Begrijp de regels voor vakantie en andere soorten verlof in Israël
In Israël schrijft de wet voor dat alle werknemers betaald jaarlijks verlof krijgen. Het exacte aantal vakantiedagen waar een werknemer recht op heeft, hangt af van de duur van hun dienstverband.
Voor werknemers die een werkweek van vijf dagen hebben, geeft de eerste vijf jaar van dienstverband recht op minimaal 12 werkdagen jaarlijks verlof. Dit recht neemt toe tot minimaal 17 werkdagen vanaf het zesde jaar van dienstverband tot het negende jaar. Na het negende jaar kunnen werknemers tot maximaal 23 werkdagen jaarlijks verlof ontvangen. Het is belangrijk op te merken dat dit de wettelijke minima zijn, en sommige werkgevers kunnen ruimhartigere vakantieverlofregelingen aanbieden.
De Israëlische wet stelt een limiet aan de accumulatie van ongebruikt jaarlijks verlof, waardoor werknemers niet meer dan vier jaar aan ongebruikte vakantiedagen mogen meenemen. Vakantieverlof wordt beschouwd als een sociale uitkering, niet als een financiële vergoeding, volgens de Israëlische wet. Dit betekent dat werknemers over het algemeen geen betaling kunnen ontvangen voor ongebruikte vakantiedagen tijdens hun dienstverband. Echter, als het dienstverband van een werknemer wordt beëindigd, hebben zij recht op een vergoeding voor ongebruikte vakantiedagen van de afgelopen vier jaar.
Israël, een land doordrenkt van geschiedenis en diverse tradities, viert een unieke mix van feestdagen. Deze feestdagen weerspiegelen het Joodse erfgoed, de nationale identiteit en religieuze vieringen van minderheden.
Hoge Feestdagen:
Pesach: Dit herdenkt de uittocht van de Israëlieten uit slavernij in Egypte. Pesach is een acht dagen durend festival dat wordt gekenmerkt door een speciale Sedermaaltijd en beperkingen op gezuurd brood.
Sjavoeot (Wekenfeest): Gevierd zeven weken na Pesach, markeert Sjavoeot de overhandiging van de Torah aan de Israëlieten op de berg Sinaï.
Soekot (Loofhuttenfeest): Dit is een weeklang oogstfeest. Soekot houdt in dat men in tijdelijke hutten verblijft om de omzwervingen van de Israëlieten in de woestijn na de Exodus te herdenken.
Simchat Torah (Vreugde der Wet): Gevierd op de dag na Soekot, is Simchat Torah een vreugdevolle gelegenheid die de voltooiing en onmiddellijke herstart van de jaarlijkse Torah-lezingcyclus markeert.
Jom HaSjoa (Holocaust Herdenkingsdag): Dit is een nationale rouwdag ter herdenking van de Joodse slachtoffers van de Holocaust.
Jom HaZikaron (Herdenkingsdag voor Gevallen Soldaten): Dit is een herdenkingsdag ter ere van Israëlische soldaten en slachtoffers van terreuraanslagen.
Jom Haätsmaoet (Onafhankelijkheidsdag): Dit markeert de onafhankelijkheidsverklaring van Israël. Jom Haätsmaoet is een vreugdevolle viering met parades, vuurwerk en nationale trots.
Israël erkent ook religieuze feestdagen van zijn minderheidspopulaties, waaronder islamitische feestdagen zoals Eid al-Fitr (het einde van de Ramadan) en Eid al-Adha (herdenking van Abrahams offer). Christelijke feestdagen zoals Kerstmis en Goede Vrijdag kunnen ook door sommige delen van de bevolking worden gevierd.
De Israëlische arbeidswetgeving garandeert werknemers een uitgebreid pakket aan verlofrechten. Naast het welbekende vakantieverlof zijn er verschillende andere verlofcategorieën die ondersteuning bieden in diverse levenssituaties.
Jaarlijks Vakantieverlof: Alle werknemers hebben recht op betaald jaarlijks vakantieverlof. Het minimum aantal dagen is afhankelijk van het aantal dienstjaren.
Ziekteverlof: Het Israëlische Nationale Verzekeringsinstituut (NII) biedt ziekteverlofuitkeringen aan werknemers die door ziekte of letsel niet kunnen werken.
Zwangerschapsverlof: Vrouwelijke werknemers hebben recht op betaald zwangerschapsverlof. De duur van het verlof varieert afhankelijk van het type bevalling en mogelijke complicaties.
Vaderschapsverlof: Vaders hebben recht op betaald vaderschapsverlof. Het huidige recht is voor twee weken na de geboorte van een kind.
Ouderschapsverlof: Naast zwangerschapsverlof kunnen ouders (moeders en vaders) onbetaald ouderschapsverlof opnemen tot een jaar na de geboorte of adoptie van een kind.
Militaire Dienstverlof: Israëlische burgers zijn verplicht om in het leger te dienen. De wet verplicht werkgevers om werknemers verlof te verlenen voor militaire dienst zonder hun werkstatus in gevaar te brengen.
Persoonlijk Verlof: Sommige werkgevers bieden extra betaald of onbetaald persoonlijk verlof aan om verschillende redenen, zoals familie-noodgevallen of religieuze feestdagen die niet als nationale feestdagen zijn aangewezen.
Verlofbeleid buiten de verplichte rechten kan variëren afhankelijk van het specifieke arbeidscontract en de discretie van de werkgever. Werknemers wordt geadviseerd hun arbeidscontract of de afdeling Human Resources te raadplegen voor een volledig begrip van hun verlofrechten.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.