De Indonesische wetgeving schrijft een maximaal aantal werkuren per week voor, met enige flexibiliteit in hoe deze uren over de werkweek worden verdeeld. Dit is vastgelegd in Wet Nummer 13 van 2003 betreffende Arbeid (Arbeidswet).

De Arbeidswet stelt een standaardwerkweek van 40 uur vast. Dit kan op twee manieren worden gestructureerd:

• Acht uur per dag voor vijf werkdagen (40 uur/week)
• Zeven uur per dag voor zes werkdagen (40 uur/week)

Hoewel de 40-urige werkweek de norm is, zijn er enkele uitzonderingen:

• Verminderde Werkuren: Bedrijven kunnen werkweken van minder dan 40 uur invoeren als de aard van het werk toelaat dat het binnen die tijd wordt voltooid, en als flexibele werkregelingen of opties voor thuiswerken worden aangeboden.

Het is belangrijk op te merken dat elke overeenkomst om de werkuren te verminderen duidelijk moet worden gedocumenteerd in arbeidsovereenkomsten of bedrijfsreglementen.

In Indonesië mogen werkgevers overwerk van werknemers vragen, maar dit is onderworpen aan strikte regelgeving. Deze regelgeving bepaalt de procedures voor de uitvoering en compensatie van dergelijke extra uren.

Om overwerk te autoriseren, moeten werkgevers aan bepaalde vereisten voldoen. Ten eerste moet de werkgever een schriftelijke opdracht uitgeven waarin de noodzaak van overwerk duidelijk wordt uiteengezet. Ten tweede moeten werknemers schriftelijk toestemming geven om over te werken, waarbij zij hun instemming met de extra uren aangeven. Deze toestemming kan elektronisch of via een fysiek document worden verkregen.

Er zijn ook beperkingen op het aantal overuren dat een werknemer mag werken. De dagelijkse limiet is maximaal vier uur overwerk per dag. De wekelijkse limiet is maximaal achttien uur overwerk per week. Het is belangrijk op te merken dat deze beperkingen geen betrekking hebben op overwerk dat wordt verricht op rustdagen of feestdagen.

De Indonesische wet schrijft voor dat overwerk wordt gecompenseerd tegen een hoger tarief dan het reguliere loon. Het specifieke tarief hangt af van verschillende factoren, waaronder of het overwerk wordt verricht op een reguliere werkdag, wekelijkse rustdag of feestdag, en het uurloon van de werknemer.

De exacte berekeningsformule voor overwerkvergoeding is vastgelegd in de wet. Een algemene richtlijn is echter dat het eerste uur wordt gecompenseerd tegen 150% van het reguliere uurtarief, en het tweede en derde uur tegen 200% van het reguliere uurtarief. Overwerkvergoedingen voor rustdagen en feestdagen zijn aanzienlijk hoger, oplopend tot drie- of zelfs viervoudig het reguliere tarief voor uitgebreide overuren.

De Indonesische arbeidswetgeving verplicht rustperiodes en pauzes voor werknemers om hun welzijn en productiviteit te waarborgen. Deze rechten zijn vastgelegd in Wet nr. 13 van 2003 betreffende Arbeid (Arbeidswet).

Dagelijkse Rustperiode

Werknemers hebben recht op een minimale rustperiode na een aaneengesloten periode van werkuren:

• Minstens 30 Minuten: Deze pauze moet worden gegeven na elke vier opeenvolgende uren werk.

Deze rustperiode wordt niet beschouwd als werktijd en mag niet worden opgenomen in het totale aantal dagelijkse werkuren. Werknemers kunnen deze tijd gebruiken voor ontspanning, maaltijden of persoonlijke behoeften.

Wekelijkse Rustdagen

De Indonesische wetgeving verplicht een verplichte wekelijkse rustdag om werknemers voldoende hersteltijd te geven. Het aantal rustdagen hangt af van de structuur van de werkweek:

• Eén Rustdag: Na een zesdaagse werkweek (zes werkdagen)
• Twee Rustdagen: Na een vijfdaagse werkweek (vijf werkdagen)

Dit zorgt ervoor dat werknemers minstens één of twee volledige dagen per week vrij hebben om uit te rusten en op te laden.

Pauzes voor Religieuze Beoefening

Indonesië erkent het belang van religieuze beoefening voor veel werknemers. Werkgevers zijn verplicht redelijke pauzes te geven aan werknemers om religieuze praktijken uit te voeren:

• Gebedspauzes voor Moslims: Dit omvat pauzes voor de vijf dagelijkse gebeden die door moslims worden waargenomen.

De specifieke duur van deze pauzes moet worden bepaald door overleg tussen de werkgever en werknemer, rekening houdend met de aard van het werk en operationele behoeften.

Pauzes voor Vrouwelijke Werknemers met Zogende Baby's

De Arbeidswet erkent de specifieke behoeften van moeders met jonge kinderen:

• Voedingspauzes: Vrouwelijke werknemers die borstvoeding geven, hebben recht op pauzes om hun baby's te voeden of melk af te kolven.

Het bedrijf moet, binnen redelijke grenzen en rekening houdend met zijn financiële mogelijkheden, een speciale ruimte bieden voor moeders om tijdens deze pauzes te gebruiken.

Belangrijke Opmerking:

De specifieke details met betrekking tot de frequentie en duur van voedingspauzes kunnen verder worden beschreven in bedrijfsreglementen of collectieve arbeidsovereenkomsten.

In Indonesië zijn specifieke regels van toepassing op nachtdiensten en weekendwerk om eerlijke behandeling en het welzijn van werknemers te waarborgen. Deze regels zijn gebaseerd op de relevante Indonesische arbeidswetten.

Nachtdiensten vallen vaak buiten de reguliere werktijden en kunnen mogelijk de dagelijkse of wekelijkse limieten overschrijden. In dergelijke gevallen hebben werknemers recht op overwerkvergoeding tegen de voorgeschreven tarieven zoals uiteengezet in Overheidsverordening nr. 35 van 2021, Artikel 31 & 32. Hoewel niet expliciet wettelijk verplicht, hebben werkgevers een algemene plicht om een veilige werkomgeving te garanderen voor alle werknemers, inclusief degenen die nachtdiensten draaien. Dit kan overwegingen omvatten zoals goede verlichting en temperatuurregeling.

De Indonesische wet garandeert een minimum aantal wekelijkse rustdagen. Er is echter enige flexibiliteit in hoe deze rustdagen worden toegewezen. Werkgevers kunnen werknemers verplichten om in het weekend te werken, mits zij alternatieve rustdagen tijdens de week aanbieden of hen dienovereenkomstig compenseren. Als een aangewezen rustdag op een feestdag valt, moet de werkgever een vervangende rustdag binnen de volgende maand aanbieden.

Regels voor weekendwerk kunnen verder worden uitgewerkt in bedrijfsreglementen of collectieve arbeidsovereenkomsten. Werknemers dienen deze documenten te raadplegen voor specifieke details met betrekking tot verwachtingen en compensatie voor weekendwerk.