Nepal

Remote werken is een concept dat wereldwijd aan populariteit wint, maar de adoptie ervan in Nepal kent unieke uitdagingen.

Wettelijke Regelingen: Een Werk in Uitvoering

Nepal mist momenteel specifieke wetgeving die remote werkregelingen regelt. Echter, bestaande arbeidswetten bieden een algemeen kader:

• De Factory and Worker Act, 2075 (2018) schetst de basisarbeidsomstandigheden, inclusief minimumlonen, overwerkvergoeding en verlofrechten. Deze wet is van toepassing op alle werknemers, inclusief degenen die mogelijk op afstand werken.
• De Labor Act, 2068 (2011) behandelt aspecten zoals gezondheids- en veiligheidsnormen en sociale zekerheidsbijdragen. De toepassing ervan op remote werkscenario's kan verdere interpretatie vereisen.

Het ontbreken van specifieke regelgeving voor remote werken vereist dat bedrijven die voor dit model kiezen, duidelijke interne beleidslijnen ontwikkelen.

Technologische Infrastructuur: De Kloof Overbruggen

De digitale infrastructuur van Nepal vormt obstakels voor de brede adoptie van remote werken. Hier is een overzicht van de belangrijkste factoren:

• Internetconnectiviteit: Betrouwbaarheid en snelheid blijven zorgen baren, vooral buiten de grote stedelijke centra. De overheid streeft ernaar de toegang tot internet te verbeteren via initiatieven zoals het "Digital Nepal Framework," maar de voortgang is gaande.
• Cybersecurity: Nepal scoort laag op wereldwijde cybersecurity-gereedheid. Bedrijven moeten prioriteit geven aan robuuste gegevensbeschermingsmaatregelen om gevoelige informatie in remote werkomgevingen te beschermen.

Deze beperkingen vereisen investeringen in betrouwbare internettoegang en robuuste cybersecurityprotocollen voor zowel werkgevers als werknemers die zich aan remote werken wagen.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers: Een Kader Opbouwen

Bij afwezigheid van specifieke regelgeving hebben werkgevers de verantwoordelijkheid om duidelijke en uitgebreide remote werkbeleid op te stellen. Dit beleid moet adressen:

• Geschiktheid: Definieer rollen die geschikt zijn voor remote werken en criteria voor deelname van werknemers.
• Apparatuur en Middelen: Beschrijf voorzieningen voor het verstrekken of vergoeden van noodzakelijke apparatuur zoals computers en internettoegang.
• Werkuren en Communicatie: Stel verwachtingen vast voor werkschema's, communicatiekanalen en responstijden.
• Prestatiebeheer: Detailleer prestatie-evaluatieprocessen en verwachtingen voor remote werknemers.
• Gezondheid en Veiligheid: Geef richtlijnen voor een ergonomische werkplekopstelling en pauzes om gezondheidsproblemen door langdurig remote werken te voorkomen.

Nepal's arbeidsmarkt ziet een groeiende interesse in flexibele werkregelingen. Deze regelingen kunnen verschillende vormen aannemen, waaronder deeltijdwerk, flexibele werktijden en baan delen.

Deeltijdwerk

Deeltijdwerk stelt werknemers in staat om een verminderd schema te werken in vergelijking met een fulltime positie. De Factory and Establishment Act, 2074 (2018) stelt minimale vereisten voor alle arbeidsovereenkomsten, inclusief deeltijdwerk. Deze omvatten:

• Minimumloon: Deeltijdwerknemers hebben recht op een evenredig deel van het minimumloon op basis van hun werkuren.
• Verlof en voordelen: Hoewel niet expliciet verplicht voor deeltijdwerkers, moedigt de wet werkgevers aan om verlof en voordelen op een pro-rata basis te verstrekken.

Werkgevers die deeltijdwerk aanbieden, moeten duidelijke beleidslijnen opstellen met betrekking tot werkuren, vergoeding, verlofrechten en deelname aan voordelen (indien aangeboden).

Flexibele werktijden

Flexibele werktijden geven werknemers enige flexibiliteit in het plannen van hun werkuren rond een kernwerktijd. Er zijn geen specifieke wettelijke bepalingen voor flexibele werktijden in Nepal. De Labor Act, 2074 (2018) benadrukt echter het belang van een gezonde werk-privébalans.

Bij het implementeren van flexibele werktijden moeten werkgevers duidelijke richtlijnen opstellen met betrekking tot kernwerktijden, communicatieprotocollen, overwerkvergoeding en prestatieverwachtingen.

Baan delen

Baan delen stelt twee of meer werknemers in staat om de verantwoordelijkheden van een enkele fulltime positie te delen. Net als bij flexibele werktijden zijn er geen specifieke wettelijke bepalingen voor baan delen in Nepal. De Labor Act bevordert echter eerlijke behandeling van alle werknemers.

Bij het overwegen van baan delen moeten werkgevers zorgen voor een duidelijke taakverdeling, communicatiekanalen en prestatie-evaluatieprocessen voor alle baan delende werknemers.

Er zijn geen overkoepelende wettelijke vereisten voor werkgevers om apparatuur te verstrekken of kosten te vergoeden voor flexibele werkregelingen in Nepal. De Labor Act verplicht werkgevers echter om werknemers "veilige, gezonde en fatsoenlijke" arbeidsomstandigheden te bieden.

De opkomst van werken op afstand vereist robuuste gegevensbeschermings- en privacyprotocollen voor zowel werkgevers als werknemers in Nepal. Nepalese werkgevers hebben de verantwoordelijkheid om werknemersgegevens en bedrijfsinformatie die op afstand worden geraadpleegd, te beschermen. Dit omvat het opstellen en handhaven van duidelijke gegevensbeveiligingsbeleid waarin acceptabel gegevensgebruik, opslag- en transmissiepraktijken voor thuiswerkers worden beschreven. Werkgevers moeten ook veilige technologieën zoals Virtual Private Networks (VPN's) en endpoint-beveiligingssoftware verstrekken of vergoeden om gegevensoverdrachten te versleutelen en apparaten te beschermen. Regelmatige cybersecuritytraining voor thuiswerkers is cruciaal, met de nadruk op phishing-scams, wachtwoordhygiëne en protocollen voor gegevensinbreuken. Werkgevers moeten ook de hoeveelheid bedrijfsgegevens die toegankelijk is voor thuiswerkers beperken op basis van hun functierollen.

Rechten van Werknemers

Nepalese thuiswerkers hebben rechten met betrekking tot hun persoonlijke gegevens. Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over hoe hun gegevens worden verzameld, gebruikt, opgeslagen en gedeeld. Ze hebben ook het recht om toegang te krijgen tot en correcties aan te brengen in persoonlijke gegevens die door de werkgever worden bewaard.

Beste Praktijken voor Gegevensbeveiliging

Er zijn beste praktijken voor zowel werkgevers als werknemers om gegevensbeveiliging in thuiswerksituaties te waarborgen. Het implementeren van sterke wachtwoordbeleid en het afdwingen van regelmatige wachtwoordwijzigingen is cruciaal. Gevoelige gegevens in rust en tijdens transport (laptops, harde schijven, USB-sticks) moeten worden versleuteld. Veilige cloudopslagoplossingen moeten worden gebruikt voor bedrijfsgegevens. Werknemers moeten worden getraind om phishing-scams te herkennen en te vermijden. Het gebruik van aparte apparaten voor werk en persoonlijk gebruik moet worden aangemoedigd. Fysieke beveiligingsmaatregelen moeten worden geïmplementeerd om apparaten met bedrijfsgegevens thuis te beschermen. Duidelijke procedures voor het melden van gegevensinbreuken of vermoedelijke beveiligingsincidenten moeten worden opgesteld.