In Paraguay wordt beëindiging van het dienstverband gecategoriseerd in gerechtvaardigde beëindiging (met reden) en ongerechtvaardigde beëindiging (zonder reden). Werknemers met 10 of meer dienstjaren genieten extra bescherming.

Gerechtvaardigde Beëindiging

Volgens het Paraguayaanse Arbeidswetboek (Artikelen 81 & 82) kunnen werkgevers een werknemer wettelijk ontslaan om redenen zoals:

• Wangedrag: Dit omvat diefstal, insubordinatie, herhaalde nalatigheid, geweld, openbaarmaking van vertrouwelijke informatie en soortgelijk gedrag.
• Slechte Prestaties: Dit verwijst naar het consequent niet voldoen aan de vereiste prestatiestandaarden of het veroorzaken van aanzienlijke schade aan de werkgever.
• Andere Gerechtvaardigde Redenen: Dit kan een economische neergang omvatten die leidt tot noodzakelijke inkrimpingen van het personeelsbestand.

Opzegtermijnen

Werkgevers zijn verplicht een schriftelijke kennisgeving van beëindiging te verstrekken. De opzegtermijn varieert afhankelijk van de lengte van het dienstverband van de werknemer (Paraguayaans Arbeidswetboek, Artikelen 87 & 88):

• Minder dan 1 jaar dienstverband: 30 dagen opzegtermijn
• 1 tot 5 jaar dienstverband: 45 dagen opzegtermijn
• 5 tot 10 jaar dienstverband: 60 dagen opzegtermijn
• Meer dan 10 jaar dienstverband: 90 dagen opzegtermijn

Ontslagvergoeding

• Ongerechtvaardigde Beëindiging: Werknemers die zonder wettige reden worden ontslagen, hebben recht op 15 dagen ontslagvergoeding voor elk dienstjaar of een fractie daarvan die langer is dan zes maanden (Paraguayaans Arbeidswetboek, Artikelen 84 & 91).
• Gerechtvaardigde Beëindiging: Werknemers die om een gegronde reden worden ontslagen, hebben over het algemeen geen recht op ontslagvergoeding. Als de werkgever de vermeende reden voor ontslag echter niet kan bewijzen in de rechtbank, kan de werknemer recht hebben op ontslagvergoeding en achterstallig loon.

Speciale Bescherming voor Langdurige Werknemers

Werknemers met minstens 10 dienstjaren genieten extra bescherming. De werkgever kan hen alleen ontslaan om een gerechtvaardigde reden. Als de werkgever niet in staat is een gerechtvaardigde reden aan te tonen bij een arbeidsrechtbank, kan de werknemer recht hebben op wedertewerkstelling of het dubbele van de standaard ontslagvergoeding.

Het is belangrijk op te merken dat de Paraguayaanse arbeidswetten aan herzieningen onderhevig zijn. Raadpleeg altijd de nieuwste versie van het Arbeidswetboek of een gekwalificeerde juridisch professional in Paraguay voor de meest actuele informatie.

De Paraguayaanse wet verbiedt discriminatie op basis van verschillende kenmerken zoals geslacht, ras, taal, handicap, sociale status en tot op zekere hoogte seksuele geaardheid en genderidentiteit. Het is echter belangrijk op te merken dat hoewel "religie" en "politieke mening" zijn opgenomen in de verboden op discriminatie op de werkplek, ze niet volledig beschermde kenmerken zijn in alle sferen van de Paraguayaanse samenleving. Er is behoefte aan meer uitgebreide anti-discriminatiewetgeving in Paraguay, waardoor er hiaten in de bescherming ontstaan.

Verhaalsmechanismen

Als je in Paraguay te maken krijgt met discriminatie, heb je een paar opties. Je kunt een klacht indienen bij het Ministerie van Arbeid (Ministerio de Trabajo, Empleo y Seguridad Social), dat klachten over discriminatie op de werkplek onderzoekt. Een andere mogelijkheid is om een strafrechtelijke klacht in te dienen, aangezien ernstige discriminatie kan leiden tot strafrechtelijke vervolging en straffen. Een andere optie is om een civiele rechtszaak aan te spannen om compensatie te zoeken voor eventuele schade als gevolg van discriminerende handelingen.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Paraguay moeten voldoen aan anti-discriminatiewetten. Ze moeten een duidelijk beleid tegen discriminatie op de werkplek ontwikkelen en bekendmaken. Dit beleid moet worden verspreid onder alle werknemers en opgenomen worden in wervingsprocessen. Werkgevers moeten er ook voor zorgen dat alle aspecten van werkgelegenheid vrij zijn van vooroordelen: werving, promoties, lonen, training en ontslag. Ze moeten een duidelijke manier opzetten om discriminatie op de werkplek te melden en zorgen voor onderzoek of oplossing van klachten. Daarnaast moeten ze training bieden aan managers en personeel over het identificeren en voorkomen van discriminatie, samen met bedrijfsbeleid.

Beperkingen om in Gedachten te Houden

De Paraguayaanse anti-discriminatiewetgeving en de handhavingsmechanismen zijn niet zo robuust vergeleken met sommige andere landen. Specifieke beschermingen op basis van bepaalde kenmerken (zoals seksuele geaardheid of genderidentiteit) worden niet expliciet in de wet vermeld. De bewijslast in discriminatiezaken ligt vaak zwaar op het slachtoffer.

Paraguay's Arbeidswet van 1993 schetst minimumnormen voor arbeidsomstandigheden, inclusief regelgeving over werkuren, rustperiodes en ergonomische vereisten.

Werkuren

• Standaard Werkweek: De standaard werkweek in Paraguay is 48 uur, verspreid over maximaal zes werkdagen.
• Overuren: Overwerk is wettelijk toegestaan, maar met beperkingen. Dagelijks overwerk mag niet meer dan drie uur bedragen, en wekelijks overwerk mag niet meer dan negen uur bedragen.
• Nachtwerk: Werk tussen 22.00 uur en 06.00 uur wordt over het algemeen als nachtwerk beschouwd. Nachtwerkers ontvangen een extra vergoeding bovenop hun reguliere loon.

Rustperiodes

• Dagelijkse Rust: Werknemers hebben wettelijk recht op een minimale rustperiode van één uur tijdens de werkdag.
• Wekelijkse Rust: Alle werknemers moeten minstens één ononderbroken rustdag per week krijgen, meestal op zondag.

Ergonomische Vereisten

Hoewel de Paraguayaanse arbeidswetgeving niet expliciet ergonomische vereisten vermeldt, hebben werkgevers een algemene plicht om een veilige en gezonde werkomgeving voor hun werknemers te bieden. Dit zou kunnen worden geïnterpreteerd als verplichtingen met betrekking tot ergonomische overwegingen, zoals het bieden van geschikte zitplaatsen of werkstations om musculoskeletale aandoeningen te voorkomen.

Dit zijn de minimumnormen die door de wet zijn vastgesteld. Werkgevers en werknemers kunnen gunstiger voorwaarden onderhandelen voor de werknemer, zolang deze niet in strijd zijn met de Arbeidswet.

Paraguay geeft prioriteit aan het welzijn van werknemers door middel van een kader van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Deze voorschriften beschrijven de verplichtingen van werkgevers, de rechten van werknemers en de handhavingsinstanties die verantwoordelijk zijn voor het waarborgen van een veilige werkomgeving.

Verplichtingen van Werkgevers

Het Arbeidswetboek (1993) en Besluit nr. 14.390 (1992), ook bekend als het Algemeen Technisch Reglement inzake Arbeidsveiligheid, Hygiëne en Geneeskunde, vormen de hoeksteen van de Paraguyaanse gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Deze voorschriften leggen verschillende belangrijke verplichtingen op aan werkgevers:

• Risicopreventie: Werkgevers moeten alle nodige stappen ondernemen om potentiële gevaren op de werkplek te identificeren en te verminderen.
• Veilige Werkomgeving: Zij zijn verantwoordelijk voor het bieden van een veilige en gezonde werkomgeving, inclusief goede ventilatie, verlichting en sanitaire voorzieningen.
• Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Werkgevers moeten werknemers voorzien van de nodige PBM, zoals handschoenen, maskers of veiligheidsbrillen, gratis.
• Opleiding en Informatie: Werknemers hebben recht op opleiding en informatie over gevaren op de werkplek, veilige werkpraktijken en noodprocedures.
• Medische Onderzoeken: Werkgevers moeten zorgen voor medische onderzoeken vóór indiensttreding en periodieke controles om de gezondheid van werknemers te monitoren.

Rechten van Werknemers

Paraguyaanse werknemers hebben de volgende rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:

• Weigering van Onveilig Werk: Werknemers hebben het recht om werk te weigeren dat zij onveilig of ongezond achten zonder angst voor represailles.
• Melden van Gevaren: Zij kunnen eventuele gevaren op de werkplek melden aan hun werkgever of het Ministerie van Justitie en Arbeid.
• Toegang tot Informatie: Werknemers hebben recht op toegang tot informatie over veiligheidsvoorschriften op de werkplek en het veiligheidsbeleid van hun werkgever.

Handhavingsinstanties

Het Ministerie van Justitie en Arbeid, via zijn Directoraat Arbeidsveiligheid en Hygiëne, is de belangrijkste handhavingsinstantie voor gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Het Directoraat voert werkplekinspecties uit, onderzoekt ongevallen en legt boetes op aan werkgevers die niet aan de voorschriften voldoen.