Pakistan heeft een uitgebreid kader van wetten gericht op het beschermen van de volksgezondheid en het waarborgen van de veiligheid. Deze wetten worden gehandhaafd door federale en provinciale overheden, met enige variatie tussen de provincies.

Gezondheids- en Veiligheidswetten

Nationaal Kader

De Pakistan Occupational Health and Safety Act, 2018 (POHSA 2018) vormt de basis voor gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Pakistan. Het verplicht werkgevers om een veilige werkomgeving te bieden die vrij is van erkende gevaren.

Provinciale Wetgeving

Elke provincie in Pakistan heeft de afgelopen jaren zijn eigen gezondheids- en veiligheidswetgeving ingevoerd:

• Sindh Occupational Safety and Health Act, 2017
• Punjab Occupational Safety and Health Act, 2019
• Khyber Pakhtunkhwa Occupational Safety and Health Act, 2022
• Balochistan Occupational Safety and Health Act, 2022

Deze provinciale wetten behandelen specifieke zorgen die relevant zijn voor hun rechtsgebieden en vullen het nationale POHSA-kader aan.

Andere Relevante Wetten

• Factories Act, 1934: Deze lang bestaande wet reguleert veiligheidsnormen in fabrieken, inclusief bepalingen voor ventilatie, sanitaire voorzieningen en werktijden.
• Mines Act, 1923: Deze wet richt zich op veiligheidsmaatregelen in de mijnbouwsector.
• Dock Workers Act, 1934: Deze wet beschermt de veiligheid van werknemers in havengebieden.

Volksgezondheidswetten

Pakistan heeft een groot aantal wetten ter bevordering van de volksgezondheid:

• The National Institute of Health Ordinance, 1980: Richt het National Institute of Health (NIH) op als een toonaangevend agentschap voor volksgezondheid.
• Voedselwetten: Een reeks wetten reguleert voedselveiligheid, waaronder de Pakistan Pure Food Ordinance, 2002, en de Punjab Food Authority Act, 2014.
• Beheersing van Besmettelijke Ziekten Wetten: Deze wetten behandelen de preventie en beheersing van infectieziekten.
• Verbod op Roken en Middelenmisbruik Wetten: Regels zijn gericht op het terugdringen van tabaksgebruik en andere schadelijke stoffen.
• Environmental Protection Act, 1997: Deze wet bevordert een gezonde omgeving door vervuiling en afvalbeheer te reguleren.

De Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OSH) in Pakistan wordt gehandhaafd door een combinatie van wettelijke vereisten en aanbevolen best practices. De belangrijkste elementen van deze handhaving omvatten de identificatie en eliminatie van gevaren, het bieden van een veilige werkomgeving, de ontwikkeling van OSH-beleid, het verstrekken van training en persoonlijke beschermingsmiddelen, en het melden van ongevallen en verwondingen.

Identificatie en Eliminatie van Gevaren

Werkgevers zijn verplicht om proactief potentiële gevaren op de werkplek te identificeren en stappen te ondernemen om deze te elimineren of te beheersen. Dit omvat een grondige beoordeling van de werkomgeving en de implementatie van maatregelen om geïdentificeerde risico's te verminderen.

Bieden van een Veilige Werkomgeving

Werkgevers hebben een wettelijke plicht om een veilige werkomgeving te bieden die vrij is van erkende gevaren die waarschijnlijk letsel of ziekte veroorzaken. Dit omvat ervoor zorgen dat alle apparatuur en machines in goede staat verkeren en dat werknemers adequaat worden beschermd tegen mogelijke schade.

Ontwikkeling van OSH-beleid

Werkgevers zijn verplicht om een gedocumenteerd Arbeidsgezondheids- en Veiligheidsmanagementsysteem (OHSMS) op te stellen en te implementeren. Dit systeem moet veiligheidsprocedures en risicobeperkingsplannen beschrijven, en een duidelijk kader bieden voor het handhaven van een veilige en gezonde werkplek.

Verstrekken van Training en Persoonlijke Beschermingsmiddelen

Werkgevers moeten werknemers trainen over geïdentificeerde gevaren, veilige werkmethoden en het juiste gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). Dit zorgt ervoor dat werknemers zich bewust zijn van potentiële risico's en weten hoe ze zichzelf effectief kunnen beschermen.

Melden van Ongevallen en Verwondingen

Werkgerelateerde ongevallen en verwondingen moeten worden gemeld aan de relevante autoriteiten. Dit maakt het mogelijk om de veiligheid op de werkplek te monitoren en de nodige verbeteringen door te voeren.

Naast deze wettelijke vereisten zijn er ook aanbevolen best practices die gericht zijn op het creëren van een uitgebreide OSH-cultuur. Deze omvatten regelmatige risicobeoordeling en -beheer, actieve deelname van werknemers, noodvoorbereiding en -respons, en voortdurende verbetering van de veiligheid op de werkplek.

Werkplekinspecties zijn een essentieel onderdeel van de handhaving van de regelgeving inzake arbeidsveiligheid en gezondheid (OSH) in Pakistan. Deze inspecties helpen bij het identificeren van potentiële gevaren, zorgen voor naleving van de wet en bevorderen een veiligheidscultuur.

Inspectieautoriteit

Provinciale Arbeidsdepartementen zijn verantwoordelijk voor het uitvoeren van werkplekinspecties. Deze departementen hebben inspecteurs in dienst die gespecialiseerd zijn in arbeidsveiligheid en gezondheid.

Inspectiecriteria

Werkplekinspecties zijn doorgaans gebaseerd op een reeks criteria die zijn vastgelegd in nationale en provinciale OSH-wetgeving. Deze omvatten:

• Algemene Werkplaatsveiligheid: Evalueren van de geschiktheid van de werkomgeving, verlichting, ventilatie en huishoudelijke praktijken.
• Gevaaridentificatie en -beheersing: Beoordelen van de inspanningen van de werkgever om werkplekgevaren te identificeren en te verminderen.
• Noodvoorbereiding: Controleren van het bestaan en de effectiviteit van noodplannen voor brand, ongevallen en andere noodsituaties.
• Machinebescherming: Zorgen voor de juiste afscherming van machines en apparatuur om werknemersletsel te voorkomen.
• Chemische Veiligheid: Controleren van de veilige opslag, hantering en verwijdering van gevaarlijke chemicaliën.
• Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Controleren van de verstrekking en het juiste gebruik van geschikte PBM voor werknemers.
• Werknemerstraining: Beoordelen van de documentatie en effectiviteit van trainingsprogramma's voor werknemers over veiligheidsprocedures en gevarenbewustzijn.
• Administratie: Controleren van het onderhoud van nauwkeurige gegevens door de werkgever over ongevallen, verwondingen en OSH-inspecties.

De specifieke inspectiecriteria kunnen variëren afhankelijk van de industrie en de betrokken potentiële gevaren.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties kan variëren op basis van het waargenomen risiconiveau in een bepaalde werkplek. Werkplekken met een hoog risico, zoals fabrieken met zware machines of die omgaan met gevaarlijke materialen, worden over het algemeen vaker geïnspecteerd dan kantoren met een laag risico.

Inspectieprocedures

Werkplekinspecties in Pakistan volgen doorgaans een gedefinieerde procedure:

1. Voorinspectiemelding: De inspecteur stelt de werkgever meestal vooraf op de hoogte van een inspectie.
2. Inspectie: De inspecteur bezoekt de werkplek, voert een rondgang uit, bekijkt relevante documentatie en interviewt werknemers.
3. Bevindingen en Aanbevelingen: Na de inspectie stelt de inspecteur een rapport op met hun bevindingen, eventuele geconstateerde overtredingen van OSH-regelgeving en aanbevelingen voor corrigerende maatregelen.
4. Opvolgacties: Afhankelijk van de ernst van de overtredingen kan de inspecteur een waarschuwingsbericht uitgeven, een boete opleggen of de sluiting van de werkplek bevelen totdat de nodige corrigerende maatregelen zijn genomen.

Werkgevers hebben het recht om in beroep te gaan tegen inspectiebevindingen of handhavingsmaatregelen.

Belang van Samenwerking

Werkgevers die actief samenwerken met inspecteurs en een toewijding aan werkplekveiligheid tonen, kunnen een positievere en productievere inspectie-ervaring creëren. Door proactief potentiële gevaren aan te pakken en een veilige werkomgeving te handhaven, kunnen werkgevers het risico op handhavingsmaatregelen minimaliseren en het welzijn van hun werknemers waarborgen.

Werkplekongelukken kunnen ondanks preventieve maatregelen voorkomen. In Pakistan zijn protocollen opgesteld om ervoor te zorgen dat deze ongelukken op de juiste manier worden gerapporteerd, onderzocht en mogelijk gecompenseerd.

Rapportagevereisten

Werkgevers zijn verplicht om werkplekongelukken en verwondingen te rapporteren. De termijnen voor rapportage variëren afhankelijk van de ernst van het ongeval:

• Dodelijke Ongelukken: Moeten onmiddellijk worden gerapporteerd aan het dichtstbijzijnde politiebureau, de relevante provinciale Arbeidsafdeling en de Sociale Zekerheidsinstelling (SSI).
• Ernstige Verwondingen: Verwondingen die ziekenhuisopname van meer dan 48 uur veroorzaken, moeten binnen 24 uur worden gerapporteerd aan de bovengenoemde autoriteiten.
• Beroepsziekten: Werkgevers moeten alle gediagnosticeerde werkgerelateerde ziekten rapporteren aan de provinciale Arbeidsafdeling en SSI.

Werkgevers zijn ook verplicht om een register bij te houden van alle werkplekongelukken en verwondingen. Dit register moet op verzoek beschikbaar worden gesteld aan inspecteurs.

Ongevallenonderzoek

Na een ongevallenrapport kan de provinciale Arbeidsafdeling een onderzoek uitvoeren om de oorzaak van het ongeval te bepalen en eventuele overtredingen te identificeren. Het onderzoek kan het volgende omvatten:

• Plaatsbezoek: Inspecteurs kunnen de ongevalslocatie bezoeken om fysiek bewijs te onderzoeken en de werkomstandigheden te beoordelen.
• Getuigeninterviews: Verklaringen kunnen worden afgenomen van werknemers die het ongeval hebben gezien of relevante informatie hebben.
• Documentenonderzoek: De documentatie van de werkgever, inclusief veiligheidsbeleid, trainingsrecords en ongevallenrapporten, kan worden gecontroleerd.

Het doel van het onderzoek is niet alleen om schuld toe te wijzen, maar om preventieve maatregelen te identificeren om soortgelijke ongevallen in de toekomst te voorkomen.

Schadeclaims

Werknemers die gewond raken bij werkgerelateerde ongevallen kunnen recht hebben op compensatie onder verschillende regelingen:

• Employees' Old-Age Benefits Institution (EOBI): Biedt voordelen voor werkgerelateerde verwondingen en handicaps onder de Employees' Social Security (ESS) Scheme, 1975.
• Workers' Compensation Scheme: Deze regeling, beheerd door provinciale Arbeidsafdelingen, kan aanvullende compensatie bieden voor overlijden of blijvende invaliditeit als gevolg van een werkplekongeluk.
• Civiele Rechtszaak: In sommige gevallen kunnen werknemers het recht hebben om een civiele rechtszaak aan te spannen tegen de werkgever wegens nalatigheid als het ongeval het gevolg was van het falen van de werkgever om een veilige werkomgeving te bieden.

De specifieke compensatie die een gewonde werknemer ontvangt, hangt af van de ernst van de verwonding, hun verdiengeschiedenis en de toepasselijke compensatieregeling.