Verken de gezondheids- en veiligheidswetten op de werkplek in Verenigde Staten van Amerika
De Occupational Safety and Health Act van 1970 (OSH Act) is een fundamenteel stuk wetgeving dat de Occupational Safety and Health Administration (OSHA) oprichtte. Het vereist dat werkgevers werkplekken vrij van erkende gevaren bieden. OSHA stelt uitgebreide veiligheidsnormen voor de werkplek vast en handhaaft deze, die verschillende industrieën en gevaren bestrijken.
OSHA-normen en gerelateerde wetten bestrijken een breed scala aan gezondheids- en veiligheidskwesties. Deze omvatten algemene industriële gevaren zoals valbeveiliging, elektrische veiligheid, machinebescherming, chemische veiligheid, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en noodvoorbereiding. Er zijn ook specifieke normen die betrekking hebben op bouwgerelateerde gevaren zoals steigers, sleuven en kraanveiligheid. Gespecialiseerde normen bestaan voor scheepswerven en langszijactiviteiten in de maritieme industrie. Veel industrieën hebben sectorspecifieke regelgeving.
Onder de General Duty Clause van de OSH Act moeten werkgevers werkplekken bieden die vrij zijn van erkende gevaren die waarschijnlijk de dood of ernstig letsel veroorzaken, zelfs als er geen specifieke OSHA-norm bestaat. Ze moeten zich houden aan relevante sectorspecifieke OSHA-voorschriften, gegevens bijhouden van werkgerelateerde verwondingen en ziekten, voldoen aan de OSHA-rapportagevereisten en werknemers voorlichten over gevaren en veilige werkpraktijken.
Werknemers hebben het recht om vertrouwelijk veiligheidsklachten in te dienen bij OSHA en een OSHA-inspectie aan te vragen als zij denken dat er gevaarlijke omstandigheden bestaan. De OSH Act verbiedt discriminatie tegen werknemers die hun veiligheidsrechten uitoefenen. Werknemers hebben ook het recht op toegang tot hun blootstellings- en medische dossiers.
Staatswetten bieden compensatievoordelen aan werknemers die op het werk gewond raken via werknemerscompensatie. Regels van de Environmental Protection Agency (EPA) kunnen overlappen met werkplekveiligheid, zoals het omgaan met gevaarlijk afval. Agentschappen zoals de Mine Safety and Health Administration (MSHA) en de Federal Aviation Administration (FAA) hebben hun eigen veiligheidsregels voor specifieke sectoren.
Sommige staten hebben hun eigen door OSHA goedgekeurde arbeidsveiligheids- en gezondheidsprogramma's. Deze moeten minstens zo effectief zijn als de federale OSHA-normen.
Gezondheids- en veiligheidswetten en -voorschriften kunnen evolueren. Werkgevers en werknemers moeten op de hoogte blijven door staatsbronnen te raadplegen voor specifieke variaties en brancheverenigingen die veiligheidsupdates en richtlijnen bieden.
Arbeidsgezondheid en -veiligheid is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat de implementatie van uitgebreide voorschriften en aanbevelingen om de veiligheid en het welzijn van werknemers te waarborgen. Deze voorschriften bestrijken een breed scala aan werkplekrisico's, van fysieke en chemische gevaren tot biologische en ergonomische gevaren.
Fysieke gevaren op de werkplek omvatten machinebediening, werken op hoogte, elektrische gevaren en blootstelling aan lawaai. Maatregelen om verwondingen door deze gevaren te voorkomen zijn onder meer machinebeveiliging, valbescherming, elektrische veiligheid en beheersing van lawaaiblootstelling.
Chemische gevaren worden aangepakt door middel van gevareninformatie, blootstellingsbeheersing en specifieke chemische normen. Deze maatregelen omvatten etikettering, veiligheidsinformatiebladen, training over gevaarlijke chemicaliën, het beperken van de blootstelling van werknemers aan schadelijke chemicaliën en het vaststellen van normen voor bepaalde zeer gevaarlijke stoffen.
Biologische gevaren worden beheerd door maatregelen zoals bescherming tegen bloedoverdraagbare pathogenen en infectieziektebestrijding. Deze maatregelen zijn bedoeld om werknemers in de gezondheidszorg en andere omgevingen te beschermen tegen blootstellingsrisico's en opkomende problemen zoals COVID-19 op de werkplek.
Ergonomische gevaren worden aangepakt door het voorkomen van musculoskeletale aandoeningen. Dit omvat het beoordelen en aanpakken van risico's van repetitieve bewegingen, ongemakkelijke houdingen en handmatige handelingstaken.
De werkplekomgeving wordt onderhouden door maatregelen om de binnenluchtkwaliteit, sanitaire voorzieningen en temperatuurregeling te waarborgen. Deze maatregelen omvatten ventilatie, netheid, hygiënevoorzieningen, toegang tot drinkwater en het voorkomen van hitte- en koudegerelateerde ziekten.
Noodplanning omvat brandveiligheid en evacuatie, eerste hulp en medische respons, en preventie van geweld op de werkplek. Deze maatregelen omvatten brandpreventie, uitgangen, noodplannen, voorziening van eerste hulp en toegang tot medische zorg, en programma's om risico's van geweld op bepaalde werkplekken aan te pakken.
Beste praktijken en bronnen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid omvatten OSHA-consultatieprogramma's, brancheverenigingen en veiligheidsprofessionals. Deze bronnen bieden gratis en vertrouwelijk veiligheidsadvies voor werkgevers, sectorspecifieke richtlijnen en hulp bij het ontwikkelen en implementeren van effectieve veiligheidsprogramma's.
Arbeidsgezondheid en -veiligheid is een dynamisch gebied dat een proactieve benadering vereist, regelmatige beoordeling van gevaren en op de hoogte blijven van updates van normen, aanbevelingen en beste praktijken in de industrie.
Werkplekinspecties zijn cruciaal voor het handhaven van veilige en gezonde werkomgevingen. Ze helpen bij het identificeren van gevaren, het verifiëren van naleving, het bevorderen van verantwoordelijkheid en het stimuleren van verbetering.
Werkplekinspecties kunnen worden uitgevoerd door verschillende entiteiten. OSHA-nalevingsfunctionarissen voeren inspecties uit in reactie op klachten, gerichte programma's of ernstige incidenten. Agentschappen op staatsniveau in staten die hun eigen door OSHA goedgekeurde plannen uitvoeren, voeren ook inspecties uit. Werkgevers kunnen proactieve, regelmatige zelfinspecties uitvoeren, die verder gaan dan de wettelijke verplichtingen. Sommige werkgevers maken gebruik van inspecties door verzekeringsmaatschappijen of huren veiligheidsadviseurs in voor externe beoordelingen.
Typische inspectieprocedures omvatten een openingsconferentie waarin de inspecteur de reden en de reikwijdte van de inspectie uitlegt. Dit wordt gevolgd door een rondgang door de faciliteiten, apparatuur en werkprocessen, mogelijk inclusief interviews met werknemers. De inspecteur bekijkt vervolgens veiligheidsdossiers, trainingslogboeken, enz. Na de inspectie bespreekt de inspecteur de bevindingen en mogelijke overtredingen in een afsluitende conferentie. De werkgever ontvangt vervolgens een rapport met details over overtredingen en deadlines voor corrigerende maatregelen.
Inspecties richten zich op naleving van de toepasselijke OSHA-normen, die per industrie verschillen. Veelvoorkomende aandachtsgebieden zijn onder andere gevarencommunicatie, machinebescherming & lockout/tagout, valbeveiliging, elektrische veiligheid, noodvoorbereiding en administratie.
De frequentie van OSHA-inspecties is niet vast en geeft prioriteit aan hoogrisicowerkplekken, klachten en ernstige incidenten. Werkgevers moeten regelmatig zelfinspecties uitvoeren. De specifieke frequentie hangt af van de aard van het werk en de bijbehorende risico's.
Na een inspectie moeten werkgevers de geconstateerde overtredingen snel verhelpen. Ze hebben ook het recht om OSHA-overtredingen aan te vechten als ze het er niet mee eens zijn. Inspectiebevindingen moeten worden gebruikt om doorlopende verbeteringen in het veiligheidsprogramma te informeren.
Werkgevers kunnen gebruik maken van consultatiediensten op staatsniveau voor vertrouwelijk advies over veiligheid en gezondheid. Het betrekken van werknemers bij het identificeren van gevaren en het verbeteren van inspectieprocessen is ook gunstig.
Werkplekongelukken kunnen ernstige gevolgen hebben, en het is belangrijk dat zowel werkgevers als werknemers de protocollen begrijpen die in de Verenigde Staten van kracht zijn voor het omgaan met dergelijke incidenten.
In het geval van een ernstig letsel of een dodelijk ongeval moeten werkgevers het incident onmiddellijk melden aan de Occupational Safety and Health Administration (OSHA). De deadlines voor het melden zijn als volgt:
Werkgevers zijn ook verplicht om gegevens bij te houden van beroepsmatige verwondingen en ziekten, inclusief details van het incident, de aard van de verwondingen en eventuele verstrekte behandelingen.
Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het uitvoeren van een grondig onderzoek naar de oorzaak van werkplekongelukken. Dit moet onder andere het interviewen van getuigen, het onderzoeken van de plaats van het ongeval, het bekijken van relevante documenten en het identificeren van de hoofdoorzaken om toekomstige incidenten te voorkomen omvatten.
Afhankelijk van de ernst van het incident kan OSHA ook een eigen onderzoek uitvoeren. Dit kan het interviewen van werknemers en management, het inspecteren van de werkplek en het uitgeven van boetes en straffen voor veiligheidsinbreuken omvatten.
Werknemers die letsel of ziekten oplopen als gevolg van hun werk hebben over het algemeen recht op arbeidsongevallenverzekeringsuitkeringen. Deze dekken doorgaans medische kosten, gederfde lonen, arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en beroepsrevalidatie.
Het proces voor het indienen van een arbeidsongevallenverzekeringsclaim verschilt per staat, maar houdt over het algemeen in dat u uw werkgever zo snel mogelijk op de hoogte stelt van het letsel en een claim indient bij de arbeidsongevallenverzekeringsraad van uw staat.
Hoewel het niet altijd vereist is, kan het nuttig zijn om een advocaat te raadplegen die gespecialiseerd is in arbeidsongevallenverzekeringsrecht. Zij kunnen helpen bij het navigeren door het claimproces en ervoor zorgen dat u alle uitkeringen ontvangt waar u recht op heeft.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.