In Colombia is de benadering van opzegtermijnen bij beëindiging van het dienstverband uniek. Volgens het Colombiaanse Arbeidswetboek (Código Sustantivo del Trabajo - CST) kunnen arbeidsovereenkomsten door beide partijen op elk moment met onmiddellijke ingang worden beëindigd [Art. 66 CST]. Dit impliceert dat er geen wettelijke verplichting is voor werkgevers om een opzegtermijn in acht te nemen vóór beëindiging, tenzij specifieke uitzonderingen van toepassing zijn.

Uitzonderingen die een opzegtermijn vereisen:

Hoewel een algemene opzegtermijn niet verplicht is, beschrijft de Colombiaanse wet een paar uitzonderingen waarbij een opzegtermijn vereist is:

• Arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd (Art. 45 CST): Als een werkgever besluit een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd niet te verlengen bij het verstrijken ervan, moet hij de werknemer minstens 30 dagen voor de einddatum van de overeenkomst schriftelijk op de hoogte stellen [Art. 45 CST].

• Ontslag om dringende redenen met specifieke wangedragingen (Art. 62 CST): In specifieke gevallen van wangedrag van de werknemer, zoals beschreven in Artikel 62 van de CST (nummers 9 tot 15), moet de werkgever de werknemer minstens 15 dagen voor ontslag schriftelijk op de hoogte stellen [Art. 62 CST]. Deze redenen omvatten ernstige schendingen van discipline, insubordinatie of nalatigheid die leiden tot materiële schade voor de werkgever.

Het is cruciaal op te merken dat de specifieke redenen voor ontslag, zoals beschreven in Artikel 62 CST, aantoonbaar waar moeten zijn en moeten voldoen aan de wettelijke definitie van "dringende reden" voor ontslag om juridische uitdagingen van de werknemer te vermijden.

In Colombia is ontslagvergoeding, ook wel bekend als Cesantías, een verplichte financiële compensatie die wordt verstrekt aan werknemers die hun baan verliezen door redenen buiten hun controle. Deze compensatie is bedoeld om financiële steun te bieden tijdens periodes van werkloosheid.

In aanmerking komen

Ontslagvergoeding is van toepassing op werknemers met contracten voor bepaalde tijd en onbepaalde tijd. Bepaalde categorieën werknemers, zoals tijdelijke werknemers, zelfstandige opdrachtnemers of huishoudelijk personeel met minder dan een maand dienst, komen echter mogelijk niet in aanmerking voor deze compensatie.

Berekening

De berekening van de ontslagvergoeding is gebaseerd op de lengte van de dienst en het salaris van de werknemer. Werknemers met langere dienstperiodes en hogere salarissen ontvangen grotere ontslagvergoedingen. De berekeningsformule varieert voor werknemers die minder dan 10x het minimumloon verdienen en degenen die meer dan 10x het minimumloon verdienen.

Wettelijke Basis

Het wettelijke kader voor ontslagvergoeding in Colombia wordt geboden door het Colombiaanse Arbeidswetboek (Artikelen 249-259) en Wet 50 van 1990, die de ontslagvergoeding hervormde en de berekeningsmethoden aanpaste.

Betaling

Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het berekenen en betalen van de ontslagvergoeding. Ze zijn verplicht om jaarlijks ontslagvergoeding te storten in een Cesantías-fonds dat door de werknemer is gekozen, met een deadline van 14 februari. Werknemers kunnen hun fonds opnemen om redenen zoals beëindiging van het dienstverband (zonder gegronde reden), woningkoop/-verbetering en onderwijskosten.

Belangrijke Overwegingen

Als een werknemer wordt ontslagen "met gegronde reden" zoals gedefinieerd door de Colombiaanse wet, kan hij zijn recht op ontslagvergoeding verliezen. Het is ook belangrijk op te merken dat ontslagvergoedingen apart staan van andere beëindigingsbetalingen die de werkgever mogelijk moet verstrekken.

In Colombia, beëindiging van arbeidsovereenkomsten kan over het algemeen worden gecategoriseerd in twee hoofdtypen: beëindiging met gegronde reden en beëindiging zonder gegronde reden.

Beëindiging met Gegronde Reden

Wanneer een werknemer zich bezighoudt met gedragingen of acties die worden beschouwd als "gegronde reden" onder Artikel 62 van de Colombiaanse Arbeidswet, heeft de werkgever het recht om de arbeidsovereenkomst te beëindigen. Voorbeelden van dergelijke gedragingen zijn herhaalde gevallen van wangedrag of nalatigheid, fysiek of verbaal misbruik op de werkplek, ernstige schendingen van bedrijfsbeleid en strafbare handelingen die de werkplek beïnvloeden. In gevallen van beëindiging met "gegronde reden" zijn werkgevers niet verplicht om voorafgaande kennisgeving of ontslagvergoeding te verstrekken. Ze moeten echter de gronden voor beëindiging duidelijk schriftelijk communiceren.

Beëindiging zonder Gegronde Reden

Werkgevers kunnen het contract van een werknemer zonder specifieke reden beëindigen, wat de meest voorkomende vorm van beëindiging in Colombia is.

Speciale Gevallen

Als een werkgever een aanzienlijk aantal werknemers moet ontslaan, is voorafgaande toestemming van het Ministerie van Arbeid vereist. Beëindiging van werknemers met speciale bescherming (bijv. zwangere werknemers, werknemers met een handicap, vakbondsleden) kan aanvullende processen of goedkeuringen van het Ministerie van Arbeid of een arbeidsrechter vereisen.

Beëindigingsprocedure

Beëindiging moet altijd schriftelijk worden gecommuniceerd, waarbij duidelijk de redenen (indien van toepassing) en de effectieve beëindigingsdatum worden vermeld. Werkgevers moeten zorgen voor tijdige en volledige betaling van alle uitstaande salarissen en sociale voordelen.