Gezondheids- en veiligheidswetten zijn een cruciaal onderdeel van elke werkplek, die het welzijn van zowel werknemers als werkgevers waarborgen. In Griekenland worden deze wetten beheerst door verschillende wetgevingen en decreten, waaronder het Burgerlijk Wetboek - Artikel 662, Wet 3850/2010 (zoals gewijzigd), en Presidentieel Decreet 17/1996. Deze wetten stellen de fundamentele verplichting van de werkgever vast om de gezondheid en veiligheid van werknemers op de werkplek te beschermen.

Verantwoordelijkheden van de Werkgever

Werkgevers hebben een aantal verantwoordelijkheden onder deze wetten. Ze moeten systematische risicobeoordelingen uitvoeren, een Veiligheidstechnicus en Bedrijfsarts aanstellen, zorgen voor veilig ontwerp en onderhoud van werkplekken, geschikte Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM) verstrekken en het gebruik ervan waarborgen, en duidelijke gezondheids- en veiligheidsinstructies en adequate training bieden. Ze zijn ook verplicht om noodprocedures te ontwikkelen en te implementeren, inclusief brandveiligheid, evacuatie en eerste hulp. Bovendien moeten werkgevers werkgerelateerde ongevallen en gevaarlijke incidenten melden aan de relevante autoriteiten.

Rechten en Verantwoordelijkheden van Werknemers

Werknemers hebben daarentegen het recht op een veilige werkplek, het recht om gevaarlijk werk te weigeren, en het recht om informatie en training te ontvangen over werkplekrisico's en veilige werkpraktijken. Ze moeten samenwerken met de werkgever bij de implementatie van veiligheidsmaatregelen, de vastgestelde veiligheidsprocedures volgen, en PBM gebruiken zoals vereist.

Specifieke Gezondheids- en Veiligheidsonderwerpen

Er zijn ook specifieke gezondheids- en veiligheidsonderwerpen die door deze wetten worden behandeld. Deze omvatten voorschriften voor het omgaan met gevaarlijke stoffen, bescherming tegen schadelijke biologische agentia, maatregelen om geluids- en trillingsniveaus te beheersen, risico's verbonden aan handmatige handling, risico's verbonden aan langdurig computergebruik, en voorschriften voor veiligheid in de bouw.

Handhaving

De handhaving van deze gezondheids- en veiligheidswetten in Griekenland is de verantwoordelijkheid van de Arbeidsinspectie (S.EP.E.). De inspecteurs hebben de bevoegdheid om inspecties uit te voeren, verbeteringsberichten uit te geven, boetes of straffen op te leggen, en strafrechtelijke procedures in te leiden voor ernstige overtredingen.

Het is belangrijk op te merken dat dit een algemeen overzicht biedt. Werkgevers en werknemers moeten de specifieke wetten, voorschriften en collectieve overeenkomsten raadplegen die van toepassing zijn op hun sector en activiteiten voor volledige juridische details.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Griekenland wordt geleid door een combinatie van nationale wetgeving en de omzetting van richtlijnen van de Europese Unie. Deze vormen de basis voor sectorspecifieke normen. Het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken is de primaire autoriteit die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van OHS-beleid en regelgevende toezicht. De Arbeidsinspectie (S.EP.E) handhaaft OHS-wetten en -voorschriften, voert inspecties en onderzoeken uit. Werkgeversorganisaties en vakbonden spelen ook een rol in de ontwikkeling van OHS en het vergroten van het bewustzijn.

Risicobeoordeling en -beheer

Werkgevers in Griekenland zijn verplicht om systematische risicobeoordelingen op de werkplek uit te voeren, potentiële gevaren te identificeren en mitigerende maatregelen te implementeren. De Griekse wetgeving bevordert de hiërarchie van beheersmaatregelen, waarbij eliminatie, vervanging, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en tenslotte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) worden geprioriteerd.

Werkplekveiligheid

Werkgevers moeten zorgen voor een veilig ontwerp en onderhoud van de werkomgeving, inclusief voldoende verlichting, ventilatie en temperatuurregeling. Er bestaan strikte normen voor machinebeveiliging, noodstops en regelmatig onderhoud. Elektrische installaties moeten voldoen aan veiligheidsnormen om elektrische schokken en brandrisico's te voorkomen. Gebouwen moeten voldoen aan brandveiligheidsvoorschriften, inclusief evacuatieplannen, regelmatige oefeningen en brandblussystemen.

Chemische Veiligheid

Chemische stoffen moeten worden geclassificeerd en geëtiketteerd volgens het Globally Harmonized System (GHS). Leveranciers moeten Veiligheidsinformatiebladen (SDS's) verstrekken met informatie over chemische gevaren, voorzorgsmaatregelen bij het hanteren en noodprocedures. Werkgevers moeten maatregelen implementeren om de blootstelling van werknemers aan gevaarlijke chemicaliën te minimaliseren, inclusief ventilatie, technische beheersmaatregelen en PBM.

Ergonomie en Musculoskeletale Aandoeningen

Regelgeving vereist risicobeoordelingen en beheersmaatregelen voor tillen, dragen en repetitieve bewegingen om rugblessures en andere musculoskeletale aandoeningen te voorkomen. Werkgevers moeten zorgen voor een ergonomisch ontwerp van werkplekken, vooral voor computerwerk, om spanning en ongemak te minimaliseren.

Psychosociale Risico's

Werkgevers hebben een algemene plicht om een veilige en gezonde werkomgeving te creëren, waarbij factoren worden aangepakt die kunnen bijdragen aan stress en burn-out. De Griekse wet verbiedt intimidatie en geweld op de werkplek, en werkgevers moeten maatregelen implementeren om dergelijke incidenten te voorkomen en aan te pakken.

Bouwsector

Bouwwerkzaamheden worden gereguleerd door gedetailleerde voorschriften vanwege het hoge risico, met betrekking tot steigers, valbeveiliging, graafveiligheid en meer.

Aanvullende Normen

Griekenland heeft specifieke normen voor blootstelling aan lawaai en trillingen, biologische agentia, stralingsbescherming, arbeidsgezondheidsbewaking en eerste hulp en medische ondersteuning.

Continue Verbetering

Het OHS-kader van Griekenland benadrukt voortdurende verbetering door regelmatige herziening van risicobeoordelingen, veiligheidsmaatregelen, incidentrapportage en -analyse, en trainingsinitiatieven.

De Arbeidsinspectie (S.EP.E.) in Griekenland is verantwoordelijk voor het uitvoeren van werkplekinspecties en het handhaven van naleving.

Criteria voor Werkplekinspectie

De inspecties uitgevoerd door de Arbeidsinspectie bestrijken verschillende aspecten van werkplekkeveiligheid. Deze omvatten:

• Risicobeoordelingen: Inspecteurs controleren of werkgevers adequate risicobeoordelingen hebben uitgevoerd en passende beheersmaatregelen hebben geïmplementeerd.
• Veilige Werkpraktijken: Inspecteurs observeren de naleving van veilige werkprocedures, machine- en apparatuurveiligheid, en het correct gebruik van Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM).
• Werkplekcondities: De condities van de werkplek, zoals verlichting, ventilatie, temperatuur, geluidsniveaus en algemene hygiëne, worden geëvalueerd tijdens inspecties.
• Gevaarlijke Stoffen: De juiste omgang met, opslag, etikettering en beheersing van gevaarlijke chemicaliën worden door inspecteurs gecontroleerd.
• Ergonomie: Inspecteurs beoordelen het ontwerp van werkstations en handmatige handelingen om risico's op musculoskeletale aandoeningen te identificeren.
• Noodvoorbereiding: Inspecteurs onderzoeken het bestaan en de implementatie van brandveiligheidsplannen, evacuatieprocedures en EHBO-voorzieningen.
• Administratie: Inspecteurs beoordelen ongevallen- en incidentregistraties, opleidingsregistraties en onderhoudslogboeken van apparatuur.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties in Griekenland wordt beïnvloed door verschillende factoren:

• Risiconiveau: Werkplekken met hogere inherente gevaren worden vaker geïnspecteerd.
• Klachtgebaseerde Inspecties: De Arbeidsinspectie reageert op klachten en zorgen van werknemers over veiligheidsinbreuken.
• Gerichte Programma's: Inspecteurs kunnen gerichte inspectiecampagnes uitvoeren op specifieke industrieën of veiligheidskwesties.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Onaangekondigde Inspecties: Arbeidsinspecteurs hebben over het algemeen de bevoegdheid om werkplekken zonder voorafgaande kennisgeving te betreden.
2. Openingsgesprek: Inspecteurs ontmoeten vertegenwoordigers van de werkgever om het doel en de reikwijdte van de inspectie uit te leggen.
3. Rondgang en Onderzoek: Inspecteurs observeren de werkplek, onderzoeken apparatuur en faciliteiten, beoordelen documenten en kunnen werknemers interviewen.
4. Sluitingsgesprek: Inspecteurs bespreken de eerste bevindingen met de werkgever en schetsen eventuele geïdentificeerde overtredingen.
5. Inspectierapport: Een formeel rapport vat de bevindingen samen en schetst eventuele vereiste corrigerende maatregelen.

Vervolgacties

Na de inspectie kunnen verschillende acties worden ondernomen:

• Verbeteringsberichten: Inspecteurs kunnen verbeteringsberichten uitgeven waarin de vereiste corrigerende maatregelen en deadlines voor naleving worden geschetst als er overtredingen worden gevonden.
• Boetes en Sancties: Voor ernstige of herhaalde overtredingen kan de Arbeidsinspectie boetes of andere sancties opleggen.
• Strafrechtelijke Procedures: Ernstige schendingen van veiligheidsvoorschriften kunnen leiden tot strafrechtelijke vervolging.
• Beroepen: Werkgevers hebben het recht om handhavingsacties die zij onterecht achten aan te vechten.

De Arbeidsinspectie heeft de discretie om inspecties te prioriteren en middelen toe te wijzen op basis van de beoordeelde behoeften, met als doel maximale preventie en naleving te bereiken binnen de beschikbare middelen.

Arbeidsongevallen zijn ernstige incidenten die onmiddellijke aandacht en rapportage vereisen. Werkgevers zijn wettelijk verplicht om dergelijke incidenten aan verschillende autoriteiten te melden. Dit moet binnen 24 uur na het incident worden gedaan aan de Arbeidsinspectie (S.EP.E) en het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (bijv. IKA-ETAM). In geval van een dodelijk ongeval of ernstig letsel moet de lokale politie onmiddellijk worden geïnformeerd. Een gedetailleerd schriftelijk rapport moet ook binnen 15 dagen na het ongeval worden ingediend bij de rechter van de rechtbank van eerste aanleg waar het ongeval heeft plaatsgevonden.

Onderzoeksprocessen

De werkgever is primair verantwoordelijk voor het uitvoeren van een intern onderzoek naar het ongeval. Dit omvat het identificeren van oorzaken en het implementeren van corrigerende maatregelen om herhaling te voorkomen. In ernstige gevallen kan de Arbeidsinspectie haar eigen onderzoek uitvoeren om eventuele schendingen van veiligheidsvoorschriften vast te stellen. Werkgevers en werknemers moeten volledig meewerken aan onderzoeken die worden uitgevoerd door de Arbeidsinspectie of andere relevante autoriteiten.

Schadeclaims

Werknemers die gewond raken bij arbeidsongevallen hebben over het algemeen recht op een vergoeding via het Griekse sociale zekerheidsstelsel. Uitkeringen kunnen medische behandelingen en revalidatiekosten, tijdelijke arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, permanente arbeidsongeschiktheidspensioenen en nabestaandenuitkeringen in geval van een dodelijk ongeval omvatten. Naast sociale zekerheidsuitkeringen kunnen gewonde werknemers of hun families civiele rechtszaken aanspannen tegen de werkgever als nalatigheid of opzettelijk wangedrag heeft bijgedragen aan het ongeval.

Specifieke Procedures

Werkgevers moeten een ongevallenregister bijhouden waarin details van alle werkgerelateerde ongevallen worden vastgelegd, zelfs die welke niet tot ernstig letsel leiden. Werkplekken moeten over voldoende EHBO-voorzieningen en getraind personeel beschikken om onmiddellijke hulp te bieden bij ongevallen. Werkgevers moeten een soepele en veilige terugkeer naar het werk voor gewonde werknemers na herstel faciliteren, eventueel met tijdelijke aanpassingen indien nodig.

Belangrijke Overwegingen

Er zijn specifieke termijnen voor het melden van ongevallen en het indienen van schadeclaims. Het is raadzaam voor werknemers om juridisch advies in te winnen over schadeclaims, vooral in complexe of ernstige gevallen. De proactieve focus van de Griekse wetgeving benadrukt dat het voorkomen van ongevallen door middel van robuust risicobeheer het belangrijkste doel is.