Panama

Arbeidsrechtbanken in Panama zijn ingesteld door het Arbeidswetboek (Código de Trabajo), specifiek in Boek V. Ze zijn gestructureerd in Sectie Arbeidsrechtbanken (Juzgados Seccionales de Trabajo), Hogere Arbeidsrechtbank (Tribunal Superior de Trabajo), en De Arbeidskamer van het Hooggerechtshof (Sala Cuarta de Negocios Generales, Sección de Trabajo de la Corte Suprema de Justicia). Deze rechtbanken behandelen individuele geschillen die voortkomen uit arbeidsovereenkomsten of -relaties, geschillen over de interpretatie van collectieve overeenkomsten, compensatie voor werkgerelateerde verwondingen en beroepsziekten, erkenning van vakbondsrechten, en arbeidsgerelateerde sancties en boetes.

Arbeidsrechtbanken in Panama

Juridische Basis

De Arbeidsrechtbanken van Panama zijn ingesteld door het Arbeidswetboek (Código de Trabajo), specifiek in Boek V.

Structuur

• Sectie Arbeidsrechtbanken (Juzgados Seccionales de Trabajo): Rechtbanken van eerste aanleg met jurisdictie over een beperkt geografisch gebied. Deze rechtbanken behandelen meestal individuele arbeidsgeschillen.
• Hogere Arbeidsrechtbank (Tribunal Superior de Trabajo): Hoven van tweede aanleg met jurisdictie over meerdere Sectie Arbeidsrechtbanken in een regio.
• De Arbeidskamer van het Hooggerechtshof (Sala Cuarta de Negocios Generales, Sección de Trabajo de la Corte Suprema de Justicia): De hoogste arbeidsrechtbank, die beroepen tegen beslissingen van de Hogere Arbeidsrechtbank en bepaalde andere zaken die door de wet zijn gespecificeerd, behandelt.

Jurisdictie

• Individuele geschillen die voortkomen uit arbeidsovereenkomsten of -relaties.
• Geschillen over de interpretatie van collectieve overeenkomsten.
• Compensatie voor werkgerelateerde verwondingen en beroepsziekten.
• Erkenning van vakbondsrechten.
• Arbeidsgerelateerde sancties en boetes.

Proces

• Arbeidsprocedures in Panama zijn mondeling, versneld en over het algemeen minder formeel dan in andere rechtsgebieden.
• Wordt gestart door het indienen van een klacht bij de relevante Sectie Arbeidsrechtbank.
• Bewijspresentatie, inclusief getuigen en documenten.
• De rechter geeft een beslissing, die eventueel kan worden aangevochten.

Arbitrage in Panama

Juridische Basis

Wet nr. 131 van 2013 biedt het primaire juridische kader voor arbitrage.

Arbitragepanels

• Ad-hoc panels: Gevormd voor een specifiek geschil. Partijen selecteren hun arbiter(s) die overeenkomen over een derde, voorzittende arbiter.
• Institutionele Arbitrage: Permanente arbitragecentra bestaan in Panama (bijv. het Centrum voor Bemiddeling en Arbitrage van Panama) met hun eigen regels en lijsten van arbiters.

Jurisdictie

• Elk geschil dat wettelijk "arbitreerbaar" is (meestal betreft dit economische rechten of belangen).
• Arbeidsgeschillen kunnen worden voorgelegd aan arbitrage door overeenkomst binnen een collectieve arbeidsovereenkomst of met specifieke toestemming buiten dat kader.

Proces

• Het specifieke proces hangt af van of het ad-hoc of institutionele arbitrage betreft. Over het algemeen:
  • Arbitrageovereenkomst (die de reikwijdte van de arbitrage definieert).
  • Benoeming van arbiters.
  • Hoorzittingen en bewijspresentatie.
  • Uitgifte van een arbitrale uitspraak.

Typische Zaken Behandeld in Arbeidsrechtbanken en Arbitrage

Arbeidsrechtbanken

• Onrechtmatig ontslag
• Loon- en uitkeringsclaims
• Discriminatie of intimidatie
• Geschillen voortkomend uit vakbondsactiviteiten

Arbitrage

• Complexe beëindigingskwesties
• Collectieve onderhandelingsgeschillen
• Interpretatie van arbeidswetten in specifieke contexten.

Compliance-audits en inspecties in Panama zijn nauwgezette processen die zijn ontworpen om naleving van de regelgeving te waarborgen. Het proces omvat doorgaans planning en scope, veldwerk, analyse, rapportage en corrigerende maatregelen. De auditor of inspecteur schetst de specifieke regelgeving, wetten en normen die worden beoordeeld, de doelgebieden van het bedrijf of de organisatie, de periode die wordt beoordeeld en de methodologie.

Veldwerk en Analyse

De auditor of inspecteur verzamelt bewijs door middel van een grondig onderzoek van documenten en dossiers, interviews met personeel op verschillende niveaus en observaties van processen, systemen en fysieke activa (indien van toepassing). De bevindingen worden vervolgens kritisch geanalyseerd aan de hand van de toepasselijke regelgeving. Afwijkingen, risico's, gebieden van niet-naleving en potentiële zwaktes worden geïdentificeerd.

Rapportage en Corrigerende Maatregelen

Er wordt een gedetailleerd rapport opgesteld, bestaande uit een duidelijke beschrijving van de scope van de audit of inspectie, bevindingen van niet-naleving of gebieden die verbetering behoeven, en aanbevelingen om problemen op te lossen en de naleving te verbeteren. De gecontroleerde of geïnspecteerde entiteit moet vervolgens corrigerende actieplannen ontwikkelen om de geïdentificeerde problemen aan te pakken en deze binnen gespecificeerde termijnen implementeren.

Belang van Compliance-Audits en Inspecties

Compliance-audits en inspecties zijn essentieel voor risicobeperking, het handhaven van regelgeving, het bevorderen van best practices en continue verbetering. Ze helpen bij het identificeren van nalevingslacunes, het handhaven van het regelgevingskader van Panama, zorgen ervoor dat bedrijven opereren in lijn met de beste praktijken en ethische normen van de industrie, en identificeren verbeterpunten.

Entiteiten die Audits en Inspecties Uitvoeren

Afhankelijk van de sector kunnen verschillende entiteiten compliance-audits en inspecties uitvoeren. Deze omvatten overheidsregelgevende instanties, onafhankelijke auditors en brancheverenigingen. Voorbeelden van regelgevende instanties zijn de Superintendency of Banks of Panama, die financiële instellingen auditeert, de Superintendency of the Securities Market, die de effectenmarkten reguleert, en het Ministerie van Milieu, dat milieuaudits uitvoert.

Frequentie en Gevolgen van Niet-Naleving

De frequentie van audits en inspecties varieert afhankelijk van de industrie en sector, de grootte en complexiteit van het bedrijf, specifieke regelgeving en de nalevingsgeschiedenis. Niet-naleving kan leiden tot boetes en sancties, schorsing of intrekking van licenties of vergunningen, juridische stappen, reputatieschade en operationele verstoringen.

Overtredingen Melden in Panama

In Panama zijn er verschillende mechanismen voor het melden van overtredingen. Veel bedrijven en overheidsinstanties hebben interne systemen voor het melden van wangedrag. Klokkenluiders worden meestal aangemoedigd, en soms verplicht, om eerst gebruik te maken van deze interne systemen.

De Algemene Autoriteit voor Overheidstransparantie en Toegang tot Informatie (ANTAI) is een onafhankelijke overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor het ontvangen en onderzoeken van klachten over corruptie, wanbeheer en machtsmisbruik in de publieke sector. Klokkenluiders kunnen vertrouwelijk meldingen indienen bij ANTAI.

Het Openbaar Ministerie (Ministerio Público) is verantwoordelijk voor de vervolging van strafbare feiten. Klokkenluiders kunnen misdaden, inclusief die gerelateerd aan corruptie, rechtstreeks melden bij het Openbaar Ministerie.

Voor specifieke gebieden heeft Panama gespecialiseerde instanties waar overtredingen kunnen worden gemeld. Deze omvatten de Superintendencia de Bancos de Panamá voor het melden van overtredingen in de banksector, en de Superintendencia del Mercado de Valores voor het melden van overtredingen binnen de effectenmarkt.

Klokkenluidersbescherming in Panama

Panama heeft een wettelijk kader voor klokkenluidersbescherming, voornamelijk te vinden in Wet 82 van 2013. Deze wet biedt algemene klokkenluidersbescherming binnen de publieke sector, inclusief bescherming tegen represailles en vereisten voor instanties om de identiteit van klokkenluiders te beschermen. Sommige sectoren hebben hun eigen klokkenluidersbeschermingswetten, zoals de banksector.

Belangrijke bepalingen van Wet 82 van 2013 omvatten de reikwijdte, die van toepassing is op werknemers in de publieke sector die gevallen van corruptie, machtsmisbruik of wetschendingen melden. Het verbiedt represailles zoals ontslag, degradatie, schorsing, intimidatie en andere vormen van discriminatie. Klokkenluiders die represailles ondervinden, kunnen herstel van hun positie, compensatie en andere rechtsmiddelen zoeken.

Praktische Overwegingen voor Klokkenluiders

Klokkenluiders moeten het wangedrag grondig documenteren, inclusief data, tijden, betrokken personen en bewijsmateriaal. Ze moeten de ernst van de overtreding, de reikwijdte (publieke/private sector) en het potentiële risico voor zichzelf overwegen bij het kiezen van het juiste meldingskanaal.

Het wordt sterk aangeraden om een advocaat te raadplegen die gespecialiseerd is in klokkenluidersbeschermingswetten voor advies. Zelfs met beschermingen kunnen klokkenluiders nog steeds potentiële risico's ondervinden, vooral in gevallen van corruptie op hoog niveau.

Panama is ondertekenaar van talrijke internationale arbeidsverdragen die zijn opgesteld door de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO). Deze standaarden sturen de arbeidswetten en -reglementen van het land, met als doel de rechten van werknemers te beschermen.

Belangrijke IAO-verdragen en binnenlandse juridische afstemmingen

Panama heeft de kern-IAO-verdragen nr. 87 (Verdrag betreffende de vrijheid van vereniging en de bescherming van het recht zich te organiseren, 1948) en nr. 98 (Verdrag betreffende het recht zich te organiseren en collectief te onderhandelen, 1949) geratificeerd. Het Panamese Arbeidswetboek beschermt expliciet de rechten van werknemers om vakbonden te vormen en zich daarbij aan te sluiten, collectief te onderhandelen en te staken.

In overeenstemming met de IAO-verdragen nr. 29 (Verdrag betreffende gedwongen arbeid, 1930) en nr. 105 (Verdrag betreffende de afschaffing van gedwongen arbeid, 1957), verbiedt Panama strikt gedwongen arbeid. Het Strafwetboek van het land criminaliseert gedwongen arbeid en mensenhandel.

Panama heeft zowel de IAO-verdragen nr. 138 (Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973) als nr. 182 (Verdrag betreffende de ergste vormen van kinderarbeid, 1999) geratificeerd. Binnenlandse wetten stellen een minimumleeftijd voor arbeid vast en verbieden gevaarlijk werk voor minderjarigen. Het land heeft ook nationale plannen en programma's gericht op het uitbannen van kinderarbeid.

Panama handhaaft het principe van non-discriminatie in werkgelegenheid, in overeenstemming met de IAO-verdragen nr. 100 (Verdrag betreffende gelijke beloning, 1951) en nr. 111 (Verdrag betreffende discriminatie in arbeid en beroep, 1958). Het Arbeidswetboek verbiedt discriminatie op basis van ras, geslacht, religie, politieke overtuiging, nationaliteit of sociale afkomst.

Panama heeft het Maritiem Arbeidsverdrag, 2006 (MLC) geratificeerd, waarmee het zich inzet voor fatsoenlijke arbeidsomstandigheden voor zeevarenden. Het MLC is opgenomen in de Panamese wetgeving.

Mechanismen voor handhaving en monitoring

Het Ministerie van Arbeid en Ontwikkeling van de Arbeidskrachten (MITRADEL) is het belangrijkste overheidsorgaan dat verantwoordelijk is voor de handhaving van arbeidswetten en het waarborgen van de naleving van internationale arbeidsnormen. Het voert werkplekinspecties uit, onderzoekt arbeidsklachten en bemiddelt bij arbeidsconflicten.

Uitdagingen en verbeterpunten

Ondanks zijn verplichtingen staat Panama voor uitdagingen bij de volledige implementatie en handhaving van alle aspecten van internationale arbeidsnormen. Enkele van de belangrijkste kwesties zijn:

De grote informele sector in Panama kan het moeilijk maken om arbeidsvoorschriften te handhaven, met name met betrekking tot kinderarbeid en minimumloon.

Werknemers in landelijke en inheemse gebieden kunnen kwetsbaarder zijn voor schendingen van arbeidsrechten vanwege beperkte toegang tot informatie en juridische bescherming.

Beperkingen in termen van middelen en inspectiecapaciteit kunnen de mogelijkheid van MITRADEL belemmeren om arbeidswetten volledig te monitoren en te handhaven.