In Mali rusten de fundamenten van gezondheids- en veiligheidswetten op belangrijke wetgeving en regelgevende instanties. De Arbeidswet (Wet nr. 92-020 van 23 augustus 1992) vormt het primaire juridische kader voor arbeidsgerelateerde zaken, inclusief gezondheids- en veiligheidsaspecten op de werkplek. De Sociale Zekerheidswet (Wet nr. 99-041 van 12 augustus 1999) dekt de compensatie voor arbeidsongevallen en beroepsziekten. Het Ministerie van Arbeid en Ambtenarenzaken is het belangrijkste ministerie dat verantwoordelijk is voor de formulering en uitvoering van gezondheids- en veiligheidsbeleid en -voorschriften. Het Nationaal Instituut voor Sociale Voorzieningen beheert het sociale zekerheidsstelsel en houdt toezicht op compensatieregelingen voor werkgerelateerde verwondingen en ziekten.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Mali dragen cruciale verantwoordelijkheden voor het waarborgen van de gezondheid en veiligheid op de werkplek. Ze moeten de nodige maatregelen nemen om de gezondheid, veiligheid en het welzijn van werknemers te beschermen. Werkgevers zijn verplicht potentiële gevaren te identificeren, de bijbehorende risico's te beoordelen en beheersmaatregelen te implementeren om ongevallen en ziekten te voorkomen. Ze moeten werknemers voorlichten over gevaren op de werkplek, veilige werkmethoden en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). Werkgevers moeten zorgen voor de beschikbaarheid van EHBO-benodigdheden en noodplannen ontwikkelen.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Mali hebben recht op informatie over gevaren op de werkplek en de maatregelen die zijn genomen voor hun bescherming. Ze hebben het recht om deel te nemen aan besluitvorming over gezondheid en veiligheid via vertegenwoordiging in veiligheidscomités. Werknemers mogen weigeren taken uit te voeren die een ernstig en onmiddellijk gevaar voor hun gezondheid of veiligheid vormen. Werknemers mogen niet worden gestraft voor het uitoefenen van hun gezondheids- en veiligheidsrechten.

Gezondheids- en Veiligheidsfocusgebieden en -voorschriften

De gezondheids- en veiligheidsvoorschriften van Mali richten zich op verschillende aspecten van veiligheid en gezondheid op de werkplek. Voorschriften behandelen kwesties zoals machinebeveiliging, elektrische veiligheid, brandpreventie en veilig omgaan met gevaarlijke stoffen. Specifieke voorschriften gelden voor de bouwsector, waaronder valbeveiliging, steigers, graafwerkzaamheden en sloopwerkzaamheden. De mijnbouwindustrie wordt geconfronteerd met unieke gevaren en valt onder aanvullende gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Voorschriften benadrukken de beschikbaarheid van schoon drinkwater, adequate sanitaire voorzieningen en maatregelen om blootstelling aan stof en lawaai te beheersen.

Uitdagingen en Beperkingen

Mali staat voor verschillende uitdagingen bij het handhaven en waarborgen van naleving van gezondheids- en veiligheidswetten. De Arbeidsinspectie kan onvoldoende personeel en financiering hebben voor effectieve monitoring. Een aanzienlijk deel van de Malinese beroepsbevolking werkt in de informele economie, vaak met minder toezicht op gezondheids- en veiligheidsnormen. Er is behoefte aan meer bewustwording van gezondheids- en veiligheidsrechten en -verantwoordelijkheden onder zowel werkgevers als werknemers.

De arbeidsveiligheids- en gezondheidsnormen (OSH) van Mali zijn ontworpen om het welzijn van werknemers in verschillende omgevingen te beschermen. Deze normen zijn afgeleid van nationale wetgeving, conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) en regionale en sectorale voorschriften.

Belangrijke OSH-praktijken

In Mali wordt van werkgevers verwacht dat ze zich houden aan een aantal standaard OSH-praktijken. Deze omvatten de identificatie van gevaren op de werkplek en de beoordeling van risico's, met als doel het implementeren van preventieve maatregelen. Het gebruik van een hiërarchie van beheersmaatregelen wordt aangemoedigd om gevaren te beheersen. Deze hiërarchie omvat eliminatie, vervanging, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) als laatste redmiddel.

Veiligheidsmaatregelen

Veiligheidsmaatregelen op de werkplek omvatten machineveiligheid, brandpreventie en noodhulp, elektrische veiligheid en chemische veiligheid. Apparatuur moet voorzien zijn van de juiste beveiligingen en werkplekken moeten brandveiligheidsmaatregelen hebben. Elektrische installaties moeten voldoen aan de veiligheidsnormen en gevaarlijke chemicaliën moeten veilig worden behandeld.

Gezondheid en Hygiëne

Werkplekken zijn verplicht om schoon drinkwater, voldoende toiletten en handwasfaciliteiten te bieden. Goede ventilatie is noodzakelijk om de ophoping van schadelijk stof, dampen en gassen te voorkomen. Grotere bedrijven kunnen verplicht zijn om arbeidsgezondheidsdiensten te hebben voor het monitoren van de gezondheid van werknemers en het bieden van medische surveillance.

Deelname en Vertegenwoordiging van Werknemers

Bedrijven van een bepaalde omvang moeten gezamenlijke veiligheids- en gezondheidscomités oprichten met vertegenwoordiging van werknemers. Deze comités spelen een rol in de besluitvorming over OSH. Werknemers moeten ook training krijgen over gevaren, veilige werkmethoden en noodprocedures.

Registratie en Rapportage

Werkgevers zijn verplicht om arbeidsongevallen en beroepsziekten te melden aan de relevante autoriteiten. Ze moeten ook gegevens bijhouden van verwondingen, ziektes, veiligheidstrainingen en gevarenbeoordelingen om te helpen bij het volgen en monitoren van OSH-trends.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze zijn voornamelijk gericht op het identificeren van potentiële gevaren en risico's, het verifiëren van naleving van de regelgeving op het gebied van arbeidsveiligheid en gezondheid (OSH), het bevorderen van een veiligheidscultuur en het onderzoeken van ongevallen en incidenten.

De Arbeidsinspectie

De Arbeidsinspectie, een onderdeel van het Ministerie van Arbeid en Ambtenarenzaken, is bevoegd om werkplekinspecties uit te voeren. De inspecteurs hebben een breed scala aan bevoegdheden, waaronder vrije toegang tot werkplekken, het onderzoeken van dossiers en documentatie, het interviewen van werknemers en werkgevers, en het afdwingen van nalevingsmaatregelen.

Inspectiecriteria

Werkplekinspecties bestrijken alle aspecten van OSH. Dit omvat algemene werkomstandigheden, chemische gevaren, fysieke gevaren, ergonomische risico's en naleving van specifieke regelgeving.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties is niet vast en kan worden beïnvloed door factoren zoals de grootte en het risicoprofiel van de werkplek, klachten over onveilige omstandigheden en de beperkte middelen van de Arbeidsinspectie.

Vervolgacties

Na een inspectie stelt de inspecteur een rapport op met daarin de bevindingen en vereiste corrigerende maatregelen. Ze kunnen verbeteringsberichten uitgeven met deadlines voor corrigerende actie. Werkgevers die niet voldoen, kunnen worden onderworpen aan boetes of andere sancties. In gevallen van dreigend gevaar kunnen inspecteurs een tijdelijke stopzetting van de werkzaamheden bevelen.

In Mali vereist de Arbeidswet dat arbeidsongevallen en beroepsziekten worden gemeld aan de relevante autoriteiten. Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het melden van werkgerelateerde ongevallen of ziekten die resulteren in afwezigheid van werk of de noodzaak van medische behandeling. Ernstige ongevallen en sterfgevallen moeten onmiddellijk worden gemeld, terwijl andere meldingsplichtige ongevallen over het algemeen binnen 48 uur moeten worden gemeld. Meldingen worden gedaan aan de lokale Arbeidsinspectie (Inspection du Travail) en het Nationaal Instituut voor Sociale Voorzieningen (INPS) voor compensatiedoeleinden.

Ongevallenonderzoeken

Onderzoeken naar arbeidsongevallen hebben tot doel de oorzaken te achterhalen en herhaling te voorkomen. Werkgevers zijn verplicht een intern onderzoek uit te voeren naar de omstandigheden van het ongeval, waaronder het verzamelen van informatie, het interviewen van getuigen en het analyseren van veiligheidsprocedures. De Arbeidsinspectie kan haar eigen onderzoeken uitvoeren, vooral in het geval van ernstige ongevallen of sterfgevallen. Veiligheids- en gezondheidscomités, waar deze bestaan, kunnen deelnemen aan het onderzoeken van ongevallen en het aanbevelen van preventieve maatregelen.

Compensatie voor Werkgerelateerde Verwondingen en Ziekten

Het socialezekerheidssysteem in Mali, beheerd door de INPS, biedt compensatie voor arbeidsongevallen en beroepsziekten. Alle werknemers met formele arbeidsovereenkomsten vallen onder de sociale zekerheid. Compensatie kan medische kosten, tijdelijke arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, permanente arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en nabestaandenuitkeringen in geval van sterfgevallen omvatten. Werknemers of hun families moeten claims indienen bij de INPS, met documentatie van het ongeval of de beroepsziekte, evenals medisch bewijs.

Belangrijke Uitdagingen en Overwegingen

Het onderrapporteren van ongevallen, vooral kleine, kan de werkelijke omvang van arbeidsongevallen in Mali verdoezelen. Werknemers in de informele economie hebben geen dekking door de sociale zekerheid en hebben doorgaans beperkte toegang tot compensatie. De Arbeidsinspectie kan te maken hebben met beperkte middelen om alle gemelde ongevallen te onderzoeken.