In Libanon bepaalt de Arbeidswet de opzegtermijnen die nodig zijn voor het beëindigen van een dienstverband, gebaseerd op de duur van de dienst van de werknemer bij het bedrijf.

Diensttijd en Opzegtermijn

De opzegtermijn varieert als volgt:

• Voor minder dan drie jaar dienst is een opzegtermijn van één maand vereist.
• Voor drie tot zes jaar dienst is een opzegtermijn van twee maanden vereist.
• Voor zes tot twaalf jaar dienst is een opzegtermijn van drie maanden vereist.
• Voor twaalf jaar en meer is een opzegtermijn van vier maanden vereist.

Dit zijn de minimale wettelijke vereisten. Het arbeidscontract kan echter een langere opzegtermijn specificeren als beide partijen daarmee instemmen.

Proeftijd

Tijdens de gebruikelijke proeftijd van drie maanden in Libanon kunnen zowel de werkgever als de werknemer het contract beëindigen zonder opzegtermijn.

Betaling in plaats van opzegtermijn

In plaats van de volledige opzegtermijn te werken, kunnen de werkgever of werknemer ervoor kiezen om de andere partij een bedrag te betalen dat gelijk is aan hun reguliere loon voor de resterende opzegtermijn. Deze optie moet wederzijds worden overeengekomen.

Ontslagvergoeding, ook bekend als einde-dienstvergoeding, is een recht dat werknemers in Libanon kunnen claimen onder bepaalde omstandigheden wanneer hun dienstverband wordt beëindigd.

Wanneer wordt ontslagvergoeding toegekend?

In Libanon kunnen werknemers ontslagvergoeding claimen in de volgende situaties:

• Als de werkgever het arbeidscontract beëindigt zonder geldige reden, wat leidt tot een onrechtmatig of misbruikend ontslag.
• Bij pensionering.
• Als de werknemer ontslag neemt om dwingende redenen, zoals gevallen van wangedrag door de werkgever.

Hoe wordt ontslagvergoeding berekend?

De berekening van ontslagvergoeding in Libanon is gebaseerd op:

• De lengte van de dienst, waarbij werknemers recht hebben op één maandsalaris voor elk dienstjaar.
• Het laatste salaris, aangezien de ontslagvergoeding wordt berekend op basis van het laatste salaris dat de werknemer ontving vóór de beëindiging.

Bijvoorbeeld, een werknemer die 10 jaar voor een bedrijf heeft gewerkt met een laatste salaris van $2.000 zou recht hebben op een ontslagvergoeding van $20.000 (10 jaar x $2.000).

Wie betaalt de ontslagvergoeding?

Meestal betaalt het Nationaal Sociale Zekerheidsfonds (NSSF) in Libanon de ontslagvergoeding. Echter, in gevallen waarin de beëindiging als onrechtmatig of misbruikend wordt beschouwd, kan de werkgever aansprakelijk zijn om de ontslagvergoeding rechtstreeks aan de werknemer te betalen.

Het ontslag van werknemers in Libanon moet voldoen aan specifieke wettelijke vereisten om eerlijkheid te waarborgen en de rechten van zowel de werkgever als de werknemer te beschermen.

Soorten Ontslag

Er zijn twee hoofdtypen ontslag:

• Vrijwillig Ontslag: Een werknemer kan vrijwillig zijn contract beëindigen door schriftelijke kennisgeving te geven volgens de periode die is gespecificeerd in hun contract of de Libanese Arbeidswet.
• Onvrijwillig Ontslag: Een werkgever kan een werknemer ontslaan om geldige redenen, waaronder economische of technische redenen, zoals herstructurering of sluiting, en prestatie- of disciplinaire redenen, zoals slechte prestaties, wangedrag of contractbreuk.

Kennisgevingseisen

Zowel de werkgever als de werknemer moeten schriftelijke kennisgeving van ontslag geven. Als de werkgever het ontslag initieert, moeten zij een geldige reden in de ontslagbrief vermelden, vooral in gevallen van prestatie- of disciplinaire problemen.

Geschillenbeslechting

In gevallen van onrechtmatig ontslag kunnen werknemers een klacht indienen bij het Libanese Ministerie van Arbeid of juridische stappen ondernemen via de Libanese Arbeidsrechtbanken.