Begrijp de wetten die werkuren en overuren regelen in India
De Indiase arbeidswetgeving biedt een kader voor standaardwerkuren, ter bevordering van het welzijn van werknemers en eerlijke werkpraktijken. Hier zijn de belangrijkste voorschriften:
Maximale Werkuren
Spreadover
De Factories Act introduceert ook het concept van "spreadover," wat verwijst naar de totale tijd die een werknemer op de werkplek doorbrengt, inclusief rustpauzes. Deze spreadover mag niet meer dan 10 ½ uur per dag bedragen.
Opmerking:
De nieuw geïntroduceerde arbeidswetten (nog niet volledig geïmplementeerd) stellen een maximale werkdag van 12 uur voor, waardoor een 4-daagse werkweek met verlengde dagelijkse uren mogelijk is. Echter, de wekelijkse werkurenlimiet blijft op 48 uur.
Deze voorschriften zorgen voor een balans tussen productiviteit en het welzijn van werknemers in de Indiase werkomgeving.
In India, arbeidswetten definiëren duidelijk overwerk en de bijbehorende compensatierechten voor werknemers.
Overwerk wordt gedefinieerd onder de Factories Act, 1948, Sectie 51, als werk dat door een volwassene (18 jaar of ouder) wordt uitgevoerd en dat meer dan 48 uur per week of 9 uur per dag bedraagt.
De compensatie voor overwerk wordt gereguleerd door de Minimum Wages Act, 1948, Sectie 14. Deze wet schrijft voor dat werknemers die overwerken, moeten worden gecompenseerd tegen een tarief dat dubbel zo hoog is als hun gewone loon voor elk uur (of deel van een uur) dat buiten de standaardlimieten wordt gewerkt. Bijvoorbeeld, als het reguliere loon van een werknemer ₹100 per uur is, zou hun overwerkloon ₹200 per uur zijn.
De Factories Act beperkte voorheen overwerk tot maximaal 50 uur per kwartaal. De nieuw geïntroduceerde arbeidswetten stellen echter een verhoging van de maximale overwerklimiet voor tot 125 uur per kwartaal. Het is cruciaal om op de hoogte te blijven van de definitieve implementatie van deze nieuwe arbeidswetten met betrekking tot overwerklimieten.
Regel 79 van de Factories Act, 1948, verplicht elke fabriekseigenaar om een Register van Overwerk (Formulier XXIII) bij te houden. Dit register moet details documenteren zoals de namen van werknemers, gewerkte overuren en bijbehorende berekeningen van overwerkloon. Deze administratie zorgt voor transparantie en faciliteert juridische stappen voor werknemers in geval van geschillen over overwerkcompensatie.
Aanvullende overwegingen omvatten het concept van "spreadover," wat de totale tijd is die een werknemer op de werkplek doorbrengt, inclusief rustpauzes. Deze spreadover mag niet meer dan 10 ½ uur per dag bedragen, inclusief overuren. Bepaalde categorieën werknemers, zoals leidinggevend personeel of degenen die werken op basis van een vast maandsalaris, kunnen andere overwerkrechten of compensatiestructuren hebben volgens hun arbeidsovereenkomsten.
Indiase werknemers hebben bepaalde rechten op pauzes tijdens de werkdag, hoewel er geen expliciete voorschriften zijn voor verplichte rustpauzes binnen de centrale Factories Act, 1948.
De Factories Act, 1948 richt zich voornamelijk op het reguleren van maximale werkuren en spreiding (totale tijd op het werk, inclusief rustperiodes). Echter, de wet zelf schrijft niet expliciet verplichte rustpauzes of hun duur voor.
Sommige staten in India hebben hun eigen Shops and Establishments Acts (S&E Acts) aangenomen die mogelijk bepalingen bevatten voor rustpauzes tijdens werkuren. Deze S&E Acts kunnen van staat tot staat verschillen, waarbij specifieke pauzeduur wordt beschreven of richtlijnen voor pauzerechten worden vastgesteld. Bijvoorbeeld, de Karnataka Shops and Establishments Act, 1961 schrijft een rustperiode van minimaal 30 minuten voor bij een werkdag die langer is dan 9 uur. Om de specifieke pauzerechten in jouw regio te achterhalen, is het raadzaam om de relevante S&E Act van jouw staat te raadplegen.
De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) benadrukt het belang van redelijke pauzes voor het welzijn van werknemers, hoewel het niet expliciet rustpauzes voorschrijft. Dit principe wordt vaak weerspiegeld in nationale arbeidswetgevingen. In de Indiase context, hoewel niet expliciet voorgeschreven door centrale wetgeving, bevorderen Indiase arbeidswetten, door beperkingen op werkuren en spreiding, indirect de noodzaak van rustperiodes tijdens de werkdag.
Indiase arbeidswetten behandelen nachtwerk en weekendwerk met een focus op het waarborgen van het welzijn van werknemers en tegelijkertijd het mogelijk maken van bedrijfscontinuïteit. Hier is een overzicht van de belangrijkste regelgeving:
Factories Act, 1948: Deze wet definieert "nachtwerk" niet expliciet, maar reguleert wel de werktijden. Artikel 66 verbiedt de tewerkstelling van vrouwen (behalve in bepaalde leidinggevende functies) tussen 19.00 uur en 06.00 uur.
Staatsspecifieke Regels: Sommige staten hebben hun eigen regels ingevoerd met betrekking tot nachtwerk. Bijvoorbeeld, de Maharashtra Shops and Establishments (Regulation of Employment and Conditions of Service) Act, 2017 definieert nachtwerk als werk tussen 22.00 uur en 06.00 uur. Deze staatswetten kunnen aanvullende vereisten stellen voor nachtwerk, zoals:
Factories Act, 1948: De wet beperkt weekendwerk niet expliciet. Echter, het verplicht een wekelijkse rustdag voor elke werknemer. Deze rustdag kan op elke dag van de week worden genomen volgens de overeenkomst tussen werkgever en werknemer.
Staatsspecifieke Regels: Sommige staten kunnen specifieke regels hebben met betrekking tot weekendwerk. Het is raadzaam om de relevante S&E Act van uw staat te raadplegen voor eventuele aanvullende bepalingen.
De nieuw geïntroduceerde arbeidswetten stellen een vaste vijfdaagse werkweek voor met twee verplichte rustdagen. Deze wetten zijn echter nog in behandeling en zijn nog niet volledig ingevoerd.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.