Myanmar

De gezondheids- en veiligheidswetgeving van Myanmar wordt voornamelijk beheerst door de Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet van 2019, de Fabriekswet van 1951 en de Wet op Winkels en Instellingen van 2016. Deze wetten vormen een breed kader voor de verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers, met de nadruk op het voorkomen van gevaren, het handhaven van een veilige werkplek, het verstrekken van noodzakelijke informatie en training, het uitvoeren van risicobeoordelingen en het waarborgen van het juiste gebruik en onderhoud van Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM).

Verantwoordelijkheden van de Werkgever

Werkgevers zijn over het algemeen verplicht om alle redelijkerwijs uitvoerbare stappen te ondernemen om werkplekgevaren te voorkomen die kunnen leiden tot letsel, ziekte of overlijden. Ze moeten een werkplek, samen met apparatuur en systemen, bieden en onderhouden die zo veilig mogelijk zijn. Ze zijn ook verplicht om werknemers te voorzien van de nodige informatie, instructies en training over gezondheids- en veiligheidskwesties die relevant zijn voor hun werk. Werkgevers moeten risicobeoordelingen van de werkplek uitvoeren en controles instellen om veiligheidsrisico's te beperken. Ze moeten PBM's verstrekken zoals vereist en zorgen voor het juiste gebruik en onderhoud ervan. Daarnaast zijn ze verplicht om verwondingen, gevaarlijke voorvallen en beroepsziekten te melden aan de relevante autoriteiten.

Verantwoordelijkheden van de Werknemer

Werknemers zijn verplicht om redelijke zorg te dragen voor hun eigen gezondheid en veiligheid, evenals die van hun collega's. Ze moeten de verstrekte gezondheids- en veiligheidsinstructies en trainingsrichtlijnen volgen. Ze zijn ook verplicht om alle vereiste persoonlijke beschermingsmiddelen te dragen en correct te gebruiken. Bovendien moeten ze ongevallen, verwondingen of gevaarlijke voorvallen melden aan hun supervisors.

Specifieke Gezondheids- en Veiligheidseisen

De wetten van Myanmar specificeren vereisten voor bepaalde aspecten van gezondheid en veiligheid op de werkplek. Deze omvatten richtlijnen voor de veilige opslag, hantering en gebruik van gevaarlijke chemicaliën en stoffen, passende beveiliging en onderhoud van machines, maatregelen om branden te voorkomen en werknemers te beschermen in geval van brand, en de voorziening van eerstehulpfaciliteiten en getraind personeel.

Handhaving en Sancties

Door de overheid aangestelde inspecteurs kunnen werkplekken betreden om inspecties uit te voeren en naleving van gezondheids- en veiligheidswetten te waarborgen. Overtreders kunnen boetes, gevangenisstraf of beide krijgen. Sancties worden beschreven in de relevante wetgeving.

Beperkingen en Uitdagingen

Sommige wetten, zoals de Fabriekswet van 1951, zijn in decennia niet substantieel bijgewerkt. De handhavingscapaciteit kan beperkt zijn, wat leidt tot inconsistente implementatie van gezondheids- en veiligheidsnormen op werkplekken. Een aanzienlijk deel van de economie van Myanmar is informeel, waar wettelijke bescherming vaak minder robuust is. Gebrek aan bewustzijn over gezondheids- en veiligheidswetten en beste praktijken onder zowel werkgevers als werknemers blijft een uitdaging.

De normen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid in Myanmar bevorderen een risicogebaseerde aanpak. Werkgevers worden aangemoedigd om gevaren op de werkplek te identificeren, de bijbehorende risico's te beoordelen en maatregelen te implementeren om deze te beperken. De hiërarchie van beheersmaatregelen, zoals voorgesteld door het Myanmar National Occupational Safety and Health Profile van de ILO, omvat eliminatie, substitutie, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en het gebruik van Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM).

Werkomstandigheden

Werkomstandigheden worden gereguleerd om de veiligheid en gezondheid van werknemers te waarborgen. Adequate ventilatie is vereist om de luchtkwaliteit te behouden en blootstelling aan luchtgevaar te verminderen. Werkplekken moeten schoon worden gehouden om risico's van stof, afval en onhygiënische omstandigheden te minimaliseren. Geschikte en voldoende verlichting is ook een vereiste. Er bestaan regels om overbevolking te voorkomen en voldoende ruimte voor werknemers te garanderen.

Gevaren en Beheersmaatregelen

Chemische Gevaren

Gevaarlijke chemicaliën moeten correct worden gelabeld met gevarenpictogrammen en waarschuwingen. Material Safety Data Sheets (MSDS) moeten beschikbaar zijn. Richtlijnen zijn opgesteld voor veilige opslag- en hanteringspraktijken om blootstelling, morsen en ongevallen te voorkomen.

Fysieke Gevaren

Werkgevers moeten werknemers beschermen tegen schadelijke geluidsniveaus, wat mogelijk gehoorbescherming of maatregelen voor geluidsreductie vereist. Gevaarlijke bewegende machinedelen moeten veilig worden afgeschermd. Maatregelen zijn vereist om vallen van hoogte te voorkomen, zoals leuningen of veiligheidsharnassen.

Brandveiligheid

Fabrieken moeten maatregelen hebben om brandrisico's te verminderen, inclusief de juiste opslag van brandbare stoffen en elektrische veiligheid. Brandblussers en andere apparatuur moeten direct beschikbaar zijn. Duidelijke, onbelemmerde nooduitgangen met bewegwijzering zijn vereist.

Ergonomie

Het ILO Myanmar National Occupational Safety and Health Profile erkent de noodzaak van ergonomische principes: het ontwerpen van werktaken en apparatuur om musculoskeletale aandoeningen te voorkomen.

Arbeidsgezondheid

Sommige wetten vereisen pre-employment en periodieke medische onderzoeken voor werknemers in specifieke industrieën. In bepaalde gevaarlijke sectoren kan gezondheidsmonitoring, inclusief biologische monitoring voor blootstellingsniveaus, vereist zijn. Er zijn bepalingen voor het melden en compenseren van erkende beroepsziekten.

Werkplekinspecties zijn een cruciaal onderdeel van het behouden van een veilige en gezonde werkomgeving. In Myanmar is de primaire instantie die verantwoordelijk is voor deze inspecties het Factories and General Labour Laws Inspection Department (FGLLID), onder het Ministerie van Arbeid. Andere sectoren, zoals mijnbouw en bouw, kunnen aanvullende inspectiemechanismen hebben via relevante ministeries.

Inspectieautoriteit

Inspecteurs hebben brede bevoegdheden om werkplekken zonder voorafgaande kennisgeving tijdens werkuren te betreden. Hun onderzoeksbevoegdheden omvatten het onderzoeken van faciliteiten, apparatuur en werkprocessen, het ondervragen van werkgevers en werknemers, het beoordelen van relevante documenten en het verzamelen van monsters voor testen.

Inspectiecriteria

Inspecties richten zich in grote lijnen op naleving van de Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet, de Fabriekswet en andere relevante sectorspecifieke voorschriften. Inspecteurs kunnen de adequaatheid van machinebeveiliging, ventilatie, verlichting, nooduitgangen, maatregelen om chemische, fysieke, ergonomische en biologische gevaren te beheersen, brandpreventie, EHBO-faciliteiten, persoonlijke beschermingsmiddelen en het bijhouden van ongevallen-, letsel- en beroepsziekteregistraties onderzoeken.

Inspectiefrequentie

Myanmar heeft geen verplichte regelmatige inspectiefrequentie voor alle werkplekken. Inspectie-inspanningen hebben de neiging om prioriteit te geven aan werkplekken die als hoger risico worden beschouwd, zoals industrieën die bekend staan om gevaren of werkplekken met een geschiedenis van incidenten. Inspecties kunnen ook worden geactiveerd door klachten van werknemers of meldingen van ernstige ongevallen of gevaarlijke voorvallen.

Inspectieprocedures

Hoewel inspecties onaangekondigd kunnen zijn, kunnen inspecteurs enige kennisgeving geven. De inspectie begint meestal met een openingsvergadering waarin de inspecteur het doel en de reikwijdte van de inspectie uitlegt. Dit wordt gevolgd door een rondgang door de werkplek, interviews met werknemers en management, en het onderzoeken van relevante documenten. De inspectie wordt afgesloten met een slotvergadering waarin de inspecteur voorlopige bevindingen en mogelijke overtredingen samenvat.

Opvolgacties

Als er overtredingen worden gevonden, kan de inspecteur een schriftelijke kennisgeving uitgeven waarin de werkgever wordt verplicht deze binnen een bepaalde termijn te verhelpen. Voor ernstige of herhaalde overtredingen kan de inspecteur handhavingsmaatregelen initiëren in overeenstemming met de relevante wetten, zoals bevelen om gevaarlijke operaties te stoppen, boetes en mogelijke vervolging en gevangenisstraf in ernstige gevallen.

Uitdagingen en Beperkingen

Het FGLLID heeft te maken gehad met capaciteitsbeperkingen, waardoor het vermogen om uitgebreide, proactieve inspecties in heel Myanmar uit te voeren, beperkt is. Informele werkplekken vormen een aanzienlijke uitdaging vanwege de moeilijkheid om ze te identificeren en het beperkte bereik van de regelgeving.

Werkplekongelukken zijn een ernstige zorg die onmiddellijke aandacht en passende actie vereisen. Werkgevers zijn wettelijk verplicht om dergelijke incidenten, inclusief gevaarlijke voorvallen en beroepsziekten, te melden aan de relevante autoriteiten. De meldingsdeadlines variëren afhankelijk van de ernst van het incident. Dodelijke ongevallen of ernstige verwondingen moeten onmiddellijk worden gemeld, terwijl andere incidenten minder onmiddellijke, maar nog steeds strikte, deadlines hebben.

Onderzoek naar Ongelukken

Werkgevers zijn over het algemeen verantwoordelijk voor het uitvoeren van interne onderzoeken naar werkplekongelukken, vooral kleine, om oorzaken te identificeren en herhaling te voorkomen. Overheidsinspecteurs kunnen ernstigere ongevallen of die met potentieel voor bredere implicaties onderzoeken. Het doel van deze onderzoeken is om de feiten van het ongeval vast te stellen, de oorzaken te identificeren en corrigerende maatregelen aan te bevelen.

Arbeidsongevallenverzekering

De Sociale Zekerheidswet vormt de basis voor compensatie voor werkgerelateerde verwondingen en beroepsziekten in Myanmar. Gedekte werknemers die gewond raken of een beroepsziekte oplopen tijdens het werk, komen over het algemeen in aanmerking voor uitkeringen. Deze uitkeringen kunnen medische behandeling en revalidatie, tijdelijke arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, permanente arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en nabestaandenuitkeringen in geval van een dodelijk ongeval omvatten.

Claimproces

Het claimproces begint met de werknemer of hun familie die de werkgever onmiddellijk op de hoogte stelt van de verwonding of ziekte. De werkgever dient vervolgens de benodigde claimpapieren in bij de Sociale Zekerheidsraad. Werknemers worden meestal beoordeeld door een medisch professional van de Sociale Zekerheid om de aard en omvang van de arbeidsongeschiktheid vast te stellen. De Sociale Zekerheidsraad bepaalt de geschiktheid en het niveau van de compensatie-uitkeringen.

Uitdagingen en Beperkingen

Er zijn verschillende uitdagingen en beperkingen verbonden aan werkplekongelukken. Beperkt bewustzijn van de rechten van werknemers en het compensatiesysteem kan rechtmatige claims belemmeren. Er bestaan inconsistenties in de implementatie van mechanismen voor ongevallenrapportage en -onderzoek. Bovendien zijn compensatie-uitkeringen mogelijk niet altijd voldoende om medische kosten en gederfde lonen volledig te dekken.