Leer over thuiswerkbeleid en flexibele werkregelingen in Ghana
In Ghana is er geen specifieke wet die thuiswerken reguleert. Echter, de Ghana Labour Act, 2003 (Act 651) en de Data Protection (Commission) Act, 2012 (Act 843) bieden een juridisch kader dat invloed heeft op de implementatie van thuiswerken. De Ghanese overheid erkent de opkomst van thuiswerken en zou in de toekomst specifieke regelgeving kunnen introduceren.
Voor een succesvolle implementatie van thuiswerken moeten werkgevers zorgen voor betrouwbare internetverbinding, veilige externe toegang tot bedrijfsystemen en gegevens, en het gebruik van communicatie- en samenwerkingshulpmiddelen. Extra overwegingen zijn onder andere stroomvoorziening en betaalbaarheid van technologie.
Werkgevers hebben bepaalde verantwoordelijkheden ten opzichte van thuiswerkers. Deze omvatten het opstellen van duidelijke thuiswerkbeleid, het implementeren van passende gegevensbeveiligingsmaatregelen, het onderhouden van open communicatiekanalen, en het opzetten van effectieve prestatiemanagementprocessen.
Werkgevers moeten ervoor zorgen dat thuiswerkers een eerlijke vergoeding en voordelen ontvangen. Ze moeten ook gezonde werk-privégrenzen voor thuiswerkers bevorderen. Dit kan inhouden dat er duidelijke verwachtingen worden gesteld met betrekking tot werkuren en communicatie buiten de reguliere werkuren.
Flexibele werkregelingen worden steeds populairder omdat ze werknemers een betere balans tussen werk en privéleven bieden. Hier zijn enkele soorten flexibele werkregelingen:
Werknemers kunnen overeenkomen om een verminderd aantal uren per week te werken in vergelijking met een standaard voltijdse functie. De voorwaarden worden meestal vastgelegd in het arbeidscontract, waarin de werkuren, naar rato berekende compensatie op basis van het voltijdse salaris en de geschiktheid voor voordelen worden beschreven. De Ghana Labour Act (Act 651) beschrijft algemene arbeidsrechten die ook van toepassing zijn op deeltijdwerkers.
Deze regeling geeft werknemers enige flexibiliteit bij het plannen van hun werkuren binnen een vastgesteld tijdsbestek. Bijvoorbeeld, een werknemer kan kernuren op kantoor werken (bijv. 10:00 - 16:00) en heeft de flexibiliteit om zijn begin- en eindtijden binnen vooraf bepaalde grenzen aan te passen. Er zijn geen wettelijke beperkingen op flexibele werktijden in Ghana. De goedkeuring ligt echter uiteindelijk bij de werkgever, die duidelijke beleidslijnen moet hebben waarin de geschiktheidscriteria en aanvraagprocedures worden beschreven.
Twee of meer mensen kunnen de verantwoordelijkheden van een enkele voltijdse functie delen. Elke taakdeler zou een vast aantal uren en verantwoordelijkheden hebben die in een gedeeld arbeidscontract zijn vastgelegd. Er zijn geen wettelijke beperkingen op taakdelingsregelingen in Ghana. Net als bij flexibele werktijden zouden de beleidslijnen van de werkgever de geschiktheid en implementatieprocedures bepalen.
Hoewel er geen wettelijke verplichting is voor werkgevers in Ghana om apparatuur te verstrekken of onkosten te vergoeden, kunnen sommige werkgevers deze voordelen aanbieden als onderdeel van een flexibele werkovereenkomst.
Werkgevers kunnen ervoor kiezen om laptops, headsets of andere noodzakelijke apparatuur te verstrekken. Indien dit het geval is, moeten de voorwaarden voor het verstrekken van apparatuur en de verantwoordelijkheid van de werknemer voor de apparatuur duidelijk worden beschreven in een schriftelijke overeenkomst.
Vergoeding van onkosten kan naar goeddunken van de werkgever worden aangeboden. Een duidelijk beleid voor onkostenvergoeding waarin de in aanmerking komende onkosten, claimprocedures en eventuele toepasselijke limieten worden beschreven, zou zowel voor werkgevers als werknemers voordelig zijn.
Het juridische kader in Ghana met betrekking tot gegevensbescherming in de context van thuiswerken is nog in ontwikkeling. De Data Protection (Commission) Act, 2012 (Act 843) biedt een juridisch kader voor gegevensbescherming en schetst principes voor gegevensverzameling, -opslag, -verwerking en -beveiliging, die van toepassing zijn op werknemersgegevens die op afstand worden verwerkt. De Ghana Labour Act, 2003 (Act 651), hoewel deze niet direct ingaat op gegevensprivacy, impliceert de plicht van de werkgever om de vertrouwelijkheid van werknemersinformatie te handhaven, wat zich uitstrekt tot een thuiswerksituatie.
Werkgevers in Ghana hebben bepaalde verantwoordelijkheden met betrekking tot gegevensbescherming voor thuiswerkende werknemers. Ze moeten alleen de minimale hoeveelheid werknemersgegevens verzamelen en verwerken die nodig zijn voor werkdoeleinden, in overeenstemming met de principes uiteengezet in de Data Protection Act. Werkgevers zijn ook verplicht om passende gegevensbeveiligingsmaatregelen te implementeren om gevoelige informatie die aan thuiswerkers is toevertrouwd te beschermen. Dit kan versleuteling, toegangscontroles met sterke wachtwoorden en multi-factor authenticatie, en veilige externe toegang protocollen zoals VPN's omvatten.
Werkgevers moeten thuiswerkende werknemers duidelijke informatie verstrekken over het type gegevens dat wordt verzameld, het doel van de verwerking en hun gegevensbeschermingsrechten. Ze moeten werknemers ook trainen in gegevensbeveiligingspraktijken om risico's in verband met phishing-pogingen of onjuiste gegevensverwerking te minimaliseren. Er moeten duidelijke en goed gedefinieerde beleidslijnen worden opgesteld over gegevens toegang, gebruik en opslag voor thuiswerkers. Deze beleidslijnen moeten kwesties behandelen zoals acceptabel gebruik van persoonlijke apparaten, acceptabele gegevensuitwisselingspraktijken en procedures voor gegevensverwijdering bij beëindiging van het dienstverband.
Zelfs in een thuiswerkomgeving behouden werknemers bepaalde rechten met betrekking tot hun persoonlijke informatie onder de Data Protection Act. Werknemers hebben het recht om toegang te krijgen tot hun persoonlijke gegevens die door de werkgever worden bewaard en om correcties te vragen indien nodig. Ze kunnen ook bezwaar maken tegen de verwerking van hun gegevens voor bepaalde doeleinden, zoals uiteengezet in de Data Protection Act.
Zowel werkgevers als werknemers kunnen proactieve stappen ondernemen om gegevensbeveiligingsrisico's in een thuiswerkomgeving te minimaliseren. Ze moeten de hoeveelheid persoonlijke en bedrijfsgegevens die elektronisch worden gedeeld met thuiswerkers beperken, waarbij "need-to-know" principes worden toegepast. Versleutelde communicatietools moeten worden gebruikt voor de uitwisseling van gevoelige informatie. Werknemers moeten worden opgeleid in het herkennen en vermijden van phishing-pogingen die zijn ontworpen om inloggegevens of gevoelige gegevens te stelen. Regelmatige back-ups van belangrijke gegevens naar een veilige locatie moeten worden aangemoedigd. Er moeten duidelijke kanalen worden opgezet voor werknemers om verdachte activiteiten of mogelijke gegevensinbreuken te melden.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.