In India hebben werkgevers de verantwoordelijkheid om bij te dragen aan sociale zekerheid en ziektekostenverzekeringsregelingen voor hun werknemers. Deze bijdragen zijn gescheiden van de inkomstenbelasting die van het salaris van een werknemer wordt afgetrokken.

Werknemersvoorzieningsfonds (EPF)

Het Werknemersvoorzieningsfonds (EPF) is een pensioenregeling in India. Zowel werkgevers als werknemers dragen een vast bedrag van 12% van het bruto maandsalaris van de werknemer bij aan het EPF. Deze bijdrage gaat naar een rentedragende rekening en het opgebouwde bedrag is beschikbaar voor de werknemer bij pensionering.

Werkgeversbijdrage

Werkgevers zijn verplicht om de bijdrage van de werknemer van 12% te evenaren. Van deze 12% wordt 8,33% toegewezen aan het Pensioenfonds voor Werknemers (EPS) voor werknemers die minder dan ₹15.000 per maand verdienen. Deze bijdrage is beperkt tot ₹1.250 per maand. De resterende werkgeversbijdrage van 3,67% gaat naar de EPF-rekening van de werknemer.

Zowel de bijdragen van de werkgever als die van de werknemer aan het EPF zijn vrijgesteld van inkomstenbelasting.

Pensioenfonds voor Werknemers (EPS)

Het Pensioenfonds voor Werknemers (EPS) is een sociale zekerheidsregeling die pensioenuitkeringen biedt aan werknemers bij pensionering.

Werkgeversbijdrage

Zoals eerder vermeld, gaat 8,33% van de werkgeversbijdrage aan het EPF naar het EPS voor in aanmerking komende werknemers (die minder dan ₹15.000 per maand verdienen). Deze bijdrage is beperkt tot ₹1.250 per maand. In tegenstelling tot het EPF-bedrag, bouwt de EPS-bijdrage geen rente op en zijn de maandelijkse pensioenuitkeringen onderworpen aan belasting.

Werknemersverzekeringsregeling (ESI)

De Werknemersverzekeringsregeling (ESI) biedt medische en financiële voordelen aan werknemers en hun gezinsleden in geval van ziekte, moederschap en werkgerelateerde verwondingen.

Werkgeversbijdrage

De werkgeversbijdrage aan ESI hangt af van het aantal werknemers in het bedrijf. Bedrijven met meer dan 20 werknemers dragen 4,75% van het loon van de werknemer bij. Bedrijven met minder dan 20 werknemers zijn niet verplicht om bij te dragen aan ESI.

Het is verplicht voor werkgevers om hun werknemers te registreren onder de EPF- en ESI-regelingen als ze aan de geschiktheidscriteria voldoen (aantal werknemers). De werkgever is verantwoordelijk voor het inhouden van de bijdrage van de werknemer aan ESI en EPF van hun salaris en het storten van het totale bedrag (werkgevers- en werknemersbijdrage) bij de respectieve autoriteiten. De deadlines voor het storten van deze bijdragen kunnen variëren, dus het is belangrijk voor werkgevers om op de hoogte te blijven van de laatste regelgeving.

Belastingaftrekken voor werknemers in India zijn het deel van het salaris van een werknemer dat door de werkgever wordt ingehouden en bij de overheid wordt gestort. Deze aftrekken dragen voornamelijk bij aan de inkomstenbelasting en verschillende sociale zekerheidsregelingen.

Inkomstenbelastingaftrek aan de bron (TDS)

De inkomstenbelastingaftrek aan de bron (TDS) is de belangrijkste aftrek van het salaris van een werknemer. Het bedrag van de ingehouden TDS hangt af van de inkomensgroep van de werknemer, de belastingstatus en eventuele toepasselijke aftrekken of vrijstellingen die worden geclaimd.

• Berekening: Werkgevers berekenen TDS op basis van het belastbare inkomen van de werknemer volgens de laatste inkomstenbelastingtarieven en -schijven die door de Belastingdienst zijn verstrekt.
• Betaling: De ingehouden TDS wordt door de werkgever binnen de gespecificeerde termijnen bij de overheid gestort.
• Belastingaangifte: Werknemers zijn verantwoordelijk voor het indienen van hun inkomstenbelastingaangiften en het claimen van eventuele belastingkredieten of aftrekken waarvoor zij in aanmerking komen.

Werknemers kunnen een correct ingevuld Formulier 16 indienen bij hun werkgever, waarin het totale verdiende salaris, de ingehouden TDS en andere belastingcomponenten gedurende het financiële jaar worden vermeld. Dit formulier is cruciaal voor het indienen van de inkomstenbelastingaangifte.

Beroepsbelasting

Beroepsbelasting is een door de staat geheven belasting die wordt ingehouden op het salaris van een werknemer. Het tarief en de toepasbaarheid van de beroepsbelasting variëren afhankelijk van de staat van tewerkstelling.

• Geschiktheid: Beroepsbelasting is over het algemeen van toepassing op werknemers met een salaris boven een bepaalde drempel, die verschilt van staat tot staat.
• Betaling: De werkgever houdt beroepsbelasting aan de bron in en stort deze bij de staatsoverheid.

Het is raadzaam voor werknemers om bekend te zijn met de specifieke beroepsbelastingregels van hun staat.

Andere Aftrekken

Er kunnen andere aftrekken zijn van het salaris van een werknemer, afhankelijk van het beleid van het bedrijf en de aangeboden voordelen. Deze kunnen omvatten:

• Bijdrage van de werknemer aan het Provident Fund (EPF): Een vast percentage (meestal 12%) van het salaris van de werknemer wordt bijgedragen aan het Employees' Provident Fund (EPF) schema, een pensioen spaarplan.
• Bijdrage van de werknemer aan de Employees' State Insurance (ESI) (indien van toepassing): Werknemers die onder een bepaalde limiet verdienen, dragen 1,75% van hun salaris bij aan de Employees' State Insurance (ESI) schema, dat medische en financiële voordelen biedt.

In India is het concept van de Belasting over de Toegevoegde Waarde (BTW) vervangen door de Goederen- en Dienstenbelasting (GST) sinds 1 juli 2017. GST is een uitgebreide indirecte belasting die wordt geheven op de levering van goederen en diensten in het hele land. Het begrijpen van de vroegere implicaties van BTW op diensten kan een beter begrip geven van het huidige GST-kader voor dienstverleners.

Pre-GST BTW Scenario voor Diensten:

• Belastingplicht: Dienstverleners waren verplicht zich te registreren onder BTW als hun jaarlijkse omzet een specifieke drempel overschreed die door elke staat werd vastgesteld.
• Belastingtarieven: Verschillende staten hieven verschillende BTW-tarieven op diensten, wat leidde tot een complex belastingstelsel.
• Input Tax Credit (ITC): Geregistreerde dienstverleners konden krediet claimen voor de betaalde BTW op zakelijke aankopen om hun belastingplicht te verminderen.
• Cascaderend Effect: BTW werd in elke fase van de toeleveringsketen geheven, wat de uiteindelijke prijs van diensten verhoogde.

Hoe GST de Tekortkomingen van BTW Aanpakt:

• Geünificeerd Belastingstelsel: GST verving meerdere staatsspecifieke BTW-tarieven door een enkel belastingstelsel in heel India, wat de naleving voor dienstverleners vereenvoudigde.
• Verminderd Cascaderend Effect: Het input tax credit-mechanisme onder GST stelt dienstverleners in staat krediet te claimen voor de betaalde GST op aankopen, waardoor de belastingdruk op eindconsumenten wordt verminderd.
• Vereenvoudigde Administratie: De implementatie van GST was gericht op het vereenvoudigen van de belastingadministratie en naleving voor bedrijven die diensten verlenen.

GST Implicaties voor Dienstverleners:

• Registratie: Dienstverleners met een omzet van meer dan ₹20 lakh (₹10 lakh in sommige staten) moeten zich registreren onder GST.
• Belastingtarieven: Diensten worden ingedeeld in verschillende GST-schijven (bijv. 0%, 5%, 18%) afhankelijk van de aard van de dienst.
• Belastingbetaling: Geregistreerde dienstverleners moeten GST innen van hun klanten, GST-aangiften indienen en de geïnde belasting afdragen aan de overheid.

De Indiase regering biedt een reeks belastingvoordelen om bedrijfsuitbreiding en investeringen binnen het land te stimuleren. Deze voordelen kunnen over het algemeen in drie categorieën worden onderverdeeld.

Voordelen voor Startups

In aanmerking komende startups kunnen profiteren van een belastingkorting van 100 procent op hun winsten voor een periode van drie jaar binnen een blok van tien jaar vanaf oprichting. Om in aanmerking te komen, moet de startup vóór 31 maart 2024 zijn opgericht en mag de jaarlijkse omzet niet meer dan INR 1 miljard bedragen. Startups zijn ook vrijgesteld van belasting op vermogenswinsten op de verkoop van investeringen die langer dan twee jaar worden aangehouden. Bovendien is de investering in een startup boven de reële marktwaarde vrijgesteld van belasting door de overheid.

Belastingvoordelen voor Bedrijven

Binnenlandse bedrijven met een totale omzet of bruto-ontvangsten die in het voorgaande boekjaar niet meer dan Rs. 250 crore bedragen, komen in aanmerking voor een verlaagd belastingtarief van 25% (plus toepasselijke toeslagen en heffingen). Bedrijven kunnen ook kiezen voor een lager belastingtarief van 22% onder het concessionele belastingregime. Dit regime komt echter met bepaalde voorwaarden, zoals een minimale investering in fysieke activa. Nieuwe binnenlandse productiebedrijven die na 1 oktober 2019 zijn opgericht, kunnen profiteren van een speciaal concessioneel belastingtarief van 15%.

Andere Belastingvoordelen

Bedrijven die opereren in Speciale Economische Zones (SEZ's) en infrastructuurontwikkelingsprojecten in bepaalde regio's uitvoeren, kunnen profiteren van belastingvakanties op hun winsten voor een bepaalde periode. Exportgerichte eenheden kunnen profiteren van verschillende belastingvrijstellingen en douaneconcessies. Zo kunnen nieuwe ondernemingen in SEZ's genieten van een volledige belastingvrijstelling op exportwinsten voor de eerste vijf jaar, gevolgd door gedeeltelijke belastingvoordelen voor de daaropvolgende jaren.