De gezondheids- en veiligheidswetgeving van Afghanistan is ontworpen om werknemers in verschillende werkplekken te beschermen. De belangrijkste regelgevende gebieden en juridische verwijzingen zijn als volgt opgesplitst:

Kernwetgeving

De Arbeidswet (2007) vormt de basis van de Afghaanse werkplekreguleringen. Belangrijke bepalingen met betrekking tot gezondheid en veiligheid omvatten:

• Artikel 11: Schetst de rechten van werknemers op veilige werkomgevingen, training en bescherming tegen beroepsrisico's.
• Hoofdstuk 5: Richt zich specifiek op gezondheid en veiligheid op de werkplek en stelt de verantwoordelijkheden van werkgevers vast voor risicobeoordelingen, beschermende maatregelen en ongevallenrapportage.

Ondersteunend Regelgevend Kader

Verschillende andere wetten en regelgevingen vullen de Arbeidswet aan bij het vaststellen van gezondheids- en veiligheidsnormen:

• Wet van de Islamitische Republiek Afghanistan op Standaarden en Technische Reglementen (2016): Deze wet behandelt productveiligheid en technische vereisten, die indirect invloed kunnen hebben op de veiligheid op de werkplek.
• Milieuwet van de Islamitische Republiek Afghanistan (2007): Deze wet bevat milieubeschermingsmaatregelen, die gevolgen kunnen hebben voor de gezondheid en veiligheid op de werkplek in specifieke industrieën.
• Sectorspecifieke Reglementen: Sommige industrieën zoals mijnbouw of bouw kunnen aanvullende reglementen en normen hebben die specifieke beroepsrisico's aanpakken.

Belangrijke Gebieden van Gezondheids- en Veiligheidsregulering

Afghaanse wetten en regelgevingen behandelen verschillende aspecten van gezondheid en veiligheid op de werkplek, waaronder:

• Werkplekcondities: Werkgevers zijn over het algemeen verplicht om schone, goed geventileerde en voldoende verlichte werkomgevingen te bieden.
• Gevaarlijke Stoffen: Reglementen dekken de omgang, opslag en verwijdering van gevaarlijke chemicaliën en materialen.
• Veiligheid van Machines en Apparatuur: Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het waarborgen dat machines en apparatuur veilig, goed onderhouden en voorzien van passende bedieningsinstructies zijn.
• Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Werkgevers moeten de nodige PBM's verstrekken op basis van werkplekrisico's en zorgen voor correct gebruik.
• Training en Educatie: Werknemers hebben recht op training over gezondheids- en veiligheidsrisico's die specifiek zijn voor hun werk.

Handhaving en Uitdagingen

Beperkte middelen, complexe veiligheidssituaties en informele sectoren vormen uitdagingen voor de effectieve handhaving van gezondheids- en veiligheidswetten in Afghanistan.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Afghanistan wordt gereguleerd door verschillende belangrijke regelgevende kaders. De Arbeidswet van Afghanistan (2007) biedt basisvoorzieningen voor gezondheid en veiligheid op de werkplek, inclusief clausules over de verantwoordelijkheid van de werkgever, voorschriften voor gevaarlijk werk en voorzieningen voor compensatie in geval van werkgerelateerd letsel of ziekte. Hoewel er een specifieke OHS-wet bestaat, is informatie over de specifieke bepalingen of de implementatiestatus moeilijk betrouwbaar te vinden. Afghanistan heeft ook verschillende belangrijke conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) geratificeerd die relevant zijn voor OHS, wat een basis biedt voor veiligheid op de werkplek.

De implementatie en handhaving van OHS-voorschriften in Afghanistan stuiten echter op aanzienlijke uitdagingen. De voortdurende politieke en veiligheidssituatie, beperkte overheidscapaciteit en -middelen, een aanzienlijke informele beroepsbevolking en lage niveaus van bewustzijn bij zowel werkgevers als werknemers over OHS-rechten en beste praktijken vormen grote obstakels.

Belangrijke Aandachtsgebieden

Ondanks deze uitdagingen zijn er belangrijke OHS-gebieden die aandacht nodig hebben in Afghanistan:

Bouw

In de bouwsector zijn er hoge aantallen ongevallen en sterfgevallen door vallen, gebrek aan steigers en onveilige werkpraktijken.

Mijnbouw

In de mijnbouwsector worden werknemers blootgesteld aan gevaarlijke stofdeeltjes, wat leidt tot ademhalingsziekten, en zijn er risico's op mijninstortingen en steenlawines.

Productie

In de productiesector zijn er risico's door onbeschermde machines en gevaarlijke apparatuur, evenals chemische gevaren en onvoldoende ventilatie.

Landbouw

In de landbouwsector lopen werknemers risico's door blootstelling aan pesticiden en meststoffen, en door letsel door machines en dieren.

Stappen Naar Verbetering

Om OHS in Afghanistan te verbeteren, kunnen verschillende stappen worden ondernomen:

Versterking van het Wettelijk Kader

Het bijwerken en verduidelijken van de Arbeidsgezondheids- en Veiligheidswet, samen met betere handhavingsmechanismen, is cruciaal.

Capaciteitsopbouw

Het trainen van overheidsinspecteurs, werkgevers en werknemers over OHS-normen en hun implementatie kan helpen de veiligheid te verbeteren.

Bewustwordingscampagnes

Het verhogen van het bewustzijn door gerichte campagnes en educatieve programma's voor zowel werknemers als werkgevers kan helpen het begrip van OHS-rechten en beste praktijken te verbeteren.

Samenwerking

Samenwerking tussen de overheid, NGO's, vakbonden en internationale organisaties kan middelen en expertise benutten voor verbetering van OHS.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen van de naleving van arbeidswetten, het identificeren van potentiële gevaren en het fungeren als een afschrikmiddel voor werkgevers om veiligere omstandigheden te handhaven. De inspecties zijn ontworpen om te verifiëren of werkplekken voldoen aan de Arbeidswet van Afghanistan (2007) en eventuele specifiekere voorschriften. Ze zijn erop gericht om proactief potentiële risico's en veiligheidsinbreuken te vinden voordat ze leiden tot ongevallen of ziekten.

Inspectieprocedures

Het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken is vermoedelijk verantwoordelijk voor het uitvoeren van werkplekinspecties. Hun capaciteit om dit effectief te doen kan echter aanzienlijk beperkt zijn. Inspecties kunnen worden geactiveerd door routinematige schema's, klachten van werknemers of ernstige werkplekongelukken. De details van deze triggers en hoe responsief het systeem daarop zou zijn, zijn onduidelijk.

Inspectiecriteria

Inspecties zouden zich waarschijnlijk richten op basisvoorzieningen uit de Arbeidswet van Afghanistan (2007). Deze omvatten controles op werkplekgevaren zoals valgevaar, onbeschermde machines en onveilige elektrische systemen. Inspecteurs zouden ook controleren op de beschikbaarheid en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) die geschikt zijn voor het werk. Andere criteria omvatten adequate luchtkwaliteit, vooral in industrieën die te maken hebben met stof of chemicaliën, voldoende sanitaire voorzieningen en het bijhouden van registers van ongevallen, verwondingen of ziekten zoals vereist door de wet.

Inspectiefrequentie

Vanwege beperkte middelen en de uitdagende omgeving in Afghanistan is het zeer waarschijnlijk dat werkplekinspecties zeldzaam zijn. Ze kunnen zich richten op de hoogrisico-industrieën of in reactie op specifieke incidenten.

Opvolgacties

Na een inspectie kunnen inspecteurs bevelen uitvaardigen die werkgevers verplichten om veiligheidsinbreuken binnen een specifieke tijdspanne te verhelpen. De Arbeidswet kan boetes toestaan voor niet-naleving, maar hoe consequent deze worden toegepast is onbekend. In gevallen van extreme of herhaalde overtredingen kunnen de autoriteiten de bevoegdheid hebben om tijdelijke of permanente sluitingen van werkplekken te bevelen.

Belangrijkste Beperkingen

De geschetste procedures vertegenwoordigen een geïdealiseerd scenario. In de praktijk is de capaciteit van de Afghaanse regering om wijdverspreide en effectieve werkplekinspecties uit te voeren voor naleving ernstig beperkt door veiligheidsproblemen, gebrek aan middelen en de grote informele sector.

Werkgevers in Afghanistan zijn volgens de Arbeidswet van 2007 verplicht om ernstige werkplekongelukken en verwondingen te melden bij de relevante autoriteiten, waarschijnlijk het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken. Gewonde werknemers of hun vertegenwoordigers hebben ook het recht om ongevallen rechtstreeks bij de autoriteiten te melden als de werkgever dit nalaat.

Onderzoeksprocessen

Afghanistan heeft waarschijnlijk beperkte middelen voor uitgebreide onderzoeken naar werkplekongelukken. In de praktijk vinden onderzoeken mogelijk alleen plaats in gevallen van ernstig letsel, overlijden, of als er een formele klacht is ingediend. Potentiële onderzoekers kunnen onder meer overheidsarbeidsinspecteurs, wetshandhavers (in gevallen van mogelijke nalatigheid of criminaliteit) en vertegenwoordigers van vakbonden (waar deze bestaan) zijn.

Schadeclaims

De Arbeidswet van Afghanistan (2007) beschrijft het basisrecht van werknemers om een schadevergoeding te ontvangen voor werkplekverwondingen of beroepsziekten. Dit omvat medische kosten, betalingen voor tijdelijke of permanente invaliditeit, en compensatie aan de familie in geval van overlijden van een werknemer. Er zijn echter uitdagingen bij het verkrijgen van compensatie. Werknemers in de informele sectoren vallen waarschijnlijk niet onder de dekking. Werknemers kunnen het moeilijk vinden om bewijs te leveren dat hun verwonding of ziekte direct verband houdt met hun werkplek. Zelfs als er een schadevergoeding wordt toegekend, kan de consistente handhaving van betaling door werkgevers problematisch zijn.

Aanvullende Overwegingen

Werkgevers kunnen verplicht zijn om een vorm van werkplekongelukverzekering te hebben, hoewel de mate waarin dit verplicht en gehandhaafd wordt onduidelijk is. Werkplekken zouden basisvoorzieningen voor eerste hulp moeten hebben, maar in Afghanistan is dit waarschijnlijk inconsistent. De Arbeidswet verplicht het bijhouden van werkplekongelukregistraties, wat kan helpen bij claims, maar de handhaving hiervan is waarschijnlijk zeer zwak.