Griekse arbeidswetten stellen een gebalanceerd werkweekkader vast, dat eerlijke behandeling van werknemers waarborgt. De Griekse arbeidswetgeving, zoals uiteengezet in Wetgevend Besluit nr. 12/82 (zoals gewijzigd), definieert de standaardwerkweek als 40 uur, meestal verdeeld over vijf werkdagen. Dit vertaalt zich naar maximaal 8 uur per dag.

Hoewel het wettelijke kader een standaardwerkweek vaststelt, kunnen er uitzonderingen zijn. Collectieve arbeidsovereenkomsten die specifiek zijn voor een bepaalde industrie kunnen andere werktijden voorschrijven. Bovendien kunnen deeltijdarbeidsovereenkomsten worden opgesteld voor een aantal uren dat minder is dan de standaardwerkweek.

Griekse arbeidswetgeving staat overwerk toe onder specifieke omstandigheden en vereist compensatie om eerlijke behandeling van werknemers te waarborgen. De kernwetgeving die overwerk in Griekenland regelt, is Wetgevend Besluit nr. 12/82 (zoals gewijzigd). Aanvullende details en specifieke industriële voorschriften kunnen worden gevonden in ministeriële besluiten of collectieve arbeidsovereenkomsten.

Er zijn twee belangrijke beperkingen op overwerk:

• Dagelijkse Limiet: Overwerk is toegestaan voor maximaal 3 uur per dag.
• Jaarlijkse Limiet: De totale hoeveelheid overwerk die per werknemer per jaar is toegestaan, is beperkt tot 150 uur.

De compensatie voor overwerk varieert afhankelijk van het tijdstip van de dag:

• Regulier Overwerk: Voor overuren die binnen de standaard werkdag worden gemaakt, hebben werknemers recht op een verhoging van ten minste 120% van hun reguliere uurloon (Artikel 15 van Wetgevend Besluit nr. 12/82).
• Nacht Overwerk: Overwerk dat tijdens nachtelijke uren wordt uitgevoerd, vereist een nog hogere compensatie, met een minimale verhoging van 125% van het reguliere uurloon.

Er zijn enkele uitzonderingen op de standaard overwerkcompensatietarieven:

• Dringende Gevallen: In dringende situaties waarin het overschrijden van de overwerklimieten onvermijdelijk wordt geacht, kan een verlaagd overwerktarief van 60% worden goedgekeurd door de arbeidsautoriteiten. Er is echter een sterke rechtvaardiging vereist voor een dergelijke goedkeuring.
• Collectieve Arbeidsovereenkomsten: Sectorspecifieke overeenkomsten tussen werkgevers en werknemersvakbonden kunnen andere overwerkcompensatietarieven bepalen.

Griekse arbeidswetgeving schrijft rustperiodes en pauzes tijdens de werkdag voor om het welzijn van werknemers te waarborgen en burn-out te voorkomen.

Wettelijke Pauzes

Wetsbesluit nr. 12/82 (zoals gewijzigd) stelt minimale pauzerechten vast voor werknemers in Griekenland. Hier is een overzicht:

• Korte Pauze: Alle werknemers hebben recht op een minimale pauze van 15 minuten na elke vier opeenvolgende uren werk. Deze pauze wordt niet beschouwd als werktijd en is onbetaald.
• Uitgebreide Pauze: Als de dagelijkse werktijd meer dan zes uur bedraagt, hebben werknemers recht op een extra pauze van 30 minuten. Net als de korte pauze wordt deze uitgebreide pauze niet beschouwd als werktijd en is onbetaald.

Planning en Flexibiliteit

Hoewel de wet de minimale duur van pauzes voorschrijft, kunnen werkgevers en werknemersvertegenwoordigers onderhandelen over de specifieke timing en planning. Dit biedt flexibiliteit bij het structureren van de werkdag om aan operationele behoeften te voldoen, terwijl ervoor wordt gezorgd dat werknemers hun toegewezen pauzetijd krijgen.

Belangrijke Opmerking: Ongeacht eventuele overeenkomsten, kunnen pauzes niet direct voor of na het begin of einde van de werkdag worden gepland. Dit zorgt ervoor dat werknemers een duidelijke scheiding hebben tussen werkuren en pauzetijd.

Aanvullende Overwegingen

• Deeltijdwerkers: Deeltijdwerknemers met kortere werkdagen hebben nog steeds recht op evenredige pauzes op basis van hun werktijden.
• Specifieke Industrieën: Bepaalde industrieën kunnen aanvullende regelgeving hebben die pauzeschema's en rechten definiëren die verder gaan dan de wettelijke minimumvereisten.

Nachturen in Griekenland worden doorgaans gedefinieerd door collectieve arbeidsovereenkomsten tussen werkgevers en werknemersbonden. Bij afwezigheid van een specifieke overeenkomst, kan nacht doorgaans verwijzen naar uren tussen 22:00 en 06:00. Werknemers die nachtwerk verrichten, hebben recht op een toeslag van minimaal 25% van hun reguliere uurloon bovenop hun basisloon. Deze extra vergoeding erkent de mogelijke uitdagingen en verstoringen die gepaard gaan met nachtdiensten. Werkgevers die werknemers 's nachts inzetten, moeten de Arbeidsinspectie informeren om toezicht en naleving van de arbeidsvoorschriften voor nachtdienstwerkers te waarborgen.

De standaard werkweek in Griekenland is 40 uur, doorgaans verspreid over vijf werkdagen. Dit impliceert geen automatisch recht op extra betaling voor weekendwerk, tenzij anders bepaald. Sectorspecifieke collectieve overeenkomsten kunnen verschillende werktijden en weekendwerkregelingen dicteren. Sommige overeenkomsten kunnen een toeslag voor weekendwerk vaststellen. Als weekendwerk binnen bepaalde grenzen valt, gelden de bijbehorende compensatietarieven. Deze tarieven kunnen nog hoger zijn voor nachtwerk in het weekend.

Belangrijke punten om te onthouden zijn dat nachtdienstwerk een toeslag vereist, weekendwerk op zich geen garantie biedt voor extra betaling tenzij voorgeschreven door collectieve overeenkomsten, en dat zowel nacht- als weekendwerkscenario's onder toezicht staan van arbeidsautoriteiten.