Werkvergunningen en visa in Argentinië

Argentina is een hoeksteen van het Latijns-Amerikaanse bedrijfsleven, met een bevolking van ongeveer 47 miljoen en een BBP rond US$632 miljard, waardoor het de op één na grootste economie in de regio is. De hoofdstad, Buenos Aires, dient als een belangrijk centrum voor financiën, technologie en industrie. Werkgevers worden aangetrokken door een opgeleide beroepsbevolking en de strategische ligging tussen Brazilië, Chili en andere markten.

Echter, de arbeidswetten en immigratieregels van Argentinië zijn gedetailleerd en strikt gehandhaafd. Elk bedrijf dat internationale werknemers naar Argentinië stuurt om te werken, moet de juiste werkvergunningen en visa verkrijgen om naleving te garanderen. Het niet volgen van de juiste procedures kan leiden tot ernstige gevolgen, daarom is het cruciaal om de eisen vooraf goed te begrijpen.

Buenos Aires, de levendige hoofdstad van Argentinië, huisvest overheids- en zakencentra. Als de op drie na grootste economie van Latijns-Amerika biedt Argentinië bedrijven toegang tot een grote markt en gekwalificeerd talent. Werkgevers moeten echter zorgvuldig navigeren door de Argentijnse immigratieregels. Elke buitenlandse werknemer die in Argentinië werkt, heeft een legaal verblijfsvisa en werkvergunning nodig. In de praktijk betekent dit dat men een formeel werkvisum moet verkrijgen, vaak een tijdelijk verblijfsvergunning gekoppeld aan de arbeid, die wordt goedgekeurd door de Nationale Migratiedienst van Argentinië.

Wie Heeft een Argentijns Visum of Werkvergunning Nodig?

Standaard kunnen Argentijnse burgers en vaste residents vrij werken zonder speciaal visum. Elke buitenlandse burger die in Argentinië wil werken, moet een werkvisum verkrijgen, tenzij zij onder een regionaal verdrag kwalificeren. Vooral burgers van MERCOSUR-landen (Argentinië, Brazilië, Paraguay, Uruguay, Venezuela) en geassocieerde leden (Bolivia, Chili, Peru, Colombia, Ecuador, Guyana, Suriname) profiteren van vereenvoudigde regels.

Onder de Mercosur-akkoorden kunnen staatsburgers van deze landen een Mercosur tijdelijke verblijfsstatus aanvragen die werkgelegenheid toestemming verleent met minder formaliteiten. Bijvoorbeeld, een Braziliaanse of Paraguayese burger heeft meestal alleen een verblijfsvergunning nodig onder de Mercosur-clausule (Artikel 23(l)) en een lokaal arbeidscontract om te kunnen beginnen met werken. Daarentegen moeten burgers van derde landen (bijv. VS, EU, Azië, Afrika) het standaard Argentijnse werkvisaproces doorlopen, dat sponsoring door een Argentijns bedrijf vereist.

In de praktijk heeft elke niet-MERCOSUR buitenlander een geldig werkvisum en een goedgekeurde arbeidsvergunning nodig voordat hij legaal in Argentinië kan werken. Burgers van Mercosur-landen kunnen niet eenvoudig op een toeristenvisum werken; zij dienen een Mercosur- of Mercosur-geassocieerd visum aan te vragen, vaak genoemd een "MERCOSUR tijdelijke verblijfsvisum", dat ze vaak snel kunnen verkrijgen als ze een baan aanbieden. Alle andere buitenlanders, zoals Amerikanen of Canadezen, moeten een formeel werkvisum regelen. Dit vereist altijd een contract met een Argentijns werkgever en goedkeuring door het Argentijnse consulaat of migratiediensten. Elke buitenlandse national die legaal in Argentinië wil werken, heeft een geldig werkvisum nodig. Kortom, buitenlandse werknemers, behalve MERCOSUR-burgers, hebben een door hun Argentijnse werkgever gesponsord visum nodig; naleving van deze regel is essentieel om juridische problemen te voorkomen.

Overzicht van Argentijnse Werkvisumtypen Relevant voor Werkgevers

De belangrijkste visa voor door werkgevers gesponsorde arbeid in Argentinië vallen in een paar categorieën:

Tijdelijk Verblijfsvisum – Artikel 23A (Werknemer) in Argentinië

Dit is het standaard werkvisum voor buitenlanders die werkzaam zijn bij een Argentijnse onderneming. Het wordt toegekend voor maximaal één jaar (verlengbaar) en vereist een formeel arbeidscontract tussen werknemer en sponsor. Artikel 23A geldt voor de meerderheid van de mensen die naar Argentinië verhuizen voor een betaalde activiteit die één jaar duurt.

In de praktijk zal een werkgever een genotariseerd arbeidscontract in het Spaans overleggen met salaris en voorwaarden, en wordt het visum op basis daarvan uitgereikt. Er is ook een gerelateerd “23B” visum voor rentistische personen, die buitenlandse gepensioneerden of zelfstandigen die van hun zelfstandige inkomsten leven, dekken, maar dit wordt doorgaans niet gebruikt voor door werkgevers gesponsorde functies.

Mercosur Tijdelijk Verblijfsvisum (Artikel 23(l)) in Argentinië

Mensen uit Mercosur-landen kunnen op basis van de immigratieregels van Mercosur een aanvraag indienen. Dit geeft hen het recht op tijdelijk verblijf en werk in Argentinië met minder papierwerk. Het Mercosur-visum vereist nog steeds een arbeidscontract en sponsor, maar veel bureaucratische vereisten worden verminderd.

In de praktijk kan een medewerker uit Brazilië, Chili of Bolivia een “MERCOSUR-visum” verkrijgen voor werk, dat meestal sneller verwerkt wordt dan het reguliere 23A-visum.

Intercompany Overdrachtsvisum – Artikel 23E in Argentinië

Voor multinationale bedrijven die hun eigen werknemers naar Argentinië overplaatsen, is het Intra-Company Transfer visum beschikbaar. Dit wordt gebruikt wanneer een werknemer die voor een buitenlands bedrijf werkt, wordt gestuurd naar een lokale vestiging of filiaal. Het 23E-visum is doorgaans ook een jaar geldig (verlengbaar) en bedoeld voor managers, specialisten of technisch personeel dat intern wordt overgedragen.

Omdat de persoon al een arbeidscontract heeft met het buitenlandse bedrijf, kan dit proces iets gestroomlijnder verlopen. Als de Argentijnse dochteronderneming al actief en geregistreerd is (RENURE), kunnen overplaatsingen onder 23E vaak minder bureaucratische obstakels hebben dan een volledig nieuw arbeidsvisum.

Digitale Nomaden (Tijdelijk Verblijf) Visum in Argentinië

In 2022 geïntroduceerd, staat dit Argentijnse visum digitale nomaden toe die remote werken en in Argentinië wonen terwijl ze in dienst zijn van een buitenlands bedrijf. Het is technisch een transitorisch verblijfsvergunning die maximaal één jaar geldig is, met een eerste aanvraag van 180 dagen die verlengd kan worden met nog eens 180 dagen. Belangrijke kanttekening: houders van het digitale nomadvisum mogen niet voor een Argentijnse werkgever werken; ze moeten in dienst blijven van of contractueel verbonden blijven aan een buitenlandse entiteit.

Dit visum geldt dus alleen als het personeel van de werkgever op afstand blijft werken voor het hoofdkantoor terwijl ze in Argentinië verblijven. Het wordt niet gebruikt voor iemand direct op de Argentijnse loonlijst te plaatsen.

Permanent Verblijf in Argentinië

Buitenlandse werknemers kunnen na twee jaar onafgebroken tijdelijke verblijfsstatus (bijvoorbeeld onder een werk- of Mercosur-visum) een aanvraag doen voor permanent verblijf in Argentinië. In de praktijk betekent dit dat als een werknemer legaal heeft gewerkt op een 23A, 23E of Mercosur-visum gedurende twee jaar, hij permanent verblijf kan aanvragen. Permanente inwoners hebben het recht om onbeperkt te wonen en werken in Argentinië. Andere wegen naar permanent verblijf, zoals huwelijk met een Argentijn of het hebben van Argentijnse kinderen, bestaan, maar zijn losgekoppeld van arbeidsvisa.

Sponsoring door de Werkgever en Verantwoordelijkheden in Argentinië

Om een buitenlandse werknemer naar Argentinië te halen, speelt de werkgever een belangrijke rol als sponsor. Eerst moet het bedrijf een Argentijnse rechtspersoon zijn of een lokale vestiging hebben om als sponsor op te treden. De sponsorwerkgever moet meestal geregistreerd staan bij het immigratiregister van Argentinië (RENURE – Registro Nacional Único de Requirentes de Extranjeros) vóórdat visumaanvragen worden ingediend.

Na registratie krijgt het bedrijf een RENURE-nummer; dit nummer moet worden vermeld op alle visa-documenten, inclusief het arbeidscontract. In feite bevestigt RENURE-registratie dat de werkgever erkend is als een geautoriseerd "aanvragend bedrijf" voor buitenlandse werknemers.

De eerste concrete stap is het aanvragen van een "Permiso de Ingreso" (Inentrypermit, PIM) bij de Dirección Nacional de Migraciones. De werkgever dient de naam en positie van de buitenlandse werknemer in bij Migraciones om een PIM aan te vragen. Dit PIM bevestigt dat Argentinië de toegang van de specifieke buitenlandse werknemer voor arbeid goedkeurt. De aanvraag wordt door de werkgever ingediend en bevat de bedrijfsgegevens. Bij goedkeuring wordt het PIM, vaak het "Acta de Notificación" genoemd, gestuurd naar het Argentijnse consulaat waar de werknemer het daadwerkelijke visum kan aanvragen.

Met het PIM in handen bereidt de werkgever het arbeidscontract en ondersteunende documenten voor. De Argentijnse wet vereist dat het contract in het Spaans is. Het contract moet details bevatten over de functie, salaris, duur en arbeidsvoorwaarden. Vervolgens moet het worden genotariseerd (gelegaliseerd) door een Argentijnse Escribano Público en het Colegio de Escribanos. In de praktijk huurt het bedrijf vaak een vertaler en notaris in om een officiële Spaanse versie te produceren.

Daarnaast moet de werkgever bedrijfsdocumenten aanleveren, zoals de oprichtingsakte van het bedrijf, belastingregistratie en bewijs van solvabiliteit of sociale zekerheidsregistratie. Een begeleidende brief op het briefpapier van het bedrijf is ook gebruikelijk; hierin wordt kort het bedrijf beschreven, het doel van de aanstelling van de buitenlandse werknemer uitgelegd, de duur van de werkzaamheden en wie de kosten draagt. Samengevat omvat het documentenpakket van de werkgever meestal het contract (met RENURE-nummer en stempels van de notaris), het PIM, bedrijfsdocumenten en de begeleidende brief.

Belangrijke Verantwoordelijkheden van de Werkgever in Argentinië

Kort samengevat moeten werkgevers ervoor zorgen dat zij:

• Zich registreren bij RENURE (voor niet-MERCOSUR buitenlandse werknemers) en het RENURE-nummer op alle documenten vermelden.
• Het Permiso de Ingreso (PIM) aanvragen via Migraciones namens de werknemer.
• Een formeel arbeidscontract in het Spaans opstellen, laten notariseren en vermelden op het contract het RENURE-nummer.
• Ondersteunende documenten verzamelen (bijvoorbeeld oprichtingspapieren, belastingregistratie, begeleidende brief).
• De werknemer voorzien van deze documenten zodat hij het visum op het consulaat kan aanvragen en de interview kan bijwonen.
• Nadat het visum is goedgekeurd en de werknemer in Argentinië arriveert, blijven er verdere verplichtingen bestaan. De nieuwe werknemer moet worden geregistreerd voor loon- en belastingheffing: de werkgever moet de werknemer registreren bij de nationale belastingdienst (AFIP) en socialezekerheidsstelsel (ANSES). Dit houdt meestal in dat het bedrijf een Argentijnse ID-kaart (DNI) en een CUIL-nummer (sociale zekerheids-/belastingnummer) direct na aankomst aflevert. Vervolgens houdt de werkgever loonbelasting in en betaalt de werkgeversbijdragen voor pensioen, gezondheidszorg, gezinsuitkeringen etc.

Stapsgewijze Gids voor het Aannemen of Verplaatsen van een Buitenlandse Werknemer naar Argentinië

Registratie van de Werkgever (RENURE) in Argentinië

Als de buitenlandse werknemer geen Mercosur-burger is, begin dan met het registreren van je bedrijf bij het RENURE-register. Dit bevestigt de geschiktheid van de sponsor voor Argentijnse immigratieprocessen.

Afronden van het Arbeidscontract en Verkrijgen van het Entry Permit in Argentinië

Stel een schriftelijk arbeidscontract op in het Spaans en laat het notariseren. Verwerk daarin de functie, salaris, duur en verplichtingen. Dien een aanvraag in bij Dirección Nacional de Migraciones voor het Permiso de Ingreso (PIM) van de werknemer. De Migratiedienst verstrekt het PIM op basis van het contract en de bedrijfsgegevens. Verkrijg het PIM-document (Acta de Notificación).

Voorbereiding van het Visumaanvraagpakket voor Argentinië

De werknemer dient het visum aan te vragen bij het Argentijnse consulaat in eigen land of woonplaats. Verzamel alle vereiste documenten voor de consulaire aanvraag: geldig paspoort, pasfoto’s, PIM, het gelegaliseerde Spaanse contract, het RENURE-certificaat van de werkgever en eventuele andere gevraagde documenten zoals geboortecertificaat, huwelijksakte (indien van toepassing), apostillestats politieonderzoek en bewijs van opleiding. Zorg dat elk document wordt vertaald in het Spaans door een gecertificeerde vertaler en geapostilleerd indien nodig.

Consulaire Afspraak en Visumuitgifte in Argentinië

De werknemer plant en woont een visumgesprek bij het Argentijnse consulaat bij. Ze dienen de documenten in, vaak volgens het voorgeschreven FSV-formulier, en betalen de visumkosten. Consulaire ambtenaren kunnen vragen stellen over de functie. Als het wordt goedgekeurd, wordt het visum gestempeld in het paspoort. Het visum is meestal geldig voor toegang en onmiddellijke vestiging.

Toelating tot Argentinië & Na-Aankomst Registratie

Na goedkeuring reist de werknemer naar Argentinië. Binnen de eerste maand moet de werknemer zich registreren bij het National Registry of People (RENAPER) voor een Argentijnse ID-kaart (DNI). De werkgever moet de werknemer vervolgens registreren bij ANSES (sociale zekerheid) en AFIP (belastingdienst) om een CUIL-nummer te verkrijgen. Daarmee is de wettelijke registratie voltooid: de werknemer kan nu een lokaal salaris ontvangen, bijdragen aan pensioen- en zorgsystemen en formeel werken in Argentinië.

Gedurende dit hele proces moet de werkgever elke stap nauwkeurig volgen en deadlines in de gaten houden. Het is verstandig om voor een proces van meerdere maanden te plannen; elk stadium, inclusief PIM-goedkeuring en consulaire verwerking, kan leiden tot aanzienlijke wachttijden.

Juridische Naleving en Documentatieverplichtingen voor Werkgevers in Argentinië

Zodra de buitenlandse werknemer op de loonlijst staat, gelden alle Argentijnse arbeids- en belastingwetten. Werkgevers moeten voldoen aan alle standaard arbeidsregels. Dit omvat het verstrekken van een formeel schriftelijk arbeidscontract (vast of onbepaalde tijd) dat duidelijk de werkzaamheden, uren, salaris, voordelen en eventuele proeftijd vermeldt.

Hoewel Argentijnse wet niet vereist dat elk werknemer een schriftelijk contract heeft, wordt het sterk aanbevolen en is het vaak gebruikelijk voor buitenlandse werknemers en wordt het ook door het visumproces geëist. Het contract is een bindend juridisch document en werkgevers moeten alle afgesproken voorwaarden nakomen.

Wat de vergoeding betreft, kent Argentinië uitgebreide verplichte voordelen. Werkgevers moeten minimaal het wettelijke minimumloon en het reguliere salaris betalen volgens schema. Een 13e-month salaris (aguinaldo) is verplicht: dit is een extra maandloon dat over het jaar wordt verdeeld. Werkgevers moeten ook bijdragen aan sociale zekerheid en ziektekostenverzekeringen namens de werknemer.

In de praktijk houdt de werkgever een deel van het salaris in voor inkomstenbelasting (impuesto a las ganancias) en voor pensioen-/zorgbijdragen (ANSES), en moet de werkgever zelf de werkgeversbijdragen voor sociale lasten betalen. De werknemer heeft recht op betaald verlof (meestal rond 14–28 dagen per jaar afhankelijk van anciënniteit), betaald ziekteverlof, zwangerschaps- of vaderschapsverlof en andere wettelijke verlofdagen. Overwerk moet worden gecompenseerd met hogere tarieven. Bij beëindiging zonder geldige reden gelden strikte ontslagregels.

Het onboarden van nieuwe buitenlandse werknemers omvat ook registratieactiviteiten. Naast visa-formaliteiten moet de werkgever de nieuwe werknemer registreren bij AFIP als werkgever en bij het lokale socialezekerheidsstelsel. Het is belangrijk om zorgvuldig loonregistraties, loonstrookjes, contracten en immigratiedocumenten bij te houden. Het niet registeren van een werknemer of het verkeerd classificeren, zoals een buitenlandse werknemer behandelen als zelfstandige zonder visum, kan tot boetes leiden onder de Argentijnse arbeidswet.

Samenvattend: de wettelijke verplichtingen van de werkgever omvatten het bijhouden van een compliant arbeidscontract, de loopbaan van de werknemer registreren bij socialezekerheids- en voordelenprogramma’s, loonbelasting en inhoudingen regelen en alle immigratie- en arbeidsdocumenten actueel houden. Het inschakelen van een lokale arbeidsadvocaat of loonadministratie kan zeer behulpzaam zijn om volledige naleving te waarborgen.

Veelvoorkomende Uitdagingen in Argentijnse Immigratie en Hoe Werkgevers Die Kunnen Overwinnen

Zelfs met goede planning stuiten bedrijven vaak op bureaucratische obstakels bij het verplaatsen van personeel naar Argentinië. Een onvolledig of onjuiste aanvraag is de meest voorkomende fout; bijvoorbeeld een document zonder apostille of het vergeten te vertalen van papieren kan grote vertragingen veroorzaken. Argentijnse migratiefunctionarissen zijn strikt over de documentatie. Controleer daarom alles dubbel en driemaal op consistentie met de officiële checklist.

Zorg dat het RENURE-nummer, bedrijfsinformatie en contractgegevens allemaal perfect overeenkomen. Bewaar digitale en papieren kopieën van alles zodat je snel problemen kunt oplossen als het consulaat je hiervan op de hoogte brengt.

Een andere uitdaging is timing. Afspraakplaatsen bij het consulaat kunnen weken van tevoren volgeboekt zijn, en de backlogs bij de migratiedienst kunnen onverwachts toenemen. Het is verstandig om geen reisplannen te finaliseren of personeel te ontslaan voordat het visum zeker is. Een ruime voorbereidingstijd inbouwen en regelmatig contact onderhouden met het consulaat of de immigratiedienst helpt het proces op schema te houden. In sommige gevallen kan het inschakelen van een lokale immigratie- of EOR-provider helpen vertragingen te minimaliseren, aangezien deze experts weten hoe ze het systeem efficiënt kunnen navigeren.

Ook problemen met werkgeversregistratie kunnen een struikelblok vormen. Als de sponsoring-RENURE-registratie verlopen of nooit heeft plaatsgevonden, wordt het visum geweigerd. Controleer altijd of de registratie actueel is en zo nodig vernieuw vóórdat je het visumproces start. Bij