenten te bepalen en herhaling te voorkomen.

Training en Educatie

Werkgevers zijn verplicht om werknemers voldoende OHS-training te geven die is afgestemd op hun specifieke taken en werkplekrisico's. Training moet periodiek worden vernieuwd om effectief te blijven.

Noodvoorbereiding en Respons

Werkplekken moeten goed ontwikkelde noodplannen hebben voor verschillende potentiële scenario's, zoals branden, evacuaties en medische noodgevallen. Regelmatige oefeningen en drills zorgen voor paraatheid en een effectieve respons in geval van nood.

Continue Verbetering

Peruaanse OHS-normen benadrukken het concept van continue verbetering door middel van een managementsysteembenadering. Organisaties moeten zich bezighouden met een cyclus van planning, implementatie, evaluatie en verbetering om hun veiligheidsperformance voortdurend te verbeteren.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze dienen als een hulpmiddel om naleving van veiligheidsnormen op de werkplek te verifiëren, potentiële gevaren te identificeren, nalatigheid van veiligheidsmaatregelen te ontmoedigen en bewustzijn te vergroten over vereisten voor arbeidsgezondheid en veiligheid (AGS) onder werkgevers en werknemers.

Verificatie van Naleving

Werkplekinspecties stellen inspecteurs in staat om de naleving van werkgevers aan veiligheidsnormen op de werkplek te verifiëren. Ze zijn een kritisch handhavingsinstrument voor organisaties die verantwoordelijk zijn voor arbeidsinspectie.

Proactieve Gevarenidentificatie

Naast naleving dienen inspecties als een kans om proactief gevaren op de werkplek te identificeren en te verminderen voordat er ongevallen plaatsvinden.

Afschrikking

De mogelijkheid van inspecties werkt als een afschrikmiddel voor werkgevers die anders de veiligheid op de werkplek zouden kunnen verwaarlozen.

Bewustwording Verhogen

Inspecties dragen bij aan het vergroten van het bewustzijn van AGS-vereisten onder zowel werkgevers als werknemers.

Inspectiecriteria

Werkplekinspecties onderzoeken over het algemeen een breed scala aan AGS-factoren, waaronder maar niet beperkt tot:

• Fysieke Gevaren: Veiligheid van machines en apparatuur, elektrische installaties, brandgevaar, geluidsniveaus, ergonomische risico's, enz.
• Chemische Gevaren: Hantering, opslag en blootstelling aan gevaarlijke stoffen.
• Biologische Gevaren: Aanwezigheid van infectieuze agentia, sanitaire voorzieningen en hygiëne.
• Werkorganisatie en Processen: Veilige werkprocedures, ploegendiensten, werkgerelateerde stress.
• AGS-Managementsysteem: Risicobeoordelingen, trainingsprogramma's, noodplannen, incidentrapportagesystemen.
• Werknemersparticipatie: Functioneren van AGS-commissies of werknemersvertegenwoordiging.

Frequentie van Inspecties

Werkplekinspecties volgen een risicogebaseerde benadering. Hoogrisicowerkplekken krijgen prioriteit voor frequentere inspecties. Inspecties worden ook uitgevoerd naar aanleiding van klachten, meldingen van ongevallen of ernstige incidenten.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Kennisgeving: Werkgevers krijgen meestal vooraf bericht van geplande inspecties.
2. Openingsvergadering: De inspectie begint met een openingsvergadering waarbij de inspecteur, werkgever en werknemersvertegenwoordigers aanwezig zijn.
3. Rondganginspectie: De inspecteur voert een grondige rondgang uit, waarbij werkgebieden, apparatuur en praktijken worden geobserveerd.
4. Interviews en Documentatiecontrole: De inspecteur kan werknemers interviewen en AGS-documentatie controleren.
5. Sluitingsvergadering: Aan het einde van de inspectie bespreekt de inspecteur de eerste bevindingen en mogelijke overtredingen.
6. Inspectierapport: De inspecteur stelt een formeel rapport op met bevindingen en beschrijft eventuele vereiste corrigerende maatregelen.

Vervolgacties

Als er tijdens de inspectie overtredingen worden geconstateerd, kunnen er bevelen worden uitgevaardigd voor corrigerende maatregelen binnen een gespecificeerde termijn. Niet-naleving kan leiden tot boetes en mogelijk zelfs werkstopbevelen. Vervolginspecties kunnen worden uitgevoerd om te zorgen dat corrigerende maatregelen zijn geïmplementeerd. Technische bijstand kan ook worden verleend om werkgevers te helpen AGS-voorschriften te begrijpen en na te leven.

Arbeidsongevallen zijn een ernstige zaak en werkgevers hebben de strikte plicht om deze te melden aan de aangewezen autoriteiten. De meldingsdeadlines variëren afhankelijk van de ernst van het ongeval. Dodelijke ongevallen moeten onmiddellijk worden gemeld, ernstige ongevallen binnen 24 uur, kleine ongevallen binnen 72 uur en beroepsziekten bij diagnose. Melden gebeurt voornamelijk aan de Superintendencia Nacional de Fiscalización Laboral (SUNAFIL) en werkgevers moeten ook hun verzekeringsmaatschappij informeren.

Onderzoeksprocessen

De primaire verantwoordelijkheid voor het onderzoeken van arbeidsongevallen ligt bij de werkgever. Het onderzoek moet gericht zijn op het identificeren van de directe en onderliggende factoren die hebben bijgedragen aan het ongeval en het ontwikkelen van corrigerende maatregelen om soortgelijke incidenten in de toekomst te voorkomen. Werknemersbetrokkenheid bij incidentonderzoeken is wettelijk verplicht en wordt vaak gefaciliteerd via het Comité voor Gezondheid en Veiligheid op het Werk (OHS-commissie). SUNAFIL heeft ook de bevoegdheid om eigen onderzoeken uit te voeren, vooral in het geval van ernstige of dodelijke ongevallen.

Schadeclaims

Werknemers die gewond raken of ziek worden door arbeidsongevallen hebben recht op een schadevergoeding. Er zijn twee hoofdkanalen voor compensatie: Aanvullende Arbeidsrisicoverzekering (SCTR) en Aansprakelijkheidsclaims. SCTR is verplicht voor bedrijven in bepaalde hoogrisicosectoren en biedt dekking voor medische kosten, invaliditeitsuitkeringen en nabestaandenuitkeringen in geval van overlijden. Werknemers kunnen ook aansprakelijkheidsclaims indienen tegen hun werkgever wanneer nalatigheid een factor blijkt te zijn in het ongeval.

Belangrijke Overwegingen

Grondige documentatie van arbeidsongevallen en onderzoeken is cruciaal voor zowel naleving als het ondersteunen van eventuele schadeclaims. Hoewel melden, onderzoeken en compensatie van vitaal belang zijn, is het fundamentele doel om ongevallen te voorkomen door een toewijding aan proactieve veiligheidspraktijken.