Begrijp de belangrijkste elementen van arbeidsovereenkomsten in Canada
Arbeidsovereenkomsten in Canada beschrijven de voorwaarden van een arbeidsrelatie tussen een werkgever en een werknemer. Hoewel een schriftelijk contract niet wettelijk verplicht is, wordt het sterk aanbevolen voor beide partijen omdat het duidelijkheid biedt en het risico op toekomstige geschillen vermindert. Er is geen gestandaardiseerde arbeidsovereenkomst in Canada. In plaats daarvan kunnen de specifieke voorwaarden binnen een overeenkomst variëren afhankelijk van de aard van het werk en de arbeidsrelatie. Er zijn echter enkele belangrijke kenmerken die verschillende soorten arbeidsovereenkomsten categoriseren.
Onbepaalde Tijd Contracten (Vast): Dit zijn de meest voorkomende soorten arbeidsovereenkomsten in Canada. Ze bieden werk zonder vooraf bepaalde einddatum en duren voort totdat ze door een van beide partijen worden beëindigd volgens de beëindigingsbepalingen van het gewoonterecht.
Tijdelijke Contracten: Deze overeenkomsten specificeren een bepaalde arbeidsperiode, waarna het contract eindigt. Tijdelijke contracten kunnen slechts een beperkt aantal keren en onder specifieke omstandigheden worden verlengd zoals uiteengezet in de provinciale of territoriale arbeidswetgeving.
Voltijds Arbeidsovereenkomsten: Deze overeenkomsten definiëren doorgaans een standaard werkweek, vaak rond de 35-40 uur. Het exacte aantal uren kan echter variëren afhankelijk van de industrie en de specifieke rol.
Deeltijds Arbeidsovereenkomsten: Deeltijdse werknemers werken doorgaans minder dan een standaard voltijdse werkweek. Er is geen minimum aantal uren vastgelegd door de federale wet, maar provinciale of territoriale arbeidsnormen kunnen specifieke regels hebben.
Oproepcontracten: Oproepkrachten werken op basis van "indien nodig", zonder gegarandeerde uren of vaste roosters.
Seizoensgebonden Arbeidsovereenkomsten: Deze overeenkomsten zijn voor functies die alleen tijdens specifieke seizoenen of piekperiodes nodig zijn. Ze kunnen zowel voltijds als deeltijds zijn.
Arbeidsovereenkomsten in Canada moeten duidelijk de rechten en verplichtingen van zowel werkgevers als werknemers omschrijven.
Proefperiodes zijn een veelvoorkomend kenmerk in Canadese arbeidsovereenkomsten en bieden een proefperiode voor zowel werkgevers als werknemers. Een proefperiode is een vastgestelde tijdsperiode aan het begin van het dienstverband waarin werkgevers de geschiktheid van een nieuwe werknemer voor de functie evalueren. Tijdens deze periode kunnen werkgevers doorgaans het contract van de werknemer zonder reden en zonder ontslagvergoeding beëindigen, waardoor ze kunnen verzekeren dat de werknemer aan de prestatieverwachtingen voldoet en goed past bij de bedrijfscultuur.
Er zijn verschillende belangrijke punten om te overwegen met betrekking tot proefperiodes in Canada:
Het is belangrijk op te merken dat proefperiodes geen vrijbrief zijn voor werkgevers om werknemers willekeurig te ontslaan. De rechtbanken kunnen de legitimiteit van een beëindiging tijdens de proefperiode in twijfel trekken als kan worden aangetoond dat de werkgever zijn verplichting om een eerlijke beoordeling te geven niet is nagekomen.
Arbeidsovereenkomsten in Canada bevatten vaak clausules die de activiteiten van een werknemer beperken, met name vertrouwelijkheids- en concurrentiebedingen. Deze zijn ontworpen om de legitieme zakelijke belangen van een werkgever te beschermen, maar ze moeten ook het recht van een werknemer om in zijn levensonderhoud te voorzien respecteren.
Vertrouwelijkheidsovereenkomsten, ook bekend als geheimhoudingsovereenkomsten (NDA's), beperken het vermogen van een werknemer om bepaalde vertrouwelijke informatie met betrekking tot hun werkgever te delen. Dit kan handelsgeheimen, klantenlijsten of gevoelige bedrijfsstrategieën omvatten. Deze overeenkomsten blijven meestal van kracht, zelfs na beëindiging van het dienstverband, om de belangen van de werkgever te blijven beschermen.
Rechtbanken handhaven over het algemeen vertrouwelijkheidsclausules zolang de te beschermen informatie echt vertrouwelijk is en de beperkingen redelijk zijn in termen van reikwijdte, tijd en geografisch gebied.
Concurrentiebedingen beperken het vermogen van een werknemer om na beëindiging van hun dienstverband voor een concurrent te werken. Deze clausules hebben de afgelopen jaren aanzienlijke juridische veranderingen ondergaan.
Historisch gezien werden concurrentieovereenkomsten geëvalueerd op basis van een common law-test van redelijkheid. Dit hield in dat factoren werden overwogen zoals de aard van de functie van de werknemer, de gevoeligheid van de informatie waartoe zij toegang hadden, en de duur en geografische reikwijdte van de beperking.
Echter, in oktober 2021 heeft Ontario het gebruik van concurrentieovereenkomsten aanzienlijk beperkt. De Employment Standards Act verbiedt werkgevers nu om overeenkomsten aan te gaan met werknemers die hen verhinderen om na beëindiging van hun dienstverband voor een concurrent te werken. Dit geldt voor alle werknemers, ongeacht positie of anciënniteit.
Er zijn enkele beperkte uitzonderingen op deze nieuwe regel. Concurrentieovereenkomsten kunnen nog steeds afdwingbaar zijn voor:
Hoewel Ontario een sterke positie heeft ingenomen tegen concurrentiebedingen, hebben andere provincies geen vergelijkbare verboden ingevoerd. De common law-test van redelijkheid blijft echter van toepassing, en deze clausules zijn over het algemeen moeilijk afdwingbaar.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.