Maldiven

De Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet (Wet nr. 09/2023) is een uitgebreide wetgeving die de basis legt voor gezondheid en veiligheid op de werkplek in de Malediven. Het behandelt belangrijke gebieden zoals verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers, risicobeoordeling en het voorkomen van gevaren.

De Arbeidswet (Wet nr. 2/2008) bevat bepalingen met betrekking tot werkuren, arbeidsomstandigheden, discriminatie, kinderarbeid en werknemersrechten. Deze wet vult de Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet aan door eerlijke arbeidspraktijken te waarborgen, wat invloed heeft op het welzijn van werknemers.

De Wet op de Publieke Gezondheidsbescherming (Wet nr. 7/2012) richt zich op de preventie en bestrijding van besmettelijke ziekten, voedselveiligheid, milieugezondheid en noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid. Deze wetgeving heeft indirecte gevolgen voor gezondheid en veiligheid op de werkplek.

Reglementen Gericht op Specifieke Industrieën

Het Reglement voor Veiligheids- en Beveiligingsnormen bij Toeristische Vestigingen (2020/R-27) is uitgevaardigd door het Ministerie van Toerisme. Dit reglement beschrijft specifieke veiligheids- en beveiligingsprotocollen voor hotels, resorts en pensions. Gebieden die aan bod komen zijn onder andere brandveiligheid, noodprocedures, eerste hulp en beveiligingsmaatregelen.

Het Reglement voor Bouwveiligheidsnormen (2019) verplicht veiligheidspraktijken voor bouwplaatsen. Het doel is om veelvoorkomende bouwgerelateerde gevaren te verminderen en werknemers in deze sector te beschermen.

Regelgevende Instanties

Het Ministerie van Economische Ontwikkeling heeft de primaire verantwoordelijkheid voor de handhaving en implementatie van de Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet. De Arbeidsrelaties Autoriteit houdt toezicht op arbeidsomstandigheden en zorgt voor naleving van de Arbeidswet. Zij spelen een rol bij het oplossen van arbeidsconflicten en het bevorderen van een gezonde werkomgeving. Het Gezondheidsbeschermingsagentschap handhaaft de bepalingen van de Wet op de Publieke Gezondheidsbescherming. Het voert inspecties uit en onderzoekt gezondheidsrisico's voor het publiek, inclusief die welke mogelijk van invloed zijn op werkplekken. Het Ministerie van Toerisme reguleert de toerismesector en handhaaft veiligheidsnormen binnen toeristische vestigingen.

Belangrijke Overwegingen

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om grondige risicobeoordelingen van hun werkplekken uit te voeren en maatregelen te nemen om geïdentificeerde gevaren aan te pakken. Het is de verantwoordelijkheid van de werkgever om ervoor te zorgen dat werknemers op de hoogte zijn van gevaren, veiligheidsprocedures en hun rechten volgens de wet. De Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet verplicht het melden van arbeidsongevallen en -ziekten, wat cruciaal is voor het volgen van trends en het verbeteren van preventieve maatregelen. Overtreding van gezondheids- en veiligheidswetten kan resulteren in boetes en andere straffen.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (AGV) is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat het identificeren van gevaren en het implementeren van beheersmaatregelen, het opstellen en handhaven van veilige werkprocedures, het verstrekken van geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en het waarborgen van noodvoorbereiding.

Gevarenidentificatie en -beheersing

Werkgevers zijn verplicht om gevaren op de werkplek te identificeren en beheersmaatregelen te implementeren. Dit is in lijn met de wereldwijd erkende hiërarchie van beheersmaatregelen, die eliminatie, substitutie, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en PBM omvat.

Veilige Werkprocedures

Veilige werkprocedures moeten worden opgesteld en gehandhaafd voor alle taken. Deze procedures moeten duidelijk worden gecommuniceerd aan werknemers en waar nodig worden weergegeven.

Verstrekking van PBM

In situaties waarin gevaren niet kunnen worden geëlimineerd, moeten werkgevers geschikte PBM verstrekken en zorgen voor het juiste gebruik en onderhoud ervan.

Noodvoorbereiding

Werkplekken moeten noodplannen ontwikkelen en regelmatig oefeningen uitvoeren. Dit omvat het waarborgen van brandveiligheidsuitrusting, EHBO-voorzieningen en duidelijk gemarkeerde vluchtroutes.

Sectorspecifieke Normen

Toerisme

In de toerisme-industrie is de veiligheid van gasten van het grootste belang. Er bestaan specifieke richtlijnen voor de veiligheid van wateractiviteiten zoals duiken en snorkelen. Toeristische etablissementen moeten ook voldoen aan strikte voedselhygiënestandaarden.

Bouw

In de bouwsector zijn valpreventiemaatregelen cruciaal. Dit omvat het gebruik van leuningen, steigers en veiligheidsharnassen. Specifieke training en veiligheidsuitrusting zijn verplicht voor werknemers die op hoogte werken. Er moeten ook voorzorgsmaatregelen worden genomen voor elektrische werkzaamheden om elektrocutiegevaar te voorkomen.

Overwegingen voor Arbeidsgezondheid

Arbeidsgezondheidsproblemen op verschillende werkplekken omvatten bescherming tegen lawaai, trillingen, extreme temperaturen en gevaarlijke stoffen. Preventie van musculoskeletale aandoeningen door repetitieve taken of slechte ergonomie is ook een aandachtspunt. Het belang van het aanpakken van werkstress en het bevorderen van psychologisch welzijn wordt ook erkend.

Uitdagingen en Verbeterpunten

Er zijn uitdagingen bij de implementatie en handhaving van AGV-normen, met name door beperkte middelen en een gebrek aan gespecialiseerde AGV-professionals. Het ontbreken van een gecentraliseerd letselbewakingssysteem maakt het moeilijk om werkplekongelukken en ziektes bij te houden en te analyseren, wat gerichte preventie-inspanningen belemmert. Een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking werkt in de informele sector, waar AGV-regelgeving vaak moeilijker te implementeren is.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het verifiëren van naleving, het identificeren van gevaren en het bevorderen van bewustwording en educatie over veiligheidspraktijken. Ze zijn een centraal hulpmiddel om ervoor te zorgen dat werkplekken voldoen aan verschillende voorschriften en normen.

Rol van Verschillende Inspectieorganen

De Afdeling Arbeidsverhoudingen van het Ministerie van Economische Ontwikkeling is de primaire autoriteit voor werkplekinspecties onder de Arbeidsomstandighedenwet. Echter, sector-specifieke agentschappen kunnen inspecties uitvoeren voor hun industrieën. Bijvoorbeeld, het Ministerie van Toerisme handhaaft normen binnen toeristische instellingen, terwijl de Gezondheidsbeschermingsdienst betrokken kan zijn bij overwegingen op het gebied van volksgezondheid op de werkplek.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat verschillende stappen. Aanvankelijk bekijken inspecteurs relevante wetgeving en normen, eerdere inspectierapporten van de werkplek, en kunnen zij branche-specifieke bronnen verzamelen. De inspectie begint met een uitleg van het proces, het doel en de wettelijke bevoegdheid van de inspecteur. Dit wordt gevolgd door een systematische rondgang, waarbij inspecteurs de omstandigheden observeren, gevaren identificeren en mogelijk met werknemers praten. Inspecteurs noteren zorgvuldig observaties, kunnen foto's of metingen maken en werkplekdocumenten bekijken. De inspectie wordt afgesloten met een bespreking van de bevindingen met de werkgever, waarbij initiële aanbevelingen worden gegeven en het proces voor formele inspectierapporten wordt uiteengezet.

Criteria voor Inspectie

De criteria voor inspectie omvatten werkplekcondities zoals netheid, onderhoud van apparatuur, nooduitgangen, verlichting en ventilatie. Inspecteurs controleren ook op naleving van voorschriften en beoordelen of maatregelen voor gevarenbeheersing adequaat zijn. De aanwezigheid van gedocumenteerde procedures, opleidingsverslagen, risicobeoordelingen en incidentrapportagesystemen worden ook geëvalueerd.

Frequentie van Inspecties

De frequentie van inspecties is niet voorgeschreven door de Arbeidsomstandighedenwet. Deze kan worden bepaald door factoren zoals de grootte en risiconiveau van de werkplek, eerdere inspectierapporten en klachten of gemelde incidenten van werknemers.

Follow-Up Acties na Inspectie

Na de inspectie geven inspecteurs een formeel rapport uit met bevindingen en eventuele wettelijke overtredingen. Er kunnen bevelen worden gegeven met deadlines voor het corrigeren van onveilige omstandigheden of praktijken. Follow-up inspecties kunnen worden uitgevoerd om te verifiëren of corrigerende maatregelen zijn genomen. Sancties voor niet-naleving, die boetes of, in ernstige gevallen, sluiting van het bedrijf kunnen omvatten, worden uiteengezet door de Arbeidsomstandighedenwet.

Werkplekincidenten zijn een ernstige zorg die snel en effectief moeten worden aangepakt. De Arbeidsomstandighedenwet verplicht het melden van dergelijke incidenten, waarbij de tijdsduur voor rapportage varieert afhankelijk van de ernst van het incident. Ernstige verwondingen en sterfgevallen moeten onmiddellijk worden gemeld aan het Ministerie van Economische Ontwikkeling, terwijl verwondingen die medische aandacht vereisen binnen een redelijke tijd moeten worden gemeld. Werkgevers zijn primair verantwoordelijk voor het melden van incidenten en het bijhouden van nauwkeurige ongevallenregistraties. Rapportage kan telefonisch, persoonlijk of via aangewezen online systemen worden gedaan.

Ongevalsonderzoek

Het doel van een onderzoek is om de hoofdoorzaken van het ongeval vast te stellen en soortgelijke voorvallen in de toekomst te voorkomen. Afhankelijk van de ernst kunnen onderzoeken worden uitgevoerd door werkgevers, het Ministerie van Economische Ontwikkeling, of andere sectorspecifieke toezichthouders of wetshandhavingsinstanties. Het onderzoeksproces omvat het veiligstellen van de plaats delict om bewijsmateriaal te behouden en verdere schade te voorkomen, het verzamelen van informatie door middel van getuigeninterviews, dossieronderzoeken, foto's en plaatsinspecties, het analyseren van de gegevens om hoofdoorzaken en bijdragende factoren te identificeren, en ten slotte het gedetailleerd beschrijven van de onderzoeksbevindingen en stappen om herhaling te voorkomen in een rapport.

Schadeclaims

De Arbeidswet schetst de algemene rechten en aanspraken van werknemers die gewond raken of ziek worden door hun werk, en biedt een basis voor compensatie. De Arbeidsomstandighedenwet maakt het verplicht voor werkgevers om een werknemerscompensatieverzekering af te sluiten. Deze verzekering dekt medische kosten, gederfde lonen en invaliditeitsuitkeringen voor werknemers die werkgerelateerde verwondingen of ziekten oplopen. Het claimproces omvat het zoeken van snelle medische zorg en het documenteren van verwondingen, het op de hoogte stellen van de werkgever over de verwonding, en het indienen van een claim bij de verzekeringsmaatschappij met ondersteunende documentatie.

Uitdagingen en Verbeteringsgebieden

De verwerking van schadeclaims kan soms traag verlopen, wat financiële moeilijkheden veroorzaakt voor gewonde werknemers. Onderzoeken, hoewel essentieel, missen soms de diepgang die nodig is om systemische problemen te identificeren en toekomstige ongevallen te voorkomen. Bovendien kunnen angst voor represailles of gebrek aan bewustzijn bijdragen aan het onderrapporteren van werkplekincidenten en ziekten.