Mauritanië, een uitgestrekt Saharaland in Noordwest-Afrika, wordt gekenmerkt door zijn dunbevolkte gebieden, woestijnlandschappen en een heet, droog klimaat. Historisch gezien was het een brug tussen Noord-Afrika en Sub-Sahara Afrika, en het heeft een rijke geschiedenis die wordt gekenmerkt door de invloed van de Sanhaja Berber-volkeren en het Almoravidische Rijk, dat hielp bij het verspreiden van de islam in de regio. Sinds de onafhankelijkheid van Frankrijk in 1960 heeft Mauritanië te maken gehad met politieke instabiliteit, economische uitdagingen en etnische spanningen.

De economie is voornamelijk gebaseerd op de winning van grondstoffen, vooral ijzererts, met beperkte industriële capaciteit. De meerderheid van de Mauritaniërs woont in stedelijke gebieden zoals de hoofdstad Nouakchott, hoewel grote landelijke gebieden dunbevolkt zijn. De samenleving is etnisch divers, met onder andere Arabisch-Berbers, Haratin en andere Sub-Saharaanse groepen, met voortdurende sociale ongelijkheden en een erfenis van slavernij die blijft bestaan ondanks de officiële afschaffing in 1981.

De beroepsbevolking van Mauritanië is jong, met een significant verschil tussen mannen en vrouwen in arbeidsdeelname. Onderwijs en vaardigheidsontwikkeling zijn cruciale uitdagingen, met lage alfabetiseringsgraden en een behoefte aan opleidingsprogramma's die aansluiten bij de marktvraag. De economie omvat aanzienlijke informele en agrarische sectoren, met groeiende werkgelegenheid in de mijnbouw en dienstverlening.

Cultureel hechten Mauritaniërs waarde aan indirecte communicatie, het opbouwen van relaties en familieverplichtingen, wat de dynamiek op de werkplek beïnvloedt. Organisatorische hiërarchieën worden gerespecteerd en besluitvorming omvat vaak uitgebreide consultatie. Terwijl traditionele normen overheersen, is er een trend naar modernisering, vooral in stedelijke gebieden.

Belangrijke economische sectoren zijn mijnbouw, visserij en landbouw, met opkomende kansen in olie, gas en hernieuwbare energie. De toerismesector toont ook potentieel voor groei. De overheid is een belangrijke werkgever en een grote informele sector zorgt voor cruciale inkomsten voor velen.

Werkgeversbelastingverplichtingen in Mauritanië

Werkgevers in Mauritanië hebben meerdere belastingverplichtingen, waaronder bijdragen aan de Caisse Nationale de Sécurité Sociale (CNSS) en de Caisse Nationale d'Assurance Maladie (CNAM), evenals het inhouden van inkomstenbelasting (ITS) op de salarissen van werknemers. De verdeling van werkgeversbijdragen aan CNSS omvat:

• Industriële Ziektekostenverzekering: 2%
• Verzekering voor Arbeidsongevallen: 5%
• Pensioenplan: 5%
• Gezinstoelagen: 4%

Daarnaast dragen werkgevers 5% van het brutoloon van de werknemer bij aan CNAM voor ziektekostenverzekering en 2% aan het Office National de la Médecine du Travail (ONMT) voor arbeidsgezondheidsdiensten. Deze bijdragen zijn gebaseerd op het brutoloon van de werknemer, inclusief bonussen en toelagen, en zijn beperkt tot een maandelijks inkomensplafond van 15.000 MRU.

Werknemersbijdragen en Inkomstenbelasting

Werknemers dragen 1% van hun brutoloon bij aan CNSS en 4% aan CNAM. De progressieve inkomstenbelastingtarieven in Mauritanië zijn:

• 0% tot 6.000 MRU
• 15% voor 6.001 - 9.000 MRU
• 25% voor 9.001 - 21.000 MRU
• 40% voor inkomen boven 21.000 MRU

Aftrekbare kosten voor werknemers omvatten een vaste aftrek van 6.000 MRU, bijdragen aan sociale zekerheid en ziektekostenverzekering, voordelen in natura en andere specifieke aftrekken.

BTW en Bedrijfsbelasting

Het standaard BTW-tarief in Mauritanië is 16%, waarbij bepaalde diensten nul procent of vrijgesteld zijn. Bedrijven moeten zich registreren voor BTW als hun omzet meer dan 50.000.000 MRU bedraagt, hoewel vrijwillige registratie mogelijk is onder deze drempel. BTW-aangiften en betalingen zijn vereist volgens de bepaalde indieningsfrequentie.

Belastingvoordelen

Mauritanië biedt verschillende belastingvoordelen om investeringen aan te moedigen, met name in sectoren zoals mijnbouw, landbouw, visserij en toerisme, evenals in Speciale Economische Zones (SEZ's). Deze voordelen omvatten verlaagde vennootschapsbelastingtarieven, belastingvakanties, vrijstellingen op winsten en vrijstellingen van douanerechten. KMO's profiteren ook van een preferentieel belastingregime met verlaagde tarieven en vrijstellingen tijdens hun beginfasen.

In Mauritanië zorgt de arbeidswet ervoor dat werknemers betaald jaarlijks verlof ontvangen, opgebouwd met een snelheid van 1,5 werkdagen per maand dienstverband, met extra dagen toegekend op basis van anciënniteit. Werknemers jonger dan 18 jaar en niet-ingezetenen hebben hogere opbouwpercentages. Jaarlijks verlof kan worden opgesplitst als het meer dan 12 dagen bedraagt, met wederzijdse instemming van werkgever en werknemer.

Speciale Verlof Overwegingen

• Zwangerschapsverlof: Vrouwen hebben recht op 14 weken, waarvan 8 weken verplicht na de bevalling, betaald tegen 100% van het gemiddelde dagloon van de laatste drie maanden.
• Ziekteverlof: Niet wettelijk verplicht, maar kan worden gedekt door collectieve overeenkomsten of bedrijfsbeleid.
• Andere Soorten Verlof: Vaderschaps- en rouwverlof zijn niet wettelijk vastgelegd, maar kunnen door sommige werkgevers worden aangeboden.

Feestdagen

Mauritanië viert verschillende nationale en islamitische feestdagen, waarbij de specifieke data voor islamitische feestdagen jaarlijks variëren vanwege de maankalender. Belangrijke feestdagen zijn onder andere:

• Nationaal: Nieuwjaarsdag, Onafhankelijkheidsdag, Internationale Dag van de Arbeid en Afrika-dag.
• Islamitisch: Eid al-Fitr, Eid al-Adha, Eerste van Muharram en Mawlid an-Nabi.

Werkgevers moeten zich aan deze regelgeving houden, en gunstigere voorwaarden kunnen beschikbaar zijn via sectorspecifieke regelgeving of collectieve arbeidsovereenkomsten.

Mauritanië's arbeidswetten voorzien in een reeks verplichte voordelen voor werknemers, waaronder sociale zekerheid, betaald verlof en extra voordelen zoals overwerkvergoeding en ontslagvergoeding. Geïntroduceerd in februari 2021, dekt het socialezekerheidsstelsel pensioen, invaliditeit, ziekte, moederschap en gezinstoelagen, met bijdragen van zowel werkgevers als werknemers. Werknemers hebben recht op jaarlijks verlof, feestdagen en 14 weken betaald zwangerschapsverlof.

Naast deze verplichte voordelen bieden sommige werkgevers optionele extra's zoals particuliere ziektekostenverzekering, levensverzekering, vervoersvergoedingen, maaltijdvouchers en flexibele werkregelingen om talent aan te trekken en te behouden. Deze optionele voordelen variëren per werkgever en zijn niet wettelijk verplicht.

Ziektekostenverzekering in Mauritanië is niet verplicht, en hoewel sommige werkgevers het aanbieden, blijft de algehele dekking laag. Het primaire pensioenplan is het openbare socialezekerheidspensioen, waarvoor bijdragen van zowel werkgevers als werknemers vereist zijn. Particuliere pensioenplannen bestaan, maar zijn minder gebruikelijk, en informatie hierover is beperkt. Voor een uitgebreid begrip van particuliere pensioenopties wordt aangeraden een Mauritaanse financieel adviseur te raadplegen.

In Mauritanië wordt het beëindigen van een dienstverband geregeld door de Mauritaanse Arbeidswet en collectieve arbeidsovereenkomsten, die de wettelijke gronden voor ontslag, kennisgevingseisen en ontslagvergoedingen vastleggen. Wettelijke gronden voor ontslag zijn onder andere economische, technologische of structurele redenen; disciplinaire redenen en ernstig wangedrag; en incompetentie van de werknemer. Opzegtermijnen variëren op basis van het type contract en de anciënniteit van de werknemer, met specifieke regels voor zowel contracten voor bepaalde tijd als contracten voor onbepaalde tijd. Ontslagvergoeding kan verplicht zijn in gevallen van economisch ontslag of onrechtmatig ontslag.

Daarnaast heeft Mauritanië wetten tegen discriminatie op basis van ras, etniciteit, geslacht en handicap, hoewel de handhaving zwak blijft. Werkgevers zijn verplicht om discriminatie op de werkplek te voorkomen en aan te pakken en een veilige werkomgeving te waarborgen. Dit omvat verplichtingen zoals risicobeoordelingen, het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen en het vaststellen van veilige werkpraktijken. Werknemers hebben recht op een veilige werkplek, goede training en de mogelijkheid om onveilig werk te weigeren zonder gevolgen.

De standaardwerkweek is vastgesteld op 40 uur, hoewel deze vaak wordt overschreden, vooral in de informele sectoren. Werknemers hebben recht op rustpauzes, een wekelijkse rustperiode en betaald jaarlijks verlof. Gezondheids- en veiligheidsvoorschriften worden gehandhaafd door het Ministerie van Arbeid en het Nationaal Sociaal Zekerheidsfonds, met de nadruk op het minimaliseren van werkplekrisico's en het waarborgen van naleving door middel van inspecties en verzekeringsprogramma's.

Mauritanië's arbeidswetgeving beschrijft twee hoofdtypen arbeidsovereenkomsten: contracten voor bepaalde tijd en contracten voor onbepaalde tijd. Contracten voor bepaalde tijd zijn voor een specifieke duur, niet langer dan twee jaar met maximaal twee verlengingen, en zijn ideaal voor tijdelijke of projectgebonden rollen. Contracten voor onbepaalde tijd, of contracten zonder einddatum, hebben geen gespecificeerde einddatum en blijven van kracht totdat ze door een van beide partijen onder wettelijke voorwaarden worden beëindigd. Deze worden doorgaans gebruikt voor vaste posities.

Arbeidsovereenkomsten moeten duidelijk de betrokken partijen identificeren, het type en de duur van het contract specificeren, en een gedetailleerde functiebeschrijving, taken, compensatie, voordelen, werktijden en beëindigingsclausules bevatten. Aanvullende clausules zoals vertrouwelijkheid en intellectuele eigendomsrechten kunnen worden opgenomen op basis van de aard van het werk.

Het Arbeidswetboek reguleert ook proeftijdperiodes, waarbij een maximum van twee maanden voor technici en drie maanden voor hogere kwalificaties is toegestaan, met bepalingen voor beëindiging tijdens deze periode. Vertrouwelijkheids- en concurrentiebedingen zijn onderworpen aan afdwingbaarheid op basis van hun redelijkheid en specificiteit. Concurrentiebedingen worden bijzonder nauwkeurig onderzocht en moeten nauwkeurig zijn afgestemd om legitieme zakelijke belangen te beschermen zonder toekomstige werkgelegenheidskansen buitensporig te beperken.

Remote werken in Mauritanië is nog in ontwikkeling, waarbij de Mauritaanse Arbeidswet van 1974 het primaire juridische kader biedt, zij het zonder specifieke bepalingen voor remote werken. Werkgevers en werknemers worden aangemoedigd om duidelijke schriftelijke overeenkomsten op te stellen om remote werkscenario's aan te pakken, waarbij aspecten zoals communicatie, gegevensbeveiliging en werkverwachtingen worden behandeld.

Technologische uitdagingen, met name internetconnectiviteit in landelijke gebieden, belemmeren de adoptie van remote werken. Bedrijven moeten mogelijk investeren in technologie en infrastructuur om remote operaties effectief te ondersteunen.

Werkgeversverantwoordelijkheden in Mauritanië omvatten het bijwerken van arbeidscontracten om remote werkregelingen weer te geven, het verstrekken van de benodigde apparatuur en middelen, het waarborgen van gegevensbeveiliging en het aanpakken van gezondheids- en veiligheidskwesties voor remote werknemers. Er zijn geen expliciete wettelijke voorschriften voor deeltijdwerk, flexibele werktijden of baan delen, maar deze kunnen worden geregeld via wederzijdse overeenkomsten.

Gegevensbescherming is cruciaal, waarbij werkgevers moeten voldoen aan de Wet Bescherming Persoonsgegevens van 2018, zorgen voor veilige gegevensverwerking en training geven over gegevensbeveiliging. Werknemers hebben recht op privacy en toegang tot gegevens, wat gerespecteerd moet worden in remote werkomgevingen. Werkgevers moeten best practices implementeren zoals het minimaliseren van gegevens toegang, het gebruik van sterke wachtwoorden en regelmatige gegevensbewaking om bedrijfs- en persoonlijke gegevens te beveiligen in remote werkomgevingen.

• Werkuren en Overuren in Mauritanië:

  • De standaardwerkweek is beperkt tot 40 uur, niet meer dan 8 uur per dag.
  • Overuren zijn beperkt tot 4 uur per dag of 20 uur per week, gecompenseerd tegen 150% van het reguliere uurtarief.
  • Overurentarieven kunnen worden beïnvloed door collectieve onderhandelingen of ministeriële decreten.

• Rustperiodes:

  • Dagelijkse rust: Minimum van 10 opeenvolgende uren.
  • Wekelijkse rust: Minstens 24 opeenvolgende uren, meestal op vrijdag, met mogelijke uitzonderingen via ministerieel besluit.
  • Pauzes: Niet expliciet verplicht, maar meestal een pauze van 30 minuten elke 5 uur, variërend per industrie.

• Nacht- en Weekendwerk:

  • Nachtwerk, meestal tussen 19.00 en 06.00 uur, vereist voorafgaande toestemming en kan een loontoeslag omvatten.
  • Zondag is de officiële rustdag, waarbij werk specifieke toestemming en compensatie vereist.

Het begrijpen van concurrerende salarissen in Mauritanië omvat meerdere factoren vanwege de unieke economische omstandigheden. Hier zijn de belangrijkste punten:

• Salarisschalen en Gemiddelden: Salarissen variëren sterk, met maandelijkse bedragen variërend van 7.089 MRO tot 22.395 MRO. Schattingen suggereren een gemiddeld jaarsalaris van ongeveer $106.851, wat overeenkomt met een uurtarief van $51. Factoren die de salarissen beïnvloeden zijn onder andere functietitel, industrie, ervaring, vaardigheden, opleiding, bedrijfsomvang en locatie.

• Bronnen voor Verdere Onderzoek: Om salaristrends beter te begrijpen, kan men gebruik maken van salarisonderzoeken, vacaturesites en netwerken met lokale professionals. Deze bronnen bieden inzicht in gemiddelde salarissen in verschillende industrieën en functietitels.

• Wetgevend Kader en Minimumloon: Het minimumloon in Mauritanië wordt vastgesteld door een decreet na overleg met de Nationale Raad voor Arbeid, Werkgelegenheid en Sociale Zekerheid. Het huidige minimumloon wordt verschillend gerapporteerd door bronnen, waarbij sommigen aangeven dat het MRU 3.000 per maand is sinds 2011.

• Bonussen en Toelagen: Hoewel niet verplicht, bieden veel Mauritaanse bedrijven bonussen en toelagen zoals huisvesting, vervoer en maaltijdcheques om werknemers aan te trekken en te behouden. Deze zijn vaak tot een bepaald bedrag vrijgesteld van inkomstenbelasting.

• Loonlijst en Overuren: Bedrijven volgen doorgaans een maandelijkse looncyclus. De wettelijke werkuren zijn beperkt tot 40 per week, waarbij overuren extra compensatie vereisen.

Dit overzicht biedt een basis voor het begrijpen van de complexiteit van salarisstructuren en arbeidswetten in Mauritanië.

• Kennisgevingseisen: In Mauritanië moeten zowel werkgevers als werknemers schriftelijke kennisgeving geven voor beëindiging, met vermelding van de reden, hoewel er geen wettelijk verplichte opzegtermijn is. Gebruikelijk krijgen senior medewerkers langere opzegtermijnen.

• Contracten voor bepaalde tijd: Deze contracten eindigen automatisch bij hun vervaldatum. Beëindiging vóór de vervaldatum vereist wederzijdse instemming of vindt plaats wegens ernstig wangedrag of overmacht, zonder opzegtermijn.

• Proeftijd: Werkgelegenheid kan zonder opzegging worden beëindigd tijdens een proeftijd van maximaal 6 maanden. Na de proeftijd gelden de opzegvereisten.

• Onrechtmatig ontslag: Werknemers die zonder geldige reden of juiste opzegging worden ontslagen, kunnen in aanmerking komen voor een vergoeding, hoewel ontslagvergoeding niet wettelijk verplicht is en afhangt van individuele contracten, collectieve overeenkomsten of bedrijfsbeleid.

• Ontslagvergoeding: Hoewel niet verplicht, kan ontslagvergoeding worden onderhandeld, vooral in gevallen van economische ontslagen, en is meestal gebaseerd op het salaris en de dienstjaren van de werknemer.

• Ontslagtypen: Werkgelegenheid kan eindigen door wederzijdse instemming, ontslag door de werkgever met geldige reden en schriftelijke kennisgeving, of ontslag door de werknemer met schriftelijke kennisgeving. Onmiddellijke beëindiging is toegestaan bij het verstrijken van een contract voor bepaalde tijd, overmacht of ernstig wangedrag.

In Mauritanië wordt het onderscheid tussen werknemers en zelfstandige aannemers geregeld door verschillende juridische bronnen, waaronder het Arbeidswetboek en de sociale zekerheidsregelingen, ondanks het ontbreken van een specifieke wet voor dit doel. Het belangrijkste onderscheidende kenmerk is het niveau van ondergeschiktheid; werknemers werken onder controle van de werkgever, terwijl zelfstandige aannemers autonomie behouden over hun werkschema's, gereedschappen en methoden. Verkeerde classificatie kan leiden tot juridische en financiële gevolgen, zoals boetes en achterstallige sociale lasten.

Contractuele overeenkomsten voor zelfstandige aannemers moeten duidelijk de omvang van het werk, de vergoeding, vertrouwelijkheid en beëindigingsclausules definiëren. Het is raadzaam om juridisch advies in te winnen om naleving van de lokale wetten te waarborgen en de belangen van beide partijen te beschermen. Onderhandelingen moeten de Mauritaanse bedrijfscultuur respecteren, waarbij persoonlijke relaties en respect centraal staan.

Zelfstandig ondernemerschap is wijdverbreid in sectoren zoals IT, vertaling, consulting en creatieve industrieën. Intellectuele eigendomsrechten zijn cruciaal, waarbij het eigendom doorgaans bij de maker blijft, tenzij anders bepaald in een schriftelijke overeenkomst. Belastingverplichtingen voor freelancers omvatten inkomstenbelasting en mogelijk btw, afhankelijk van de omzet. Optionele sociale zekerheidsbijdragen kunnen toekomstige voordelen bieden.

Verzekering is een andere belangrijke overweging voor freelancers, met opties zoals beroepsaansprakelijkheid, algemene aansprakelijkheid en ziektekostenverzekering. Overleg met belastingadviseurs en verzekeringsmakelaars kan helpen om naleving en adequate dekking te waarborgen.

Mauritanië's arbeidswetten, met name de Arbeidswet (Loi n° 2004-017), beschrijven uitgebreide gezondheids- en veiligheidsvoorschriften die worden gehandhaafd door het Ministerie van Openbare Dienst, Arbeid en Werkgelegenheidsmodernisering en het Nationaal Arbeidsgezondheidsbureau (ONMT). Werkgevers zijn verplicht om gevaren te beoordelen, veiligheidstraining en -uitrusting te verstrekken en gezondheidscontroles en -registraties bij te houden. Werknemers hebben het recht om gevaarlijke taken te weigeren, gevaren te melden en compensatie te ontvangen voor werkgerelateerde verwondingen via het socialezekerheidssysteem.

Het regelgevingskader bevat specifieke bepalingen voor machines, chemische gevaren, lawaai, ergonomie, sanitatie en veiligheid op bouwplaatsen. Ondanks deze voorschriften blijven uitdagingen zoals beperkte handhavingsmiddelen en een laag bewustzijn onder werkgevers en werknemers bestaan. Recente verbeteringen omvatten strategische ontwikkeling en internationale samenwerking om de normen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid te verbeteren.

Inspecties door de Arbeidsinspectiediensten richten zich op arbeidsomstandigheden, gevarenidentificatie, veiligheidsmaatregelen en registratie, waarbij de frequentie wordt beïnvloed door verschillende factoren. Het inspectieproces omvat planning, een openingsvergadering, een gedetailleerde rondgang, een afsluitende vergadering en een formeel rapport met vervolgacties, waaronder corrigerende maatregelen en mogelijke sancties.

In geval van arbeidsongevallen moeten werkgevers onderzoeken uitvoeren om oorzaken te identificeren en toekomstige incidenten te voorkomen, waarbij ernstige gevallen worden doorverwezen naar de Arbeidsinspectie. Werknemers die getroffen zijn door arbeidsongevallen of beroepsziekten hebben recht op compensatie, en er zijn specifieke protocollen voor het melden van ongevallen en het indienen van claims om de rechten van werknemers te waarborgen.

Mauritanië's rechtssysteem omvat gespecialiseerde Arbeidsrechtbanken die individuele arbeidsconflicten behandelen, voornamelijk in grote steden. Deze rechtbanken behandelen kwesties zoals arbeidsovereenkomsten, ontslagen, lonen, discriminatie en geschillen over sociale zekerheid. Het proces begint meestal met verzoening en kan doorgaan naar een formele hoorzitting als het niet wordt opgelost. Arbitrage komt minder vaak voor en wordt voornamelijk gebruikt voor collectieve geschillen, met procedures die minder formeel kunnen zijn dan gerechtelijke procedures.

De Arbeidsinspectie, onder het Ministerie van Openbare Dienst, Arbeid en Modernisering van de Administratie, is verantwoordelijk voor de handhaving van arbeidsvoorschriften door middel van verschillende soorten inspecties. Niet-naleving van arbeidswetten kan leiden tot straffen variërend van waarschuwingen tot strafrechtelijke aansprakelijkheid voor ernstige overtredingen.

Uitdagingen bij het handhaven van arbeidsnormen zijn onder andere beperkte middelen en de grote informele economie. Bescherming van klokkenluiders is zwak, en er is behoefte aan uitgebreide wetten om de veiligheid voor klokkenluiders te verbeteren en het melden van overtredingen aan te moedigen.

Mauritanië heeft verschillende ILO-conventies geratificeerd, die van invloed zijn op de nationale arbeidswetten die dwangarbeid verbieden, vrijheid van vereniging toestaan, kinderarbeid reguleren en non-discriminatie op het werk verplichten. Er blijven echter uitdagingen bestaan bij de volledige implementatie van deze normen, met name wat betreft vrijheid van vereniging en kinderarbeid. Inspanningen om de naleving te verbeteren omvatten juridische hervormingen, het bestrijden van kinderarbeid en capaciteitsopbouw voor de Arbeidsinspectie en vakbonden.

Mauritaanse werkplekcommunicatie combineert op unieke wijze directheid met hoffelijkheid, formaliteit met culturele nuances, en een sterke nadruk op non-verbale signalen. Directe communicatie wordt beoefend met een respectvolle toon, wat zorgt voor transparantie en het opbouwen van vertrouwen, terwijl aanvankelijk formele interacties vaak evolueren naar informelere uitwisselingen naarmate relaties zich ontwikkelen. Non-verbale communicatie, zoals oogcontact en lichaamstaal, speelt een belangrijke rol bij het uiten van respect en attentheid.

Bij onderhandelingen wordt het opbouwen van een relatie en vertrouwen vooropgesteld voordat zakelijke besprekingen plaatsvinden, met de nadruk op het bereiken van wederzijds voordelige resultaten door middel van respectvolle en directe communicatie. Geduld is cruciaal, aangezien onderhandelingen meerdere gesprekken kunnen omvatten. Culturele gevoeligheid is belangrijk, vooral in sociale interacties en het geven van geschenken, die bescheiden moeten zijn om percepties van omkoping te vermijden.

Mauritaanse bedrijven hebben doorgaans een hiërarchische structuur met gecentraliseerde besluitvorming, vaak in handen van het senior management of familiehoofden. Communicatie is meestal formeel, vooral tussen verschillende hiërarchische niveaus, en teamwork wordt aangemoedigd binnen vergelijkbare niveaus. Leiderschapsstijlen zijn over het algemeen directief, waarbij sommige leiders paternalistische neigingen vertonen en de nadruk leggen op loyaliteit en reputatie.

Het begrijpen en respecteren van de culturele gebruiken van Mauritanië, inclusief religieuze observanties en nationale feestdagen zoals Eid al-Fitr, Eid al-Adha en de verjaardag van de profeet Mohammed, is essentieel voor succesvolle bedrijfsvoering. Deze observanties kunnen invloed hebben op de openingstijden en bedrijfsvoering, met sluitingen tijdens grote feestdagen en verkorte uren tijdens de Ramadan en op vrijdagen voor gebeden.