De belangrijkste wetgeving die de gezondheid en veiligheid op de werkplek in Kiribati regelt, is de Arbeidsomstandighedenwet 2015. Deze wet, samen met de wijziging in 2018 en andere aanvullende regelgeving en richtlijnen, vormt de basis voor het bevorderen en handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving.

Belangrijkste Verantwoordelijkheden

Werkgevers in Kiribati hebben een primaire zorgplicht onder de Arbeidsomstandighedenwet 2015. Hun specifieke verplichtingen omvatten het waarborgen dat de werkplek, machines, apparatuur en werksystemen veilig zijn en geen risico voor de gezondheid vormen. Ze zijn ook verantwoordelijk voor het implementeren van maatregelen voor veilig gebruik, hantering, opslag en transport van gevaarlijke stoffen. Werkgevers zijn verplicht risicobeoordelingen uit te voeren en geschikte beheersmaatregelen te implementeren, passende persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) kosteloos aan werknemers te verstrekken en werknemers te voorzien van informatie, instructies, training en toezicht om hun gezondheid en veiligheid te waarborgen.

Werknemers hebben ook verantwoordelijkheden onder de wet. Van hen wordt verwacht dat ze verantwoordelijk handelen om hun eigen gezondheid en veiligheid en die van anderen te beschermen, redelijke instructies opvolgen en samenwerken met de inspanningen van de werkgever om aan de gezondheids- en veiligheidseisen te voldoen, verstrekte persoonlijke beschermingsmiddelen correct gebruiken en eventuele gevaren of verwondingen op de werkplek aan de werkgever melden.

Handhaving en Naleving

De afdeling Arbeidsomstandigheden (OSH) binnen het Ministerie van Werkgelegenheid en Ontwikkeling van Human Resources is verantwoordelijk voor het beheren en handhaven van de Arbeidsomstandighedenwet 2015. OSH-inspecteurs hebben brede bevoegdheden om naleving te waarborgen, waaronder het betreden van werkplekken zonder voorafgaande kennisgeving, het uitvoeren van onderzoeken en het ondervragen van relevante personen. Ze kunnen verbeterings- of verbodsberichten uitgeven om gevaren of overtredingen van de wet aan te pakken en zijn verantwoordelijk voor het onderzoeken van werkplekongelukken en incidenten.

Andere Belangrijke Aspecten

De wet moedigt de benoeming van vertegenwoordigers voor gezondheid en veiligheid op de werkplek en de oprichting van gezondheids- en veiligheidscomités aan om samenwerking te faciliteren en gezondheids- en veiligheidskwesties aan te pakken. Het niet naleven van de Arbeidsomstandighedenwet 2015 kan resulteren in aanzienlijke boetes en zelfs gevangenisstraf in geval van ernstige overtredingen. Echter, zoals veel ontwikkelingslanden, heeft Kiribati waarschijnlijk te maken met uitdagingen bij de brede implementatie en handhaving van gezondheids- en veiligheidswetgeving. Beperkte middelen en concurrerende prioriteiten kunnen consistente controle in alle sectoren belemmeren.

De normen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Kiribati worden voornamelijk beheerst door de Arbeidsgezondheids- en Veiligheidswet 2015. Deze normen bestrijken een breed scala aan gebieden, van gevarenidentificatie en risicobeheer tot specifieke gevaren en de werkomgeving.

Gevarenidentificatie en Risicobeheer

Risicobeoordelingen zijn een belangrijk onderdeel van de wet, waarbij werkgevers verplicht zijn om potentiële gevaren te identificeren en passende beheersmaatregelen te implementeren. De hiërarchie van beheersmaatregelen, die eliminatie, substitutie, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) omvat, wordt geacht de risicobeperkingstrategieën te begeleiden.

Specifieke Gevaren

De wet bevat waarschijnlijk voorschriften voor de veilige omgang met, opslag, etikettering en verwijdering van gevaarlijke chemicaliën. Werkgevers zijn ook verplicht om ervoor te zorgen dat machines veilig zijn en goed zijn beveiligd, en dat elektrische gevaren worden aangepakt. Maatregelen om vallen bij werken op hoogte te voorkomen en procedures voor veilige toegang en werk in besloten ruimtes zijn waarschijnlijk ook gereguleerd.

Werkomgeving

De wet bevat waarschijnlijk normen voor het beheersen van overmatige blootstelling aan lawaai, het zorgen voor adequate ventilatie, het bieden van geschikte verlichting en het handhaven van hygiëne op de werkplek.

Arbeidsgezondheid

Werkgevers zijn verplicht om EHBO-faciliteiten en getraind personeel te voorzien. Afhankelijk van de industrie kunnen medische onderzoeken vereist zijn om arbeidsgezondheidsrisico's te monitoren. Hoewel waarschijnlijk niet gedetailleerd in de wetgeving, wordt van werkgevers verwacht dat ze ergonomische risico's minimaliseren.

OHS-Praktijken in Kiribati

Werkgevers moeten OHS-trainingen aanbieden om ervoor te zorgen dat werknemers gevaren en veilige werkpraktijken begrijpen. Procedures voor het melden en onderzoeken van ongevallen en ziekten zijn cruciaal voor het identificeren van de oorzaken en het voorkomen van herhaling. Registraties van incidenten, trainingen, risicobeoordelingen, enz., zijn waarschijnlijk vereist voor nalevings- en monitoringsdoeleinden. De wet moedigt de oprichting van OHS-commissies aan om samenwerking tussen werkgevers en werknemers te bevorderen.

Werkplekinspecties zijn een cruciaal onderdeel van het handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze omvatten een grondig onderzoek van de werkplek om potentiële gevaren te identificeren en te zorgen voor naleving van veiligheidsnormen. De belangrijkste doelstellingen van deze inspecties zijn het beoordelen van de naleving van veiligheidsvoorschriften, het identificeren van potentiële gevaren, het bieden van educatie en begeleiding over veiligheidspraktijken, en het handhaven van veiligheidsvoorschriften indien nodig.

Inspectieprocedures

Werkplekinspecteurs hebben brede bevoegdheden om hun taken effectief uit te voeren. Deze bevoegdheden omvatten het recht om werkplekken op elk redelijk tijdstip zonder voorafgaande kennisgeving te betreden, de werkplek, apparatuur, stoffen en relevante documenten te inspecteren, werkgevers, werknemers of anderen die aanwezig zijn op de werkplek te ondervragen, monsters van stoffen of materialen te nemen voor analyse, en om hulp van de politie of andere noodzakelijke middelen te vragen.

Inspectiecriteria

De criteria voor werkplekinspecties zijn uitgebreid en dekken een breed scala aan veiligheidseisen. Inspecteurs controleren of risicobeoordelingen zijn uitgevoerd en passende maatregelen zijn genomen, de adequaatheid van maatregelen voor het beheersen van specifieke gevaren, of apparatuur en machines goed worden onderhouden, de verificatie van noodzakelijke veiligheidstraining voor werknemers, de juiste rapportageprocedures voor werkplekongelukken en ziektes, en de aanwezigheid van brandveiligheid, evacuatie- en EHBO-regelingen.

Inspectiefrequentie

De frequentie van inspecties kan variëren op basis van verschillende factoren. Hoogrisico-industrieën kunnen vaker inspecties vereisen, werkplekken met een geschiedenis van veiligheidsinbreuken kunnen vaker worden geïnspecteerd, en klachten van werknemers kunnen gerichte inspecties uitlokken.

Vervolgacties

Als tijdens een inspectie niet-naleving of gevaren worden geconstateerd, hebben inspecteurs de bevoegdheid om verbeteringsberichten uit te geven waarin de werkgever wordt opgedragen om problemen binnen een bepaalde termijn op te lossen, of verbodsberichten uit te vaardigen die een onmiddellijke stopzetting van een activiteit of het gebruik van apparatuur bevelen als er een ernstig risico aanwezig is.

Sancties

Niet-naleving van veiligheidsvoorschriften kan leiden tot sancties, waaronder boetes en zelfs gevangenisstraf, vooral in gevallen van ernstig risico of schade.

Aanbevelingen van de inspecteur

Naast het uitgeven van formele berichten, kunnen inspecteurs ook aanbevelingen doen aan werkgevers voor voortdurende verbetering van veiligheidspraktijken.

Werkplekinspecties spelen een vitale rol in het bevorderen van een preventieve gezondheids- en veiligheidscultuur op de werkplek. Ze dienen zowel als afschrikmiddel tegen onveilige praktijken als een hulpmiddel voor het verbeteren van naleving door middel van educatie en bewustwording.

Werkplekongelukken zijn een serieuze zaak en vereisen onmiddellijke aandacht en rapportage. Er zijn specifieke incidenten die moeten worden gerapporteerd, zoals sterfgevallen, ernstige verwondingen en gevaarlijke voorvallen. Sterfgevallen verwijzen naar elke werkgerelateerde dood, terwijl ernstige verwondingen die verwondingen zijn die een werknemer verhinderen om hun reguliere werk voor een langere periode uit te voeren. Gevaarlijke voorvallen zijn incidenten die hadden kunnen resulteren in ernstige verwondingen, zelfs als niemand gewond is geraakt, zoals apparatuurstoringen of een chemische lekkage.

Rapportagemechanismen

Werkgevers hebben de verantwoordelijkheid om deze incidenten binnen een voorgeschreven tijdsbestek aan de bevoegde autoriteiten te melden. Ze moeten ook maatregelen nemen om de plaats van het ongeval te behouden voor onderzoeksdoeleinden, tenzij dit verdere schade zou veroorzaken.

Onderzoeksprocessen

Werkgevers zijn verplicht om ongevallen en incidenten te onderzoeken, met name die welke resulteren in ernstige verwondingen. Dit omvat het verzamelen van informatie, het uitvoeren van een oorzaak-analyse en het bijhouden van gedetailleerde verslagen van het onderzoek en de genomen corrigerende maatregelen. In sommige gevallen kunnen Arbeidsinspecteurs onderzoeken uitvoeren voor ernstige incidenten of wanneer het onderzoek van de werkgever als ontoereikend wordt beschouwd.

Schadeclaims

Werknemers die gewond raken tijdens het werk hebben over het algemeen recht op schadevergoedingsuitkeringen. Deze uitkeringen kunnen dekking van medische kosten, verloren loon en invaliditeitsuitkeringen omvatten. Werknemers moeten een claim indienen bij een aangewezen Arbeidsongeschiktheidsraad of een vergelijkbare instantie. Er kunnen mechanismen bestaan om geschillen over schadeclaims op te lossen.