Remote werken, ook bekend als werken-vanuit-huis (WFH), heeft aanzienlijke tractie gekregen in Sri Lanka, vooral tijdens de COVID-19 pandemie. Deze verschuiving vereist een uitgebreide begrip van het juridische landschap, technologische infrastructuur, en verplichtingen van werkgevers rondom deze praktijk.

Juridische Regels

Het juridische kader van Sri Lanka met betrekking tot remote werken is in ontwikkeling. Hoewel er geen enkele wet is die specifiek is gewijd aan WFH, bieden bestaande regels enige richtlijnen:

• Shop and Office Employees (Regulation of Employment and Remuneration) Act No. 19 van 1954 (zoals gewijzigd): Deze wet bepaalt een maximum van 8 werkuren per dag. Het adresseert echter niet expliciet hoe werkuren worden gemonitord in een WFH-omgeving.

• Arbeidsrechtelijk Landschap: De arbeidswetten van Sri Lanka bieden momenteel geen specifieke dekking voor thuiswerkers, inclusief degenen die betrokken zijn bij remote werkregelingen. Dit gebrek aan duidelijkheid kan remote werkers met beperkte juridische bescherming laten wat betreft voordelen, overuren en geschillenbeslechtingsmechanismen.

De Noodzaak voor Hervorming

De groeiende prevalentie van remote werken benadrukt de noodzaak voor wetgevende wijzigingen die:

• Remote werken duidelijk definiëren en de rechten en verantwoordelijkheden van zowel werkgevers als remote werkers vaststellen.
• Kwesties zoals werkuren en compensatie in een WFH-context aanpakken.
• Bestaande arbeidsrechtelijke bescherming uitbreiden naar remote werkers.

Technologische Infrastructuur Vereisten

Een succesvol remote werkbeleid hangt af van een robuuste technologische infrastructuur. Hier zijn belangrijke overwegingen:

• Betrouwbare Internetverbinding: De internetpenetratiegraad in Sri Lanka verbetert, maar betrouwbare breedbandinternettoegang blijft een uitdaging in sommige regio's. Werkgevers die remote werkopties aanbieden, moeten ervoor zorgen dat werknemers toegang hebben tot een stabiele internetverbinding om hun taken effectief uit te voeren.
• Communicatietools: Veilige en efficiënte communicatieplatforms zoals videoconferentietools, instant messaging-applicaties en projectmanagementsoftware zijn cruciaal voor samenwerking en informatie-uitwisseling binnen een remote team.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers die overstappen naar een remote werkmodel hebben specifieke verantwoordelijkheden tegenover hun werknemers:

• Beleidsontwikkeling: Stel een duidelijk en uitgebreid remote werkbeleid op waarin de geschiktheidscriteria, werkuren, communicatieprotocollen en methoden voor prestatie-evaluatie worden uiteengezet.
• Apparatuur en Middelen: Hoewel de arbeidswetten van Sri Lanka geen specifieke bepalingen bevatten voor WFH-opstellingen, kunnen werkgevers overwegen om de nodige apparatuur (bijv. laptops, headsets) te verstrekken of een vergoeding voor werknemers om deze aan te schaffen.
• Training en Ondersteuning: Voorzie werknemers van de nodige vaardigheden en tools om te gedijen in een remote werkomgeving. Dit kan training omvatten over het gebruik van communicatieplatforms en projectmanagementsoftware.
• Mentale Welzijn: Erken het potentieel voor sociale isolatie en burn-out in remote werksettings. Bied middelen en ondersteuningsmechanismen aan om het welzijn van werknemers te bevorderen, zoals het aanmoedigen van regelmatige pauzes en virtuele teambuildingactiviteiten.

De arbeidsmarkt van Sri Lanka omarmt geleidelijk flexibele werkregelingen, waardoor werknemers meer controle krijgen over hun werkschema's. De juridische situatie blijft echter ongestructureerd vergeleken met ontwikkelde economieën.

Soorten Flexibele Werkregelingen

Deeltijdwerk: Er is geen specifieke wetgeving die deeltijdwerk in Sri Lanka regelt. Particuliere bedrijven kunnen echter deeltijdposities aanbieden op basis van contracten waarin de te leveren prestaties, werktijden en vergoeding worden beschreven. Deze contracten moeten voldoen aan de Shop and Office Employees (Regulation of Employment and Remuneration) Act No. 19 van 1954 (zoals gewijzigd), die een maximale werkweek van 45 uur voorschrijft.

Flexibele werktijden: Net als bij deeltijdwerk is er geen wettelijk kader voor flexibele werktijden in Sri Lanka. Sommige werkgevers, met name in de particuliere sector, kunnen echter variaties op kernwerktijden binnen een bepaalde tijdsperiode aanbieden, waardoor werknemers hun schema's enigszins kunnen aanpassen.

Taakdeling: De arbeidswetten van Sri Lanka behandelen taakdeling, waarbij twee of meer werknemers de verantwoordelijkheden van één voltijdse functie delen, niet expliciet. Bij afwezigheid van specifieke regelgeving moeten werkgevers die taakdeling implementeren, de rollen, verantwoordelijkheden en vergoedingsstructuren duidelijk definiëren in individuele arbeidsovereenkomsten.

Overwegingen voor Werkgevers

De arbeidswetten van Sri Lanka zwijgen over de verstrekking van apparatuur of vergoeding van kosten voor flexibele werkregelingen. Dit gebrek aan duidelijkheid creëert ambiguïteit voor zowel werkgevers als werknemers.

Apparatuur: Werkgevers kunnen ervoor kiezen om essentiële apparatuur (laptops, headsets) aan werknemers die flexibel werken te verstrekken. Alternatief kunnen ze een toelage aanbieden om werknemers te helpen de benodigde hulpmiddelen aan te schaffen.

Kosten: Werkgevers kunnen overwegen om de kosten van de internetverbinding gedeeltelijk of volledig te vergoeden, aangezien de betrouwbaarheid van het internet een cruciale factor is voor succesvol flexibel werken.

Het Opstellen van Duidelijke Beleidslijnen

Ongeacht de gekozen flexibele werkregelingen, is het raadzaam voor werkgevers om duidelijke en uitgebreide beleidslijnen te ontwikkelen waarin het volgende wordt beschreven:

• Criteria voor deelname aan flexibele werkprogramma's.
• Verwachtingen met betrekking tot werktijden, communicatieprotocollen en prestatiebeoordelingen.

Zorgen over gegevensbescherming en privacy zijn naar de voorgrond gekomen met de opkomst van thuiswerken in Sri Lanka. Een duidelijk begrip van de verplichtingen van werkgevers, de rechten van werknemers en beste praktijken is cruciaal voor het navigeren in deze nieuwe werkomgeving.

Verplichtingen van Werkgevers

Werkgevers hebben de verantwoordelijkheid om passende technische en organisatorische maatregelen te implementeren om persoonlijke gegevens te beschermen die tijdens thuiswerken worden verwerkt, zoals uiteengezet in de Wet op het Recht op Informatie nr. 12 van 2016 (RTIA). Dit kan maatregelen omvatten zoals gegevensversleuteling, toegangscontroles en training van werknemers over cyberbeveiligingspraktijken.

De RTIA benadrukt ook het principe van gegevensminimalisatie. Werkgevers mogen alleen persoonlijke gegevens van thuiswerkende werknemers verzamelen en verwerken die strikt noodzakelijk zijn voor hun werk.

Werkgevers moeten transparant zijn over hoe zij werknemersgegevens verzamelen, gebruiken en opslaan. Dit kan worden bereikt door duidelijke en toegankelijke gegevensprivacybeleid die deze praktijken uiteenzetten en voldoen aan de Wet op het Recht op Informatie.

Rechten van Werknemers

Sri Lankaanse werknemers, inclusief thuiswerkers, hebben het recht om toegang te krijgen tot hun persoonlijke gegevens die door hun werkgever worden bewaard onder de RTIA. Dit stelt hen in staat om de nauwkeurigheid van hun gegevens te verifiëren en indien nodig correctie te verzoeken.

De RTIA verleent werknemers ook het recht om verwijdering van hun persoonlijke gegevens te verzoeken, zodra deze niet langer nodig zijn voor het oorspronkelijke doel.

Beste Praktijken voor Gegevensbeveiliging

Werkgevers moeten veilige communicatieplatforms bieden voor werknemers om werkgerelateerde informatie te delen. Dit kan versleutelde berichtenapplicaties en videoconferentietools met robuuste beveiligingsfuncties omvatten.

Beperk de toegang tot bedrijfsgegevens tot alleen geautoriseerd personeel. Implementeer multi-factor authenticatie en sterke wachtwoordbeleid om de toegangscontrole verder te versterken.

Train regelmatig werknemers over de beste praktijken op het gebied van cyberbeveiliging, inclusief bewustwording van phishing, gegevensverwerkingsprocedures en veilige toegang op afstand.

De Wet op Computercriminaliteit nr. 24 van 2007 verplicht het melden van datalekken aan de relevante autoriteiten. Werkgevers moeten een duidelijk reactieplan voor datalekken hebben om risico's te beperken en te voldoen aan deze wet.