In India is de belangrijkste wetgeving voor gezondheid en veiligheid de Occupational Safety, Health and Working Conditions Code, 2020 (OSH Code). Deze code consolideert en wijzigt verschillende bestaande wetten, met als doel de regelgeving te stroomlijnen en de bescherming van werknemers te verbeteren.

Reikwijdte van de OSH Code

De OSH Code is van toepassing op een breed scala aan werkplekken, waaronder fabrieken, mijnen, dokken, bouwplaatsen en elke vestiging met 10 of meer werknemers. Het sluit echter bepaalde sectoren uit, zoals landbouw, bosbouw en visserij.

Belangrijke Bepalingen van de OSH Code

De OSH Code legt een kader vast voor het waarborgen van veilige en gezonde arbeidsomstandigheden. Het bevat bepalingen over de plicht van werkgevers, de rechten van werknemers en de registratie van vestigingen. Werkgevers hebben de primaire verantwoordelijkheid om de veiligheid, gezondheid en het welzijn van hun werknemers te waarborgen. Dit omvat het bieden van een veilige werkomgeving, persoonlijke beschermingsmiddelen en training op het gebied van gezondheid en veiligheid. Werknemers hebben recht op een veilige en gezonde werkplek en kunnen weigeren te werken onder onveilige omstandigheden. Vestigingen die onder de Code vallen, zijn verplicht zich te registreren bij de aangewezen autoriteiten.

Aanvullende Gezondheids- en Veiligheidsvoorschriften

Naast de OSH Code zijn er verschillende andere voorschriften die specifieke gezondheids- en veiligheidskwesties in India aanpakken. Deze omvatten de Building and Other Construction Workers (Regulation of Employment and Conditions of Service) Act, 1996, die zich richt op veiligheid in de bouwsector, en de Child Labour (Prohibition and Regulation) Act 1986, die kinderarbeid in gevaarlijke beroepen verbiedt.

In India wordt de gezondheid en veiligheid op het werk (OHS) gewaarborgd door een combinatie van wettelijke verplichtingen en aanbevolen beste praktijken. Deze normen en praktijken worden voornamelijk gedreven door de Occupational Safety, Health and Working Conditions Code, 2020 (OSH Code) en worden aangevuld met aanvullende regelgeving en sectorspecifieke richtlijnen.

OSH Code Normen

De OSH Code vormt de basis voor OHS-normen in India. Het verplicht verschillende belangrijke vereisten, waaronder:

• Veiligheid op de werkplek: Werkgevers zijn verplicht om gevaren op de werkplek te identificeren en aan te pakken, en controlemaatregelen te implementeren om risico's op ongevallen en verwondingen te minimaliseren. Dit omvat aspecten zoals machinebeveiliging, valbeveiligingssystemen en veilige werkprocedures.
• Werkomgeving: De Code verplicht de creatie en het onderhoud van een gezonde werkomgeving. Dit omvat factoren zoals ventilatie, verlichting, geluidsbeheersing en sanitaire voorzieningen.
• Beheer van gevaarlijke materialen: Werkgevers zijn verplicht procedures op te stellen voor de veilige omgang, opslag, transport en verwijdering van gevaarlijke materialen.
• Persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM): Werkgevers moeten geschikte PBM's verstrekken aan werknemers die blootgesteld zijn aan gezondheids- en veiligheidsrisico's. Dit omvat items zoals ademhalingsbeschermers, veiligheidsbrillen, handschoenen en schoeisel.

Aanbevolen Beste Praktijken

Naast de wettelijke vereisten dragen verschillende aanbevolen beste praktijken bij aan een robuuste OHS-cultuur in India. Deze praktijken worden vaak uiteengezet in richtlijnen uitgegeven door de Directorate General of Factory Advice and Labour Institutes (DGFASLI), een overheidsinstantie onder het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid. Enkele belangrijke beste praktijken zijn:

• Risicobeoordeling en -beheer: Proactieve identificatie van gevaren op de werkplek en het implementeren van een systematisch risicobeheerplan om deze te mitigeren.
• Deelname van werknemers: Het aanmoedigen van betrokkenheid van werknemers in veiligheidscomités, incidentrapportage en veiligheidsopleidingsprogramma's. Dit bevordert een gevoel van eigenaarschap en verantwoordelijkheid voor veiligheid.
• Noodvoorbereiding en respons: Het ontwikkelen en oefenen van noodresponsprotocollen voor incidenten zoals branden, chemische lekkages of medische noodgevallen.
• Gezondheidstoezicht: Regelmatige gezondheidsmonitoringprogramma's voor werknemers die blootgesteld zijn aan specifieke beroepsrisico's kunnen helpen om werkgerelateerde ziekten vroegtijdig te detecteren.

Sectorspecifieke Normen

Bepaalde sectoren in India kunnen aanvullende OHS-normen hebben bovenop de algemene vereisten van de OSH Code. Deze normen worden vastgesteld door regelgevende instanties of brancheverenigingen en behandelen de specifieke gevaren die gepaard gaan met die sectoren. Bijvoorbeeld, de bouwsector kan aanvullende veiligheidsrichtlijnen hebben voor werken op hoogte of het gebruik van zware machines.

Werkplekinspecties zijn cruciaal voor het handhaven van veiligheidsnormen. In India geeft de Occupational Safety, Health and Working Conditions Code, 2020 (OSH Code) de autoriteiten de bevoegdheid om deze inspecties uit te voeren en ervoor te zorgen dat werkplekken voldoen aan de bepalingen ervan.

Rollen en Verantwoordelijkheden

Inspecteurs van verschillende overheidsinstanties zijn door de OSH Code aangewezen om werkplekinspecties uit te voeren. Deze inspecteurs behoren doorgaans tot de Staatsarbeidsdepartementen, de Directoraat-Generaal van Fabrieksadvies en Arbeidsinstituten (DGFASLI) onder het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid. Sommige staten kunnen ook speciale inspectiediensten hebben voor specifieke industrieën.

Inspectiecriteria

Tijdens werkplekbezoeken richten inspecteurs zich op verschillende belangrijke criteria. Deze criteria zorgen voor naleving van de OSH Code en gerelateerde regelgeving, waaronder:

• Werkplekregistratie: Verificatie van verplichte registratie bij de betrokken autoriteiten.
• Werkomgeving: Beoordeling van de fysieke werkomgeving op factoren zoals verlichting, ventilatie, geluidsniveaus en sanitaire voorzieningen.
• Gevaaridentificatie en -beheersing: Inspecteurs evalueren of werkgevers werkplekrisico's hebben geïdentificeerd en passende beheersmaatregelen hebben geïmplementeerd om risico's te minimaliseren. Dit omvat aspecten zoals machinebeveiliging, valbeveiliging en procedures voor het omgaan met gevaarlijke materialen.
• Verstrekking van PBM: Verificatie dat werkgevers persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) verstrekken aan werknemers die blootgesteld zijn aan gezondheids- en veiligheidsrisico's.
• Gezondheids- en veiligheidstraining voor werknemers: Inspecteurs beoordelen of werkgevers verplichte gezondheids- en veiligheidstrainingsprogramma's voor werknemers uitvoeren.
• Incidentrapportage: Beoordeling van procedures voor het melden van ongevallen, verwondingen en beroepsziekten.

Frequentie van Inspecties

De frequentie van werkplekinspecties kan variëren afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type industrie, ongevallengeschiedenis en klachtgebaseerde inspecties. Werkplekken met een geschiedenis van ongevallen of veiligheidsinbreuken kunnen vaker worden geïnspecteerd. Inspecteurs kunnen ook inspecties uitvoeren naar aanleiding van klachten van werknemers of vakbonden over onveilige arbeidsomstandigheden.

Vervolgacties

Na een inspectie zal de inspecteur een rapport opstellen met hun bevindingen. Mogelijke uitkomsten zijn onder andere:

• Nalevingsbericht: Als er kleine overtredingen worden gevonden, kan de inspecteur een nalevingsbericht uitgeven waarin de werkgever wordt verplicht de problemen binnen een bepaalde termijn te verhelpen.
• Verbodsbericht: In gevallen van ernstige gevaren of direct gevaar voor werknemers, kan de inspecteur een verbodsbericht uitgeven om de werkzaamheden te stoppen totdat de risico's zijn aangepakt.
• Vervolging: Voor ernstige overtredingen van de OSH Code kan juridische actie worden ondernomen tegen de werkgever, wat kan resulteren in boetes of gevangenisstraf.

In India zijn specifieke protocollen voorgeschreven voor het omgaan met arbeidsongevallen om tijdige medische aandacht, juiste onderzoeken en eerlijke compensatie voor getroffen werknemers te waarborgen.

Rapportagevereisten

Snelle rapportage van arbeidsongevallen wordt benadrukt. Hier is een overzicht van de rapportagehiërarchie:

• Verantwoordelijkheden van de werkgever: Bij het optreden van een ongeval moet de werkgever onmiddellijk medische hulp verlenen aan de gewonde werknemer. Ze moeten ook de aangewezen autoriteiten op de hoogte stellen, afhankelijk van de ernst van het ongeval, binnen de vastgestelde termijn:
  • Ernstige ongevallen: Binnen 24 uur gemeld aan de inspecteur en de hoofdinspecteur.
  • Dodelijke ongevallen: Onmiddellijk gemeld aan het dichtstbijzijnde politiebureau en de inspecteur.
  • Beroepsziekten: Binnen 30 dagen na diagnose gemeld aan de inspecteur.
• Verantwoordelijkheden van de werknemer of afhankelijke: Als de werkgever niet rapporteert, kunnen de gewonde werknemer of hun afhankelijken het ongeval aan de autoriteiten melden.

Onderzoeksprocessen

Na de melding zullen de aangewezen autoriteiten een onderzoek naar het arbeidsongeval starten. Dit kan inhouden:

• Plaatsinspectie: De inspecteur zal de ongevalslocatie bezoeken om de scène te beoordelen en bewijsmateriaal te verzamelen.
• Getuigeninterviews: Verklaringen van de gewonde werknemer, collega's en andere relevante getuigen zullen worden opgenomen.
• Documentenonderzoek: De inspecteur kan de veiligheidsdossiers van de werkplek, onderhoudslogboeken en incidentrapporten onderzoeken.

Het onderzoek is bedoeld om de oorzaak van het ongeval te bepalen en eventuele schendingen van veiligheidsvoorschriften te identificeren.

Schadeclaims

Als uit het onderzoek blijkt dat het ongeval het gevolg is van nalatigheid van de werkgever of het niet naleven van veiligheidsnormen, heeft de werknemer (of hun afhankelijken in geval van een dodelijk ongeval) recht op compensatie onder verschillende bepalingen:

• Employees' State Insurance (ESI) Act, 1948: Biedt medische voordelen, geldelijke toelagen voor tijdelijke of permanente invaliditeit, en voordelen voor afhankelijken in geval van beroepsdoden of -verwondingen.
• Workers' Compensation Act, 1923: Biedt compensatie voor beroepsverwondingen, permanente invaliditeit of overlijden als gevolg van een werkgerelateerd ongeval. De hoogte van de compensatie wordt bepaald door factoren zoals het loon van de werknemer en de mate van invaliditeit.

Werknemers of hun afhankelijken kunnen schadeclaims indienen bij de Employees' State Insurance Corporation (ESIC) of de autoriteiten onder de Workers' Compensation Act, afhankelijk van de aard van de werkgelegenheid en dekking.