Leer over thuiswerkbeleid en flexibele werkregelingen in Filipijnen
Hoewel er geen uitgebreide wetgeving is die specifiek gericht is op thuiswerken in de Filipijnen, bieden bestaande arbeidsvoorschriften enkele richtlijnen. De primaire referentie is Artikel 106 van de Filipijnse Arbeidswet, die een "werkgever-werknemer relatie" definieert als een relatie waarbij de werkgever "controle en toezicht" heeft over de prestaties van de werknemer. Dit kan worden geïnterpreteerd als een mogelijke hindernis voor volledig thuiswerken.
Echter, het Department of Labor and Employment (DOLE) heeft in 2017 Department Order No. 169 uitgevaardigd, waarin "telewerken" wordt erkend als een geldige werkregeling. Deze order specificeert dat telewerkers recht hebben op dezelfde voordelen en bescherming als werknemers op locatie, inclusief minimumloon, overwerkvergoeding en verlofrechten.
De Filipijnse overheid erkent de noodzaak van een meer omvattend kader voor thuiswerken. Verschillende wetsvoorstellen zijn momenteel in behandeling in het Congres die beogen:
Voor een succesvolle implementatie van thuiswerken is een robuuste technologische infrastructuur essentieel. Hier is een overzicht van de belangrijkste vereisten:
Werkgevers die overstappen naar een thuiswerkmodel hebben specifieke verantwoordelijkheden ten opzichte van hun werknemers:
Deeltijdwerk stelt werknemers in staat om voor een kortere duur te werken in vergelijking met de standaard achturige werkdag of 48-urige werkweek. Het Filipijnse Arbeidswetboek (Artikel 82) erkent deeltijdwerkers en garandeert hen rechten en voordelen evenredig aan hun werkuren.
Flexibele werktijden stellen werknemers in staat om hun werkroosters aan te passen binnen een kernwerktijd, zolang ze het vereiste aantal werkuren per dag of week vervullen. Dit kan inhouden dat ze eerder of later dan de traditionele kantooruren beginnen en eindigen met werken.
Hoewel er geen specifieke wet is die flexibele werktijden verplicht stelt, erkent het Advies nr. 2 van het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid (DOLE), Serie van 2009, het als een geldige flexibele werkregeling. Dit advies benadrukt dat de overeenkomst tussen werkgever en werknemer vrijwillig moet zijn en de voltooiing van de vereiste werkuren moet waarborgen.
Functiedeling houdt in dat twee of meer deeltijdwerknemers de verantwoordelijkheden van een voltijdse functie delen. Deze regeling kan voordelig zijn voor werknemers die een verminderde werkdruk zoeken of voor degenen met gespecialiseerde vaardigheden die elkaar kunnen aanvullen.
Er zijn geen specifieke wettelijke bepalingen voor functiedeling in de Filipijnen. De algemene arbeidsvoorschriften met betrekking tot deeltijdwerk zijn echter van toepassing op functiedelingsregelingen.
De Wet op Gegevensbescherming van 2012 (DPA) in de Filipijnen beschrijft specifieke verplichtingen voor werkgevers bij het omgaan met persoonlijke gegevens van externe werknemers. Deze verplichtingen omvatten rechtmatige verwerking, transparantie, implementatie van beveiligingsmaatregelen en melding van datalekken.
Werkgevers moeten ervoor zorgen dat ze een rechtmatige basis hebben voor het verwerken van werknemersgegevens, zoals gedefinieerd in Sectie 12 van de DPA. Dit kan onder andere toestemming, contractuele noodzaak of legitieme belangen omvatten. Ze zijn ook verplicht transparant te zijn tegenover externe werknemers over hoe hun persoonlijke gegevens worden verzameld, gebruikt, opgeslagen en bekendgemaakt. Dit kan worden bereikt door duidelijke en toegankelijke privacybeleid.
Werkgevers hebben de verantwoordelijkheid om passende beveiligingsmaatregelen te implementeren om persoonlijke gegevens te beschermen tegen ongeoorloofde toegang, gebruik of openbaarmaking. Dit omvat maatregelen zoals gegevensversleuteling, toegangscontroles en training van werknemers over gegevensbeveiligingspraktijken. In het geval van een datalek waarbij werknemersgegevens betrokken zijn, moeten werkgevers de Nationale Privacy Commissie (NPC) binnen 72 uur op de hoogte stellen.
Werkgevers kunnen de werkprestaties van externe werknemers monitoren, maar deze monitoring moet proportioneel zijn en worden uitgevoerd met legitieme zakelijke doelstellingen. Transparantie met betrekking tot monitoringspraktijken is cruciaal. Werkgevers moeten ook alleen de minimale hoeveelheid werknemersgegevens verzamelen en verwerken die nodig zijn voor hun bedrijfsactiviteiten.
De DPA geeft externe werknemers specifieke rechten op het gebied van gegevensbescherming. Deze omvatten het recht om geïnformeerd te worden over de verwerking van hun persoonlijke gegevens, het recht op toegang tot hun persoonlijke gegevens die door hun werkgever worden bewaard, het recht op correctie van onjuiste of onvolledige persoonlijke gegevens en het recht op verwijdering van hun persoonlijke gegevens onder bepaalde omstandigheden. Werknemers moeten op de hoogte worden gebracht van deze rechten en voorzien worden van duidelijke mechanismen om deze uit te oefenen.
Zowel werkgevers als werknemers kunnen stappen ondernemen om persoonlijke en bedrijfsgegevens te beveiligen in een externe werkomgeving. Deze stappen omvatten het afdwingen van het gebruik van sterke wachtwoorden en het aanmoedigen van multi-factor authenticatie voor alle werkaccounts, het gebruik van gegevensversleuteling voor gevoelige informatie, het gebruik van veilige communicatiekanalen voor werkgerelateerde communicatie, het bieden van regelmatige bewustwordingstrainingen over gegevensbeveiliging, het implementeren van het principe van minste privilege en het aanmoedigen van werknemers om sterke beveiligingsmaatregelen te gebruiken op hun persoonlijke apparaten als deze voor werkdoeleinden worden gebruikt.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.