Bangladesh

In Bangladesh, de Arbeidswet van 2006 beschrijft de standaard werktijden voor volwassen werknemers, degenen die ouder zijn dan 18 jaar. De belangrijkste punten zijn als volgt:

• De maximale dagelijkse werktijden zijn vastgesteld op acht uur.
• De maximale wekelijkse werktijden zijn beperkt tot 48 uur.

In Bangladesh stelt de Arbeidswet van 2006 de regels en minimale compensatievereisten voor overwerk vast. Werkgevers kunnen onder bepaalde omstandigheden overwerk van werknemers vragen, zoals het voldoen aan productie-eisen, het voorkomen van verlies of ernstige schade aan eigendommen, of het voltooien van onafgemaakt dringend werk.

Het maximale dagelijkse overwerk dat is toegestaan, is twee uur bovenop de standaard achturige werkdag, wat een maximum van tien totale werkuren per dag maakt, inclusief overwerk. Het maximale wekelijkse overwerk dat is toegestaan, is twaalf uur. Dit, gecombineerd met de standaardwerkweek, beperkt de totale werkweek tot maximaal 60 uur, inclusief overwerk. Het is echter belangrijk op te merken dat de gemiddelde werkuren voor een volwassen werknemer, inclusief overwerk, niet meer dan 56 uur per week mogen bedragen gedurende het jaar. Dit fungeert als een waarborg tegen overmatig overwerk.

Wat de compensatie betreft, schrijft de Arbeidswet voor dat overwerk moet worden gecompenseerd tegen een tarief dat hoger is dan het reguliere loon. Het minimale overwerkloon is vastgesteld op het dubbele van het reguliere loon voor elk uur overwerk.

De Bangladese Arbeidswet, 2006 zorgt voor rustperiodes en pauzes voor werknemers om hun welzijn en productiviteit te bevorderen.

Verplichte Pauzes

De wet schrijft rustpauzes voor op basis van de duur van de werkdienst:

• Voor een dienstduur van 5 uur moet een pauze van minimaal 30 minuten worden gegeven.
• Voor een dienstduur van meer dan 6 uur moet een pauze van minimaal één uur worden gegeven.

Deze pauzes worden niet beschouwd als onderdeel van de werkuren en mogen niet worden afgetrokken van het loon van een werknemer.

Flexibiliteit in Pauzestructuur

De wet biedt enige flexibiliteit in het structureren van pauzes voor langere diensten van meer dan acht uur. Werkgevers kunnen kiezen uit:

• Eén pauze van één uur
• Twee pauzes van elk 30 minuten

Deze bepaling stelt werkgevers in staat om pauzeschema's af te stemmen op specifieke werkvereisten, terwijl ze toch voldoen aan de minimale rustperiode.

De Bangladeshi Arbeidswet, 2006, erkent de noodzaak van nachtdiensten en weekendwerk in bepaalde sectoren. Echter, het geeft ook prioriteit aan het welzijn van de werknemer door beperkingen te stellen en extra compensatie te vereisen voor deze werkregelingen.

Nachtdienstwerk

• Definitie: De Arbeidswet geeft geen specifieke juridische definitie van nachtdienst. Echter, nachtdienst verwijst doorgaans naar werkuren die voornamelijk 's nachts vallen.
• Compensatie: De wet specificeert geen nachtdiensttoeslagen. Aangezien nachtwerk echter het slaapritme verstoort, worden werkgevers aangemoedigd om eerlijke compensatie te bieden door middel van hogere lonen of alternatieve voordelen om nachtwerk te stimuleren.

Weekendwerk

• Weekenddefinitie: De wet definieert het weekend niet expliciet. Echter, vrijdag en zaterdag zijn de gebruikelijke weekenddagen in Bangladesh, en deze regelgeving is bedoeld om werknemers ten minste één volledige rustdag per week te bieden.
• Beperkingen: Werkgevers kunnen werknemers over het algemeen niet verplichten om te werken op hun aangewezen wekelijkse rustdagen, tenzij er een uitzonderlijke situatie is, zoals een ongeval, natuurramp of dringend werk om verlies te voorkomen.
• Weekendwerkcompensatie: Wanneer weekendwerk noodzakelijk wordt, biedt de wet twee opties voor het compenseren van werknemers:
  • Dubbele lonen voor de gehele gewerkte rustdag.
  • Betaald verlof in plaats van de gewerkte rustdag, samen met hun reguliere loon voor de vervangende dag.
• Toestemming van de werknemer: Hoewel werkgevers onder speciale omstandigheden weekendwerk kunnen verzoeken, kunnen zij werknemers niet dwingen om op hun rustdag te werken zonder hun toestemming (Artikel 110).