Kazachstan

De Arbeidswet van de Republiek Kazachstan (2015) stelt de regels vast voor standaard werkuren in het land.

De standaard werkweek in Kazachstan mag niet meer dan 40 uur bedragen, wat neerkomt op acht uur per werkdag van maandag tot en met vrijdag.

Er zijn uitzonderingen voor kortere werkweken voor specifieke categorieën werknemers. Werknemers van 14-16 jaar hebben een werkweek die niet meer dan 24 uur mag bedragen. Voor werknemers van 16-18 jaar mag hun werkweek niet meer dan 36 uur bedragen. Werknemers in gevaarlijk of fysiek zwaar werk hebben ook een werkweek die niet meer dan 36 uur mag bedragen.

Werkgevers kunnen gespreide werkschema's vaststellen, waarbij de dagelijkse werkduur varieert afhankelijk van de werkbelasting en de dag van de week. De maximale werkdag mag echter niet meer dan 11 uur bedragen.

In Kazachstan beschrijft de Arbeidswet (2015) de regels voor overwerk.

Overwerk wordt gedefinieerd als werk dat buiten de standaardwerkuren wordt verricht. Dagelijks overwerk is beperkt tot twee uur per werknemer, met een limiet van één uur voor degenen die zwaar of gevaarlijk werk verrichten. Er is geen jaarlijkse limiet op het totale aantal overuren, maar werkgevers kunnen geen dagelijkse quota afdwingen die de vastgestelde limieten overschrijden.

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om werknemers te compenseren voor overwerk. Het minimum overwerkloon is 1,5 keer het reguliere uur- of dagtarief van de werknemer. Collectieve arbeidsovereenkomsten of individuele arbeidsovereenkomsten kunnen hogere overwerktarieven vaststellen.

Bepaalde categorieën werknemers zijn wettelijk vrijgesteld van overwerk. Deze omvatten zwangere vrouwen die schriftelijk bewijs van zwangerschap hebben geleverd, werknemers jonger dan 18 jaar en werknemers met een handicap, tenzij toegestaan door een medisch attest.

Het is belangrijk voor werkgevers om de overuren van werknemers goed bij te houden en ervoor te zorgen dat de compensatie voldoet aan de wettelijke vereisten zoals beschreven in de Arbeidswet.

In Kazachstan garandeert de Arbeidswet rusttijden en pauzes voor werknemers.

Dagelijkse Rustpauzes

Alle werknemers hebben recht op een pauze voor rust en maaltijden tijdens hun werkdag. De minimale pauzeduur is ten minste 30 minuten voor een dienst korter dan acht uur. Voor diensten langer dan acht uur wordt de minimale pauzeduur verlengd tot één uur. De specifieke timing van deze pauzes wordt bepaald door collectieve overeenkomsten of interne arbeidsreglementen, waarbij ervoor wordt gezorgd dat pauzes de algehele werkdag niet verstoren.

Dagelijkse Rust Tussen Werkdagen

Werknemers hebben recht op een minimale ononderbroken rustperiode van ten minste twaalf uur tussen het einde van de ene werkdag en het begin van de volgende.

Wekelijkse Rustdagen

Kazachstan verplicht een vijfdaagse werkweek met twee opeenvolgende rustdagen. Een van de verplichte rustdagen moet zondag zijn. Voor een zesdaagse werkweek hebben werknemers recht op één rustdag, die ook zondag moet omvatten.

Uitzonderingen voor Specifiek Werk

In gevallen waarin de werkomstandigheden aangewezen pauzes verhinderen, moeten werkgevers redelijke mogelijkheden bieden voor rust en maaltijden binnen de werkuren op een aangewezen locatie. Dit geldt voor specifieke industrieën zoals continue productie, bijvoorbeeld.

Werkgevers zijn wettelijk verantwoordelijk voor het ervoor zorgen dat werknemers hun aangewezen rusttijden en pauzes ontvangen zoals uiteengezet in de Arbeidswet.

In Kazachstan stelt het Arbeidswetboek specifieke regels vast voor nachtwerk en weekendwerk, om eerlijke behandeling en compensatie voor deze arbeidsomstandigheden te waarborgen.

Nachtwerk wordt gedefinieerd als werk dat wordt verricht tussen 22.00 uur en 06.00 uur. Bepaalde categorieën werknemers zijn wettelijk beperkt van nachtwerk, waaronder werknemers jonger dan 18 jaar, zwangere vrouwen die schriftelijk bewijs van zwangerschap hebben geleverd, en werknemers met een handicap, tenzij toegestaan door een medisch certificaat.

Werkgevers zijn verplicht om verhoogde compensatie te bieden voor nachtwerk. Het minimum uur- of dagtarief voor nachtwerk is 1,5 keer het reguliere tarief van de werknemer. Collectieve arbeidsovereenkomsten of individuele arbeidsovereenkomsten kunnen hogere nachtdiensttarieven vaststellen.

Werken in het weekend vereist een aparte compensatie van reguliere overuren. Het minimumloon voor werk dat in het weekend wordt verricht, is het dubbele van het reguliere uur- of dagtarief van de werknemer. In overleg met de werkgever kunnen werknemers kiezen voor compenserende rusttijd in plaats van de verhoogde betaling voor weekendwerk.

Als nachtwerk samenvalt met een weekend of feestdag, geldt een aparte compensatie voor elke categorie. Nachturen worden gecompenseerd tegen het tarief van 1,5 keer. Weekend- of feestdaguren worden gecompenseerd tegen het dubbele tarief.

Werkgevers moeten schriftelijke toestemming van werknemers verkrijgen voordat ze hen inroosteren voor weekendwerk, behalve in noodsituaties. Nachtwerk voor werknemers die niet onder de beperkte categorieën vallen, kan worden ingevoerd met schriftelijke toestemming of via een collectieve overeenkomst.

Werkgevers zijn wettelijk verantwoordelijk voor het naleven van de regels voor nacht- en weekendwerk, waarbij ze zorgen voor de juiste compensatie en toestemming van werknemers wanneer nodig.