In Argentinië is het recht om te werken in veilige en gezonde omstandigheden een fundamenteel recht, vastgelegd in Artikel 14 bis van de Argentijnse Grondwet. Het belangrijkste juridische kader voor arbeidsgezondheid en -veiligheid is Wet Nr. 24557, ook bekend als de Arbeidsrisicowet (Ley de Riesgos del Trabajo - LRT). Deze wet verplicht werkgevers om dekking te verkrijgen van Arbeidsrisicoverzekeraars (ART), die verantwoordelijk zijn voor preventie, beheer van werkplekgevaren en compensatie in geval van beroepsziekten.

Juridisch Kader

De Wet op Arbeidshygiëne en Veiligheid (Ley de Higiene y Seguridad en el Trabajo), Wet Nr. 19587 en het Regulerend Besluit Nr. 351/79, beschrijven specifieke vereisten voor arbeidsgezondheid en -veiligheid voor werkgevers. De Arbeidsovereenkomstenwet (Ley de Contrato de Trabajo - LCT), Wet Nr. 20744, bevat bepalingen met betrekking tot arbeidsomstandigheden, werktijden en verplichtingen van werkgevers met betrekking tot arbeidsgezondheid en -veiligheid.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers zijn verplicht een uitgebreid risicopreventieplan te implementeren, dat gevaaridentificatie, risicobeoordelingen en de ontwikkeling en implementatie van preventieve maatregelen omvat. Ze zijn ook verplicht om werknemers regelmatig gezondheid- en veiligheidstraining te geven die relevant is voor hun taken en de bijbehorende risico's. Werkgevers moeten werknemers voorzien van geschikte Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM) zonder kosten en zorgen voor het juiste gebruik en onderhoud ervan. Ze zijn ook verantwoordelijk voor het bieden van een veilige werkomgeving, inclusief adequate ventilatie, verlichting, sanitatie, noodprocedures en het onderhoud van machines en apparatuur. Werkgevers moeten arbeidsongevallen en beroepsziekten melden aan de relevante Arbeidsrisicoverzekeraar (ART). In sommige gevallen kunnen werkgevers verplicht zijn specifieke medische toezichtprogramma's te bieden voor werknemers die aan bepaalde gevaren worden blootgesteld.

Rechten van Werknemers

Werknemers hebben het recht om werk te weigeren waarvan zij redelijkerwijs geloven dat het een onmiddellijk en ernstig risico voor hun gezondheid of veiligheid vormt. Ze hebben ook het recht op informatie over werkplekgevaren en de training om hun werk veilig uit te voeren. Werknemers hebben het recht om deel te nemen aan gezondheids- en veiligheidskwesties, wat de mogelijkheid omvat voor werknemersvertegenwoordiging via gezondheids- en veiligheidscomités of werknemersveiligheidsvertegenwoordigers.

Handhavings- en Regelgevende Instanties

De Superintendencia de Riesgos del Trabajo (SRT), een agentschap onder het Ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Sociale Zekerheid, houdt toezicht op de implementatie en handhaving van wetgeving inzake arbeidsgezondheid en -veiligheid. Provinciale arbeidsautoriteiten kunnen ook een rol spelen bij inspecties en handhavingsacties met betrekking tot naleving van werkplekveiligheid.

Aanvullende Overwegingen

Bepaalde industrieën kunnen aanvullende gezondheids- en veiligheidsvoorschriften hebben vanwege hogere risico's, zoals de bouw-, mijnbouw- en chemische industrieën. Het Federaal Arbeidspact (Pacto Federal del Trabajo), Wet Nr. 25212, stelt algemene principes vast voor arbeidsinspectiebevoegdheden op nationaal niveau. Sommige collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen bepalingen bevatten met betrekking tot gezondheid en veiligheid die verder gaan dan de wettelijke minimumvereisten.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat het identificeren en beheersen van gevaren, het naleven van specifieke veiligheids- en gezondheidsnormen, het aanbieden van arbeidsgezondheidsdiensten, het plannen voor noodsituaties en het bijhouden van dossiers.

Hiërarchie van Beheersmaatregelen

De hiërarchie van beheersmaatregelen is een algemeen geaccepteerde benadering voor het beheren van werkplekgevaren. Het geeft prioriteit aan:

• Eliminatie: Het volledig verwijderen van het gevaar.
• Substitutie: Het vervangen van het gevaar door een minder gevaarlijk alternatief.
• Technische Beheersmaatregelen: Het fysiek isoleren van werknemers van gevaren.
• Administratieve Beheersmaatregelen: Het aanpassen van werkprocedures of schema's om blootstelling te verminderen.
• Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Het verstrekken van beschermende uitrusting aan werknemers als laatste verdedigingslinie.

Specifieke Veiligheids- en Gezondheidsnormen

Chemische Veiligheid

Argentinië heeft het Globally Harmonized System (GHS) voor de classificatie en etikettering van chemische gevaren overgenomen. Werkgevers moeten ervoor zorgen dat Veiligheidsinformatiebladen (VIB) beschikbaar zijn voor gevaarlijke chemicaliën op de werkplek. Argentinië stelt Grenswaarden voor Beroepsmatige Blootstelling (OELs) vast voor verschillende chemicaliën, vaak in overeenstemming met internationale normen.

Fysieke Gevaren

Regelgeving stelt maximale toelaatbare geluidsniveaus en vereisten voor gehoorbeschermingsprogramma's vast. Werkgevers moeten risico's beheren die verband houden met hand-arm en lichaamstrillingen. Werkplekken moeten voldoende verlichtingsniveaus hebben, vooral voor taken die fijne details of potentiële gevaren omvatten. Werkgevers worden aangemoedigd om ergonomische risicofactoren aan te pakken om musculoskeletale aandoeningen te voorkomen.

Biologische Gevaren

Specifieke regelgeving regelt het beheer van biologische gevaren in de gezondheidszorg. Argentinië heeft regelgeving voor de omgang met en verwijdering van gevaarlijk biologisch afval.

Psychosociale Gevaren

De wet stelt preventieve maatregelen vast tegen geweld en intimidatie op de werkplek. Hoewel niet expliciet gereguleerd, worden werkgevers aangemoedigd om risicoanalyses uit te voeren voor stress en psychosociale gevaren.

Arbeidsgezondheidsdiensten

Werkgevers kunnen verplicht zijn om gezondheidscontroles te bieden, afhankelijk van de taken van de werknemer en de bijbehorende risico's. Werkplekken moeten getraind EHBO-personeel en voldoende EHBO-voorzieningen hebben. Werkgevers moeten samenwerken met Arbeidsrisicoverzekeraars (ARTs) om de veilige terugkeer naar het werk van gewonde of zieke werknemers te faciliteren.

Noodplanning en Respons

Werkgevers zijn verplicht om noodplannen te ontwikkelen die brand, evacuatieprocedures en natuurrampen behandelen. Regelgeving beschrijft brandpreventiemaatregelen, de voorziening van brandblussers en evacuatieprocedures.

Dossiervorming en Rapportage

Werkgevers moeten dossiers bijhouden van arbeidsongevallen en beroepsziekten, inclusief relevante details van het incident, onderzoek en corrigerende maatregelen. Arbeidsongevallen en beroepsziekten moeten worden gemeld aan de relevante Arbeidsrisicoverzekeraar (ART) en mogelijk aan arbeidsautoriteiten, afhankelijk van de ernst.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze dienen als een primair mechanisme voor het verifiëren van naleving, het identificeren van potentiële gevaren, het afschrikken van niet-naleving en het verzamelen van gegevens over werkplekcondities.

Rol van Werkplekinspecties

• Verificatie van Naleving: Inspecties zorgen ervoor dat werkgevers aan de noodzakelijke vereisten voldoen.
• Identificatie van Gevaren: Ze stellen autoriteiten in staat om proactief potentiële gevaren en onveilige werkomstandigheden te ontdekken.
• Afschrikking: De mogelijkheid van inspecties werkt afschrikkend voor niet-naleving.
• Gegevensverzameling: Inspecties dragen bij aan de verzameling van gegevens over werkplekcondities, wat helpt bij de ontwikkeling van gerichte preventiestrategieën.

Regelgevende Instanties en Inspectiebevoegdheid

• Superintendencia de Riesgos del Trabajo (SRT): De SRT heeft de primaire verantwoordelijkheid voor het uitvoeren van werkplekinspecties.
• Provinciale Arbeidsautoriteiten: In sommige provincies kunnen arbeidsautoriteiten ook inspectiebevoegdheden hebben.
• Arbeidsrisicoverzekeraars (ARTs): ARTs kunnen inspecties uitvoeren voor specifieke doeleinden met betrekking tot verzekeringsdekking en risicobeoordeling.

Inspectiecriteria

Inspecties richten zich doorgaans op de volgende belangrijke gebieden:

• Risicopreventieplannen: Evaluatie van de risicobeoordelingen van de werkgever, beheersmaatregelen en het algemene veiligheidsmanagementsysteem.
• Fysieke Gevaren: Geluid, verlichting, machineveiligheid, elektrische gevaren, valbescherming, enz.
• Chemische Gevaren: Gebruik, opslag, etikettering en beschikbaarheid van Veiligheidsinformatiebladen (SDS's).
• Ergonomie: Beoordeling van werkplekontwerp en werkprocessen om musculoskeletale risico's te minimaliseren.
• Noodvoorbereiding: Brandveiligheidsvoorzieningen, evacuatieplannen en EHBO-gereedheid.
• Administratie: Beoordeling van ongevallen- en ziekteverslagen en naleving van rapportagevereisten.

Inspectiefrequentie

• Hoogrisico-industrieën: Werkplekken in industrieën met hogere inherente risico's (bijv. bouw, productie, mijnbouw) kunnen vaker routinematige inspecties ondergaan.
• Gerichte Inspecties: De SRT kan gerichte inspecties initiëren op basis van specifieke klachten, gerapporteerde ongevallen of geïdentificeerde risicopatronen.

Inspectieprocedures

1. Kennisgeving: Werkgevers krijgen over het algemeen vooraf kennisgeving van een inspectie, hoewel onaangekondigde inspecties mogelijk zijn.
2. Openingsvergadering: De inspecteur houdt een openingsvergadering met de werkgever of vertegenwoordiger om de reikwijdte en procedures van de inspectie uit te leggen.
3. Rondgang: De inspecteur voert een fysieke rondgang door de werkplek uit, observeert werkpraktijken, identificeert gevaren en interviewt mogelijk werknemers.
4. Documentenbeoordeling: De inspecteur beoordeelt relevante documentatie zoals risicobeoordelingen, opleidingsverslagen, ongevallenrapporten en onderhoudslogboeken.
5. Sluitingsvergadering: De inspecteur bespreekt voorlopige bevindingen met de werkgever.
6. Inspectierapport: Een formeel rapport beschrijft eventuele overtredingen, corrigerende maatregelen en deadlines voor naleving.

Opvolgacties

• Corrigerende Maatregelen: Werkgevers krijgen een specifieke termijn om geïdentificeerde overtredingen aan te pakken en bewijs van corrigerende maatregelen in te dienen.
• Boetes: Het niet naleven binnen de gestelde termijn kan resulteren in boetes of, in ernstige gevallen, tijdelijke sluiting van de werkplek.
• Beroep: Werkgevers hebben het recht om beroep aan te tekenen tegen inspectiebevindingen via administratieve of juridische kanalen.

Ongevallen op de werkplek vereisen onmiddellijke actie, waaronder het verlenen van eerste hulp en medische zorg aan de gewonde werknemer. Het is ook cruciaal om de plaats van het ongeval veilig te stellen om het onderzoeksproces te vergemakkelijken, waar mogelijk.

Meldingsvereisten

Na een ongeval op de werkplek moet de werkgever de relevante Arbeidsrisicoverzekeraar (ART) onmiddellijk op de hoogte stellen van het incident, meestal binnen 24-48 uur. Afhankelijk van de ernst van het ongeval kan ook melding aan provinciale arbeidsautoriteiten vereist zijn.

Ongevalsonderzoek

De ART is primair verantwoordelijk voor het onderzoeken van ongevallen op de werkplek om de oorzaak te bepalen en de mogelijke aansprakelijkheid te beoordelen. De werkgever moet meewerken aan het onderzoek, relevante informatie verstrekken en toegang tot de werkplek en getuigen faciliteren. Vertegenwoordigers van werknemers of gezondheids- en veiligheidscomités kunnen het recht hebben om deel te nemen aan het ongevalsonderzoek.

Vergoeding voor ongevallen op de werkplek

Argentinië hanteert een systeem van schadevergoeding zonder schuld voor ongevallen op de werkplek onder de Arbeidsrisicowet. Dit betekent dat gewonde werknemers over het algemeen recht hebben op schadevergoeding, ongeacht wie er schuldig was. De soorten uitkeringen omvatten medische behandeling en revalidatie, tijdelijke arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, permanente arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en overlijdensuitkeringen voor nabestaanden in geval van een fataal arbeidsongeval.

Bepaling van de vergoeding

Vergoedbare verwondingen en ziekten worden geclassificeerd als 'contingenties'. Medische professionals die samenwerken met de ART beoordelen de mate van arbeidsongeschiktheid van een werknemer om het juiste vergoedingsniveau te bepalen. Werknemers kunnen de beslissingen van de ART met betrekking tot de vergoeding aanvechten via administratieve of juridische kanalen.

Registratie en preventie

Werkgevers moeten gedetailleerde gegevens bijhouden van ongevallen op de werkplek, inclusief details van het incident, onderzoeksbevindingen en genomen corrigerende maatregelen. Na een ongeval wordt van werkgevers verwacht dat zij hun risicobeoordelingen en preventieve maatregelen herzien en bijwerken om soortgelijke incidenten in de toekomst te voorkomen.