Verken de gezondheids- en veiligheidswetten op de werkplek in Niger
De gezondheids- en veiligheidswetgeving van Niger is ontworpen om werknemers te beschermen tegen gevaren op de werkplek. Het kader bestaat voornamelijk uit de Grondwet van de Republiek Niger, die fundamentele mensenrechten garandeert, waaronder het recht op veilige en gezonde arbeidsomstandigheden, en de Arbeidswet van Niger (Wet nr. 2012-45 van 25 september 2012), die als de primaire wetgeving betreffende gezondheid en veiligheid dient. Besluiten en bevelen vullen de Arbeidswet aan op specifieke gebieden van gezondheid en veiligheid.
Werkgevers in Niger hebben een breed scala aan verantwoordelijkheden met betrekking tot gezondheid en veiligheid. Deze omvatten risicobeoordeling en preventie, veilige werksystemen, informatie en training, eerste hulp en noodmaatregelen, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), medische surveillance en overleg en deelname van werknemers.
Werknemers in Niger hebben verschillende rechten en verantwoordelijkheden met betrekking tot gezondheid en veiligheid. Deze omvatten het recht om gevaarlijk werk te weigeren, het recht op informatie, deelname aan beslissingen over gezondheid en veiligheid, en naleving van veiligheidsmaatregelen.
De Arbeidswet van Niger bevat ook specifieke voorschriften die gebieden bestrijken zoals verboden werk voor jonge werknemers en vrouwen, werktijden en rustperiodes, arbeidsomstandigheden en beroepsziekten.
Het Ministerie van Arbeid en zijn Arbeidsinspectiediensten zijn primair verantwoordelijk voor het toezicht op en de handhaving van de naleving van de gezondheids- en veiligheidswetten in Niger. Arbeidsinspecteurs hebben de bevoegdheid om inspecties van werkplekken uit te voeren, ongevallen en incidenten te onderzoeken, verbeteringsberichten aan werkgevers uit te geven en boetes of andere straffen op te leggen voor overtredingen van de wetgeving.
Ondanks het wettelijke kader staat Niger voor uitdagingen bij het handhaven van zijn gezondheids- en veiligheidsnormen. Deze omvatten beperkte middelen, een grote informele sector en beperkte bewustwording van gezondheids- en veiligheidsrechten en -verplichtingen onder sommige werkgevers en werknemers.
De normen voor Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Niger worden voornamelijk beheerst door het Arbeidswetboek en worden beïnvloed door internationale conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO). Deze normen zijn bedoeld om werknemers te beschermen tegen gevaren en risico's op de werkplek. De implementatie van deze normen varieert echter sterk tussen verschillende sectoren en industrieën.
De werkomgeving is een cruciaal aspect van de OHS-normen. Dit omvat:
Gevaarpreventie is een ander belangrijk gebied van de OHS-normen. Dit omvat:
Werkgevers zijn verplicht om geschikte PBM gratis te verstrekken en het gebruik ervan af te dwingen waar nodig. Dit kan onder andere veiligheidshelmen, veiligheidsbrillen, handschoenen, veiligheidsschoenen, ademhalingsbeschermers, oorbeschermers en andere specifieke middelen voor de gevaren van het werk omvatten.
Gezondheidstoezicht omvat pre-employment en periodieke gezondheidscontroles voor werknemers die worden blootgesteld aan beroepsmatige gevaren. Werkgevers moeten ook gegevens bijhouden van werkplekongelukken, verwondingen en beroepsziekten.
De implementatie van OHS-normen varieert sterk in Niger:
Er zijn verschillende uitdagingen bij de implementatie van OHS-normen:
Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het identificeren van gevaren, het verifiëren van naleving, het verhogen van het bewustzijn en het bevorderen van preventie. Ze zijn een proactief hulpmiddel om onveilige omstandigheden, werkpraktijken of potentiële risico's te detecteren voordat ze leiden tot ongevallen of verwondingen. Ze zorgen er ook voor dat werkgevers hun verplichtingen nakomen en zowel werkgevers als werknemers informeren over normen en best practices.
Arbeidsinspecteurs van het Ministerie van Arbeid zijn bevoegd om werkplekinspecties uit te voeren. De reikwijdte van deze inspecties kan routinematig zijn, gericht op specifieke gevaren, of in reactie op klachten of ongevallen. Inspecties kunnen zonder voorafgaande waarschuwing worden uitgevoerd om een nauwkeurige beoordeling van de werkomstandigheden te waarborgen.
Het inspectieproces begint met een openingsbijeenkomst waarin de inspecteur zichzelf voorstelt, het doel van de inspectie uiteenzet en mogelijk bedrijfsdocumentatie opvraagt. Dit wordt gevolgd door een rondgang door de werkplek waarbij de inspecteur de faciliteit rondleidt, observaties uitvoert, metingen verricht en mogelijk werknemers interviewt. De inspecteur richt zich vervolgens op potentiële veiligheidsrisico's zoals machineveiligheid, chemische behandeling en opslag, elektrische installaties, valgevaar, brandrisico's, noodvoorbereiding, ergonomie en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). De inspecteur beoordeelt praktijken en administratie aan de hand van wettelijke vereisten. De inspectie wordt afgesloten met een sluitingsbijeenkomst waarin de inspecteur zijn bevindingen samenvat, eventuele overtredingen bespreekt en noodzakelijke corrigerende maatregelen uiteenzet.
Inspecteurs gebruiken een combinatie van checklists en professioneel oordeel op basis van Arbeidswetbepalingen, sectorspecifieke regelgeving, de risicobeoordeling van de werkgever en internationale normen.
De frequentie van inspecties varieert afhankelijk van het risiconiveau van de industrie, de grootte van de werkplek en het nalevingsverleden. Hoogrisicosectoren kunnen vaker worden geïnspecteerd, grotere werkplekken kunnen vaker inspecties aantrekken en bedrijven met een slecht nalevingsverleden kunnen meer inspecties verwachten.
Als er overtredingen worden geconstateerd, geeft de inspecteur verbeteringsberichten uit waarin corrigerende maatregelen en deadlines worden beschreven. Aanzienlijke schendingen van de wet kunnen resulteren in boetes of zelfs sluiting van de werkplek in ernstige gevallen. Werkgevers kunnen worden vervolgd in geval van ernstige nalatigheid of het niet verhelpen van gevaren. Inspecteurs kunnen vervolgbezoeken afleggen om de naleving van verbeteringsberichten te bevestigen.
Arbeidsongevallen zijn een ernstige zaak die onmiddellijke aandacht en correcte afhandeling vereisen. Werkgevers zijn wettelijk verplicht om dergelijke incidenten te melden bij de Arbeidsinspectie en mogelijk andere autoriteiten, afhankelijk van de ernst van het incident. Ongevallen die ernstig letsel of de dood veroorzaken, moeten onmiddellijk worden gemeld, terwijl minder ernstige verwondingen doorgaans een meldingsperiode van enkele dagen hebben. Het is ook belangrijk voor werkgevers om grondige verslagen bij te houden van alle arbeidsongevallen, zelfs kleine, voor interne documentatie en mogelijke inspectie.
In het geval van ernstige ongevallen zijn arbeidsinspecteurs bevoegd om onderzoeken in te stellen om de oorzaak te achterhalen en eventuele overtredingen van de regelgeving te identificeren. Vertegenwoordigers van werknemers of veiligheidscomités kunnen het recht hebben om betrokken te zijn bij het onderzoeksproces. Onderzoeken zijn gericht op het verzamelen van bewijs, het blootleggen van de reeks gebeurtenissen die tot het ongeval hebben geleid, het identificeren van tekortkomingen in veiligheidsmaatregelen en het bepalen van preventieve maatregelen voor de toekomst.
Het sociale zekerheidsstelsel van Niger voorziet in compensatie bij arbeidsongevallen en beroepsziekten. Dit wordt beheerd door het Nationaal Sociaal Zekerheidsfonds (CNSS). Compensatie kan medische kosten, tijdelijke arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, permanente arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en nabestaandenuitkeringen in geval van overlijden omvatten. Werknemers moeten claims indienen bij de CNSS, vaak samen met ondersteunende documentatie zoals medische rapporten en werkgeversverklaring van het incident. In geval van geschillen over de compensatiegeschiktheid of -bedragen, bestaan er beroepsmechanismen.
Het is essentieel om onmiddellijke eerste hulp te verlenen aan gewonde werknemers. Werkgevers zijn verplicht om eerstehulpvoorzieningen te hebben. Houd nauwkeurige verslagen bij van het ongeval, inclusief getuigenverklaringen en details van eventuele opgelopen verwondingen. Snelle melding en start van onderzoeken zijn cruciaal voor het vaststellen van de feiten rond het ongeval en het mogelijk maken van compensatieprocessen.
Ongevallen, vooral kleine, kunnen ongerapporteerd blijven door gebrek aan bewustzijn of angst voor repercussies. Werknemers in de informele sector hebben vaak geen toegang tot formele compensatiemechanismen.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.