Afghanistan, een door land omgeven en bergachtig land in Centraal-Azië, grenst aan Pakistan, Iran, China en verschillende Centraal-Aziatische republieken. Het diverse klimaat en terrein omvatten vruchtbare valleien en droge gebieden, met aanzienlijke minerale hulpbronnen zoals koper, ijzererts, lithium en edelstenen. Historisch gezien een kruispunt van rijken op de Zijderoute, omvat de rijke geschiedenis Perzische, Griekse, Arabische, Mongoolse en Britse invloeden. Afghanistan was een monarchie tot 1973, gevolgd door politieke onrust, een Sovjet-invasie, burgeroorlogen en de opkomst van de Taliban in de jaren 1990. De door de VS geleide invasie in 2001 verdreef de Taliban, maar ze keerden in 2021 terug aan de macht na een chaotische terugtrekking van de VS.

Het land kampt met ernstige economische uitdagingen en een humanitaire crisis, verergerd door decennia van conflict en recente politieke veranderingen. De meerderheid van de Afghanen woont in landelijke gebieden met sterke tribale banden, en de Pashtuns zijn de grootste etnische groep. Het restrictieve beleid van de Taliban, vooral op het gebied van vrouwenrechten, heeft een ernstige impact op onderwijs en deelname aan de arbeidsmarkt. Afghanistan heeft een jonge bevolking, wat extra druk legt op de worstelende economie om banen en kansen te bieden.

De beroepsbevolking is grotendeels ongeschoold of halfgeschoold, met een aanzienlijk deel werkzaam in de landbouw, die kwetsbaar is voor droogte en conflict. Andere sectoren omvatten informele markten, handel, kleinschalige diensten en een beperkte productiecapaciteit. De terugkeer van de Taliban aan de macht heeft geleid tot economische ineenstorting, met ernstige gevolgen voor de werkgelegenheidssectoren en een verdere vermindering van de deelname van vrouwen aan de arbeidsmarkt. Afghaanse werkplekken zijn hiërarchisch en relatiegericht, met culturele normen die respect voor autoriteit en indirecte communicatie benadrukken. De voortdurende crisis heeft traditionele normen verstoord, waarbij velen worstelen om te overleven in een sterk gekrompen economie die afhankelijk is van humanitaire hulp.

• Inkomstenbelasting: Werkgevers in Afghanistan moeten inkomstenbelasting inhouden op de salarissen van werknemers op basis van een progressieve tariefstructuur en deze inhoudingen binnen 10 dagen na het einde van de maand aan de overheid overmaken.

• Vennootschapsbelasting: Bedrijven worden belast tegen een tarief van 20% over hun belastbaar inkomen, dat wordt berekend door toegestane bedrijfskosten af te trekken van de bruto-omzet.

• Andere Belastingen: Werkgevers kunnen ook douanerechten moeten betalen op geïmporteerde goederen en onroerendgoedbelasting als ze onroerend goed bezitten.

• Belastingregistratie en -aangifte: Werkgevers moeten zich registreren bij de Afghanistan Revenue Department om een Belastingidentificatienummer (TIN) te verkrijgen en belastingaangiften maandelijks of jaarlijks indienen.

• Sociale Zekerheidsbijdragen: Werkgevers zijn verplicht bij te dragen aan de sociale zekerheid namens hun werknemers.

• BTW-systeem: Een standaard BTW-tarief van 10% is van toepassing op de meeste diensten, waarbij bepaalde diensten een nul-tarief hebben of zijn vrijgesteld. Bedrijven die een bepaalde omzet overschrijden, moeten zich registreren voor BTW en regelmatig aangiften indienen.

• Belastingvoordelen: Afghanistan biedt verschillende belastingvoordelen, waaronder verlaagde vennootschapsbelastingtarieven, belastingvakanties, versnelde afschrijvingen, vrijstellingen van douanerechten en andere voordelen om investeringen en specifieke bedrijfssectoren te stimuleren.

• Professioneel Advies: Het wordt aanbevolen om een belastingadviseur in Afghanistan te raadplegen om naleving te waarborgen en om de volledige reikwijdte van belastingverplichtingen en -voordelen te begrijpen.

• Algemene Verlofrechten: In Afghanistan biedt de Afghaanse Arbeidswet werknemers jaarlijks 20 dagen betaald recreatief verlof. Speciale bepalingen voorzien in 25 dagen voor werknemers onder de 18 jaar en 30 dagen voor degenen in gevaarlijke omstandigheden. Daarnaast zijn er 10 dagen betaald essentieel verlof voor dringende zaken.

• Speciale Verlofcategorieën:

  • Ziekteverlof: Verleend met een medisch attest, de duur varieert afhankelijk van de lengte van de dienst.
  • Zwangerschapsverlof: 90 dagen betaald verlof voor vrouwelijke werknemers.
  • Hadj-verlof: Eenmalig, onbetaald verlof van maximaal 40 dagen voor moslimwerknemers om de Hadj te verrichten.
  • Kort Verlof: Korte, vaak onverwachte verloven, die betaald of onbetaald kunnen zijn.

• Islamitische en Nationale Feestdagen:

  • Islamitisch: Inclusief Eid al-Fitr, Eid al-Adha, Ashura en Mawlid al-Nabi.
  • Nationaal: Afghaanse Onafhankelijkheidsdag op 19 augustus en Mujahideen Overwinningsdag op 28 april.
  • Voorheen Gevierd: Nowruz en Internationale Dag van de Arbeid, niet langer officiële feestdagen.

• Verlofgebruik: Werknemers kunnen doorgaans hun 20 dagen recreatief verlof aaneengesloten opnemen, met bepalingen om over te dragen naar het volgende jaar of in segmenten op te nemen onder bepaalde voorwaarden. Islamitische feestdagen volgen de maankalender van de Hijri, wat de exacte data jaarlijks beïnvloedt.

De Afghaanse Arbeidswet van 1999 verplicht verschillende werknemersvoordelen om eerlijke behandeling te waarborgen en het welzijn te beschermen. Belangrijke bepalingen zijn onder andere:

• Verlofvergoedingen: Werknemers hebben recht op betaald jaarlijks verlof, essentieel verlof, feestdagen, ziekteverlof en zwangerschapsverlof. Er is echter geen wettelijk verplicht vaderschapsverlof.

• Andere Verplichte Voordelen: Deze omvatten overwerkvergoeding, opzegtermijnen bij ontslag en ontslagvergoeding bij ontslag zonder reden.

• Optionele Voordelen: Sommige werkgevers bieden extra voordelen zoals ziektekostenverzekering, welzijnsprogramma's, winstdelingsbonussen, vervoersvergoedingen, flexibele werkregelingen, kinderopvangsubsidies en mogelijkheden voor professionele ontwikkeling.

• Ziektekostenverzekering: Hoewel niet wettelijk verplicht, bieden sommige bedrijven ziektekostenverzekering aan, wat cruciaal is gezien de uitdagingen in het Afghaanse zorgsysteem. Binnenlandse ziektekostenverzekeringsopties zijn beperkt en internationale plannen worden vaak geprefereerd.

• Pensioensysteem: Het Afghaanse pensioensysteem, voornamelijk voor overheidsmedewerkers, omvat bijdragen van zowel de werknemer als de overheid, maar kampt met uitdagingen zoals betalingsproblemen en beperkte dekking.

De overheid overweegt een sociaal zekerheidsprogramma dat gezondheids- en pensioenvoordelen zou kunnen omvatten, maar de tijdlijn voor implementatie is onzeker.

De Afghanistan Labor Code (1999) biedt verschillende toelaatbare redenen voor beëindiging van het dienstverband, waaronder wederzijdse overeenstemming, contractverval en disciplinaire redenen, onder andere. Werkgevers moeten over het algemeen een maand van tevoren schriftelijk opzeggen, behalve in gevallen van significante contractschendingen of tijdens proeftijd. Werknemers kunnen ook contracten beëindigen met een maand opzegtermijn, of zonder opzegtermijn als de werkgever het contract schendt.

Ontslagvergoeding is niet universeel verplicht volgens de Afghaanse wet, behalve in gevallen zoals overtolligheid of bedrijfsbeëindiging, en het is raadzaam om ontslagvoorwaarden in arbeidsovereenkomsten te specificeren. De Grondwet van Afghanistan (2004) verbiedt discriminatie, maar het land mist uitgebreide anti-discriminatiewetten. Er bestaan enkele beschermingen tegen gender- en handicapdiscriminatie.

Verhaalsmechanismen voor discriminatie zijn beperkt en omvatten arbeidsconflictoplossingen en klachten bij de Afghaanse Onafhankelijke Mensenrechtencommissie, hoewel hun effectiviteit wordt beïnvloed door het politieke klimaat. Werkgevers hebben impliciete verantwoordelijkheden om discriminatie en intimidatie te voorkomen en redelijke aanpassingen te maken voor gehandicapte werknemers.

Arbeidsomstandigheden worden ook gereguleerd, met een standaard 40-urige werkweek en specifieke bepalingen voor jonge en zwangere werknemers. Werknemers hebben recht op rustperiodes en een veilige werkomgeving, waarbij werkgevers verplicht zijn risicobeoordelingen uit te voeren en veiligheidstrainingen en -uitrusting te verstrekken.

Over het algemeen, hoewel Afghanistan fundamentele arbeids- en anti-discriminatiewetten heeft, worden handhaving en uitgebreide regelgeving belemmerd door politieke en middelenuitdagingen, waardoor juridisch advies cruciaal is voor het navigeren door deze kwesties.

In Afghanistan moeten arbeidsovereenkomsten schriftelijk zijn en kunnen ze worden gecategoriseerd op basis van duur en werkuren. De belangrijkste typen zijn:

• Tijdelijke Contracten: Deze zijn gebruikelijk en duren doorgaans één jaar, waarbij ze automatisch worden verlengd als de arbeid na het verstrijken van het contract zonder bezwaar wordt voortgezet.

• Onbepaalde Contracten: Deze contracten hebben geen vaste einddatum zodra ze langer dan één jaar duren.

• Deeltijdcontracten: Deze zijn toegestaan onder specifieke voorwaarden en omvatten dagelijkse contracten (minimaal drie uur per dag) en wekelijkse contracten (minimaal drie dagen per week). Deeltijdwerkers ontvangen geen voordelen zoals pensioenen of betaald verlof.

Arbeidsovereenkomsten moeten duidelijk de voorwaarden beschrijven met betrekking tot de betrokken partijen, functie, beloning, werkuren, arbeidsomstandigheden, contractduur, beëindigingsbeleid, vertrouwelijkheid en intellectueel eigendom. Ze moeten ook de toepasselijke wetgeving en geschillenbeslechtingsmechanismen specificeren.

De Afghaanse Arbeidswet staat een proeftijd van maximaal drie maanden toe, waarin beide partijen de arbeidsovereenkomst zonder opzegging kunnen beëindigen. Na de proeftijd gelden de standaard beëindigingsprocedures, die doorgaans een opzegtermijn vereisen.

Vertrouwelijkheids- en concurrentiebedingen worden gebruikt om de belangen van werkgevers te beschermen, hoewel de afdwingbaarheid ervan kan variëren. Juridisch advies wordt aanbevolen om ervoor te zorgen dat deze clausules redelijk en in overeenstemming met de Afghaanse wet zijn.

De gids bespreekt de uitdagingen van het implementeren van thuiswerken en flexibele werkregelingen in Afghanistan, met de nadruk op wettelijke regelgeving, technologische infrastructuur en overwegingen voor werkgevers.

• Wettelijke Regelingen: Afghanistan heeft geen specifieke wettelijke regelingen voor thuiswerken, en het Taliban-regime heeft dit gebied niet behandeld in de arbeidswetten. Dit creëert een risicovolle omgeving voor het navigeren van thuiswerkregelingen, vooral met beperkingen op de werkgelegenheid voor vrouwen.

• Technologische Infrastructuur: Het land kampt met aanzienlijke uitdagingen door beperkte en onbetrouwbare internettoegang en frequente stroomuitval, wat de haalbaarheid van thuiswerken belemmert.

• Overwegingen voor Werkgevers: Hoewel er potentiële voordelen zijn, zoals toegang tot een breder talentenbestand en kostenbesparingen, zijn er ook risico's, waaronder moeilijkheden in communicatie, samenwerking en naleving van toekomstige arbeidsregelgeving. Werkgevers wordt geadviseerd om experts in Afghaanse arbeidswetgeving te raadplegen om deze complexiteiten te navigeren.

• Gegevensbescherming en Privacy: Er is geen uitgebreide wet op gegevensbescherming, waardoor de privacyrechten van werknemers onzeker zijn. Werkgevers moeten prioriteit geven aan gegevensbeveiligingsmaatregelen zoals gegevensminimalisatie, sterke wachtwoorden, training van werknemers en veilige communicatiekanalen om risico's te beperken.

Over het algemeen presenteert de situatie aanzienlijke uitdagingen voor werkgevers die overwegen thuiswerken of flexibele werkregelingen in Afghanistan, wat zorgvuldige beoordeling en proactieve maatregelen vereist om wettelijke en technologische beperkingen aan te pakken.

• Overzicht van de Afghaanse Arbeidswet: De Afghaanse Arbeidswet reguleert de werktijden, met een standaard werkweek van 40 uur, gemiddeld 8 uur per dag. Speciale bepalingen verminderen de uren voor jongeren (15-18 jaar), zwangere vrouwen en degenen in zware beroepen tot 35 of 30 uur per week.

• Overuren Regelingen: Overuren vereisen toestemming van de werknemer en zijn beperkt tot 4 uur per dag. Het wordt gecompenseerd met 25% boven het reguliere loon op weekdagen en 50% op feestdagen.

• Rust en Pauzes: Werknemers hebben recht op een verplichte wekelijkse rustdag, meestal vrijdag, en een gecombineerde pauze van een uur voor gebed en maaltijd tijdens de werkdag.

• Nacht- en Weekendwerk: Nachtploegwerkers hebben verminderde wekelijkse uren (35 uur) en ontvangen een loontoeslag (15-25% afhankelijk van het soort werk). Weekendwerk, vooral op feestdagen, biedt hogere compensatietarieven.

• Aanvullende Bepalingen: De Arbeidswet bevat specifieke beschermingen en compensaties voor kwetsbare werknemersgroepen en erkent de noodzaak van flexibiliteit in pauzetijden en nachtdiensturen op basis van interne bedrijfsbeleid.

Het bepalen van marktconforme salarissen in Afghanistan omvat het overwegen van factoren zoals vraag en aanbod, kosten van levensonderhoud, kwalificaties, veiligheid en donorfinanciering. De arbeidsmarkt wordt beïnvloed door de wederopbouwbehoeften van het land, met hogere salarissen voor gewilde vaardigheden en variërende compensatie op basis van veiligheid en levensonderhoudskosten. Bronnen voor salarisonderzoek zijn onder andere internationale NGO's, vacaturebanken en wervingsbureaus.

Minimumloonwetten stellen lonen vast voor overheids- en tijdelijke werknemers in de particuliere sector, maar er bestaat geen minimumloon voor vaste werknemers in de particuliere sector. Wettelijke voordelen die door arbeidswetten worden voorgeschreven, omvatten overwerkvergoeding, betaald verlof en soms een 13e maand salaris. Extra toelagen kunnen vervoer, huisvesting en maaltijden dekken, waarbij specifieke sectoren gevaar- en moeilijkheidstoelagen aanbieden.

Loonpraktijken omvatten over het algemeen maandelijkse betalingen, met variaties tussen sectoren en bedrijfsgroottes. Arbeidsovereenkomsten zijn essentieel voor duidelijkheid over de betalingsvoorwaarden. Het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken houdt toezicht op de handhaving van arbeidswetten, met uitdagingen vooral in de informele sector.

• Standaard Opzegtermijn: In Afghanistan zijn zowel werknemers als werkgevers over het algemeen verplicht om een opzegtermijn van één maand in acht te nemen om een contract voor onbepaalde tijd te beëindigen, volgens Artikel 24 van de Arbeidswet. Schriftelijke kennisgeving is aan te raden voor werkgevers voor documentatiedoeleinden.

• Uitzonderingen op de Standaard Opzegtermijn: Er is geen opzegtermijn vereist tijdens een proeftijd van maximaal drie maanden, bij ernstig wangedrag van de werknemer, of als de werkgever de contractvoorwaarden of arbeidswetten schendt.

• Betaling in Plaats van Opzegtermijn: Werkgevers kunnen een maand salaris en voordelen aanbieden in plaats van een opzegtermijn.

• Arbeidsovereenkomsten: Deze kunnen andere opzegtermijnen specificeren en hebben over het algemeen voorrang op de Arbeidswet, mits ze niet ongunstiger zijn voor de werknemer.

• Ontslagvergoeding: Werknemers die worden ontslagen vanwege werkbeëindiging, personeelsreductie, gevangenschap, of weigering om zonder gegronde reden te werken, hebben recht op een ontslagvergoeding, berekend op basis van hun diensttijd.

• Onmiddellijke Beëindiging: De Arbeidswet staat onmiddellijke beëindiging toe tijdens de proeftijd bij onbevredigende prestaties en bij ernstige schendingen van het contract of het bedrijfsbeleid op elk moment.

• Aanvullende Overwegingen: Grootschalige ontslagen vereisen goedkeuring van het Ministerie, en werkgevers moeten de redenen voor beëindiging documenteren om juridische geschillen te voorkomen.

In Afghanistan heeft het onderscheid tussen werknemers en zelfstandige opdrachtnemers een aanzienlijke invloed op werkrelaties, voordelen en juridische verplichtingen. Werknemers werken onder controle van de werkgever en ontvangen voordelen zoals minimumloon en sociale zekerheid, waarbij belastingen door de werkgever worden ingehouden. Zelfstandige opdrachtnemers daarentegen werken autonoom, hebben geen recht op werknemersvoordelen en moeten hun eigen belastingbetalingen regelen.

Contractuele relaties voor werknemers worden doorgaans geformaliseerd in schriftelijke contracten, terwijl zelfstandige opdrachtnemers mogelijk onder minder formele overeenkomsten werken, gericht op specifieke projectresultaten. Het wordt aanbevolen om schriftelijke contracten voor zelfstandige opdrachtnemers te hebben, die kunnen worden gestructureerd als vaste prijs, tijdgebaseerd of prestatiegebaseerd, om duidelijkheid en juridische degelijkheid te waarborgen.

Het onderhandelen van contracten in Afghanistan vereist culturele sensitiviteit, directe communicatie en het opbouwen van relaties om wederzijds voordelige voorwaarden te bereiken. Veelvoorkomende sectoren die gebruik maken van zelfstandige opdrachtnemers zijn onder andere de bouw, IT, vertaling en media.

Wat betreft intellectueel eigendom (IP), wijst de Afghaanse wet doorgaans het auteursrecht toe aan de maker, tenzij anders gespecificeerd in een contract. Freelancers moeten ervoor zorgen dat contracten duidelijk eigendom en gebruiksrechten van IP adresseren om geschillen te voorkomen.

Aanvullende overwegingen voor freelancers zijn onder andere het begrijpen van hun belastingverplichtingen onder de Afghaanse wet, mogelijk hun bedrijf registreren en het bijhouden van gedetailleerde financiële administratie. De verzekeringsmarkt in Afghanistan is nog in ontwikkeling, met beperkte opties die specifiek zijn afgestemd op freelancers, waardoor alternatieve risicobeheerstrategieën raadzaam zijn.

De gezondheids- en veiligheidswetgeving van Afghanistan, voornamelijk geregeld door de Arbeidswet van 2007, heeft tot doel veilige arbeidsomstandigheden in verschillende sectoren te waarborgen. Belangrijke bepalingen omvatten de verantwoordelijkheden van werkgevers voor risicobeoordelingen, beschermende maatregelen en het melden van ongevallen. Aanvullende wetten behandelen normen en technische voorschriften, milieubescherming en sectorspecifieke veiligheidskwesties.

Ondanks deze regelgeving staat de handhaving voor aanzienlijke uitdagingen vanwege beperkte middelen, veiligheidsproblemen en een grote informele beroepsbevolking. Belangrijke zorggebieden zijn onder andere de bouw, mijnbouw, productie en landbouw, die elk unieke risico's met zich meebrengen, zoals gevaarlijke stoffen en onveilige apparatuur.

Inspanningen om de arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) te verbeteren omvatten het versterken van juridische kaders, capaciteitsopbouw door middel van training, bewustmakingscampagnes en samenwerking met verschillende belanghebbenden. De effectiviteit van werkplekinspecties en ongevallenonderzoeken wordt echter belemmerd door dezelfde uitdagingen die de algehele handhaving beïnvloeden. De Arbeidswet schrijft compensatie voor werkgerelateerde verwondingen voor, maar de praktische uitvoering is inconsistent, vooral in de informele sectoren.

Arbeidsrechtbanken in Afghanistan behandelen geschillen met betrekking tot arbeidscontracten en wetsovertredingen, waaronder onrechtmatige beëindiging, loonconflicten en discriminatieclaims. Het rechtssysteem is gestructureerd in Primaire Arbeidsrechtbanken op districtsniveau, Hoger Beroepsrechtbanken op provinciaal niveau en het Hooggerechtshof voor verdere beroepen. Het proces omvat het indienen van een claim, verzoeningspogingen, en indien onopgelost, een hoorzitting en uitspraak, met mogelijkheden voor beroep.

Arbitrage dient als een alternatief voor traditionele rechtbanken, waarbij een schriftelijke overeenkomst vereist is om door te gaan en resulterend in bindende arbitrale uitspraken. Arbeidsrechtbanken en arbitragepanels behandelen doorgaans kwesties zoals loonconflicten, beëindigingskwesties en werkplekveiligheid.

Nalevingsaudits en inspecties in Afghanistan worden uitgevoerd door verschillende overheidsinstanties zoals het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken en de Afghaanse Belastingdienst, met de nadruk op arbeidswetten, belastingvoorschriften en milieunormen. Deze audits zijn cruciaal voor het waarborgen van naleving van wetten, het beschermen van werknemersrechten en het handhaven van eerlijke concurrentie en openbare veiligheid.

Klokkenluidersbescherming bestaat onder de Klokkenluidersbeschermingswet (2016), maar de praktische handhaving is beperkt. Klokkenluiders lopen aanzienlijke risico's en worden geadviseerd voorzichtig te werk te gaan en advies in te winnen bij NGO's of juridische hulporganisaties.

Afghanistan heeft verschillende conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) geratificeerd, die van invloed zijn op zijn arbeidswetten. De handhaving van deze wetten blijft echter een uitdaging, met aanzienlijke hiaten in de bescherming van arbeidsrechten. De IAO houdt toezicht op de naleving, maar er zijn verbeteringen nodig in de wetshandhaving, arbeidsinspectiesystemen en het aanpakken van de oorzaken van schendingen van arbeidsrechten.

Het begrijpen van communicatiestijlen in Afghanistan is essentieel voor effectieve professionele interacties. De gids benadrukt het belang van directheid, formaliteit en non-verbale signalen in Afghaanse werkplekcommunicatie.

• Directheid met Nuance: Afghanen waarderen directe communicatie, maar geven er de voorkeur aan dat deze respectvol wordt gebracht om "izzat" (eer en waardigheid) te behouden. Indirecte taal wordt vaak gebruikt om verzoeken te doen, en botheid kan worden opgevat als respectloos.

• Formaliteit Heerst: De Afghaanse werkplek is zeer formeel, met een duidelijke hiërarchie. Respect wordt getoond door het gebruik van titels en eerbied voor ouderen. Formele schriftelijke communicatie en gestructureerde vergaderingen worden geprefereerd.

• De Kracht van Non-Verbale Communicatie: Non-verbale signalen zijn cruciaal bij het overbrengen van respect en begrip. Oogcontact, lichaamstaal en comfortabele stiltes spelen een belangrijke rol in de communicatie.

De gids verkent ook onderhandelingsstrategieën in Afghanistan, waarbij de nadruk ligt op het opbouwen van relaties, het balanceren van directheid met respect en het begrijpen van hiërarchische dynamiek. Vertrouwen en verstandhouding opbouwen heeft prioriteit, en onderhandelingen omvatten vaak sociale interacties. Het begrijpen van machtsdynamiek en non-verbale signalen is essentieel voor succesvolle onderhandelingen.

Daarnaast bespreekt de gids de impact van de hiërarchische bedrijfsstructuren van Afghanistan op besluitvorming, teamdynamiek en leiderschapsstijlen. Gecentraliseerde besluitvorming en eerbied voor senioriteit kenmerken Afghaanse bedrijven, wat de culturele nadruk op respect en collectivisme weerspiegelt.

Ten slotte behandelt de gids het belang van nationale en regionale feestdagen in Afghanistan, zoals Eid al-Fitr, Eid al-Adha en Afghaanse Onafhankelijkheidsdag. Bedrijven moeten rond deze feestdagen plannen, rekening houdend met lokale gebruiken en de behoeften van werknemers aan familietijd, wat de harmonie op de werkplek en respect voor culturele waarden bevordert.