Verken de gezondheids- en veiligheidswetten op de werkplek in Noord-Korea
Noord-Korea, officieel bekend als de Democratische Volksrepubliek Korea (DPRK), heeft een unieke benadering van gezondheids- en veiligheidswetten. Het rechtsstelsel van het land is gebaseerd op het principe van "Juche" of zelfredzaamheid, wat invloed heeft op de arbeids- en veiligheidsvoorschriften.
De primaire wetgeving die arbeidsrelaties en veiligheid op de werkplek in Noord-Korea regelt, is de Socialistische Arbeidswet, die in 1978 is ingevoerd en voor het laatst is gewijzigd in 2015. Deze wet schetst de basisrechten en -plichten van werknemers en werkgevers.
Artikel 79 van de Socialistische Arbeidswet bepaalt dat de staat en ondernemingen verantwoordelijk zijn voor het bieden van veilige en hygiënische arbeidsomstandigheden voor alle werknemers.
Ondernemingen zijn verplicht om de nodige veiligheidsuitrusting en beschermende kleding aan werknemers te verstrekken, zoals uiteengezet in Artikel 82 van de Socialistische Arbeidswet.
Regelmatige veiligheidstrainingen zijn verplicht voor alle werknemers, vooral voor degenen in risicovolle sectoren zoals mijnbouw en productie.
Noord-Korea hanteert een universeel zorgsysteem, dat is vastgelegd in Artikel 56 van de grondwet van het land. Dit systeem biedt gratis medische zorg aan alle burgers, inclusief werkgerelateerde verwondingen en ziekten.
Grote ondernemingen zijn verplicht om ter plaatse medische faciliteiten te onderhouden om directe zorg te bieden voor werkgerelateerde verwondingen en ziekten.
Het Arbeidsinspectiebureau, onder het Ministerie van Arbeid, is verantwoordelijk voor de handhaving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften op werkplekken in heel Noord-Korea.
Ondernemingen die in strijd zijn met gezondheids- en veiligheidswetten kunnen boetes, tijdelijke sluiting of strafrechtelijke vervolging krijgen voor ernstige overtredingen.
De Mijnbouwveiligheidsvoorschriften, ingevoerd in 1990, bieden specifieke richtlijnen voor veiligheidsmaatregelen in de mijnbouwsector, inclusief ventilatie-eisen en noodprocedures.
De Regels voor het Beheer van Gevaarlijke Chemicaliën, geïmplementeerd in 2002, schetsen strikte protocollen voor de hantering, opslag en verwijdering van gevaarlijke stoffen in industriële omgevingen.
De staat biedt compensatie voor werkgerelateerde verwondingen en ziekten via het sociale verzekeringssysteem, zoals vastgelegd in Artikel 73 van de Socialistische Arbeidswet.
Werknemers die blijvende invaliditeit oplopen door werkgerelateerde ongevallen hebben recht op doorlopende uitkeringen en ondersteuning van de staat.
Hoewel de gezondheids- en veiligheidswetten van Noord-Korea op papier uitgebreid lijken, kan de praktische uitvoering en handhaving van deze voorschriften variëren vanwege de unieke politieke en economische omstandigheden van het land. De nadruk op zelfredzaamheid en staatscontrole beïnvloedt de benadering van veiligheid op de werkplek en de bescherming van werknemers in de DPRK aanzienlijk.
De arbeidsomstandigheden en veiligheidsnormen in Noord-Korea zijn grotendeels gehuld in geheimzinnigheid vanwege de gesloten aard van het land. Echter, op basis van de beperkte beschikbare informatie en rapporten van internationale organisaties, kunnen we enig inzicht geven in de praktijken van het land.
De belangrijkste wetgeving van Noord-Korea die de veiligheid op de werkplek regelt, is de Socialistische Arbeidswet, ingevoerd in 1978 en gewijzigd in 1986 en 1999. Deze wet voorziet ogenschijnlijk in basisbescherming voor werknemers, waaronder:
Echter, de uitvoering en handhaving van deze bepalingen blijven twijfelachtig.
Het Ministerie van Arbeid is nominaal verantwoordelijk voor het toezicht op veiligheids- en gezondheidskwesties op de werkplek. Echter, de effectiviteit in het handhaven van normen is beperkt door verschillende factoren, waaronder:
De mijnbouwindustrie, een belangrijk onderdeel van de Noord-Koreaanse economie, staat erom bekend bijzonder slechte veiligheidsnormen te hebben:
Rapporten suggereren dat productiefaciliteiten, met name die in speciale economische zones, mogelijk iets betere veiligheidsnormen hebben vanwege buitenlandse investeringen en toezicht.
Noord-Korea is sinds 1986 lid van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO). Echter, de betrokkenheid bij de organisatie is beperkt:
Vanwege de isolatie van Noord-Korea is uitgebreide en actuele informatie over arbeidsomstandigheden en veiligheidspraktijken schaars. De meeste beschikbare gegevens komen van:
Zelfs waar veiligheidsnormen op papier bestaan, ontbreekt het vaak aan praktische uitvoering en handhaving vanwege:
Hoewel Noord-Korea enkele basiswettelijke bepalingen heeft voor arbeidsomstandigheden en veiligheid, lijkt de praktische uitvoering van deze normen ernstig beperkt te zijn. Het gebrek aan transparantie en internationale samenwerking maakt het een uitdaging om de arbeidsomstandigheden in het land te beoordelen en te verbeteren.
Werkplekinspecties in Noord-Korea worden uitgevoerd om naleving van de arbeidswetten en -voorschriften van het land te waarborgen. Deze inspecties worden voornamelijk uitgevoerd door overheidsfunctionarissen en zijn bedoeld om veiligheidsnormen te handhaven en de rechten van werknemers te beschermen.
Werkplekinspecties in Noord-Korea worden doorgaans uitgevoerd:
Hoewel niet expliciet aangemoedigd, kunnen werknemers veiligheidsproblemen of arbeidsrechtenschendingen melden aan hun supervisors of lokale arbeidskantoren. De effectiviteit van dergelijke meldingsmechanismen kan echter beperkt zijn door de aard van het Noord-Koreaanse politieke systeem.
Noord-Korea heeft beperkte betrokkenheid bij internationale arbeidsorganisaties. Er zijn echter enkele inspanningen geleverd om de veiligheidsnormen op de werkplek in overeenstemming te brengen met internationale normen, met name in speciale economische zones en joint ventures met buitenlandse bedrijven.
Werkplekinspecties in Noord-Korea dienen als een mechanisme voor de handhaving van arbeidswetten en het handhaven van veiligheidsnormen. Hoewel het systeem aanwezig is, kan de effectiviteit en consistentie van deze inspecties variëren vanwege de unieke politieke en economische omstandigheden van het land.
In Noord-Korea moeten arbeidsongevallen onmiddellijk worden gemeld aan de relevante autoriteiten. Het primaire agentschap dat verantwoordelijk is voor arbeidsveiligheid en gezondheid is het Ministerie van Arbeid.
Na de eerste melding moet binnen 3 werkdagen een gedetailleerd schriftelijk rapport worden ingediend. Dit rapport moet bevatten:
Het Ministerie van Arbeid voert officiële onderzoeken uit naar ernstige ongevallen of dodelijke slachtoffers. Deze onderzoeken omvatten doorgaans:
Werkgevers zijn verplicht om hun eigen interne onderzoeken uit te voeren voor alle ongevallen, ongeacht de ernst. Deze onderzoeken moeten:
Noord-Korea heeft een door de staat beheerd arbeidsongevallenverzekeringssysteem, beheerd door het Bureau voor Sociale Verzekeringen.
De belangrijkste wetten die arbeidsongevallen en compensatie in Noord-Korea regelen, zijn:
Deze wetten leggen de basisrechten van werknemers en verplichtingen van werkgevers vast met betrekking tot arbeidsveiligheid en ongevalcompensatie.
Hoewel de protocollen voor arbeidsongevallen in Noord-Korea enkele overeenkomsten vertonen met internationale normen, kan de uitvoering en handhaving van deze regelgeving aanzienlijk variëren. De gecentraliseerde aard van de Noord-Koreaanse regering speelt een cruciale rol in hoe arbeidsongevallen worden afgehandeld en gecompenseerd.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.