Verken de gezondheids- en veiligheidswetten op de werkplek in Panama
In Panama wordt het fundamentele recht op een veilige en gezonde werkomgeving gewaarborgd door de Grondwet. Het Arbeidswetboek, met name Boek II, is de belangrijkste wetgeving die gezondheid en veiligheid reguleert. Het beschrijft de verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers en stelt het kader voor regelgeving vast. De Algemene Regels voor de Preventie van Beroepsrisico's en Veiligheid en Gezondheid op het Werk bieden uitgebreide voorschriften over veiligheid en gezondheid op de werkplek, waaronder risicobeoordeling, gevarenpreventie, werknemersopleiding en noodprocedures. Uitvoeringsbesluit nr. 2 van 2008 reguleert specifiek de veiligheid, gezondheid en hygiëne binnen de bouwsector.
Het Ministerie van Arbeid en Arbeidsontwikkeling (MITRADEL) is verantwoordelijk voor de ontwikkeling en handhaving van beleid en wetten. Het Socialezekerheidsfonds (Caja de Seguro Social - CSS) speelt een cruciale rol in gezondheid en veiligheid. Via het Arbeidsgezondheidsprogramma stelt de CSS normen en technische richtlijnen vast en biedt ondersteuning voor de preventie van arbeidsongevallen en beroepsziekten.
Werkgevers moeten de nodige maatregelen nemen om gevaren op de werkplek te elimineren of te minimaliseren, en zo de veiligheid en het welzijn van hun werknemers te waarborgen. Ze zijn verplicht grondige risicobeoordelingen uit te voeren om potentiële gevaren te identificeren en passende beheersmaatregelen te implementeren. Werkgevers moeten uitgebreide veiligheids- en gezondheidsopleidingen aan alle werknemers verstrekken, inclusief informatie over gevaren, veilige werkmethoden en noodprocedures. Ze moeten Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM) verstrekken en zorgen voor het juiste gebruik ervan wanneer nodig. Werkgevers zijn wettelijk verplicht arbeidsongevallen en beroepsziekten te melden aan de relevante autoriteiten.
Werknemers hebben het recht om werk dat zij onveilig achten te weigeren zonder angst voor represailles. Ze hebben het recht om deel te nemen aan het creëren van een veilige werkplek, onder andere via veiligheidscomités en andere initiatieven. Werknemers moeten zich houden aan veiligheidsregels en -voorschriften en PBM gebruiken zoals vereist. Ze moeten waargenomen gevaren of onveilige omstandigheden melden aan hun supervisors.
Werkgevers moeten een hiërarchie van beheersmaatregelen implementeren om gevaren op de werkplek te elimineren of te minimaliseren, inclusief technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en PBM. Werkplekken moeten voorzieningen hebben voor eerste hulp en noodplannen ontwikkelen. Werkgevers die de voorschriften overtreden, kunnen boetes, sancties of zelfs sluiting van hun activiteiten tegemoet zien.
Vanwege de risicovolle aard van de sector ligt er een sterke nadruk op veiligheidsvoorschriften en -praktijken in de bouwsector. Panama erkent het belang van het voorkomen van ziekten en biedt kaders voor diagnose en compensatie. Panamese wetten moedigen werknemersparticipatie in besluitvorming aan en beschermen hun rechten binnen de werkplek.
Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Panama wordt gereguleerd door verschillende normen, die afkomstig zijn uit meerdere bronnen. Het Arbeidswetboek vormt de basis voor OHS-normen en schetst algemene bepalingen over gevaren en omstandigheden op de werkplek. De Algemene Regels voor de Preventie van Arbeidsrisico's en Veiligheid en Gezondheid op het Werk bieden gedetailleerde technische normen over verschillende aspecten van OHS, zoals risicobeheer, identificatie en beheersing van gevaren, machinebeveiliging, elektrische veiligheid, chemische veiligheid, brandpreventie en noodvoorbereiding.
Werkgevers zijn verplicht om systematisch gevaren op de werkplek te identificeren met behulp van verschillende technieken. Risicobeoordelingsmethodologieën zijn verplicht om de ernst en waarschijnlijkheid van gevaren te evalueren en beheersmaatregelen dienovereenkomstig te prioriteren.
De wet bevordert een hiërarchie van beheersmaatregelen, waaronder eliminatie, vervanging, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM).
Werkgevers zijn verplicht om periodieke medische onderzoeken te verstrekken, vooral voor werknemers die aan specifieke gevaren worden blootgesteld. Er zijn ook systemen voor de diagnose en rapportage van beroepsziekten.
Uitgebreide OHS-training voor alle werknemers bij indiensttreding en periodiek is vereist door het Arbeidswetboek. Werknemers moeten ook specifieke training over gevaren, veilige werkprocedures en noodrespons training ontvangen.
Werkgevers zijn verplicht om arbeidsongevallen en beroepsziekten te rapporteren. Ongevallenonderzoeksprocedures zijn verplicht om de oorzaken te identificeren en herhaling te voorkomen.
OSH-commissies met vertegenwoordigers van werknemers en werkgevers worden aangemoedigd of verplicht in sommige werkplekken, afhankelijk van de grootte en het gevareniveau. Werknemers hebben het recht om onveilig werk te weigeren en deel te nemen aan OSH-besluitvorming.
Werkplekinspecties zijn een cruciaal onderdeel van het handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze omvatten een systematisch proces om potentiële gevaren te identificeren en te zorgen voor naleving van de regels voor arbeidsgezondheid en -veiligheid.
Werkplekinspecties worden doorgaans uitgevoerd door het Ministerie van Arbeid en Ontwikkeling van de Arbeidsmarkt (MITRADEL), dat verantwoordelijk is voor de handhaving van arbeidswetten. Het Socialezekerheidsfonds (CSS) vult deze inspecties aan met een focus op het voorkomen van beroepsziekten en werkgerelateerde gezondheidsrisico's. De wettelijke basis voor werkplekinspecties is vastgelegd in het Arbeidswetboek, dat inspecteurs ruime bevoegdheden geeft om werkplekken te betreden en relevante documenten te onderzoeken. De Algemene Reglementen voor de Preventie van Beroepsrisico's en Veiligheid en Gezondheid op het Werk bieden technische normen en richtlijnen voor de reikwijdte en focus van inspecties.
Inspecties kunnen gepland of ongepland zijn, en inspecteurs bereiden zich voor door relevante regelgeving, bedrijfsdocumenten en eerdere inspectiegeschiedenis te bekijken. Het inspectieproces ter plaatse omvat een openingsvergadering, een rondgang door de werkplek, een beoordeling van documenten en een afsluitende vergadering. Na de inspectie wordt een gedetailleerd rapport uitgebracht waarin bevindingen, overtredingen en aanbevelingen voor corrigerende maatregelen worden uiteengezet. Een vervolginspectie wordt uitgevoerd om te verifiëren dat de werkgever de geïdentificeerde overtredingen binnen de gespecificeerde termijn heeft aangepakt.
Werkplekken worden geëvalueerd op basis van naleving van de regels voor arbeidsgezondheid en -veiligheid. De focusgebieden omvatten gevarenidentificatie en -beheersing, machineveiligheid, chemische veiligheid, brandveiligheid, elektrische veiligheid, ergonomie, werkpleksanitaire voorzieningen en hygiëne, eerste hulp en noodvoorbereiding, en opleiding en informatie van werknemers.
De frequentie van inspecties varieert op basis van factoren zoals het risiconiveau van de industrie, de grootte van het bedrijf en de nalevingsgeschiedenis. Hoogrisico-industrieën kunnen vaker worden geïnspecteerd, en werkplekken met een geschiedenis van overtredingen kunnen onderworpen zijn aan verhoogde controle.
Arbeidsongevallen zijn een ernstige zaak die onmiddellijke aandacht vereisen. Werkgevers zijn verplicht om alle dergelijke incidenten te melden aan de relevante autoriteiten. Ernstige ongevallen moeten onmiddellijk worden gemeld, terwijl andere ongevallen over het algemeen binnen een specifieke termijn moeten worden gemeld.
Werkgevers dragen de verantwoordelijkheid voor het onderzoeken van ongevallen om de oorzaken te achterhalen. Dit is cruciaal voor het implementeren van maatregelen om soortgelijke incidenten in de toekomst te voorkomen. Als er commissies voor Arbeidsgezondheid en Veiligheid (OHS) aanwezig zijn, kunnen zij een rol spelen in deze onderzoeken. Het doel van deze onderzoeken moet zijn om de directe oorzaken van het ongeval te bepalen, onderliggende factoren zoals inadequate procedures of gebrek aan training, en corrigerende acties om herhaling te voorkomen.
Het Sociale Zekerheidsstelsel beheert het verzekeringsprogramma voor beroepsrisico's, dat compensatie biedt voor werkgerelateerde verwondingen en ziekten. De soorten compensatie omvatten het dekken van de kosten van medische zorg en revalidatie, het verstrekken van loonvervanging tijdens de herstelperiode, compensatie voor langdurige of permanente beperkingen, en compensatie aan afhankelijke personen in het geval van een beroepsmatige dodelijke afloop.
De claimprocedures omvatten een medische evaluatie door een door de CSS goedgekeurde arts om de omvang van de verwonding of ziekte te beoordelen. De werknemer of hun vertegenwoordiger dient vervolgens een claim in bij de CSS, samen met ondersteunende documentatie zoals het ongevallenrapport en medische dossiers. De CSS evalueert de claim om de geschiktheid en het niveau van compensatie te bepalen. Als de claim wordt goedgekeurd, begint de CSS met het uitkeren van de uitkeringen aan de werknemer.
Werkgevers zijn verplicht om een verzekering voor beroepsrisico's af te sluiten via de CSS. Werknemers hebben het recht om in beroep te gaan tegen beslissingen van de CSS met betrekking tot schadeclaims. Het is belangrijk op te merken dat er tijdslimieten kunnen gelden voor het indienen van schadeclaims.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.