Werkvergunningen en visa in Verenigde Staten van Amerika

De Verenigde Staten blijven een van de meest dynamische zakelijke centra ter wereld, die bedrijven en talent wereldwijd aantrekken. Met haar sterke economie, leidende technologie- en onderzoekssectoren, en een bruisende startup-scene, proberen veel werkgevers gekwalificeerde buitenlandse werknemers aan te nemen of bestaande medewerkers over te plaatsen naar de VS om groei te stimuleren. Echter, de Amerikaanse immigratiewetgeving is complex en voortdurend in ontwikkeling.

Bedrijven die de visumvereisten over het hoofd zien, lopen het risico op ernstige gevolgen: buitenlandse werknemers die ongeautoriseerd werk accepteren, kunnen boetes, gevangenisstraf en uitzetting krijgen, terwijl werkgevers die de werk-autoriseringsregels overtreden, zware boetes kunnen krijgen of de mogelijkheid verliezen om visa te sponsoren. Om deze redenen is het essentieel voor elke werkgever die internationaal personeel aanneemt of verhuist, vooraf inzicht te hebben in de Amerikaanse immigratie- en werk-autoriseringsvereisten.

Naast naleving helpt het verkrijgen van het juiste U.S. visa ervoor te zorgen dat een nieuwe medewerker soepel kan beginnen en langdurig legaal werkzaam blijft. Met de juiste voorbereiding kunnen werkgevers vertragingen en boetes voorkomen en internationale werknemers een positieve start geven. Deze gids behandelt de basisprincipes van U.S. werk-autorisation, inclusief wie een visum nodig heeft, visumtypes, werkgeversverplichtingen en best practices voor relocatie.

Wie Heeft een U.S. Visum of Werkvergunning Nodig?

Allereerst is het cruciaal om te begrijpen wie toestemming moet hebben om in de VS te werken. Amerikaanse burgers (bij geboorte of naturalisatie) hebben onbeperkt recht op werk, net als wettige permanente bewoners (Green Card-houders) met een geldige Green Card als bewijs van hun status. In tegenstelling hiermee hebben vrijwel alle andere buitenlandse nationaliteiten expliciete toestemming nodig om te werken.

Dit betekent dat men in het bezit moet zijn van ofwel een geschikt U.S. work visa of een Employment Authorization Document (EAD) uitgegeven door USCIS. Bijvoorbeeld, iemand met een tijdelijk niet-immigrant visum (zoals H-1B of L-1) kan alleen werken als hun werkgever een geldige aanvraag heeft ingediend en het visum is goedgekeurd. Afhankelijke visumhouders (H-4, L-2) kunnen soms een EAD verkrijgen om te werken, maar alleen nadat ze deze hebben ontvangen.

Evenzo kunnen studenten met een F-1 visum over het algemeen niet werken, behalve via Optional Practical Training (OPT), waarvoor een aparte goedkeuring vereist is. In de praktijk moet elke werknemer die geen Amerikaanse burger of Green Card-houder is, gesponsord worden voor een U.S. work visa of een andere geautoriseerde status hebben voordat hij of zij met werk begint, zelfs parttime. Amerikaanse wetgeving verbiedt werken op een toeristenvisum of zonder juiste toestemming, wat kan leiden tot aanzienlijke sancties.

Amerikaanse werkgevers moeten de werk-autoriteit voor elke nieuwe medewerker verifiëren door het invullen van Formulier I-9, en het beoordelen van identiteit- en werkgelegenheidsvergunning documenten (bijvoorbeeld paspoort, Green Card, EAD). Het niet correct afronden van de I-9 verificatie of het bewust in dienst nemen van ongeautoriseerde werknemers, schendt de Immigration Reform and Control Act (IRCA) en kan resulteren in boetes, strafrechtelijke sancties en uitsluiting van overheidscontracten.

USCIS benadrukt dat werkgevers de identiteit en autorisatie van elke nieuwe medewerker zonder discriminatie op basis van nationaliteit of herkomst moeten verifiëren. Veel bedrijven gebruiken E-Verify, een elektronisch systeem voor I-9 controle, vooral voor STEM OPT-programma’s waar deelname verplicht is. In essentie, als de werknemer geen burger of permanente inwoner is, moet de Amerikaanse werkgever een kwalificerend werkvisum of -vergunning regelen voordat de Amerikaanse arbeid begint.

Overzicht van U.S. Visumtypes die Werkgevers Moeten Weten

De VS biedt talrijke visumcategorieën voor werk, maar werkgevers maken vaak gebruik van enkele hoofdclassificaties op basis van de rol van de werknemer en nationaliteit. Deze sectie geeft een overzicht van de belangrijkste U.S. visumtypes relevant voor het aannemen of overplaatsen van buitenlandse werknemers.

Alle onderstaande visa vereisen over het algemeen sponsoring door een Amerikaanse werkgever, tenzij anders vermeld.

H-1B Specialty Occupation Visum voor de VS

Het H-1B niet-immigrant visum is bedoeld voor professionals in gespecialiseerde beroepen die minimaal een bacheloropleiding (of gelijkwaardig) in een specifiek vakgebied vereisen. Veel voorkomende H-1B beroepen zijn ingenieurs, IT-specialisten, wetenschappers, leraren en accountants. De Amerikaanse werkgever moet een I-129 aanvraag indienen samen met een Labor Condition Application (LCA) voor de functie.

Bij goedkeuring wordt het Amerikaanse visum aanvankelijk toegekend voor maximaal drie jaar en kan het met nog eens drie jaar worden verlengd, tot een maximum van zes jaar. Verlengingen buiten zes jaar zijn vaak mogelijk als een Green Card-aanvraag loopt. Het H-1B is "dual intent", waardoor de werknemer tegelijkertijd permanente verblijfsstatus kan nastreven. Echter, H-1B visa zijn onderworpen aan een jaarlijkse limiet, en de meeste werkgevers moeten elk jaar een loterij winnen om nieuwe H-1B’s te kunnen aannemen.

L-1 Intracompany Transfer Visum voor de VS

Het L-1 U.S. visum stelt bedrijven in staat bestaande werknemers over te plaatsen naar de VS. Het heeft twee subtypes: L-1A voor leidinggevenden en managers, en L-1B voor werknemers met gespecialiseerde kennis van de producten of processen van het bedrijf. Om in aanmerking te komen, moet de werknemer minimaal één aaneengesloten jaar voor het bedrijf (of een gelieerde entiteit) buiten de VS hebben gewerkt in de afgelopen drie jaar.

L-1A geldt voor diegenen die de organisatie of een afdeling leiden, terwijl L-1B voor personen met geavanceerde of eigentijdse kennis van bedrijfsactiviteiten. De aanvrager dient een I-129 aanvraag in namens de werknemer. Nieuwe vestigingen hebben aanvullende vereisten, zoals fysieke kantoorruimte en een bedrijfsplan. L-1A-status is aanvankelijk geldig voor maximaal drie jaar en kan worden verlengd tot in totaal zeven jaar, terwijl L-1B ook aanvankelijk drie jaar is, maar slechts tot een maximum van vijf jaar kan worden verlengd. Echtgenoten van L-1 werknemers krijgen L-2 status en komen in aanmerking voor U.S. werk-autoriteit.

O-1 Visum voor Personen met Buitengewone Vermogen voor de VS

Het O-1 U.S. visum is voor personen die "buitengewoon vermogen" of prestaties bezitten. Dit omvat O-1A voor diegenen in wetenschap, onderwijs, zaken of sport, en O-1B voor kunst, entertainment of film/TV. Een werkgever of agent moet een I-129 aanvraag indienen waarin de aanhoudende nationale of internationale erkenning van de persoon wordt aangetoond, zoals awards, gepubliceerde werken of belangrijke bijdragen.

Het U.S. visum wordt toegekend voor periodes van één of drie jaar, vaak met een initiële toekenning van drie jaar en verlengingen van één jaar mogelijk. De O-1 is werkgeversspecifiek (of agent-specifiek), vereist sterke documentatie en is over het algemeen selectiever, maar heeft geen jaarlijkse limiet.

TN USMCA Professioneel Visum voor de VS

Onder de USMCA (voorheen NAFTA) handelsakkoord kunnen Canadezen en Mexicanen in bepaalde professionele beroepen een TN U.S. status verkrijgen. Geschikte beroepen zijn onder andere accountants, ingenieurs, advocaten, apothekers, wetenschappers en leraren. Om in aanmerking te komen, moet de aanvrager een burger van Canada of Mexico zijn, beschikken over een bacheloropleiding of passende kwalificaties voor het beroep, en een vooraf afgesproken voltijdse of deeltijdse U.S. baanaanbieding hebben.

Canadese TN-aanvragen worden bij de grens ingediend met de U.S. Customs, met het werkgeversbriefje, diploma’s en bewijs van nationaliteit. Mexicaanse burgers kunnen een TN-visum aanvragen bij een U.S. consulaat. TN-status wordt toegekend in periodes van maximaal drie jaar en kan onbeperkt worden verlengd. De Amerikaanse werkgever moet aantonen dat de baan binnen de USMCA-beroepscategorie valt en een gedetailleerde arbeidsbrief verstrekken.

E-2 Verdragsinvesteerder/-werknemer Visum voor de VS

Het E-2 U.S. visum is bedoeld voor investeerders en werknemers van bedrijven uit verdragslanden. Als een buitenlandse ondernemer of investeerder uit een kwalificerend verdragsland een substantieel bedrag in een Amerikaanse onderneming investeert, kan hij E-2-status verkrijgen. Daarnaast kunnen essentiële werknemers van dat bedrijf, eveneens uit het verdragsland, E-2 visa krijgen om er te werken.

Belangrijke vereisten zijn onder andere nationaliteit van een verdragsland, een substantiële investering in een echte, winstgevende Amerikaanse onderneming (genoeg om het bedrijf te runnen en niet slechts een marginale levensonderhoud), en de intentie om het bedrijf te leiden of te ontwikkelen. Er is geen vaste dollargrens voor "substantiëel", maar het moet proportioneel zijn aan het type bedrijf en voldoende voor succes. E-2 visa worden toegekend in periodes van maximaal twee jaar en kunnen onbeperkt worden verlengd zolang het bedrijf actief blijft.

F-1 OPT (Optioneel Praktijkopleiding) voor de VS

Internationale studenten in de VS met een F-1 visum kunnen na afstuderen in hun vakgebied werken voor een beperkte periode. Via OPT kan een gekwalificeerde student tot 12 maanden werkvergunning krijgen in de VS gerelateerd aan hun studie. In bepaalde STEM-velden (wetenschap, technologie, engineering, wiskunde) is een éénmalige verlenging van 24 maanden mogelijk, wat in totaal tot 36 maanden OPT oplevert.

Hoewel OPT-goedkeuring aan de student wordt verleend, heeft de werkgever minimale formele verplichtingen, behalve dat de OPT-werknemer als elke andere werknemer wordt behandeld. Voor STEM OPT moet de werkgever gebruik maken van het E-Verify-systeem en een opleidingsplan (Formulier I-983) opstellen. De werkgever moet ook een betaalde, echte functie aanbieden; vrijwilligerswerk telt niet mee. Buiten dat wordt de OPT-werknemer betaald volgens het normale salarisbeleid van de werkgever.

J-1 Uitwisselingsbezoekersvisum voor de VS

Het J-1 U.S. visum dekt verschillende uitwisselingsprogramma’s die worden georganiseerd door door de overheid aangewezen sponsors, waaronder stages, traineeships, onderzoekswetenschappers, professoren en artsen (medisch onderwijs). Elke categorie heeft specifieke geschiktheids- en sponsorschapsregels; over het algemeen moet de J-1 deelnemer deelnemen aan een goedgekeurd programma met een Amerikaanse sponsororganisatie, en is het werk beperkt tot de voorwaarden van het programma.

Bijvoorbeeld, een J-1 onderzoekswetenschapper kan lesgeven of onderzoek doen aan een universiteit, terwijl een J-1 stagiair werkt in een trainingsprogramma. J-1 visa zijn meestal geldig voor de duur van het programma zoals vermeld op Formulier DS-2019. Belangrijk: sommige J-1 categorieën leggen een verplichte tweejarige terugkeer naar het thuisland op. Deze uitwisselingsbezoekers moeten twee jaar in hun thuisland verblijven voordat ze van status kunnen veranderen of bepaalde andere visa kunnen verkrijgen, tenzij ze een vrijstelling krijgen. Werkgevers moeten deze vereiste verifiëren, omdat het toekomstige sponsorschapsmogelijkheden beïnvloedt.

Employment-Based Green Cards (permanente verblijfsvergunning) voor de VS

Voor een buitenlandse werknemer die permanent deel uitmaakt van uw Amerikaanse personeelsbestand, kunt u overwegen een green card te sponsoren. De meest voorkomende routes zijn de EB-2 en EB-3 categorieën. EB-2 is voor professionals met een gevorderde graad of uitzonderlijke bekwaamheid, terwijl EB-3 professionals met minimaal een bachelordiploma en vakbekwame werknemers met ten minste 2 jaar training omvat.

Cruciaal is dat zowel EB-2 als EB-3 (zonder een National Interest Waiver) een PERM arbeidscertificering vereisen van het U.S. Department of Labor (DOL). Dit bewijst dat er geen gekwalificeerde Amerikaanse werknemers beschikbaar zijn voor de functie en dat het aannemen van de buitenlandse werknemer de Amerikaanse lonen of arbeidsomstandigheden niet schaadt. Na goedkeuring van PERM dient de werkgever een I-140 immigrantenaanvraag in. Permanente Amerikaanse visa zijn numeriek beperkt, waardoor wachttijden kunnen ontstaan voor sommige buitenlandse nationaliteiten.

Vereisten voor Geschiktheid en Verantwoordelijkheden van de Amerikaanse Werkgever

Deze sectie beschrijft de vereisten voor zowel Amerikaanse werkgevers als werknemers voor de belangrijkste U.S. werkvisa. We benadrukken aanvraagformulieren en loon-/betalingsverplichtingen waar van toepassing.

H-1B Specialty Occupation Vereisten voor Amerikaanse Werkgevers

Om in aanmerking te komen voor een H-1B U.S. visum, moet de baan een "gespecialiseerd beroep" zijn dat minimaal een bacheloropleiding (of gelijkwaardig) in een specifiek vakgebied vereist. De buitenlandse werknemer moet minimaal een Amerikaanse bacheloropleiding of gelijkwaardig in dat vakgebied bezitten. De werkgever moet een gecertificeerde Labor Condition Application (LCA) verkrijgen van DOL (Formulier ETA-9035) voordat hij een I-129 aanvraag indient bij USCIS.

De LCA vereist dat de werkgever verklaart dat hij de H-1B-werker minimaal betaalt volgens het hogere van het geldende loon of het werkelijke loon van vergelijkbare werknemers. Het formulier I-129, samen met de LCA, wordt door de werkgever ingediend bij USCIS, inclusief vergoedingen en documentatie van de kwalificaties van de werknemer en het arbeidsaanbod. Na goedkeuring kan de buitenlandse werknemer een aanvraag indienen voor het H-1B visum bij een Amerikaanse consulaat of van status veranderen indien al in de VS.

Amerikaanse werkgevers die H-1B sponsoren, moeten voldoen aan publicatievereisten, hun Amerikaanse personeel informeren over de LCA-aanvraag en een openbaar toegankelijke map bijhouden met de gecertificeerde LCA, looninformatie en bewijs van notificaties. Het niet betalen van het vereiste loon of het niet bijhouden van administratie kan leiden tot sancties van DOL en sancties van USCIS.

L-1 Intracompany Transfer Vereisten voor Amerikaanse Werkgevers

Voor een L-1A (manager/leidinggevende) of L-1B (gespecialiseerde kennis) visum moet de werkgever eerst een kwalificerende bedrijfsrelatie tussen de Amerikaanse en buitenlandse entiteiten aantonen. De buitenlandse werkgever moet in beide landen zaken doen. De werknemer moet minimaal één aaneengesloten jaar voor die buitenlandse entiteit hebben gewerkt in de afgelopen drie jaar.

Voor L-1 is geen LCA vereist; de werkgever dient een I-129 aanvraag in waarin de categorie wordt gespecificeerd. De aanvraag moet de werkzaamheden en de eerdere rol van de werknemer in het buitenland documenteren. L-1A vereist een leidinggevende/managementfunctie en kan leiden tot een verblijf van maximaal 7 jaar, terwijl L-1B gespecialiseerde kennis vereist en tot in totaal 5 jaar mag worden verlengd. Echtgenoten van L-1 werknemers (L-2) kunnen apart werk-autoriteit aanvragen. De belangrijkste verantwoordelijkheid van de werkgever is het aantonen van de bedrijfsrelatie en dat de werknemer de geclaimde rol zal vervullen.

O-1 Buitengewoon Vermogen Vereisten voor Amerikaanse Werkgevers

Voor het O-1 Buitengewoon Vermogen visum moet de werkgever (of agent) een Formulier I-129 indienen bij USCIS, inclusief substantieel bewijs van de "buitengewone bekwaamheid" van de werknemer in hun vakgebied. Bewijs kan bestaan uit awards, publicaties, media-aandacht, originele bijdragen, hoog salaris of lidmaatschap van exclusieve verenigingen.

Een adviesbrief van een relevante peer group of vakbond wordt meestal vereist. Er is geen LCA of specifieke loonvereiste, maar de aanvraag moet de arbeidsvoorwaarden schetsen. USCIS raadt aan minimaal 45 dagen vooraf te dienen. Bij goedkeuring moet de werkgever zich houden aan de arbeidsvoorwaarden; materiële wijzigingen vereisen een gewijzigde aanvraag.

TN (USMCA) Professionele Vereisten voor Amerikaanse Werkgevers

Voor TN (USMCA) U.S. Professionals moet de werkgever een gedetailleerde brief verstrekken waarin de functie wordt beschreven en bevestigd dat deze binnen een goedgekeurde USMCA-beroep valt. De werknemer moet burger zijn van Canada of Mexico, voldoen aan de opleiding- of licentie-eisen, en een volledige of deeltijdse U.S. baanaanbieding hebben.

Canadese TN-aanvragen worden bij de grens ingediend met de werkgeverbrief, diploma’s en bewijs van nationaliteit. Mexicaanse burgers kunnen een TN-visum aanvragen bij een U.S. consulaat. Er is geen limiet op verlengingen, maar TN-status is alleen geldig voor professionele arbeid; zelfstandige arbeid is niet toegestaan. Werkgevers hebben minimale formele papierwerkvereisten naast de ondersteuningsbrief, om te garanderen dat de baan echt binnen de TN-categorie valt.

E-2 Verdragsinvesteerder/-werknemer Vereisten voor Amerikaanse Werkgevers

Als een werkgever (of ondernemer) van plan is te werken onder een E-2 U.S. visum, zijn de kernpunten investering en verdragsstatus. De werkgever (of investeerder) moet aantonen dat hij burger is van een kwalificerend verdragsland en dat een substantieel bedrag is geïnvesteerd in een echte, winstgevende Amerikaanse onderneming. "Substantieel" betekent voldoende om het bedrijf succesvol te maken en bestaat uit grote, toegewijde investeringen die niet gemakkelijk kunnen worden teruggetrokken.

De onderneming moet echt zijn en niet marginaal, en in staat om meer dan een leefbaar loon te genereren. In de aanvraag moet de bron en het pad van de fondsen worden gedocumenteerd en de rol van de werknemer worden beschreven (meestal leidinggevend, management of "essentiële vaardigheden"). Er is geen DOL-loonvereiste voor E-2, maar de werknemer moet komen werken in een leidinggevende of gespecialiseerde capaciteit gerelateerd aan de investering.