Noord-Macedonië

Gezondheids- en veiligheidswetten in Noord-Macedonië worden beheerst door verschillende belangrijke wetgevingen. De Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet beschrijft de verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers, risicobeoordelingen, veiligheidsmaatregelen en incidentrapportage. De Wet op Gezondheidsbescherming behandelt bredere gezondheidskwesties op de werkplek, inclusief milieu- en sanitaire factoren. De Wet op Bescherming tegen Chemische Stoffen reguleert de veilige omgang, opslag, classificatie en etikettering van gevaarlijke chemicaliën.

Verantwoordelijkheden van de Werkgever

Werkgevers in Noord-Macedonië hebben verschillende verantwoordelijkheden onder de gezondheids- en veiligheidswetten. Ze moeten uitgebreide risicobeoordelingen uitvoeren voor alle werkactiviteiten en passende maatregelen implementeren om risico's te verminderen. Ze zijn ook verplicht om veiligheidstrainingen te geven aan alle werknemers, inclusief bewustwording van gevaren, veilige werkprocedures en noodhulp. Werkgevers moeten de nodige persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) verstrekken en zorgen voor het juiste onderhoud van alle machines en gereedschappen.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Noord-Macedonië hebben het recht om te werken in een veilige en gezonde omgeving. Ze hebben recht op voldoende veiligheidstraining bij indiensttreding en wanneer werkprocessen of gevaren veranderen. Werknemers mogen werk weigeren dat een direct en ernstig risico voor hun gezondheid of veiligheid vormt, zonder gevolgen te ondervinden. Ze hebben ook het recht om betrokken te zijn bij veiligheidsconsultaties en een stem te hebben in het veiligheidsbeheer op de werkplek.

Specifieke Bepalingen

Gevaren op de Werkplek

Gezondheids- en veiligheidswetten in Noord-Macedonië bestrijken een reeks gevaren op de werkplek. Fysieke gevaren omvatten lawaai, trillingen, extreme temperaturen, straling en ergonomische risico's. Er zijn strikte regels voor het gebruik, de opslag en de verwijdering van gevaarlijke chemicaliën. Werkgevers moeten maatregelen nemen om werknemers te beschermen tegen infectieuze agentia. Wetten behandelen ook geweld op de werkplek, intimidatie en stressgerelateerde aandoeningen.

Kwetsbare Groepen

De Noord-Macedonische wet biedt speciale bescherming voor jonge werknemers, zwangere en borstvoeding gevende vrouwen en gehandicapte werknemers. Werkgevers worden geconfronteerd met extra beperkingen bij het in dienst nemen van jonge mensen. Er zijn specifieke bepalingen voor risicobeoordelingen en aanpassingen van de arbeidsomstandigheden voor zwangere en borstvoeding gevende vrouwen. Werkgevers moeten redelijke aanpassingen maken om de veiligheid op de werkplek voor gehandicapte werknemers te vergemakkelijken.

Handhaving en Naleving

De Staatsarbeidsinspectie is verantwoordelijk voor het uitvoeren van werkplekinspecties en het handhaven van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Ze hebben de bevoegdheid om boetes op te leggen en bevelen voor corrigerende maatregelen uit te vaardigen.

De arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Noord-Macedonië wordt sterk beïnvloed door EU-richtlijnen, met name de Kaderrichtlijn 89/391/EEG. Dit zorgt voor afstemming met erkende beste praktijken. Het belangrijkste wetgevende instrument is de Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet, ondersteund door talrijke besluiten en voorschriften die specifieke sectoren en gevaren regelen.

Risicobeoordeling

Werkgevers hebben een wettelijke verplichting om grondige risicobeoordelingen uit te voeren die alle werkplekactiviteiten en potentiële gevaren dekken. De wet bevordert een hiërarchische benadering van risicobeheer, waarbij eliminatie, vervanging, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en ten slotte het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) worden geprioriteerd.

Arbeidsgezondheidsdiensten

Werkgevers moeten toegang bieden tot arbeidsgezondheidsdiensten, zodat werknemers gezondheidsbewaking, preventieve maatregelen en advies over gezondheid op de werkplek ontvangen. Arbeidsgezondheidsdiensten omvatten pre-employment en periodieke controles, geschiktheidsbeoordelingen, gezondheidsbevorderingsprogramma's en gespecialiseerde zorg met betrekking tot werkplekrisico's.

Veiligheidspraktijken op de Werkplek

Er bestaan gedetailleerde voorschriften voor veelvoorkomende werkplekrisico's zoals lawaai, chemicaliën, handmatig tillen, werken op hoogte, enz. Werkgevers van een bepaalde grootte zijn verplicht om gezamenlijke veiligheidscomités op te richten voor overleg tussen werknemers en management over OHS-zaken. De wet legt de nadruk op het verstrekken van duidelijke veiligheidsinstructies en training over gevarenidentificatie, veilige werkpraktijken en noodprocedures aan alle werknemers.

Incidentrapportage en Onderzoek

Werkgevers moeten werkplekongelukken, verwondingen en beroepsziekten melden. Onderzoeken richten zich op het identificeren van onderliggende oorzaken om herhaling te voorkomen, niet alleen op het toewijzen van schuld.

Bescherming van Kwetsbare Werknemers

De wetten van Noord-Macedonië leggen strengere regels op voor de tewerkstelling van minderjarigen, waaronder beperkingen op gevaarlijk werk en werktijden. Werkgevers moeten de arbeidsomstandigheden aanpassen of alternatief werk bieden waar risico's voor de gezondheid van moeders worden geïdentificeerd. Wetten bevorderen de toegankelijkheid van de werkplek en redelijke aanpassingen om de veiligheid en het welzijn van werknemers met een handicap te waarborgen.

Ondanks robuuste wetgeving kan de handhaving inconsistent zijn, vooral in kleinere bedrijven en de informele sector. De Staatsarbeidsinspectie kan te maken krijgen met beperkte middelen, wat hun vermogen om uitgebreide monitoring uit te voeren kan beïnvloeden. Er is behoefte aan bewustwording en het opbouwen van een sterkere veiligheidscultuur op alle niveaus van de samenleving.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen dat werkgevers zich houden aan de wetten en voorschriften op het gebied van arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS). De Staatsarbeidsinspectie, een orgaan binnen het Ministerie van Arbeid en Sociale Politiek, is primair verantwoordelijk voor het uitvoeren van deze inspecties. De inspecties zijn bedoeld om gevaren en onveilige werkpraktijken op te sporen voordat er ongelukken gebeuren, en bieden een kans voor inspecteurs om bewustzijn te creëren over OHS-principes en werkgevers te adviseren over verbeteringen.

Inspectiecriteria

Inspecteurs beoordelen een breed scala aan factoren tijdens hun inspecties. Deze omvatten het bestaan van goed uitgevoerde risicoanalyses en de implementatie van corrigerende maatregelen, de geschiktheid van machinebeveiliging, de verstrekking van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), elektrische veiligheid, brandveiligheidssystemen en meer. Ze controleren ook op veilig gebruik, opslag, etikettering en verwijdering van chemicaliën volgens de Wet op de Bescherming tegen Chemische Stoffen. Andere factoren zijn geluidsniveaus, ventilatie, verlichting, temperatuur, sanitaire voorzieningen, bewijs van veiligheidstraining voor werknemers en instructieregistraties, en naleving van meldingsprocedures en onderzoeken.

Inspectiefrequentie

De frequentie van inspecties wordt bepaald door een risicogebaseerde benadering. Hoogrisico-industrieën en werkplekken met een geschiedenis van niet-naleving worden vaker geïnspecteerd. De Arbeidsomstandighedenwet verplicht inspecties minstens één keer per jaar in specifieke sectoren en minstens één keer per drie jaar voor andere sectoren.

Inspectieprocedure

De inspectieprocedure omvat verschillende stappen. Het begint met planning en voorbereiding, waarbij inspecteurs relevante documentatie bekijken, inclusief eerdere inspectierapporten en door de werkgever verstrekte veiligheidsinformatie. Dit wordt gevolgd door een sitebezoek, waarbij een grondige inspectie ter plaatse wordt uitgevoerd. De inspecteur stelt vervolgens een rapport op met bevindingen, overtredingen en voorgeschreven corrigerende maatregelen met deadlines. Handhavingsmaatregelen kunnen variëren van waarschuwingen en verbeteringsberichten tot boetes en, in ernstige gevallen, bevelen om de werkzaamheden te staken.

Opvolgacties

Na de inspectie moeten werkgevers de geïdentificeerde niet-nalevingen binnen de gestelde deadlines aanpakken en aantonen welke corrigerende maatregelen zijn genomen. Inspecteurs kunnen vervolginspecties uitvoeren om te verifiëren dat de vereiste verbeteringen zijn doorgevoerd. Werkgevers hebben ook het recht om beslissingen van inspecteurs aan te vechten via vastgestelde administratieve of juridische kanalen.

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om arbeidsongevallen en beroepsziekten te melden bij de relevante autoriteiten. De meldingsdeadlines variëren afhankelijk van de ernst van de verwondingen, waarbij ernstige verwondingen en sterfgevallen onmiddellijke melding vereisen. Werkgevers zijn ook verplicht om gedetailleerde verslagen bij te houden van alle arbeidsongevallen en ziektes, zelfs die welke geen externe melding vereisen.

Onderzoeksprocessen

De werkgever is verantwoordelijk voor het uitvoeren van een intern onderzoek om de oorzaken van een arbeidsongeval te bepalen en corrigerende maatregelen te identificeren om toekomstige incidenten te voorkomen. Vertegenwoordigers van werknemers of veiligheidscomités hebben het recht om betrokken te zijn bij ongevalsonderzoeken. In sommige gevallen kan de Staatsarbeidsinspectie haar eigen onderzoek uitvoeren, met name bij ernstige ongevallen.

Schadeclaims

Noord-Macedonië heeft een verplicht sociaal verzekeringssysteem dat compensatie biedt voor arbeidsongevallen en beroepsziekten. De soorten uitkeringen omvatten dekking van medische kosten, loonvervanging tijdens perioden van arbeidsongeschiktheid, compensatie voor langdurige of blijvende beperkingen en financiële ondersteuning voor nabestaanden in geval van dodelijke ongevallen. Gewonde werknemers of hun nabestaanden moeten claims indienen bij het Fonds voor Pensioen- en Arbeidsongeschiktheidsverzekering van Macedonië.

Aanvullende Overwegingen

Gewonde werknemers hebben specifieke termijnen waarbinnen zij schadeclaims moeten indienen. Het kan raadzaam zijn om juridisch advies in te winnen, vooral in gevallen van complexe of betwiste claims.