In Niger wordt de beëindiging van een arbeidsrelatie geregeld door het Arbeidswetboek (Code du Travail) en relevante collectieve arbeidsovereenkomsten.

Wettige Gronden voor Ontslag

Arbeid kan worden beëindigd vanwege economische moeilijkheden, technologische veranderingen, herstructurering of sluiting van het bedrijf. Ontslag kan ook plaatsvinden wegens ernstig wangedrag, zoals opzettelijk wangedrag of nalatigheid die aanzienlijke schade veroorzaakt, herhaalde overtredingen van werkplaatsregels, insubordinatie, diefstal of fraude, en gewoonlijk dronkenschap of drugsgebruik tijdens werkuren. Bovendien kan een werknemer worden ontslagen als hij niet over de vereiste vaardigheden of kwalificaties beschikt om zijn werk naar behoren uit te voeren, ondanks redelijke kansen die door de werkgever zijn geboden.

Opzegtermijnen

De vereiste opzegtermijn hangt meestal af van de lengte van de diensttijd van de werknemer en de beroepscategorie. Het Arbeidswetboek en relevante collectieve arbeidsovereenkomsten geven specifieke opzegtermijnen aan. Bijvoorbeeld, de Interprofessionele Collectieve Overeenkomst van 1972 stelt een opzegtermijn van 1 maand vast voor maandelijks betaalde werknemers en 8 dagen voor werknemers die per uur, dag of week worden betaald. Echter, het arbeidscontract kan voorzien in langere opzegtermijnen.

Ontslagvergoeding

Werknemers die worden ontslagen om economische redenen of vanwege professionele ongeschiktheid hebben over het algemeen recht op een ontslagvergoeding. De hoogte van de ontslagvergoeding hangt af van de lengte van de diensttijd van de werknemer en de bepalingen van het Arbeidswetboek of de toepasselijke collectieve arbeidsovereenkomst.

Belangrijke Overwegingen

In bepaalde gevallen, zoals het ontslag van werknemersvertegenwoordigers, moet de werkgever vooraf toestemming verkrijgen van de arbeidsinspectie. Werkgevers moeten ook specifieke procedures volgen voordat ze een werknemer ontslaan, waaronder het verstrekken van een schriftelijke kennisgeving met redenen voor de beëindiging en het geven van de werknemer de gelegenheid om zich te verdedigen.

Niger heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt in de strijd tegen discriminatie en de bevordering van gelijkheid. De anti-discriminatiewetten van het land beschermen individuen tegen discriminatie op basis van verschillende kenmerken.

Beschermde Kenmerken

De anti-discriminatiewetten van Niger beschermen individuen tegen discriminatie op basis van de volgende kenmerken:

• Ras en Etniciteit: Discriminatie op basis van ras en etniciteit is verboden door de Grondwet van Niger en wordt verder versterkt door het Wetboek van Strafrecht, dat handelingen van raciale of etnische discriminatie strafbaar stelt.
• Geslacht: De Grondwet van Niger garandeert gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Het land heeft ook het Verdrag inzake de Uitbanning van Alle Vormen van Discriminatie van Vrouwen (CEDAW) geratificeerd.
• Handicap: De Grondwet van Niger voorziet in de bescherming van mensen met een handicap, met specifieke wetgeving waaronder de Wet op de Bescherming van Personen met een Handicap.
• Religie: De Grondwet beschermt de vrijheid van godsdienst, en het Wetboek van Strafrecht verbiedt handelingen van discriminatie op basis van religie.
• Seksuele Oriëntatie en Genderidentiteit: Hoewel er geen specifieke wetten zijn die discriminatie op basis van seksuele oriëntatie en genderidentiteit aanpakken, is maatschappelijke discriminatie een zorg.

Verhaalsmechanismen

Slachtoffers van discriminatie in Niger kunnen verhaal halen via de volgende wegen:

• Arbeidstribunalen: Werknemers kunnen klachten indienen bij arbeidstribunalen over discriminatie op de werkplek.
• Nationale Mensenrechtencommissie (CNDH): De CNDH is een onafhankelijk orgaan dat mensenrechtenschendingen, waaronder discriminatie, onderzoekt.
• Strafrechtbanken: In ernstige gevallen kunnen discriminerende handelingen als strafbare feiten worden vervolgd onder het Wetboek van Strafrecht.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Niger hebben de volgende verantwoordelijkheden om discriminatie te voorkomen en aan te pakken:

• Non-discriminatiebeleid: Werkgevers moeten een duidelijk non-discriminatiebeleid ontwikkelen en implementeren dat de beschermde kenmerken omvat.
• Training: Werkgevers moeten regelmatig trainingen geven aan werknemers over anti-discriminatiewetten en gelijkheid op de werkplek.
• Klachtprocedures: Werkgevers moeten een transparant en toegankelijk mechanisme opzetten voor werknemers om discriminatie te melden.
• Eerlijke Werving en Promotie: Wervings-, promotie- en ontslagpraktijken moeten gebaseerd zijn op verdienste en vrij van vooroordelen.
• Redelijke Aanpassingen: Werkgevers moeten redelijke aanpassingen bieden voor werknemers met een handicap.

Het is belangrijk op te merken dat het juridische landschap rondom anti-discriminatie in Niger in ontwikkeling is. Het is raadzaam om juridisch advies in te winnen of contact op te nemen met mensenrechtenorganisaties voor de meest actuele en specifieke richtlijnen.

De Arbeidswet van Niger stelt het basis juridische kader vast voor arbeidsomstandigheden in het land. Hier zijn enkele belangrijke aspecten:

Werkuren

De standaard werkweek in Niger is 40 uur, verdeeld over vijf dagen (maandag tot en met vrijdag). Overwerk is toegestaan, met beperkingen. Overwerkloon moet hoger zijn dan het reguliere loon, met specifieke tarieven zoals uiteengezet in de Arbeidswet. Dagelijks overwerk mag niet meer dan 2 uur bedragen, en wekelijks overwerk is beperkt tot 10 uur.

Rustperiodes

Werknemers hebben wettelijk recht op een minimale dagelijkse rustperiode van 1 uur. Deze pauze moet, indien mogelijk, worden verdeeld in twee afzonderlijke periodes. Alle werknemers hebben recht op een wekelijkse rustperiode van minimaal 24 opeenvolgende uren, meestal op zondag.

Ergonomische Vereisten

Specifieke ergonomische voorschriften zijn niet direct beschikbaar in een enkele, geconsolideerde bron. De Arbeidswet bevat echter een algemene bepaling dat werkgevers moeten zorgen voor de gezondheid en veiligheid van hun werknemers. Dit kan worden geïnterpreteerd als het omvatten van ergonomische overwegingen in de werkplek inrichting.

Aanvullende voorschriften met betrekking tot arbeidsomstandigheden kunnen bestaan voor specifieke sectoren of industrieën. Raadpleging van het Ministerie van Arbeid of relevante werkgeversverenigingen kan een vollediger beeld geven.

In Niger wordt het welzijn van werknemers vooropgesteld door een uitgebreid kader van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Deze voorschriften zijn ontworpen om zowel werkgevers als werknemers te versterken door duidelijke richtlijnen te bieden voor het handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving.

Verplichtingen van de Werkgever

Volgens het Arbeidswetboek hebben werkgevers verschillende verplichtingen om een veilige en gezonde werkomgeving te waarborgen. Deze omvatten:

• Risicobeoordeling en Preventie: Werkgevers zijn verplicht om risicobeoordelingen uit te voeren om potentiële gevaren op de werkplek te identificeren. Ze moeten ook preventieve maatregelen implementeren om deze risico's te minimaliseren.
• Verstrekking van PBM: Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) die geschikt zijn voor de specifieke risico's die met het werk gepaard gaan.
• Informatie en Training: Werkgevers moeten werknemers voorzien van informatie en training over gezondheids- en veiligheidsprocedures die relevant zijn voor hun functie.
• Onderhoud van de Werkplek: Werkgevers hebben de plicht om de werkplek in een staat te houden die ongevallen en gezondheidsrisico's voorkomt.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Niger hebben verschillende fundamentele rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:

• Recht op een Veilige Werkplek: Het Arbeidswetboek garandeert werknemers het recht om te werken in een veilige omgeving zonder voorzienbare risico's.
• Weigering van Onveilig Werk: Werknemers hebben het recht om werk te weigeren dat zij als een ernstige bedreiging voor hun gezondheid of veiligheid beschouwen.
• Melden van Onveilige Omstandigheden: Werknemers kunnen onveilige werkomstandigheden melden aan hun werkgever, veiligheidsvertegenwoordigers of relevante autoriteiten.

Handhavingsinstanties

Het Ministerie van Arbeid is de primaire instantie die verantwoordelijk is voor de handhaving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Niger. Hun handhavingsstrategieën omvatten:

• Werkplekinspecties: Arbeidsinspecteurs voeren regelmatig inspecties uit op werkplekken om naleving van gezondheids- en veiligheidsnormen te waarborgen.
• Uitgeven van Citaten en Boetes: In gevallen van niet-naleving kunnen inspecteurs citaten uitgeven en boetes opleggen aan werkgevers.
• Samenwerking met Vakbonden: Het Ministerie werkt vaak samen met vakbonden om een cultuur van werkplekveiligheid te bevorderen en de zorgen van werknemers aan te pakken.