In Noord-Korea is het werkgelegenheidssysteem anders dan in de meeste andere landen, met de afwezigheid van individuele arbeidsovereenkomsten. De staat heeft volledige controle over de arbeidsmarkt en wijst banen toe aan burgers via staatsarbeidsadministraties die worden gecontroleerd door de Arbeiderspartij. Dit systeem geeft prioriteit aan de behoeften van de staat boven individuele voorkeuren, waarbij burgers worden geplaatst in rollen die noodzakelijk worden geacht voor de economie en nationale doelen.

Door de Staat Toegewezen Werk

Onder de Socialistische Arbeidswet van Noord-Korea, samen met bepalingen in de grondwet en het strafwetboek, bepaalt de staat de baanplaatsing. Dit laat weinig ruimte voor onderhandeling of keuze van werk. Het systeem is ontworpen om de behoeften van de staat te dienen, niet de voorkeuren van het individu.

Beperkte Opties

In tegenstelling tot landen met diverse arbeidsovereenkomsten zoals voltijd, deeltijd en contractwerk, biedt het systeem van Noord-Korea beperkte opties voor werknemers. Er kunnen uitzonderingen zijn voor specifieke sectoren die buitenlandse investeringen aantrekken, maar ook deze vallen waarschijnlijk onder toezicht van de staat.

Focus op Plicht, Niet op Rechten

Noord-Koreaanse arbeidswetten leggen de nadruk op het vervullen van werkplichten en het bijdragen aan de staat. Concepten zoals minimumloon, overwerkbetaling of collectieve onderhandelingen, die in veel landen gebruikelijk zijn, staan niet centraal in het Noord-Koreaanse systeem. De focus ligt op het vervullen van toegewezen taken en het naleven van staatsrichtlijnen.

Arbeidsovereenkomsten in Noord-Korea, ondanks het ontbreken van een gecodificeerde arbeidswet, worden beheerst door vastgestelde regels en praktijken.

Basisinformatie

De overeenkomst moet beide betrokken partijen identificeren, inclusief volledige namen, en voor de werkgever de naam van de entiteit en eventuele relevante registratiedetails. Het moet ook duidelijk de functietitel van de werknemer en een korte beschrijving van hun taken en verantwoordelijkheden vermelden.

Werkafspraken

De primaire werkplek moet worden gespecificeerd, en indien van toepassing, moeten eventuele regelingen voor thuiswerken worden vermeld. De overeenkomst moet de standaard werkuren per dag en week definiëren, inclusief pauzes en eventuele oververwachtingen. Het moet ook het recht op betaald verlof beschrijven, inclusief ziekteverlof, jaarlijks verlof en eventuele andere relevante verlofregelingen.

Vergoeding en Voordelen

Het basissalaris van de werknemer moet duidelijk worden vermeld, inclusief valuta en betalingsfrequentie. De overeenkomst moet eventuele aangeboden voordelen beschrijven, zoals huisvestingsvergoedingen, ziektekostenverzekering of eventuele sociale zekerheidsbijdragen die de werkgever namens de werknemer doet.

Beëindiging

De overeenkomst moet de gronden voor beëindiging door beide partijen beschrijven, inclusief opzegtermijnen en eventuele vereiste ontslagvergoeding.

Geschillenbeslechting

De toepasselijke wetgeving voor het arbeidscontract moet worden gespecificeerd, wat waarschijnlijk de Noord-Koreaanse arbeidsvoorschriften zullen zijn. De overeenkomst moet ook een proces vaststellen voor het oplossen van eventuele geschillen die voortvloeien uit het arbeidscontract.

In Noord-Korea is het werkgelegenheidssysteem aanzienlijk anders dan in de meeste landen. Het traditionele arbeidscontract, dat in veel delen van de wereld gebruikelijk is, komt in Noord-Korea niet veel voor.

Toegewezen Werk, Geen Contracten

In tegenstelling tot veel landen waar individuen solliciteren naar banen en contracten onderhandelen, wijst Noord-Korea werknemers toe aan posities via staatsarbeidsadministratiebureaus die worden gecontroleerd door de Arbeiderspartij. Dit systeem geeft prioriteit aan de behoeften van de staat boven individuele werkkeuzes.

Focus op Loyaliteit en Dienstbaarheid

Het primaire doel van werkgelegenheid in Noord-Korea is het vervullen van staatsquota en het dienen van de natie. Van werknemers wordt verwacht dat ze loyaliteit tonen aan de regering en de regerende partij.

Prestatiebeoordeling

Hoewel er geen formeel proeftijdsysteem is, vinden er wel beoordelingen plaats van de geschiktheid van een werknemer. Deze evaluaties richten zich echter waarschijnlijk op de naleving van de staatsideologie en het vervullen van toegewezen taken, in plaats van op specifieke prestatiecriteria die elders worden gebruikt.

Beperkte Opties voor Werknemers

Vanwege het door de staat gecontroleerde systeem hebben werknemers weinig opties als ze ontevreden zijn met hun toegewezen banen. Er is geen wettelijk kader voor hen om contracten te onderhandelen of beslissingen over functietoewijzing aan te vechten.

Vertrouwelijkheids- en niet-concurrentiebedingen zijn gebruikelijk in arbeidsovereenkomsten wereldwijd, en Noord-Korea vormt hierop geen uitzondering, ondanks zijn unieke juridische systeem. De details van deze bedingen in Noord-Korea zijn niet goed gedocumenteerd vanwege de geheimzinnige aard van het land, maar we kunnen op basis van algemene principes weloverwogen aannames doen.

Vertrouwelijkheidsbedingen

Vertrouwelijkheidsbedingen zullen waarschijnlijk een belangrijk onderdeel zijn van Noord-Koreaanse arbeidsovereenkomsten, vooral voor functies die gevoelige informatie omvatten. Gezien de nadruk van Noord-Korea op staatsgeheimen, zou het cruciaal zijn voor werknemers om discretie te bewaren met betrekking tot staats- of bedrijfsgeheimen.

Hoewel de exacte reikwijdte van deze bedingen onzeker is, zouden ze mogelijk het volgende kunnen verbieden:

• Staatsgeheimen en geclassificeerde informatie
• De eigendomsinformatie en handelsgeheimen van de werkgever
• Vertrouwelijke bedrijfsplannen en strategieën

Niet-concurrentiebedingen

Het bestaan van niet-concurrentiebedingen in Noord-Korea is minder zeker. Deze bedingen, die de mogelijkheid van een werknemer beperken om voor concurrenten te werken na het verlaten van een bedrijf, zijn mogelijk minder noodzakelijk in Noord-Korea vanwege de door de staat gecontroleerde aard van de economie. Met beperkte particuliere ondernemingen is concurrentie waarschijnlijk minder een zorg dan in markteconomieën.

Niettemin zouden niet-concurrentiebedingen in bepaalde situaties kunnen worden gebruikt, zoals:

• Werk in gevoelige staatsindustrieën: Werknemers die werken in strategische sectoren zoals defensie of geavanceerde technologie zouden beperkt kunnen worden in hun werk elders om staatsgeheimen of technische expertise te beschermen.
• Zeer gespecialiseerde functies: Voor functies die unieke vaardigheden vereisen die cruciaal zijn voor een specifieke werkgever, zouden niet-concurrentiebedingen kunnen worden gebruikt om directe concurrentie te voorkomen.

Handhavingsoverwegingen

De handhaving van vertrouwelijkheids- en niet-concurrentiebedingen in Noord-Korea zou waarschijnlijk betrokkenheid van staats- of partijmechanismen inhouden in plaats van een formeel rechtssysteem. De specifieke methoden van handhaving zijn onduidelijk vanwege de ondoorzichtige aard van Noord-Koreaanse juridische procedures.