In de Marshalleilanden bepalen arbeidswetten de regels rondom de beëindiging van arbeidsovereenkomsten.

Wettige Gronden voor Ontslag

Werkgevers in de Marshalleilanden kunnen werknemers om de volgende redenen ontslaan:

• Om Reden: Dit omvat ernstig wangedrag, grove nalatigheid, herhaalde prestatieproblemen of schending van bedrijfsbeleid.
• Voltooiing van Contract: Als de arbeidsovereenkomst voor een bepaalde tijd of projectgebonden is, kan deze vanzelf eindigen bij voltooiing.
• Wederzijds Overeenkomen: Werkgever en werknemer kunnen in onderling overleg besluiten de arbeidsrelatie te beëindigen.
• Redundantie: Ontslag om economische redenen of omdat de functie overbodig is geworden. (Opmerking: Specifieke regelgeving over ontslagen op basis van redundantie kan beperkt zijn.)

Opzegtermijnen

• Zeevarenden: Opzegtermijnen voor zeevarenden worden vaak gespecificeerd in de Zeevarendenarbeidsovereenkomst (SEA) of relevante collectieve arbeidsovereenkomsten. Typische opzegtermijnen kunnen variëren van enkele dagen tot een maand of langer.
• Andere Werknemers: Opzegvereisten voor landgebonden werknemers kunnen minder gestandaardiseerd zijn. Het is het beste om individuele arbeidsovereenkomsten, eventuele collectieve overeenkomsten te raadplegen of advies in te winnen bij het Ministerie van Arbeid van de Marshalleilanden.

Ontslagvergoeding

• Zeevarenden: Het concept van ontslagvergoeding voor zeevarenden kan aan de orde komen bij onrechtmatig ontslag of specifieke omstandigheden zoals beschreven in hun contract of relevante maritieme regelgeving.
• Andere Werknemers: Vereisten voor ontslagvergoeding voor landgebonden werknemers zijn minder formeel vastgelegd in de wetgeving van de Marshalleilanden.

Belangrijke Punten

• De regelgeving die het dienstverband van zeevarenden regelt, is waarschijnlijk beter ontwikkeld dan die voor landgebonden werknemers in de Marshalleilanden.
• Arbeidsovereenkomsten en eventuele relevante collectieve arbeidsovereenkomsten spelen een belangrijke rol bij het bepalen van ontslagprocedures en rechten.
• Het is raadzaam om een Marshallese arbeidsadvocaat te raadplegen voor specifiek advies over ontslag, vooral in complexe situaties.

De Marshalleilanden hebben wetten en beleidsmaatregelen vastgesteld die gelijkheid bevorderen en discriminatie voorkomen. Deze beschermingen zijn voornamelijk te vinden in de Grondwet van de Marshalleilanden en de Public Service Act. De Bill of Rights van de Grondwet garandeert gelijke bescherming voor alle personen en verbiedt discriminatie op basis van ras, religie, geslacht of politieke overtuiging, naast andere factoren. De Public Service Act bevat bepalingen die discriminatie binnen de publieke sector voorkomen.

De beschermde kenmerken onder deze anti-discriminatiewetten omvatten over het algemeen ras, huidskleur, geslacht, religie, politieke overtuiging, nationale afkomst en handicap, hoewel specifieke wetten over discriminatie op basis van handicap beperkt kunnen zijn.

Als je discriminatie hebt ervaren op de Marshalleilanden, zijn er verschillende wegen om verhaal te halen. Deze omvatten interne klachtenprocedures binnen je werkplek, het indienen van een klacht bij de Arbeidsafdeling van het Ministerie van Hulpbronnen en Ontwikkeling, het aanspannen van een rechtszaak via het rechtssysteem, of contact opnemen met de Nationale Mensenrechteninstelling. Het is echter belangrijk op te merken dat de capaciteit van deze instellingen om dergelijke klachten te behandelen beperkt kan zijn.

Werkgevers op de Marshalleilanden zijn verplicht om werkplekken te creëren die vrij zijn van discriminatie en intimidatie. Dit houdt in dat ze een duidelijk anti-discriminatiebeleid moeten vaststellen, eerlijke werkpraktijken moeten waarborgen, discriminatieklachten snel moeten afhandelen en, waar mogelijk, bewustwordingstrainingen voor werknemers moeten verzorgen over discriminatie en het creëren van een respectvolle werkplek.

Er zijn echter beperkingen en uitdagingen bij de handhaving van deze anti-discriminatiewetten. Dit komt door een gebrek aan robuuste, gespecialiseerde instellingen en beperkte juridische precedenten. Bovendien ontbreken momenteel specifieke beschermingen voor groepen zoals LGBTQ+ individuen.

De Marshalleilanden zijn ondertekenaar van internationale mensenrechtenverdragen die discriminatie aanpakken. Hoewel deze mogelijk niet direct afdwingbaar zijn in nationale rechtbanken, geven ze wel aan dat het land zich inzet voor non-discriminatieprincipes. Als je ernstige discriminatie ondervindt, wordt sterk aangeraden om juridisch advies in te winnen bij een Marshallese advocaat die gespecialiseerd is in arbeids- of mensenrechtenkwesties.

Arbeidsvoorschriften in de Marshalleilanden zijn nog in ontwikkeling, maar er zijn enkele standaarden gericht op het waarborgen van eerlijke en gezonde werkomgevingen.

Werkuren

• Standaard Werkweek: Er is geen officiële standaard werkweek gedefinieerd voor alle sectoren. Een 40-urige werkweek is echter een gangbare praktijk.
• Overuren: Overuren kunnen zijn toegestaan, hoewel specifieke regelgeving met betrekking tot overwerkvergoeding en limieten kan variëren tussen industrieën.
• Zeevarenden: Zeevarenden hebben specifieke voorschriften onder de Marshall Islands Maritime Act met betrekking tot werkuren en rustperiodes.

Rustperiodes

• Pauzes: Regelgeving over verplichte pauzes voor landarbeiders kan beperkt zijn. Echter, enkele pauzes tijdens de werkdag zijn waarschijnlijk gebruikelijk.
• Jaarlijks Verlof: Er zijn momenteel geen wetten die betaald jaarlijks verlof verplichten in de Marshalleilanden. Sommige werkgevers kunnen het echter als een voordeel aanbieden.
• Zeevarenden: De maritieme wetgeving beschrijft rustperiodes en verlofrechten voor zeevarenden.

Ergonomische Vereisten

De Marshalleilanden hebben geen uitgebreide wetten die specifiek gericht zijn op ergonomie. Werkgevers hebben echter een algemene plicht om de veiligheid op de werkplek te waarborgen, wat enige verantwoordelijkheid zou impliceren om deze factoren aan te pakken:

• Gevaarpreventie: Werkgevers moeten risico's identificeren en verminderen die kunnen leiden tot verwondingen, inclusief die voortkomen uit repetitieve bewegingen, ongemakkelijke houdingen of handmatige handling.
• Zeevarenden: De maritieme regelgeving kan meer gedetailleerde bepalingen bevatten met betrekking tot ergonomische gevaren op schepen.

Belangrijke Punten

• Standaarden voor arbeidsomstandigheden kunnen beter gedefinieerd zijn voor zeevarenden in vergelijking met werknemers in landgebonden industrieën.
• Arbeidsovereenkomsten en collectieve arbeidsovereenkomsten (indien van toepassing) spelen waarschijnlijk een belangrijke rol bij het vaststellen van werkuren, pauzes en andere arbeidsomstandigheden.
• Specifieke informatie over arbeidsomstandigheden voor uw industrie of bedrijf kan worden verkregen bij het Ministerie van Hulpbronnen en Ontwikkeling.

De Marshalleilanden erkennen het belang van het welzijn van werknemers en hebben enkele gezondheids- en veiligheidsvoorschriften vastgesteld. Hoewel deze voorschriften nog in ontwikkeling zijn, streven ze ernaar om veiligere werkomgevingen te creëren.

Verplichtingen van Werkgevers

Werkgevers op de Marshalleilanden hebben bepaalde verantwoordelijkheden met betrekking tot de gezondheid en veiligheid van werknemers:

• Veilige Werkplek: Werkgevers moeten, voor zover redelijkerwijs mogelijk, een werkplek bieden die vrij is van gevaren die letsel of ziekte kunnen veroorzaken.
• Identificatie van Gevaren en Risicobeoordeling: Hoewel er geen wettelijke vereisten zijn voor formele risicobeoordelingen, moeten werkgevers potentiële gevaren identificeren en beheersmaatregelen implementeren om risico's te verminderen.
• Veilige Werkpraktijken: Stel veilige werkprocedures vast en handhaaf deze om risico's die verband houden met specifieke taken en apparatuur te minimaliseren.
• Training en Informatie: Zorg voor voldoende training en informatie voor werknemers over werkplekgevaren, veilige werkpraktijken en het juiste gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM).
• Ongevallenrapportage en Onderzoek: Implementeer procedures voor het rapporteren van ongevallen en werkgerelateerde ziekten, en onderzoek incidenten om herhaling te voorkomen.

Rechten van Werknemers

Werknemers op de Marshalleilanden hebben overeenkomstige rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:

• Recht op een Veilige Werkplek: Werknemers hebben het recht om te werken in een omgeving die vrij is van voorzienbare risico's voor hun gezondheid en veiligheid.
• Recht op Informatie en Training: Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over potentiële gevaren, veilige werkpraktijken en de beschikbaarheid van PBM.
• Recht om Onveilig Werk te Weigeren: Werknemers kunnen het recht hebben om werk te weigeren dat zij als onveilig beschouwen, mits zij redelijke rechtvaardiging hebben voor hun bezorgdheid.

Handhavingsinstanties

Er is geen enkele aangewezen handhavingsinstantie voor gezondheid en veiligheid op de Marshalleilanden. Echter, enkele entiteiten kunnen een rol spelen:

• Ministerie van Arbeid: Het Ministerie van Arbeid kan verantwoordelijk zijn voor het aanpakken van algemene werkveiligheidskwesties, maar de handhavingscapaciteit kan beperkt zijn.
• Marshalleilanden Maritieme Autoriteit (MIMRA): Voor werkplekken onder de jurisdictie van MIMRA (voornamelijk maritiem) handhaven zij de veiligheidsvoorschriften zoals vastgelegd in de Marshall Islands Maritime Act.
• Milieubeschermingsautoriteit (EPA): De EPA kan betrokken zijn bij situaties met milieugevaren die de gezondheid van werknemers kunnen beïnvloeden.

Aanvullende Overwegingen

• De Marshalleilanden werken aan de ontwikkeling van een meer uitgebreid kader voor arbeidsgezondheid en -veiligheid.
• Werkgevers met internationale operaties of die voldoen aan internationale normen kunnen robuustere gezondheids- en veiligheidsprotocollen hebben.