Werknemersrechten in Japan

Navigeren door de complexiteit van het internationale arbeidsrecht is cruciaal voor bedrijven die personeel in Japan in dienst hebben. Het land beschikt over een goed ontwikkeld juridisch kader dat is ontworpen om de rechten van werknemers te beschermen, eerlijke behandeling, veilige werkomgevingen en duidelijke procedures voor arbeidszaken te waarborgen. Het begrijpen van deze regelgeving is niet alleen een kwestie van naleving, maar ook essentieel voor het opbouwen van een productieve en vertrouwensvolle relatie met uw workforce.

Japans arbeidsrecht, dat voornamelijk wordt gereguleerd door de Labor Standards Act en andere gerelateerde wetten, stelt duidelijke normen voor arbeidsovereenkomsten, arbeidsomstandigheden, ontslag en veiligheid op de werkplek. Werkgevers die in Japan opereren, moeten zich aan deze wetten houden om mogelijke juridische problemen te voorkomen en ethische arbeidspraktijken te waarborgen.

Termination Rights and Procedures

In Japan wordt het ontslag van een werknemer over het algemeen gezien als een laatste redmiddel en is het onderworpen aan strikte wettelijke vereisten. Werkgevers moeten "objectief redelijke gronden" hebben en het ontslag moet worden beschouwd als "gepast volgens de algemene maatschappelijke conventies." Deze hoge standaard betekent dat willekeurig ontslag niet is toegestaan. Veelvoorkomende gronden voor ontslag, indien ernstig genoeg, kunnen onder meer bestaan uit ernstig wangedrag, slechte prestaties (na pogingen tot verbetering), of onvermijdelijke zakelijke noodzaak (vereist specifieke omstandigheden zoals pogingen om ontslag te voorkomen).

Werkgevers zijn doorgaans verplicht om voorafgaande kennisgeving te geven voordat ze een contract van een werknemer beëindigen. De vereiste opzegtermijn hangt af van de duur van het dienstverband.

Diensttijd	Minimale opzegtermijn
Minder dan 14 dagen	Geen kennisgeving vereist
14 dagen of meer	30 dagen

Alternatief kan een werkgever betaling in plaats van kennisgeving verstrekken, gelijk aan ten minste 30 dagen loon. Deze kennisgevingsvereiste is niet van toepassing in gevallen van ontslag wegens redenen die toerekenbaar zijn aan ernstig wangedrag van de werknemer, mits de werkgever goedkeuring krijgt van het Labor Standards Inspection Office.

Anti-Discrimination Laws and Enforcement

Japans recht verbiedt discriminatie op de werkplek op basis van diverse factoren. Hoewel er geen uitgebreide enkele anti-discriminatiewet bestaat die alle kenmerken dekt, zijn beschermingen ingebed in verschillende wetten, waaronder de Labor Standards Act en de Act on Securing, Etc. of Equal Opportunity and Treatment Between Men and Women in Employment.

Belangrijke beschermde kenmerken zijn onder meer:

Geslacht: Verbiedt discriminatie in werving, aanstelling, toewijzing, promotie, training, voordelen, pensioen en ontslag. Inclusief bescherming tegen seksuele intimidatie.
Nationaliteit, Geloof, Sociale Status: Verbiedt discriminatie in lonen, werktijden en andere arbeidsvoorwaarden.
Handicap: Vereist dat werkgevers redelijke aanpassingen bieden en verbiedt discriminatie in werving, aanstelling en arbeidsvoorwaarden.
Leeftijd: Verbiedt leeftijdsdiscriminatie in werving en aanstelling, met enkele uitzonderingen.
Zwangerschap en Ouderschapsverlof: Verbiedt nadelige behandeling vanwege zwangerschap, bevalling of het opnemen van ouderschaps-/gezinsverlof.

Werknemers die denken dat ze discriminatie hebben ervaren, kunnen via verschillende kanalen recourse zoeken, waaronder interne procedures binnen het bedrijf, vakbonden, bemiddelingsdiensten van de Prefecturale Labor Bureaus, of het indienen van rechtszaken bij de rechtbank.

Working Conditions Standards and Regulations

De Labor Standards Act stelt minimumnormen voor arbeidsomstandigheden in Japan. Deze regelgeving behandelt aspecten zoals werktijden, rustpauzes, vakanties en minimumloon.

Werktijden: De wettelijke standaardarbeidsduur is 8 uur per dag en 40 uur per week. Overwerk is alleen toegestaan met een arbeidsovereenkomst (bekend als een "36-overeenkomst") en moet worden betaald tegen toeslagen.
Rustpauzes: Werknemers hebben recht op rustpauzes op basis van hun dagelijkse werktijd: minimaal 45 minuten bij werktijden van meer dan 6 uur, en minimaal 60 minuten bij werktijden van meer dan 8 uur.
Vakanties: Werkgevers moeten minimaal één rustdag per week of vier rustdagen over een periode van vier weken bieden. Daarnaast hebben werknemers recht op betaalde jaarlijkse vakantie, waarvan de hoeveelheid toeneemt met de diensttijd. Er zijn ook nationale feestdagen.
Minimumloon: Minimumloon wordt vastgesteld op nationaal en prefectuurniveau. Werkgevers moeten werknemers betalen tegen het hogere van het nationale of het toepasselijke prefecturale minimumloon.

Workplace Health and Safety Requirements

Werkgevers in Japan hebben een wettelijke verplichting om de gezondheid en veiligheid van hun werknemers op de werkplek te waarborgen, voornamelijk gereguleerd door de Industrial Safety and Health Act. Dit omvat het nemen van maatregelen om industriële ongevallen, beroepsziekten en gezondheidsproblemen veroorzaakt door werk te voorkomen.

Verantwoordelijkheden van werkgevers omvatten:

Implementeren van veiligheids- en gezondheidsmanagementsystemen.
Uitvoeren van risicoanalyses en het implementeren van controlemaatregelen.
Veiligheids- en gezondheidsvoorlichting en training aan werknemers.
Handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving (bijvoorbeeld ventilatie, verlichting, sanitaire voorzieningen).
Verstrekken van noodzakelijke veiligheidsuitrusting en beschermingsmiddelen.
Regelmatige gezondheidscontroles voor werknemers.
Het beheren van werktijden om gezondheidsproblemen zoals Karoshi (overlijden door overwerk) te voorkomen.

Werknemers worden ook geacht zich te houden aan veiligheidsregels en samen te werken met de veiligheidsmaatregelen van de werkgever.

Dispute Resolution Mechanisms for Workplace Issues

Wanneer er problemen of geschillen op de werkplek ontstaan, hebben werknemers en werkgevers in Japan toegang tot verschillende mechanismen voor oplossing buiten directe rechtszaken om.

Interne Bedrijfsprocedures: Veel bedrijven beschikken over interne klachtenprocedures of adviesdiensten.
Vakbonden: Werknemers die lid zijn van een vakbond kunnen hulp zoeken bij hun vakbond voor collectieve onderhandelingen of geschillenbeslechting.
Prefecturale Labor Bureaus: Deze overheidsinstanties bieden gratis adviesdiensten en kunnen bemiddeling of conciliatie faciliteren voor individuele arbeidsgeschillen.
Arbeidsrelatiecommissies: Deze commissies behandelen collectieve onderhandelingsgeschillen en gevallen van oneerlijk arbeidspraktijk.
Arbeidsrechtbanken: Een snellere alternatief voor traditionele gerechtelijke procedures voor het oplossen van individuele arbeidsgeschillen via een combinatie van bemiddeling en rechterlijke beslissing.
Rechtszaken: Als laatste redmiddel kunnen werknemers rechtszaken aanspannen om geschillen op te lossen, zoals oneerlijk ontslag of loonvorderingen.