Verken de rechten van werknemers en juridische bescherming in Liechtenstein
In Liechtenstein staan de arbeidswetten rechtmatige beëindiging toe onder bepaalde voorwaarden. Deze omvatten economische redenen zoals herstructurering, financiële moeilijkheden, technologische veranderingen of stopzetting van de activiteiten van het bedrijf. Disciplinaire redenen kunnen ook een grond voor ontslag zijn, waaronder ernstig wangedrag zoals grove nalatigheid, opzettelijk wangedrag, insubordinatie, diefstal, geweld, enz., of herhaaldelijk klein wangedrag na waarschuwingen en mogelijke sancties. Het onvermogen van een werknemer om het werk uit te voeren vanwege langdurige ziekte, handicap of gebrek aan vaardigheden die hen verhinderen hun taken te vervullen, kan ook leiden tot beëindiging.
De opzegtermijn voor beëindiging in Liechtenstein wordt bepaald door de duur van de dienstbetrekking van de werknemer. Tijdens het 1e dienstjaar is de opzegtermijn 1 maand aan het einde van een maand. Vanaf het 2e tot en met het 9e dienstjaar is de opzegtermijn 2 maanden aan het einde van een maand. Vanaf het 10e dienstjaar is de opzegtermijn 3 maanden aan het einde van een maand. Het is belangrijk op te merken dat opzegtermijnen kunnen verschillen op basis van collectieve arbeidsovereenkomsten of individuele arbeidsovereenkomsten.
Over het algemeen is Liechtenstein niet verplicht om ontslagvergoeding te betalen bij beëindiging. Er zijn echter uitzonderingen. Als een werknemer wordt ontslagen zonder eigen schuld, kan de rechtbank, afhankelijk van omstandigheden zoals langdurige dienstbetrekking of de leeftijd van de werknemer, een ontslagvergoeding toekennen. Bovendien kunnen collectieve arbeidsovereenkomsten en arbeidsovereenkomsten bepalingen bevatten voor ontslagvergoeding.
Liechtenstein legt sterk de nadruk op gendergelijkheid in werkgelegenheid en daarbuiten. De Wet op Gelijke Behandeling van Vrouwen en Mannen, ook bekend als de Gendergelijkheidswet, verbiedt discriminatie op basis van geslacht, genderidentiteit en seksuele geaardheid. Deze wet richt zich met name op gelijke beloning en arbeidsomstandigheden.
Het is echter belangrijk op te merken dat Liechtenstein geen expliciete bescherming biedt tegen discriminatie in werkgelegenheid op basis van ras, handicap, leeftijd en religie. Hoewel vrijheid van geloof constitutioneel beschermd is, zijn er geen specifieke wetten die deze vormen van discriminatie op de werkplek aanpakken.
In gevallen van discriminatie biedt Liechtenstein verschillende mogelijkheden voor verhaal. Personen die gendergerelateerde discriminatie ervaren, kunnen klachten indienen bij het Bureau voor Gendergelijkheid. De Commissie voor Gelijke Behandeling van Vrouwen en Mannen biedt advies en ondersteuning aan personen die discriminatie ervaren.
Gevallen van discriminatie buiten gender zouden mogelijk kunnen worden aangepakt op basis van de bredere constitutionele garanties van menselijke waardigheid en gelijkheid voor de wet. Hoewel niet specifiek daarvoor ontworpen, kunnen arbeidsconflicten, inclusief mogelijke discriminatiezaken, voor de rechter worden gebracht.
Werkgevers in Liechtenstein hebben kernverantwoordelijkheden met betrekking tot discriminatie. Ze moeten de principes van gelijke behandeling handhaven, met de nadruk op het waarborgen van geen discriminatie op basis van geslacht. Ze worden ook geacht actief een werkomgeving te creëren die vrij is van discriminatie en intimidatie, waar alle werknemers met waardigheid en respect worden behandeld.
Het is verstandig voor werkgevers om procedures op te stellen om discriminatieklachten aan te pakken, zelfs als dit niet strikt wettelijk vereist is. Dit kan helpen om een positieve werkomgeving te behouden en de rechten van alle werknemers te beschermen.
In Liechtenstein is de maximale standaardwerkweek 45 uur voor werknemers in industriële ondernemingen, kantoorpersoneel, technisch en ander personeel, inclusief verkoopmedewerkers in grote detailhandelsbedrijven. Voor alle andere werknemers is de standaardwerkweek 48 uur. Overwerk is toegestaan, maar wordt gereguleerd met limieten en hogere compensatie. Het is belangrijk op te merken dat bepaalde sectoren andere regels voor werkuren kunnen hebben.
Werknemers hebben recht op een dagelijkse rustperiode van minimaal 11 opeenvolgende uren. Voor werkdagen tussen de 4-6 uur hebben werknemers recht op minimaal één pauze van 15 minuten, en een pauze van 30 minuten voor werkdagen van meer dan 6 uur. Liechtenstein verplicht minimaal 24 opeenvolgende uren rust per week, meestal op zondag, met mogelijke uitzonderingen voor bepaalde sectoren. Het land observeert ook nationale feestdagen, waarbij werknemers over het algemeen betaald verlof krijgen.
Hoewel de Arbeidswet van Liechtenstein geen uitgebreide, specifieke bepalingen heeft die zich richten op ergonomie, hebben werkgevers de verantwoordelijkheid om de algemene veiligheid en gezondheid van de werkomgeving te bevorderen. Dit omvat het minimaliseren van risico's die kunnen leiden tot verwondingen of gezondheidsproblemen, inclusief die als gevolg van repetitieve belasting of een slechte werkplekontwerp. Werkgevers zijn ook verantwoordelijk voor het nemen van maatregelen om het welzijn van werknemers te beschermen en rekening te houden met ergonomische elementen van de werkplek voor zover mogelijk.
Liechtenstein geeft prioriteit aan het welzijn van werknemers door een kader voor gezondheid en veiligheid op de werkplek vast te stellen. Deze regelgeving beschrijft de plichten van werkgevers, de rechten van werknemers en de handhavingsmechanismen om een veilige werkomgeving te waarborgen.
De Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet (ASchG) en aanverwante regelgeving leggen de belangrijkste verplichtingen voor werkgevers in Liechtenstein vast:
Zorg voor een Veilige Werkplek: Werkgevers moeten alle nodige maatregelen nemen om de veiligheid, gezondheid en het welzijn van werknemers op het werk te waarborgen. Dit omvat het voorkomen van ongevallen, beroepsziekten en branden.
Risicobeoordelingen: Werkgevers worden over het algemeen geacht risicobeoordelingen uit te voeren om potentiële gevaren op de werkplek te identificeren en beheersmaatregelen te implementeren om deze te verminderen.
Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Indien nodig moeten werkgevers werknemers voorzien van geschikte PBM voor de specifieke gevaren van hun werk.
Opleiding en Informatie: Werkgevers moeten werknemers voorzien van opleiding en informatie over gezondheids- en veiligheidsrisico's, veilige werkmethoden en noodprocedures.
Werknemers in Liechtenstein hebben de volgende rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:
Recht op een Veilige Werkplek: Werknemers hebben het recht om te werken in een veilige en gezonde omgeving zonder voorzienbare risico's.
Weigering van Onveilig Werk: Hoewel niet expliciet vermeld in de wet, kunnen werknemers het recht hebben om werk te weigeren dat zij redelijkerwijs als een onmiddellijk gevaar voor hun veiligheid of gezondheid beschouwen.
Recht op Informatie: Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over potentiële gevaren op de werkplek en de maatregelen die zijn genomen om deze te beheersen.
De primaire handhavingsinstantie voor gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Liechtenstein is de Arbeidsveiligheidsdienst (Amt für Arbeitssicherheit - AfA) binnen het Bureau voor Economische Zaken. De AfA voert inspecties uit op werkplekken om naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften te waarborgen.
Vanwege de mogelijke beperkingen van de website van het Bureau voor Economische Zaken, zijn hier enkele alternatieve bronnen om up-to-date te blijven:
Door informatie uit verschillende bronnen te combineren en advies in te winnen bij juridische of arbeidsveiligheidsprofessionals indien nodig, kunt u een beter begrip krijgen van de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Liechtenstein.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.