In Canada worden de standaardwerkuren bepaald door provinciale en territoriale wetgeving, met enkele federale richtlijnen voor federaal gereguleerde werkplekken.

Er bestaan provinciale variaties in de maximale wekelijkse uren. De meeste provincies stellen een maximum van 40 uur per week vast, met uitzonderingen in sommige sectoren. Er bestaan echter variaties:

• Alberta, New Brunswick, Ontario: 48 uur per week
• British Columbia, Manitoba, Newfoundland en Labrador, Nova Scotia, Nunavut, Prince Edward Island, Quebec, Saskatchewan, Yukon: 44 uur per week

Dit zijn maxima, en de gemiddelde feitelijke werkweek in Canada is lager.

Er is geen federaal verplichte standaard voor dagelijkse werkuren. Provinciale regelgeving specificeert doorgaans geen dagelijks limiet maar stelt maximale wekelijkse uren vast.

De Canada Labour Code biedt enkele algemene richtlijnen voor federaal gereguleerde werkplekken en stelt standaarduren vast als 8 uur per dag en 40 uur per week.

Collectieve arbeidsovereenkomsten die worden onderhandeld tussen vakbonden en werkgevers kunnen provinciale of federale regelgeving vervangen. Deze overeenkomsten kunnen andere standaardwerkuren of werkweekstructuren vaststellen voor specifieke industrieën.

Veel werkgevers bieden flexibele werkregelingen die afwijken van de standaarduren. Dit kan betrekking hebben op samengeperste werkweken, flexibele werktijden of opties voor remote werken.

In Canada worden overwerkregelingen vastgesteld door provinciale en territoriale wetgeving, met enkele federale richtlijnen voor federaal gereguleerde werkplekken.

Over het algemeen komen uren die buiten de standaardwerkweek in jouw provincie of territorium vallen, in aanmerking voor overwerk. Dit geldt meestal voor uren die meer dan 48 uur per week bedragen in Alberta, New Brunswick en Ontario, en 44 uur per week in de meeste andere provincies en territoria. Voor federaal gereguleerde werkplekken begint overwerk na het overschrijden van de standaard 40 uur per week. Sommige specifieke beroepen of industrieën kunnen andere overwerkdrempels hebben die in de provinciale regelgeving zijn vastgelegd.

De meeste provincies verplichten een minimum overwerkloon van anderhalf keer het normale loon van de werknemer, wat betekent 1,5 keer het reguliere loon van de werknemer. Sommige provincies, zoals British Columbia, hebben een hoger tarief voor het overschrijden van een specifieke dagelijkse drempel van overwerkuren. In sommige gevallen kunnen werkgevers compenserend verlof aanbieden in plaats van overwerkloon, maar dit vereist de toestemming van de werknemer en moet voldoen aan specifieke provinciale regelgeving. De Canada Labour Code bepaalt dat federaal gereguleerde werkplekken overwerk moeten vergoeden tegen een tarief van minstens anderhalf keer.

Collectieve arbeidsovereenkomsten tussen vakbonden en werkgevers kunnen de provinciale of federale regelgeving met betrekking tot overwerkloon vervangen. Deze overeenkomsten kunnen andere overwerktarieven of berekeningsmethoden vaststellen voor specifieke industrieën. Bepaalde beroepen of functies, zoals sommige leidinggevende of verkooprollen, kunnen onder de provinciale regelgeving zijn vrijgesteld van overwerkaanspraken.

Canadese arbeidswetten zorgen voor minimale rustperiodes en pauzes voor werknemers. Deze rechten zijn vastgelegd in de Canada Labour Code. Deze standaarden zijn van toepassing op federaal gereguleerde werkplekken. Provinciale en territoriale overheden kunnen hun eigen regelgeving hebben voor niet-federaal gereguleerde sectoren.

Werknemers hebben recht op een onbetaalde pauze van minstens 30 minuten tijdens elke periode van vijf opeenvolgende werkuren. Deze pauze moet in één ononderbroken periode worden gegeven, en werkgevers kunnen deze niet opsplitsen. Er zijn enkele uitzonderingen op deze regel. Managers en bepaalde professionals hebben mogelijk geen recht op pauzes, afhankelijk van hun specifieke taken en verantwoordelijkheden. Als een werkgever vereist dat een werknemer beschikbaar is voor werk tijdens hun pauze, moet de werknemer voor die tijd worden gecompenseerd.

Naast pauzes hebben werknemers recht op een minimale rustperiode van acht opeenvolgende uren tussen werkperiodes of diensten. Dit zorgt ervoor dat werknemers voldoende tijd hebben om te rusten en te herstellen voordat ze weer aan het werk gaan. Net als bij pauzes zijn er uitzonderingen op de minimale rustperiode van acht uur voor bepaalde leidinggevende en professionele functies.

Nachtploegen en weekendwerk in Canada hebben geen specifieke regelgeving onder de Canada Labour Code. Er zijn echter bepaalde overwegingen die van belang zijn voor deze soorten roosters.

Voor nachtploegen is er een mogelijkheid voor verhoogde compensatie. Dit wordt bepaald door individuele arbeidsovereenkomsten of collectieve arbeidsovereenkomsten. Werkgevers moeten rekening houden met het welzijn van werknemers bij het plannen van nachtploegen. Hoewel de Code geen specifieke rustperiodes tussen nachtploegen voorschrijft, geldt nog steeds de minimale rustperiode van acht uur tussen werkperiodes.

Wat betreft weekendwerk, gelden dezelfde minimale pauzes en rustperiodes. Als een werknemer meer dan 40 uur in een werkweek werkt, kan hij recht hebben op overwerkvergoeding volgens zijn arbeidsovereenkomst of collectieve arbeidsovereenkomst.

Het is belangrijk op te merken dat sommige provincies en territoria aanvullende regelgeving kunnen hebben met betrekking tot nachtploegen en weekendwerk. Deze regelgeving kan aspecten behandelen zoals extra betaling voor nachtploegen of beperkingen op weekendwerkuren. Werknemers moeten hun provinciale of territoriale arbeidsnormen raadplegen voor specifieke details.

Algemene overwegingen voor nachtploeg- en weekendwerkers omvatten gezondheid en veiligheid, aangezien nachtwerk het slaappatroon kan verstoren en mogelijk tot gezondheidsproblemen kan leiden. Werkgevers moeten prioriteit geven aan het creëren van een veilige werkomgeving die met deze factoren rekening houdt. Weekendwerk kan persoonlijke schema's verstoren, dus werkgevers moeten rekening houden met planningspraktijken en proberen een goede werk-privébalans te accommoderen voor werknemers die in het weekend werken.