De gezondheids- en veiligheidswetten van Bhutan zijn ontworpen om het welzijn van werknemers in verschillende sectoren te beschermen. De overheid heeft fundamentele wetten, regels en voorschriften opgesteld om een veilige werkomgeving te waarborgen.

Belangrijke Juridische Grondslagen

De Arbeids- en Werkgelegenheidswet van Bhutan (LEAB) 2007 is de primaire wetgeving die gezondheid en veiligheid regelt. Het beschrijft de verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers bij het handhaven van gezonde en veilige werkomgevingen. De Voorschriften voor Arbeidsgezondheid en Veiligheid 2012 bieden gedetailleerde normen en procedurele richtlijnen over gezondheids- en veiligheidskwesties. De Regelingen voor Arbeidsongevallenverzekering 2009 behandelen compensatiemechanismen voor werknemers of hun afhankelijken in geval van letsel, ziekte of overlijden. De Bouwvoorschriften van Bhutan 2002 bevatten elementen met betrekking tot veiligheid binnen de bouwsector.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

De Bhutanese wet verplicht werkgevers om een reeks taken uit te voeren om de gezondheid en veiligheid van werknemers te waarborgen. Deze omvatten het identificeren en beheersen van gevaren, veiligheidsbeleid en -training, het bijhouden van gegevens en rapportage, en het voorzien in eerste hulp.

Rechten en Verantwoordelijkheden van Werknemers

Bhutaanse werknemers hebben ook rechten en verantwoordelijkheden volgens de wet om bij te dragen aan een veilige werkomgeving. Deze omvatten het recht om onveilig werk te weigeren, het recht op informatie, samenwerking met werkgevers en het melden van gevaren.

Specifieke Voorschriften voor Bepaalde Sectoren

Naast deze algemene wetten kan Bhutan specifieke voorschriften hebben voor bepaalde sectoren met hogere inherente risico's. Bijvoorbeeld, de Voorschriften voor Arbeidsgezondheid en Veiligheid in de Bouwsector, 2022 bieden gedetailleerde voorschriften voor bouwwerkzaamheden. Andere voorschriften kunnen bestaan voor sectoren zoals mijnbouw, productie of gezondheidszorg.

Handhaving en Naleving

Het Departement van Arbeid (DoL) binnen het Ministerie van Arbeid en Mensenbronnen is het belangrijkste toezichthoudende orgaan voor gezondheid en veiligheid in Bhutan. De Arbeidsinspecteurs van het DoL voeren onderzoeken uit en hebben de bevoegdheid om verbeteringsberichten of boetes uit te vaardigen bij niet-naleving.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) is een cruciaal aspect van de werkomgeving in Bhutan. Het OHS-systeem van het land is voornamelijk gebaseerd op de Arbeids- en Werkgelegenheidswet van Bhutan (LEAB) 2007 en de Arbeidsgezondheids- en Veiligheidsvoorschriften 2012. Deze juridische instrumenten zorgen ervoor dat werkgevers veilige en gezonde werkomgevingen voor hun werknemers bieden.

Belangrijke OHS-principes

Bhutaanse OHS-praktijken zijn gericht op drie kernprincipes:

• Gevaarpreventie en Risicoreductie: Dit omvat de proactieve identificatie en beheersing van gevaren op de werkplek om risico's voor werknemers te minimaliseren.
• Veiligheidscultuur: Dit principe richt zich op het creëren van een werkomgeving waar werkgevers en werknemers gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor het handhaven van veilige omstandigheden.
• Continue Verbetering: Dit houdt in dat OHS-procedures regelmatig worden beoordeeld en verbeterd om in te spelen op veranderende risico's en best practices.

Verantwoordelijkheden in OHS

Zowel werkgevers als werknemers hebben verantwoordelijkheden bij het handhaven van OHS. Werkgevers zijn verplicht om OHS-voorschriften te implementeren, trainingen te geven, geschikte veiligheidsapparatuur en procedures te onderhouden en ongevallen direct te melden. Werknemers daarentegen worden verwacht veiligheidsinstructies op te volgen, veiligheidsapparatuur correct te gebruiken, onveilige omstandigheden te melden en actief mee te werken aan OHS-initiatieven.

Prioritaire OHS-gebieden

Bhutaanse werkplekken moeten bijzondere aandacht besteden aan verschillende belangrijke gebieden van arbeidsgezondheid en -veiligheid. Deze omvatten fysieke gevaren zoals lawaai, trillingen, extreme temperaturen en ergonomische risico's; chemische gevaren zoals blootstelling aan gevaarlijke stoffen en het juiste omgaan met chemicaliën; biologische gevaren zoals blootstelling aan ziekteverwekkers; psychologische gevaren zoals stress en geweld op de werkplek; en veiligheid in de bouwsector.

Bhutan's inzet voor arbeidsgezondheid en -veiligheid is voortdurend. De overheid werkt samen met belanghebbenden om het OHS-regelgevingskader te herzien en te verfijnen, en bevordert zo het welzijn en de veiligheid van haar beroepsbevolking.

Werkplekinspecties zijn een fundamenteel onderdeel van de strategie van Bhutan om normen voor arbeidsomstandigheden en veiligheid (OHS) te handhaven. Deze inspecties zorgen ervoor dat werkgevers zich houden aan de normen die zijn vastgesteld door de Arbeids- en Werkgelegenheidswet van Bhutan (2007) en de Arbeidsomstandigheden en Veiligheidsvoorschriften (2012).

Rol van Werkplekinspecties

Werkplekinspecties dienen verschillende doelen:

• Verificatie van Naleving: Inspecties worden gebruikt om te bepalen of werkplekken voldoen aan de vereiste OHS-normen en -voorschriften.
• Gevaaridentificatie: Inspecties helpen bij het proactief identificeren van potentiële risico's en onveilige omstandigheden voordat ze schade kunnen veroorzaken.
• Bewustwording en Educatie: Inspecties bieden een kans om werkgevers en werknemers te informeren over de beste OHS-praktijken, waardoor op de lange termijn verbeteringen in de veiligheidscultuur worden bevorderd.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Planning en Voorbereiding: Inspecteurs van het Departement van Arbeid verzamelen informatie over de werkplek, zoals de industrie, grootte en potentiële gevaren, om het inspectieplan te informeren.
2. Openingsvergadering: De inspectie begint met een vergadering met de werkgever of hun vertegenwoordiger om de doelstellingen, reikwijdte en het proces van de inspectie te schetsen.
3. Rondgang en Beoordeling: Inspecteurs voeren een grondige rondgang door de werkplek uit, observeren werkprocessen, onderzoeken machines en interviewen werknemers. Ze beoordelen de naleving op verschillende OHS-gebieden, waaronder gevarenbeheersing, gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), noodvoorbereiding en administratie.
4. Sluitingsvergadering: Na de inspectie vatten de inspecteurs hun bevindingen samen, bespreken ze gebieden van niet-naleving en bevelen ze corrigerende maatregelen aan.
5. Rapport en Follow-up: De inspecteurs maken een uitgebreid inspectierapport. Werkgevers krijgen doorgaans een tijdsbestek om eventuele overtredingen aan te pakken. Follow-up inspecties kunnen worden uitgevoerd om te verifiëren dat corrigerende maatregelen zijn geïmplementeerd.

Criteria en Frequentie

De frequentie van inspecties en de criteria die worden gebruikt om werkplekken te beoordelen, worden bepaald door:

• Risicogebaseerde benadering: Industrieën en werkplekken die als hoog risico worden beschouwd of een geschiedenis van incidenten hebben, worden over het algemeen vaker geïnspecteerd.
• De Arbeidsomstandigheden en Veiligheidsvoorschriften (2012) en andere sectorspecifieke voorschriften bieden gedetailleerde criteria voor het beoordelen van werkplekcondities, apparatuur en praktijken.

Follow-up Acties

Als er tijdens een inspectie overtredingen worden geconstateerd, kunnen verschillende acties worden ondernomen:

• Verbeteringsberichten: Deze worden uitgegeven om te specificeren wat moet worden gecorrigeerd en wanneer.
• Boetes: Deze kunnen worden opgelegd voor niet-naleving of herhaalde veiligheidsfouten.
• Werkonderbrekingen: In gevallen waar er een direct gevaar is, kunnen inspecteurs een tijdelijke werkonderbreking bevelen totdat het gevaar is weggenomen.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen van het welzijn van werknemers in Bhutan. Door de frequentie van inspecties te verhogen, de training van inspecteurs te verbeteren en samen te werken met belanghebbenden in de industrie, kan de impact van werkplekinspecties bij het bevorderen van veilige en gezonde werkomgevingen in heel Bhutan verder worden versterkt.

Ongevallen op de werkplek in Bhutan worden afgehandeld met duidelijke protocollen om ervoor te zorgen dat de rechten van gewonde werknemers worden beschermd en om verbeteringen in de veiligheid op de werkplek te bevorderen.

Meldingsvereisten

Werkgevers zijn volgens de Arbeidsomstandigheden- en Veiligheidsvoorschriften (2012) verplicht om dodelijke ongevallen, ernstige verwondingen en gevaarlijke voorvallen (zelfs als er geen verwondingen optreden) onmiddellijk te melden bij het Ministerie van Arbeid. De termijn voor melding varieert afhankelijk van de ernst van het incident. Zo moeten dodelijke ongevallen onmiddellijk worden gemeld. Daarnaast zijn werkgevers verplicht om gedetailleerde verslagen bij te houden van alle ongevallen op de werkplek, inclusief kleine verwondingen.

Onderzoeksprocessen

Werkgevers zijn in eerste instantie verantwoordelijk voor het onderzoeken van ongevallen die zich binnen hun werkplekken voordoen, met als doel de hoofdoorzaak te identificeren en herhaling te voorkomen. In gevallen van ernstige ongevallen of wanneer het onderzoek van de werkgever als onvoldoende wordt beschouwd, kan het Ministerie van Arbeid zijn eigen onderzoek uitvoeren. Onderzoeken houden rekening met factoren zoals de gebeurtenissen die hebben geleid tot het ongeval, directe en indirecte oorzaken, niet-naleving van veiligheidsvoorschriften en aanbevelingen voor corrigerende maatregelen.

Schadeclaims

De Arbeidsongevallenregelingen (2009) beschrijven de criteria voor compensatie in geval van letsel, invaliditeit of overlijden op de werkplek. Compensatie kan medische kosten, revalidatiekosten, loonvervanging voor tijdelijke of permanente invaliditeit en eenmalige betalingen aan nabestaanden in geval van dodelijke ongevallen omvatten. Gewonde werknemers of hun nabestaanden dienen claims in bij de werkgever, die deze vervolgens indient bij het Ministerie van Arbeid voor beoordeling en uitbetaling van de compensatie.

Belangrijke Principes bij Ongevalreactie

Tijdigheid in melding en onderzoek is van groot belang voor het nauwkeurig bepalen van oorzaken en het zorgen voor snelle compensatie voor gewonde werknemers. Onderzoeken moeten grondig zijn om hoofdoorzaken te identificeren en effectieve corrigerende maatregelen te informeren. Het OHS-regelgevingskader legt een aanzienlijke verantwoordelijkheid op werkgevers om veilige werkplekken te creëren en adequaat te reageren op ongevallen.