Eswatini heeft een gespecialiseerd arbeidsrechtbanksysteem dat geschillen met betrekking tot werkgelegenheid behandelt. De enige arbeidsrechtbank in Eswatini, het Industriële Hof, is het primaire forum voor het oplossen van individuele en collectieve arbeidsconflicten. Het hoogste gerechtshof in Eswatini, het Hooggerechtshof, kan eindberoepen behandelen over arbeidsgerelateerde zaken die door het Industriële Hof zijn gegaan.

Jurisdictie van het Industriële Hof

Het Industriële Hof van Eswatini behandelt een breed scala aan werkgerelateerde geschillen, waaronder conflicten tussen individuele werknemers en werkgevers, zoals die met betrekking tot onrechtmatige beëindiging, onbetaald loon en voordelen, werkplekveiligheid, discriminatie en contractbreuk. Het behandelt ook meningsverschillen tussen groepen werknemers (vaak vertegenwoordigd door vakbonden) en werkgevers. Deze meningsverschillen hebben meestal betrekking op collectieve arbeidsovereenkomsten, stakingen, uitsluitingen of bredere kwesties van arbeidsbeleid.

Proces in het Industriële Hof

Het typische proces in het Industriële Hof van Eswatini volgt over het algemeen deze stappen:

1. De benadeelde partij (werknemer, werkgever of vakbond) dient een claim in bij het Industriële Hof.
2. Het Industriële Hof geeft prioriteit aan verzoening en zal proberen een schikkingsovereenkomst tussen de partijen te faciliteren.
3. Als verzoening mislukt, wordt een formele hoorzitting gehouden, met de presentatie van bewijs, getuigen en juridische argumenten.
4. Het Industriële Hof geeft een beslissing, die meestal binnen een relatief korte tijd wordt genomen.
5. Beslissingen van het Industriële Hof kunnen worden aangevochten bij het Hooggerechtshof van Eswatini.

Typische Zaken

Het Industriële Hof behandelt meestal zaken zoals claims voor onrechtmatige of onterechte ontslag, geschillen over lonen, overuren, bonussen en andere voordelen, discriminatie- en intimidatieclaims, zorgen over veiligheid en gezondheid op het werk, en geschillen over de interpretatie of toepassing van collectieve arbeidsovereenkomsten of arbeidswetten.

Arbitragepanels

Eswatini erkent het gebruik van arbitrage om sommige arbeidsconflicten op te lossen. De Arbeidsverhoudingenwet (2000) bevat bepalingen voor vrijwillige arbitrage in arbeidsconflicten, terwijl de Arbitragewet (1904) een algemener kader biedt voor arbitrage, inclusief procedures en handhaving van uitspraken. Arbitrage kan mogelijk een snellere, minder kostbare en meer private methode bieden om bepaalde arbeidsconflicten in Eswatini op te lossen. Het is echter belangrijk om te onthouden dat arbitrage-uitspraken bindend zijn en dat de mogelijkheden voor beroep vaak beperkt zijn.

Eswatini heeft een robuust systeem voor arbeidsinspecties en nalevingsaudits, gericht op het waarborgen van de naleving van arbeidswetten en -voorschriften. Het Ministerie van Arbeid en Sociale Zekerheid, via het Departement van Arbeid, is de primaire overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de handhaving van deze wetten. Het departement stelt arbeidsinspecteurs te werk die inspecties uitvoeren in verschillende sectoren.

Frequentie van Inspecties

De frequentie van arbeidsinspecties in Eswatini wordt beïnvloed door verschillende factoren. Deze omvatten risicobeoordeling, waarbij bedrijven in hoogrisicosectoren of bedrijven met een geschiedenis van overtredingen mogelijk vaker worden geïnspecteerd. Inspecties kunnen ook worden geïnitieerd door specifieke klachten van werknemers die arbeidsrechtelijke overtredingen beweren. Daarnaast beïnvloeden de beschikbaarheid van inspecteurs en overheidsmiddelen de algehele capaciteit voor frequente inspecties.

Inspectieproces

Het inspectieproces omvat doorgaans een kennisgeving, die gepland of onaangekondigd kan zijn. Inspecteurs tonen meestal officiële legitimatie bij aankomst op de werkplek. Ze bekijken dan documenten zoals arbeidscontracten, loonlijsten, gezondheids- en veiligheidslogboeken en andere relevante documenten. Inspecteurs kunnen ook de werkplek rondleiden, de arbeidsomstandigheden en -praktijken observeren en werknemers en managers interviewen om meer informatie te verzamelen. Na de inspectie stellen ze een uitgebreid rapport op met bevindingen, inclusief mogelijke overtredingen en aanbevelingen om deze aan te pakken. Autoriteiten kunnen waarschuwingen, boetes of bevelen uitvaardigen om niet-naleving te corrigeren. Ernstige of herhaalde overtredingen kunnen leiden tot sluiting van het bedrijf of zelfs strafrechtelijke vervolging.

Belang van Nalevingsaudits

Nalevingsaudits spelen een cruciale rol bij het beschermen van de rechten van werknemers door arbeidsrechtelijke overtredingen te identificeren en te corrigeren. Ze waarborgen de rechten van werknemers op eerlijke lonen, veilige werkomgevingen, correcte contracten en bescherming tegen discriminatie. Regelmatige nalevingsaudits zorgen ook voor eerlijke concurrentie door te voorkomen dat bedrijven een oneerlijk voordeel behalen door arbeidswetten te negeren. Bovendien moedigt de mogelijkheid van audits proactieve naleving aan en bevordert het een werkomgeving waarin arbeidswetten en -voorschriften worden gerespecteerd.

Gevolgen van Niet-Naleving

Werkgevers in Eswatini die de arbeidswetten overtreden, kunnen verschillende gevolgen ondervinden. Deze omvatten boetes zoals uiteengezet in de Industrial Relations Act en andere arbeidsvoorschriften, waarbij de straffen toenemen op basis van ernst en herhaling. Autoriteiten kunnen bevelen uitvaardigen die de werkgever verplichten om overtredingen te corrigeren, zoals het aanpakken van veiligheidsrisico's of het betalen van achterstallig loon aan werknemers. In gevallen van ernstige of herhaalde niet-naleving, riskeren bedrijven tijdelijke of permanente sluiting. In uitzonderlijke gevallen van dwangarbeid, mensenhandel of ernstige veiligheidsinbreuken, kunnen werkgevers strafrechtelijke vervolging tegemoet zien.

In Eswatini kunnen arbeidsrechtelijke overtredingen via verschillende kanalen worden gemeld. Het primaire kanaal is het Ministerie van Arbeid, waar klachten telefonisch, per e-mail, online of persoonlijk bij lokale kantoren kunnen worden ingediend. Georganiseerde werknemers kunnen overtredingen melden bij hun vakbondsvertegenwoordigers, die ondersteuning kunnen bieden en zorgen kunnen escaleren naar de relevante autoriteiten.

Klokkenluidersbescherming in Eswatini

Eswatini heeft beperkte specifieke wettelijke bescherming voor klokkenluiders. De Arbeidsverhoudingenwet (2000) bevat een bepaling die werkgevers verbiedt werknemers te ontslaan of te benadelen die deelnemen aan wettige procedures onder de wet. Dit kan enige beperkte bescherming bieden in gevallen van het melden van arbeidsrechtelijke overtredingen. De Wet Preventie van Corruptie, hoewel primair gericht op corruptie, bevat enkele bredere klokkenluidersbeschermingsbepalingen die in beperkte en specifieke arbeidsgerelateerde scenario's van toepassing kunnen zijn.

Praktische Overwegingen voor Klokkenluiders

Klokkenluiders moeten relevante bewijzen verzamelen, zoals documenten, communicatie en getuigenverklaringen om hun beschuldigingen te ondersteunen. Als er angst is voor represailles, moeten opties voor het anoniem indienen van rapporten worden onderzocht. Het is ook raadzaam om een juridisch professional, een vertrouwde werknemersrechtenorganisatie of een vakbond te raadplegen voordat een rapport wordt ingediend, aangezien zij kunnen adviseren over het proces, mogelijke risico's en beperkte wettelijke bescherming.

Uitdagingen en Beperkingen

Eswatini mist een toegewijde, uitgebreide klokkenluidersbeschermingswet, waardoor het voor werknemers moeilijker wordt om misstanden aan de kaak te stellen zonder angst voor represailles. Zelfs met bestaande wettelijke bepalingen kunnen klokkenluiders nog steeds subtiele vormen van represailles ondervinden. Handhaving van bescherming kan ook inconsistent zijn.

Eswatini, een lid van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), heeft verschillende kernverdragen van de IAO geratificeerd, maar staat nog steeds voor uitdagingen om zijn nationale wetgeving en praktijken volledig in overeenstemming te brengen met deze normen.

Belangrijke IAO-verdragen geratificeerd door Eswatini

Eswatini's inzet voor fundamentele arbeidsrechten wordt uiteengezet door de ratificatie van enkele fundamentele IAO-verdragen:

• Verdrag betreffende gedwongen arbeid, 1930 (Nr. 29): Dit verdrag verbiedt gedwongen of verplichte arbeid in alle vormen.
• Verdrag betreffende vrijheid van vereniging en bescherming van het recht zich te organiseren, 1948 (Nr. 87): Dit verdrag ondersteunt de rechten van werknemers en werkgevers om organisaties te vormen en zich erbij aan te sluiten, en collectief te onderhandelen zonder inmenging.
• Verdrag betreffende het recht zich te organiseren en collectief te onderhandelen, 1949 (Nr. 98): Dit verdrag beschermt werknemers tegen anti-vakbondsdiscriminatie en bevordert mechanismen voor collectieve onderhandelingen.
• Verdrag betreffende gelijke beloning, 1951 (Nr. 100): Dit verdrag zorgt voor gelijke beloning voor mannen en vrouwen voor werk van gelijke waarde.
• Verdrag betreffende discriminatie (werkgelegenheid en beroep), 1958 (Nr. 111): Dit verdrag verbiedt discriminatie in werkgelegenheid en beroep op basis van ras, kleur, geslacht, religie, politieke overtuiging, nationale afkomst en sociale afkomst.
• Verdrag betreffende de ergste vormen van kinderarbeid, 1999 (Nr. 182): Dit verdrag vereist onmiddellijke actie om de ergste vormen van kinderarbeid te elimineren.

Opname in nationale wetgeving

Eswatini heeft inspanningen geleverd om enkele principes van deze IAO-verdragen in zijn nationale juridische kader te integreren:

• De Grondwet van het Koninkrijk Eswatini: Deze grondwet verankert enkele fundamentele arbeidsrechten, waaronder vrijheid van vereniging en bescherming tegen discriminatie (hoewel met beperkingen).
• Wet op de arbeidsverhoudingen (2000): Deze primaire arbeidswet beschrijft kernarbeidsnormen met betrekking tot werktijden, lonen, arbeidsveiligheid, het recht om te staken (met beperkingen) en bescherming tegen sommige vormen van discriminatie.
• Specifieke wetten over kinderarbeid: Eswatini heeft wetten die kinderarbeid aanpakken, minimumleeftijden voor werk vaststellen en gevaarlijke beroepen beschrijven.

Verbeterpunten

Ondanks vooruitgang is er aanzienlijke ruimte voor Eswatini om zijn naleving van internationale arbeidsnormen te verbeteren:

• Rechten op collectieve onderhandelingen: Arbeidswetten en praktijken leggen beperkingen op aan de rechten en acties van collectieve onderhandelingen, wat aanpassing aan IAO-normen vereist.
• Vrijheid van vereniging: Hoewel wettelijk erkend, ondervindt de vrijheid van vereniging voor werknemers in de praktijk obstakels, vooral buiten traditionele vakbonden.
• Kinderarbeid: Ondanks wettelijke verboden blijft kinderarbeid bestaan, vooral in de landbouw en huishoudelijk werk.
• Handhaving: De algehele handhaving van arbeidswetten moet worden versterkt om adequate bescherming van werknemersrechten te waarborgen.

Eswatini blijft in gesprek met de IAO om zijn arbeidswetten en praktijken te herzien en te verbeteren. De overheid overlegt met vertegenwoordigers van werknemers en werkgevers om wetgeving te verfijnen en een grotere naleving van internationale arbeidsnormen te bereiken.