Arbeidsrechtbanken in Argentinië opereren binnen een hiërarchisch systeem. De eerste instantie zijn de individuele arbeidsrechtbanken, bekend als Juzgados Nacionales de Primera Instancia del Trabajo. Indien nodig kunnen beslissingen van deze rechtbanken worden herzien door de Nationale Arbeidskamer van Beroep. In uitzonderlijke gevallen met brede implicaties voor het arbeidsrecht kan het Hooggerechtshof van de Natie tussenbeide komen.

Deze rechtbanken hebben jurisdictie over individuele arbeidsconflicten die voortvloeien uit arbeidsovereenkomsten, conflicten met betrekking tot sociale zekerheidskwesties en geschillen die voortvloeien uit vakbondsactiviteiten. Het proces begint meestal met een werknemer die een klacht indient bij de relevante arbeidsrechtbank. Er wordt dan een verplichte poging gedaan om een schikking tussen de partijen te bereiken, bekend als conciliatie. Als dit mislukt, wordt een formele procedure met bewijs en getuigenis, of een proces, gehouden. De rechtbank doet vervolgens een uitspraak om het geschil op te lossen, die kan worden aangevochten bij de Nationale Arbeidskamer van Beroep.

Typische zaken die door arbeidsrechtbanken worden behandeld, zijn onder andere onrechtmatige ontslag, loon- en urengeschillen, discriminatieclaims, werkplekintimidatie en geschillen over uitkeringen. De relevante juridische bronnen voor deze rechtbanken zijn de Nationale Arbeidsovereenkomstenwet (Ley de Contrato de Trabajo – Wet nr. 20.744) en de Nationale Arbeidsproceswet (Ley Nacional de Procedimiento Laboral – Wet nr. 18.345).

Arbitragepanels

Arbitragepanels daarentegen zijn ad-hocstructuren die worden gevormd om specifieke geschillen aan te pakken. De partijen die bij het geschil betrokken zijn, selecteren de arbiters. Deze panels hebben jurisdictie over geschillen die uitdrukkelijk zijn overeengekomen door de partijen om te worden voorgelegd aan arbitrage zoals uiteengezet in de arbeidsovereenkomst of collectieve arbeidsovereenkomst.

Het proces voor arbitragepanels begint met de instemming van beide partijen met arbitrage. De partijen selecteren vervolgens arbiters of komen een selectieprocedure overeen. Elke partij presenteert bewijs en argumenten, en het arbitragepanel doet een bindende uitspraak. Typische zaken die door arbitragepanels worden behandeld, zijn onder andere de interpretatie van collectieve arbeidsovereenkomsten en individuele geschillen waarbij partijen in de arbeidsovereenkomst hebben ingestemd met arbitrage.

De relevante juridische bronnen voor arbitragepanels zijn de Nationale Arbeidsovereenkomstenwet (Ley de Contrato de Trabajo – Wet nr. 20.744) en het Wetboek van Burgerlijke en Handelsvorderingen van de Natie (Código Procesal Civil y Comercial de la Nación).

Belangrijke Overwegingen

De primaire methode voor het oplossen van arbeidsconflicten in Argentinië is via arbeidsrechtbanken. Arbitrage biedt echter een alternatief mechanisme met de mogelijkheid van snellere oplossing, maar het gebruik ervan hangt af van de specifieke overeenkomst tussen werkgever en werknemer. Het is belangrijk op te merken dat arbeidswetten in Argentinië sterk de bescherming van werknemers bevorderen.

Compliance-audits en inspecties in Argentinië zijn ontworpen om naleving van regelgeving te waarborgen in verschillende sectoren, waaronder arbeid, belasting, milieu en maatschappelijke verantwoordelijkheid.

Wie Voert Ze Uit

Compliance-audits en inspecties worden uitgevoerd door:

• Overheidsinstanties:

  • AFIP (Federale Administratie van Openbare Inkomsten): Deze instantie voert belastingcontroles uit om naleving van belastingverplichtingen te verifiëren.
  • Ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Sociale Zekerheid: Dit ministerie voert arbeidsinspecties uit om arbeidswetten en -voorschriften te handhaven.
  • Milieuautoriteiten: Deze autoriteiten voeren milieu-inspecties en -audits uit om naleving van milieuwetten en -voorschriften te waarborgen.

• Onafhankelijke Auditors: Bedrijven kunnen externe firma's inhuren om compliance-audits uit te voeren, met name op gebieden die verband houden met financiële verslaggeving, interne controles en specifieke industrienormen.

• Zelf-Audits: Organisaties stellen vaak interne auditmechanismen in voor proactieve nalevingsmonitoring.

Frequentie

De frequentie van compliance-audits en inspecties hangt af van het specifieke gebied en het beoordeelde risiconiveau:

• Belastingaudits: Deze kunnen jaarlijks of vaker worden uitgevoerd voor hoogrisicobelastingplichtigen.
• Arbeidsinspecties: De frequentie van deze inspecties varieert op basis van factoren zoals bedrijfsomvang, industrie en eerdere nalevingsgeschiedenis.
• Milieu-audits: Deze worden op verschillende intervallen verplicht gesteld, afhankelijk van de industrie en de potentiële milieu-impact.

Procedures

Hoewel procedures enigszins verschillen tussen instanties, omvatten algemene stappen:

1. Kennisgeving: De entiteit die aan de audit/inspectie wordt onderworpen, ontvangt een kennisgeving.
2. Document- en Informatieverzoek: Auditors vragen relevante documentatie, dossiers en gegevens op.
3. Ter Plaatse Inspectie: Auditors kunnen faciliteiten bezoeken voor fysieke inspectie en interviews met personeel.
4. Analyse en Bevindingen: Auditors onderzoeken de informatie en vergelijken deze met de relevante regelgeving.
5. Rapport: Er wordt een rapport opgesteld met bevindingen en eventuele nalevingsproblemen.
6. Corrigerende Actie: De gecontroleerde entiteit kan worden verplicht om corrigerende maatregelen te nemen en tekortkomingen aan te pakken.

Belang

Compliance-audits en inspecties zijn belangrijk voor:

• Juridische Naleving: Zorgen dat bedrijven binnen het wettelijke kader opereren.
• Risicobeperking: Identificeren van potentiële nalevingsproblemen, waardoor proactieve correctie mogelijk is en boetes vermeden kunnen worden.
• Reputatie: Aantonen van een toewijding aan ethische praktijken en goed ondernemingsbestuur.
• Operationele Efficiëntie: Helpen bij het identificeren van inefficiënties en het stroomlijnen van processen.

Gevolgen van Niet-Naleving

Niet-naleving kan resulteren in:

• Boetes en Sancties: Aanzienlijke boetes kunnen worden opgelegd voor regelovertredingen.
• Juridische Sancties: Ernstige niet-naleving kan in extreme gevallen leiden tot bedrijfsbeëindiging of strafrechtelijke vervolging.
• Reputatieschade: Publieke bekendmaking van niet-naleving kan de reputatie van het bedrijf schaden.
• Moeilijkheden bij het Verkrijgen van Vergunningen/Licenties: Niet-naleving kan het verkrijgen van vereiste vergunningen of verlengingen bemoeilijken.

Werknemers in Argentinië hebben verschillende mogelijkheden om schendingen op de werkplek te melden, waaronder aan hun werkgevers, vakbonden of het Ministerie van Arbeid (Ministerio de Trabajo, Empleo y Seguridad Social). Wet nr. 24.013 (Nationale Arbeidswet) biedt bescherming tegen vergelding in de context van arbeidsconflicten.

Mechanismen voor het Melden van Schendingen

Arbeidsrecht

Werknemers kunnen schendingen op de werkplek melden aan hun werkgevers, vakbonden of het Ministerie van Arbeid (Ministerio de Trabajo, Empleo y Seguridad Social). Wet nr. 24.013 (Nationale Arbeidswet) biedt bescherming tegen vergelding in de context van arbeidsconflicten.

Strafrecht

Individuen kunnen misdaden melden bij de politie of het Openbaar Ministerie (Ministerio Público Fiscal). Het Argentijnse Wetboek van Strafrecht (Código Penal) strafbaar stelt misdrijven zoals corruptie, omkoping en fraude.

Administratieve Klachten

Administratieve klachten over wangedrag of onregelmatigheden door overheidsfunctionarissen kunnen worden ingediend bij toezichthoudende instanties of agentschappen die relevant zijn voor het specifieke gebied. Bijvoorbeeld, het Bureau van de Algemene Rekenkamer (Sindicatura General de la Nación) houdt toezicht op de prestaties van het openbaar bestuur, en het Bureau voor Corruptiebestrijding (Oficina Anticorrupción) onderzoekt beschuldigingen van corruptie.

Interne Meldsystemen

Sommige organisaties, met name grotere of multinationale bedrijven, kunnen interne meldmechanismen hebben voor werknemers om zorgen over wangedrag te uiten.

Bescherming voor Klokkenluiders

Argentinië biedt enige wettelijke bescherming voor klokkenluiders, hoewel deze beperkt zijn.

Arbeidsrechtelijke Bescherming

Wet nr. 24.013 verbiedt vergelding tegen werknemers die te goeder trouw schendingen op de werkplek melden. Dit kan bescherming tegen ontslag, degradatie of intimidatie omvatten.

Grondwettelijke Bescherming

De Argentijnse Grondwet garandeert vrijheid van meningsuiting, wat enige basis biedt voor onthullingen door klokkenluiders.

Wet op Gegevensbescherming

De Argentijnse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens (Wet nr. 25.326) biedt bescherming voor de omgang met persoonsgegevens, wat relevant kan zijn voor klokkenluiders die gevoelige informatie onthullen.

Praktische Overwegingen

Anonimiteit

Gezien de beperkte wettelijke bescherming, kunnen klokkenluiders overwegen om schendingen anoniem te melden om mogelijke risico's te minimaliseren.

Juridisch Advies Inwinnen

Klokkenluiders wordt geadviseerd om een advocaat te raadplegen om hun rechten, risico's en beschikbare juridische opties te begrijpen voordat ze een melding doen.

Documentatie

Documenteer grondig alle gevallen van wangedrag, inclusief data, tijden, betrokken personen en ondersteunend bewijs.

Ondersteuningsnetwerken

Overweeg contact op te nemen met niet-gouvernementele organisaties (NGO's) of belangenorganisaties die zich richten op transparantie en bescherming van klokkenluiders voor begeleiding en ondersteuning.

Argentinië, als lid van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), heeft talrijke fundamentele verdragen geratificeerd, wat een engagement weerspiegelt om haar nationale arbeidswetten af te stemmen op internationaal erkende werknemersrechten.

Vrijheid van Vereniging en Collectieve Onderhandelingen

Argentinië heeft IAO-verdragen nr. 87 en nr. 98 geratificeerd, die zijn opgenomen in de Argentijnse grondwet en nationale wettelijke bescherming, zoals Wet nr. 23.551 betreffende Vakbondsverenigingen.

Gedwongen Arbeid

Gedwongen arbeid is verboden in Argentinië door de ratificatie van IAO-verdragen nr. 29 en nr. 105. Het Argentijnse Wetboek van Strafrecht criminaliseert ook specifiek mensenhandel en aanverwante misdrijven.

Kinderarbeid

Argentinië heeft IAO-verdragen nr. 138 en nr. 182 geratificeerd. Deze verbintenissen zijn zichtbaar in het Nationaal Plan voor de Preventie en Uitroeiing van Kinderarbeid en de Bescherming van Adolescentenarbeid.

Discriminatie

Argentinië's engagement voor non-discriminatie is het resultaat van de ratificatie van IAO-verdragen nr. 100 en nr. 111. Bovendien verbiedt de Argentijnse grondwet discriminatie, en Wet nr. 23.592 verbiedt discriminerende handelingen.

Impact op Nationale Arbeidswetten

Argentinië's deelname aan de IAO en haar naleving van internationale arbeidsnormen hebben een significante invloed op haar nationale arbeidswetgeving.

Arbeidstijden en Rustperiodes

De Nationale Arbeidswet (Wet nr. 20.744) stelt regels vast over arbeidstijden, overwerk en rustperiodes, in overeenstemming met internationale normen voor het welzijn van werknemers.

Minimumloon

Argentinië stelt een nationaal minimumloon vast, dat periodiek wordt aangepast door een tripartiete raad (Nationale Raad voor Werkgelegenheid, Productiviteit en het Minimum, Vitale en Mobiele Loon), in erkenning van de noodzaak van eerlijke beloning.

Arbeidsveiligheid en Gezondheid (OSH)

Argentinië heeft een specifieke Wet op Arbeidsrisico's (Wet nr. 24.557), die veilige en gezonde werkplekken bevordert. De bepalingen weerspiegelen internationale richtlijnen voor OSH-management en preventie.

Voortdurende Uitdagingen en Verbeterpunten

Ondanks aanzienlijke vooruitgang blijven er uitdagingen bestaan om volledige naleving van internationale arbeidsnormen in Argentinië te waarborgen:

• Een omvangrijke informele sector maakt het moeilijk om arbeidsvoorschriften af te dwingen en bescherming voor alle werknemers te garanderen.
• Er blijven beschermingslacunes bestaan voor specifieke sectoren, zoals landarbeiders en huishoudelijk personeel, waar internationale normen niet altijd volledig worden omgezet in nationale wetgeving.
• Hoewel er sterke wetten bestaan, blijft het een voortdurende uitdaging om consistente implementatie en handhaving van arbeidsrechten in alle sectoren en regio's te waarborgen.