Verken de gezondheids- en veiligheidswetten op de werkplek in Tanzania
In Tanzania worden de gezondheids- en veiligheidswetten geregeld door verschillende belangrijke wetgevingen. De Occupational Health and Safety Act, 2003, is de primaire wet en stelt een uitgebreid kader vast voor de bescherming van de veiligheid, gezondheid en het welzijn van werknemers. De Employment and Labour Relations Act, 2004, en de Public Health Act, 2009, bevatten ook bepalingen die relevant zijn voor gezondheid en veiligheid. Daarnaast biedt de Workers' Compensation Act, 2008, een systeem voor het compenseren van werknemers die werkgerelateerde verwondingen of ziekten oplopen. Er zijn ook verschillende sectorspecifieke wetten met gezondheids- en veiligheidsbepalingen, zoals die met betrekking tot mijnbouw, fabrieken, bouw en landbouw.
Volgens de Tanzaniaanse wet hebben werkgevers een algemene plicht om de gezondheid, veiligheid en het welzijn van hun werknemers te waarborgen. Dit omvat het bieden van een veilige werkplek, het uitvoeren van risicobeoordelingen, het verstrekken van de nodige informatie en training, het leveren van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), het bieden van welzijnsvoorzieningen en het melden en onderzoeken van incidenten.
Werknemers hebben ook verantwoordelijkheden onder de Occupational Health and Safety Act, 2003. Deze omvatten het nemen van redelijke zorg voor hun eigen gezondheid en veiligheid en die van anderen, samenwerken met werkgevers over gezondheids- en veiligheidskwesties, het correct gebruiken van veiligheidsuitrusting en PBM, en het melden van gevaren, ongevallen of onveilige situaties.
De Occupational Safety and Health Authority (OSHA) is een overheidsinstantie die een belangrijke rol speelt bij de handhaving van gezondheids- en veiligheidswetten in Tanzania. De functies van OSHA omvatten het uitvoeren van werkplekinspecties, het handhaven van gezondheids- en veiligheidswetten, het verstrekken van informatie en training, en het bijdragen aan beleidsontwikkeling.
Tanzaniaanse gezondheids- en veiligheidswetten reguleren algemene werkplekveiligheid, specifieke gevaren en gespecialiseerde industrieën. Algemene werkplekveiligheid omvat brandveiligheid, elektrische veiligheid, machinebeveiliging, werken op hoogte en noodvoorbereiding. Specifieke gevaren omvatten chemicaliën en gevaarlijke stoffen, lawaai, ergonomie en biologische gevaren. Gespecialiseerde industrieën omvatten bouw, mijnbouw, productie en landbouw.
Arbeidsgezondheid en -veiligheid (AGV) is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat het identificeren en beoordelen van potentiële gevaren, het beheersen van deze gevaren, het monitoren van de gezondheid van werknemers, het rapporteren en onderzoeken van incidenten, het bieden van noodzakelijke training en educatie, en het aanmoedigen van werknemersparticipatie.
Het identificeren en beoordelen van risico's is een fundamenteel onderdeel van AGV. Werkgevers zijn verplicht risicobeoordelingen uit te voeren om werkplekrisico's te identificeren en te beperken. Dit proces wordt geleid door specifieke richtlijnen en hulpmiddelen.
AGV-normen benadrukken een hiërarchie van beheersmaatregelen om werkplekrisico's te beheren. Dit omvat:
Arbeidsgezondheidsbewaking omvat medische onderzoeken voor werknemers die aan specifieke gevaren worden blootgesteld. Werkgevers in bepaalde sectoren zijn verplicht de gezondheid van werknemers te monitoren en arbeidsgezondheidsdossiers bij te houden.
Het rapporteren van ongevallen, gevaarlijke voorvallen en beroepsziekten is een wettelijke vereiste. Incidentonderzoeken helpen de oorzaken te achterhalen en toekomstige voorvallen te voorkomen.
Werkgevers zijn verplicht werknemers voldoende training te geven over gezondheids- en veiligheidsrisico's, veilige werkpraktijken en het gebruik van PBM. Verschillende trainingsprogramma's, workshops en materialen zijn beschikbaar om het bewustzijn en de kennis over AGV te bevorderen.
De vorming van gezamenlijke veiligheids- en gezondheidscommissies van werknemers en werkgevers op de werkplek wordt aangemoedigd om AGV-zorgen aan te pakken. Werknemers hebben het recht om onveilig werk te weigeren en het recht om gezondheids- en veiligheidsrisico's te melden zonder angst voor represailles.
Ondanks het wettelijke kader zijn er verschillende uitdagingen bij de implementatie van effectieve AGV-normen. Deze omvatten beperkte middelen, een grote informele sector die het moeilijk maakt om AGV-normen te reguleren en af te dwingen, en een gebrek aan bewustzijn onder werkgevers en werknemers, vooral in kleinschalige ondernemingen, over hun AGV-rechten en -verantwoordelijkheden.
Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze dienen om de naleving van wettelijke vereisten te beoordelen, potentiële gevaren te identificeren, preventieve maatregelen te bevorderen en ongevallen, incidenten of klachten van werknemers te onderzoeken.
OSHA is de belangrijkste instantie die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van werkplekinspecties in Tanzania. De inspecteurs van OSHA hebben het recht om zonder voorafgaande kennisgeving werkplekken te betreden, relevante OHS-documenten te onderzoeken en te kopiëren, en werkgevers en werknemers te ondervragen terwijl ze monsters verzamelen voor analyse.
Werkplekinspecties kunnen worden gecategoriseerd in algemene inspecties, gerichte inspecties, ongevallen-/incidentonderzoeken en klachtgebaseerde inspecties. Algemene inspecties zijn uitgebreide evaluaties van de algehele werkplekveiligheid en gezondheid, terwijl gerichte inspecties zich richten op specifieke gevaren of risicovolle industrieën. Ongevallen-/incidentonderzoeken zijn diepgaande inspecties die worden uitgevoerd naar aanleiding van werkplekincidenten, ernstige verwondingen of beroepsziekten. Klachtgebaseerde inspecties worden uitgevoerd naar aanleiding van klachten van werknemers over onveilige of ongezonde arbeidsomstandigheden.
Tijdens werkplekinspecties beoordelen OSHA-inspecteurs belangrijke gebieden zoals risicobeoordelingen, fysieke gevaren, chemische gevaren, ergonomie, biologische gevaren, welzijnsvoorzieningen en OHS-managementsystemen.
De frequentie van werkplekinspecties in Tanzania is niet wettelijk vastgelegd en hangt af van factoren zoals het risiconiveau van de werkplek, de middelen van OSHA en de geschiedenis van eerdere inspecties.
Na een inspectie geeft de OSHA-inspecteur een rapport uit waarin de bevindingen en eventuele vereiste corrigerende maatregelen worden uiteengezet. Als er overtredingen zijn, kan OSHA een verbeteringsbericht uitgeven met deadlines voor rectificatie. Voor ernstige en onmiddellijke gevaren kan OSHA een verbodsbericht uitgeven om specifieke activiteiten te stoppen totdat de risico's onder controle zijn. In gevallen van niet-naleving of obstructie kan OSHA boetes opleggen of juridische stappen ondernemen.
Werkplekongelukken zijn ernstige incidenten die onmiddellijke melding en grondig onderzoek vereisen. Werkgevers zijn verplicht om elk werkplekongeluk te melden dat resulteert in het verlies van leven of een werknemer minstens drie dagen arbeidsongeschikt maakt. Het rapport moet details bevatten zoals de naam en het adres van de werkgever, de aard van de werkplek, het tijdstip en de plaats van het ongeval, de omstandigheden van het ongeval, de gegevens van het slachtoffer en de aard van het letsel.
De Arbeidsomstandighedenautoriteit (OSHA) is verantwoordelijk voor het onderzoeken van ernstige of fatale werkplekongelukken. OSHA-inspecteurs hebben de bevoegdheid om elke werkplek te betreden voor inspectie, machines, apparatuur, artikelen of stoffen te onderzoeken, verklaringen af te nemen van relevante partijen en de productie van relevante documenten te eisen. Het doel van deze onderzoeken is om de oorzaken van het ongeval vast te stellen en preventieve maatregelen te identificeren om toekomstige incidenten te voorkomen.
In het geval van een werkplekongeluk biedt het Worker's Compensation Fund (WCF) in Tanzania compensatie aan gewonde of arbeidsongeschikte werknemers. De soorten compensatie omvatten tijdelijke volledige arbeidsongeschiktheid, permanente volledige arbeidsongeschiktheid, permanente gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, medische kosten en overlijdensuitkeringen voor nabestaanden. Om een compensatieclaim in te dienen, moeten werknemers of nabestaanden een claim indienen bij het WCF, en werkgevers zijn verplicht om het claimproces te faciliteren. Claims moeten worden ondersteund door medische rapporten en andere relevante documenten.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.