Verken de gezondheids- en veiligheidswetten op de werkplek in Kazachstan
In Kazachstan legt de regelgeving voor gezondheid en veiligheid een sterke nadruk op veiligheidsprotocollen op de werkplek. Deze wetten beschrijven de verantwoordelijkheden van werkgevers, de rechten van werknemers en de maatregelen die de overheid neemt om naleving af te dwingen.
Het centrale stuk wetgeving dat betrekking heeft op gezondheid en veiligheid is het Arbeidswetboek van de Republiek Kazachstan (Nr. 414-II van 15 juni 2007). Het stelt algemene rechten en verantwoordelijkheden op de werkplek vast. De Wet van de Republiek Kazachstan inzake het Gezondheidszorgsysteem (Wet Nr. 430-II van 4 juni 2003) biedt richtlijnen op het gebied van preventie van gezondheidsrisico's, toegankelijkheid van medische zorg en veilige werkomgevingen. De Wet van de Republiek Kazachstan inzake Civiele Bescherming (Nr. 468-I van 11 april 1999) beschrijft maatregelen die betrekking hebben op de veiligheid en het welzijn van burgers, inclusief preventie en reactie op beroepsrisico's en rampensituaties.
Werkgevers in Kazachstan hebben een wettelijke plicht om hun werknemers te beschermen. Dit omvat het identificeren van potentiële gevaren op de werkplek en het implementeren van preventieve maatregelen, het handhaven van adequate veiligheids- en hygiënestandaarden binnen de faciliteit, het verstrekken van noodzakelijke beschermende uitrusting en het zorgen voor veilig gebruik van machines. Werkgevers zijn ook verplicht om uitgebreide training te geven in veiligheidspraktijken en -procedures, regelmatige medische controles uit te voeren voor werknemers die aan specifieke beroepsrisico's worden blootgesteld, en dossiers en protocollen bij te houden voor het tijdig melden en onderzoeken van werkgerelateerde ongevallen en ziekten.
Werknemers in Kazachstan hebben verschillende rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid. Ze hebben toegang tot informatie over eventuele gevaren op hun werkplek en hoe ze zichzelf kunnen beschermen tegen schade. Werknemers hebben het recht om te weigeren taken uit te voeren die een directe bedreiging vormen voor hun gezondheid en veiligheid. Ze moeten betrokken zijn bij het beheer van gezondheid en veiligheid en de mogelijkheid hebben om bij te dragen aan beslissingen met betrekking tot veiligheid. Werknemers die een werkgerelateerd letsel of ziekte oplopen, hebben recht op compensatie.
Aanvullende wetten bieden specifieke waarborgen voor een reeks gevaren, waaronder de Wet op de Veiligheid van Chemische Producten, de Wet op Stralingsveiligheid van de Bevolking, de Wet op Veiligheid van Machines en Apparatuur, en de Wet op Brandveiligheid.
Het Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling is het belangrijkste orgaan voor toezicht op arbeidsgezondheid en -veiligheid in Kazachstan. De Arbeidsinspectie voert ter plaatse inspecties uit op werkplekken, onderzoekt mogelijke overtredingen en kan boetes en sancties opleggen bij niet-naleving.
Kazachstan staat voor verschillende uitdagingen bij de handhaving van zijn wetten. Deze omvatten de handhaving van regelgeving in kleinere of niet-geregistreerde bedrijven, beperkte middelen van de Arbeidsinspectie om uitgebreid toezicht te houden in alle sectoren, en ervoor zorgen dat alle werknemers hun rechten en de wettelijke beschermingen volledig begrijpen. Wetten en regelgeving rond gezondheid en veiligheid worden voortdurend bijgewerkt en herzien in Kazachstan, en het wordt sterk aanbevolen dat werkgevers op de hoogte blijven van eventuele wijzigingen in de wettelijke vereisten.
De normen en praktijken voor arbeidsgezondheid en -veiligheid in Kazachstan worden gedefinieerd door een systeem van normen die voortkomen uit de kernwetgeving. Deze normen omvatten de internationaal erkende ST RK ISO 45001-2018, die richtlijnen biedt voor het implementeren van een robuust gezondheids- en veiligheidskader in organisaties. Daarnaast onderhoudt Kazachstan talrijke sectorspecifieke technische normen die gedetailleerde veiligheidsparameters binnen verschillende industrieën dekken.
Werkgevers zijn verplicht om werkprocessen systematisch te analyseren om potentiële bronnen van letsel of gezondheidsproblemen te identificeren. Dit wordt bereikt door middel van risicobeoordelingen. De hiërarchie van beheersmaatregelen geeft prioriteit aan het elimineren of vervangen van gevaren, gevolgd door technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en ten slotte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM).
De werkplekomgeving is een cruciaal aspect van arbeidsgezondheid en -veiligheid. Het zorgen voor adequate ventilatie minimaliseert de blootstelling aan schadelijke gassen, dampen of stof. Er worden maatregelen genomen om overmatige geluidsniveaus te verminderen. Er wordt gezorgd voor passende verlichting om veilige werkpraktijken te ondersteunen en oogvermoeidheid te voorkomen. Hygiëne wordt gehandhaafd in toiletten, wasfaciliteiten en hygiënische pauzeruimtes.
Beveiliging omvat het installeren van afschermingen, barrières en veiligheidsvoorzieningen op machines om contact van de operator met bewegende delen te voorkomen. Regelmatige inspectie en onderhoud van machines en apparatuur worden uitgevoerd om storingen en defecten te voorkomen. Lockout/Tagout-protocollen zijn van kracht voor het spanningsvrij maken en isoleren van apparatuur tijdens onderhoud om onbedoeld opstarten te voorkomen.
Brandveiligheid omvat de ontwikkeling van noodplannen, installatie van brandalarmen en blussystemen. Regelmatige oefening van evacuatieprocedures voor alle medewerkers maakt ook deel uit van brandveiligheid.
Chemische veiligheid omvat het verstrekken van gedetailleerde informatie over gevaarlijke chemicaliën, het beschrijven van hanteringsprocedures en noodrespons via Veiligheidsinformatiebladen (VIB's). Een juiste etikettering van chemische containers met gevarenaanduidingen en pictogrammen is vereist. Aangewezen opslagruimten, beschermende uitrusting en training voor werknemers die gevaarlijke chemicaliën beheren, maken ook deel uit van chemische veiligheid.
Het verstrekken van geschikte PBM in relatie tot de gevaren, zoals helmen, veiligheidsbrillen, handschoenen, ademhalingsbescherming, laarzen, enz., is een vereiste. Training en handhaving zorgen ervoor dat werknemers de juiste selectie, het gebruik en het onderhoud van PBM begrijpen.
Mogelijke vereiste voor pre-employment en periodieke gezondheidscontroles om werkgerelateerde gezondheidsaandoeningen te monitoren. Beschikbaarheid van getrainde EHBO-responders en uitgeruste EHBO-kits op de werkplek is een must. Ergonomie omvat het ontwerp van werkplekken en taken om musculoskeletale aandoeningen te minimaliseren.
Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het handhaven van veiligheidsnormen en het waarborgen van naleving van regelgeving. Ze dienen om gevaren te identificeren en aan te pakken, naleving te verifiëren, verantwoording te bevorderen en bewustzijn te creëren over gezondheids- en veiligheidsrechten en -verantwoordelijkheden.
De Arbeidswet van de Republiek Kazachstan (2007) en de Ondernemerswet van de Republiek Kazachstan (2015) vormen de juridische basis voor inspecties. Deze wetten specificeren de bevoegdheden van arbeidsinspecteurs en beschrijven de inspectieprocedures en -frequentie met betrekking tot bedrijfsentiteiten.
De Staatsarbeidsinspectie, een tak van het Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling, is primair belast met het uitvoeren van inspecties. Andere sectorspecifieke regelgevende instanties kunnen ook de bevoegdheid hebben om werkplekken binnen hun verantwoordelijkheidsgebieden te inspecteren.
Inspecties omvatten planning en planning, kennisgeving, bezoeken ter plaatse, inspectierapporten en handhavingsmaatregelen. Inspecteurs onderzoeken faciliteiten, apparatuur, processen en documentatie, en interviewen werknemers en werkgevers. Een gedetailleerd rapport vat de bevindingen samen en schrijft corrigerende maatregelen voor. Handhavingsmaatregelen kunnen variëren van waarschuwingen en boetes tot tijdelijke opschortingen van activiteiten in geval van ernstige gevaren.
Inspecteurs houden rekening met verschillende factoren, waaronder algemene werkomstandigheden, veiligheid van machines en apparatuur, brandveiligheidsprotocollen, chemische verwerking, ergonomie, verstrekking en gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), training en instructie, en administratie.
De frequentie van inspecties is risicogebaseerd. Sectoren met een hoger risico of werkplekken met een geschiedenis van overtredingen kunnen vaker worden geïnspecteerd.
Werkgevers krijgen een deadline om eventuele geconstateerde veiligheidsinbreuken te verhelpen. Inspecteurs kunnen werkplekken opnieuw bezoeken om naleving van corrigerende maatregelen te verifiëren. Aanhoudende niet-naleving of ernstige overtredingen kunnen resulteren in escalatie van sancties, waaronder aanzienlijke boetes en in zeldzame gevallen zelfs strafrechtelijke vervolging.
Werkplekongelukken zijn een ernstige zaak en vereisen onmiddellijke aandacht. Werkgevers zijn wettelijk verplicht ernstige werkplekongelukken en sterfgevallen binnen 24 uur te melden bij de relevante autoriteiten. Dit omvat de lokale Arbeidsinspectie, de territoriale tak van de relevante industriële veiligheidsautoriteit (voor ongevallen bij gevaarlijke faciliteiten), en de territoriale tak van de interne veiligheidsautoriteit (in gevallen van ernstig letsel of overlijden).
De werkgever moet stappen ondernemen om de ongevalslocatie te beveiligen om het onderzoeksproces te vergemakkelijken.
Voor ongevallen die tijdelijke arbeidsongeschiktheid veroorzaken, stellen werkgevers een interne commissie samen voor onderzoek. Onderzoeken naar ernstige ongevallen, die blijvende arbeidsongeschiktheid, beroepsziekten of overlijden veroorzaken, omvatten een speciale commissie. Deze commissie omvat een Staatsarbeidsinspecteur, een Vertegenwoordiger van de Werkgever, een Vertegenwoordiger van de Werknemer (bijv. vakbond) en technische specialisten of experts (indien nodig).
Het onderzoeksproces omvat het onderzoeken van de ongevalslocatie, interviews met getuigen en betrokkenen, het beoordelen van relevante documentatie (veiligheidsprotocollen, trainingsdossiers, enz.), het identificeren van hoofdoorzaken en bijdragende factoren, en aanbevelingen voor corrigerende acties en preventieve maatregelen. De commissie stelt een gedetailleerd rapport op waarin bevindingen, conclusies en aanbevolen acties worden gedocumenteerd.
Werkgevers in Kazachstan zijn verantwoordelijk voor het compenseren van werknemers die werkgerelateerde verwondingen of ziekten oplopen. Deze compensatie omvat dekking voor behandelings- en revalidatiekosten, betalingen voor de periode van arbeidsongeschiktheid of herstel, compensatie voor langdurige of blijvende arbeidsongeschiktheid, en compensatie voor afhankelijke personen in geval van dodelijke werkplekongelukken.
Werkgevers zijn meestal verplicht een verzekering af te sluiten om financiële ondersteuning te bieden voor schadeclaims. Werknemers of hun vertegenwoordigers dienen claims in waarin de omstandigheden van het ongeval en de resulterende verwondingen of ziekten worden beschreven.
Er zijn strikte deadlines voor het melden van ongevallen en het starten van onderzoeken. Vertragingen of niet-melden kunnen resulteren in boetes. Werknemers hebben het recht om onveilig werk te weigeren en actief deel te nemen aan ongevalsonderzoeken. Werkgevers zijn verplicht gedetailleerde gegevens bij te houden van alle werkplekongelukken en ziekten, ongeacht de ernst.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.