Gezondheids- en veiligheidswetten zijn een cruciaal onderdeel van elke werkomgeving. In Ethiopië worden deze wetten voornamelijk beheerst door de Grondwet van de Federale Democratische Republiek Ethiopië (1995), Arbeidsproclamatie nr. 1156/2019 (zoals gewijzigd) en Reglement van de Raad van Ministers nr. 431/2020. Het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken (MOLSA) is de primaire autoriteit die verantwoordelijk is voor het toezicht op het gezondheids- en veiligheidsbeleid, de handhaving en de ontwikkeling ervan.

Belangrijke Wetgeving en Regelgevende Instanties

De Grondwet van de Federale Democratische Republiek Ethiopië (1995) biedt fundamentele rechten, waaronder het recht van werknemers op gezonde en veilige arbeidsomstandigheden (Artikel 41(7)), arbeidsrechten, waarin specifieke beschermingen worden beschreven, en het recht om vakbonden te vormen en lid te worden (Artikel 42). Het beschrijft ook de bevoegdheid van de federale overheid om economische, sociale en ontwikkelingsbeleidslijnen te formuleren en uit te voeren, inclusief die met betrekking tot gezondheid en veiligheid (Artikel 92).

Arbeidsproclamatie nr. 1156/2019 (zoals gewijzigd) stelt rechten en verplichtingen vast voor werkgevers en werknemers. Belangrijke secties over gezondheid en veiligheid omvatten Deel Zes: Arbeidsveiligheid, Gezondheid en Werkomgeving, Sectie 92: Algemene gezondheids- en veiligheidsverplichtingen van werkgevers, en Secties 96-109: Gedetailleerde gezondheids- en veiligheidsbepalingen over gevaarlijke stoffen, machines, werkplekontwerp, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), eerste hulp, enz.

Reglement van de Raad van Ministers nr. 431/2020 werd uitgevaardigd om specifieke voorschriften en implementatieprocedures onder de Arbeidsproclamatie te definiëren.

Specifieke Reguleringsgebieden

Gezondheids- en veiligheidswetten bestrijken een breed scala aan gebieden, waaronder arbeidsomstandigheden, gevarenpreventie en -beheersing, veiligheid van machines en apparatuur, chemische veiligheid, elektrische veiligheid, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), eerste hulp en medische zorg, noodvoorbereiding, arbeidsgezondheidsdiensten, training en informatie, en registratie en rapportage.

Rechten en Participatie van Werknemers

Werknemers hebben het recht om onveilig werk te weigeren zonder discriminatie te ondervinden (Arbeidsproclamatie, Artikel 93). Zij en hun vertegenwoordigers hebben ook het recht om betrokken te zijn bij besluitvorming over gezondheid en veiligheid via veiligheids- en gezondheidscomités en vakbondsdeelname.

Handhavingsmechanismen

De handhaving van gezondheids- en veiligheidswetten wordt uitgevoerd door MOLSA, dat arbeidsinspecteurs heeft die werkplekken kunnen onderzoeken, verbeteringsberichten kunnen uitgeven en handhavingsmaatregelen kunnen nemen, waaronder boetes en sluitingsbevelen. Geschillen kunnen worden opgelost door middel van bemiddeling, arbitrage of arbeidsrechtbanken.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) is een cruciaal aspect van arbeidsrechten in Ethiopië, zoals uiteengezet in de Ethiopische Grondwet en Arbeidsproclamatie nr. 1156/2019. Deze wetten verplichten werkgevers om veilige werkplekken, machines, werkmethoden, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), medische onderzoeken, OHS-training en ongevallenrapportage te bieden. Werknemers hebben daarentegen het recht om onveilig werk te weigeren, deel te nemen aan OHS-besluitvorming en toegang te hebben tot OHS-informatie.

Normen voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid

De OHS-normen van Ethiopië behandelen een verscheidenheid aan werkplekgevaren en -omstandigheden. Deze omvatten gevarenidentificatie en risicobeoordeling, machineveiligheid, chemische veiligheid, blootstelling aan lawaai, ergonomie, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en eerste hulp en noodhulp.

Gevarenidentificatie en Risicobeoordeling

Werkgevers zijn verplicht om potentiële werkplekgevaren te identificeren en risico's te beoordelen om preventieve maatregelen te implementeren.

Machineveiligheid

Normen behandelen machineafscherming, onderhoud en veilige bedieningsprocedures.

Chemische Veiligheid

Er bestaan voorschriften voor de omgang met, etikettering, opslag en verwijdering van gevaarlijke chemicaliën.

Blootstelling aan Lawaai

Normen behandelen geluidsniveaus, monitoring en gehoorbescherming.

Ergonomie

Richtlijnen voor het verminderen van musculoskeletale aandoeningen door middel van werkplekontwerp en werkmethoden.

Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM)

Vereisten voor de verstrekking en het gebruik van PBM.

Eerste Hulp en Noodhulp

Normen voor de verstrekking van eerste hulp en noodvoorbereiding.

Uitdagingen bij Implementatie en Handhaving

Ethiopië staat voor uitdagingen bij het effectief implementeren en handhaven van OHS-normen. Deze omvatten beperkte middelen, gebrek aan bewustzijn onder werkgevers en werknemers over hun OHS-rechten en -verantwoordelijkheden, en de moeilijkheid om OHS-normen toe te passen in de grote informele economie.

Verbetering van Arbeidsgezondheid en -Veiligheid

Inspanningen om OHS in Ethiopië te verbeteren moeten zich richten op het versterken van de regelgevende capaciteit, het vergroten van het bewustzijn, het bieden van ondersteuning aan kleine en middelgrote ondernemingen (KMO's), en het aanmoedigen van samenwerking tussen de overheid, werkgevers, vakbonden en andere belanghebbenden.

Werkplekinspecties zijn een cruciaal onderdeel van het handhaven van fatsoenlijke arbeidsomstandigheden en het waarborgen van naleving van arbeidswetten in Ethiopië. De primaire basis voor deze inspecties is de Arbeidsproclamatie nr. 1156/2019, die de rechten en plichten van zowel werkgevers als werknemers met betrekking tot arbeidsomstandigheden vastlegt. De Richtlijn voor Arbeidsveiligheid, Gezondheid en Werkomgeving (OSHWE) definieert verder de OSH-normen en begeleidt de inspectieprocessen.

Het Federale Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken (MOLSA) houdt toezicht op alle arbeidsgerelateerde zaken, inclusief werkplekinspecties, in het hele land. Regionale Bureaus voor Arbeid en Sociale Zaken zijn regionale kantoren die inspecties uitvoeren binnen hun respectieve rechtsgebieden.

Werkplekinspecties in Ethiopië bestrijken diverse gebieden, met een primaire focus op Arbeidsveiligheid en Gezondheid (OSH) en algemene arbeidsomstandigheden. Deze omvatten gevarenidentificatie en risicobeoordeling, werkplekhygiëne en -sanitatie, verstrekking en gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), machineveiligheid en -beveiliging, brandveiligheid en noodvoorbereiding, lonen en werktijden, arbeidscontracten en -administratie, verlofregelingen, preventie van kinderarbeid en dwangarbeid, en beleid tegen discriminatie en intimidatie. Industrieën zoals productie, bouw en mijnbouw kunnen aanvullende regelgeving en inspectiecriteria hebben.

Er is geen vaste frequentie wettelijk vastgelegd voor werkplekinspecties in Ethiopië. De frequentie wordt beïnvloed door de grootte en aard van de werkplek, waarbij grotere werkplekken en die met hogere inherente risico's vaker worden geïnspecteerd. Beschuldigingen van arbeidsrechtelijke overtredingen kunnen ook gerichte inspecties uitlokken.

De inspectieprocedure omvat doorgaans een kennisgeving, een openingsvergadering, een rondgang, een dossierbeoordeling, een afsluitende vergadering en een inspectierapport. Werkgevers zijn doorgaans verplicht om plannen in te dienen om vastgestelde tekortkomingen binnen gespecificeerde termijnen aan te pakken. Herinspecties worden uitgevoerd om naleving van corrigerende maatregelen te verifiëren. Boetes en sancties kunnen worden opgelegd bij niet-naleving, waaronder boetes, tijdelijke sluiting of zelfs intrekking van de vergunning in ernstige gevallen.

Frequentie en grondige inspecties spelen een cruciale rol bij het bevorderen van veilige en gezonde werkomgevingen, het waarborgen van eerlijke arbeidspraktijken, het verbeteren van productiviteit en prestaties, en het bevorderen van nationale ontwikkeling door duurzame economische groei te ondersteunen door de beroepsbevolking te beschermen.

Arbeidsongevallen in Ethiopië worden beheerst door verschillende wettelijke bepalingen die de meldingsvereisten, onderzoeksprocessen en schadeclaims dicteren.

Meldingsvereisten

Volgens de Arbeidsproclamatie van Ethiopië (Proclamatie Nr. 1156/2019) zijn werkgevers wettelijk verplicht om arbeidsongevallen en beroepsziekten te melden bij het relevante arbeidsinspectiebureau. De termijnen voor melding variëren afhankelijk van de ernst van het ongeval. Dodelijke ongevallen, ongevallen die ernstig lichamelijk letsel of meerdere werknemersverwondingen veroorzaken, moeten onmiddellijk worden gemeld. Ongevallen die resulteren in arbeidsongeschiktheid van meer dan drie dagen moeten binnen 24 uur worden gemeld.

Onderzoeksprocessen

De Arbeidsproclamatie verplicht ook een onderzoek naar elk arbeidsongeval dat resulteert in de dood of ernstig lichamelijk letsel. Het onderzoek moet de oorzaken van het ongeval identificeren en maatregelen voorstellen om soortgelijke incidenten te voorkomen. Bedrijven met meer dan 50 werknemers moeten Commissies voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid (OSH) oprichten. Deze commissies zijn cruciaal bij het onderzoeken van ongevallen en het doen van aanbevelingen om toekomstige voorvallen te voorkomen.

Schadeclaims

De Arbeidsongevallenwet (Proclamatie Nr. 69/1997) biedt een kader voor werknemers om schadevergoeding te claimen voor werkgerelateerde verwondingen en ziekten. Volgens deze Proclamatie zijn werkgevers verplicht om compensatie te bieden aan werknemers die gewond raken tijdens hun werkzaamheden. De compensatie omvat medische kosten, revalidatiekosten en invaliditeitsuitkeringen (in geval van blijvende invaliditeit). In geval van overlijden is compensatie verschuldigd aan de nabestaanden van de overleden werknemer.

Procedures voor het Indienen van een Schadeclaim

Het proces voor het indienen van een schadeclaim omvat melding en medisch onderzoek, beoordeling en vaststelling, en betaling. De gewonde werknemer of hun nabestaanden (in geval van overlijden) dienen een rapport in bij de bevoegde autoriteiten en ondergaan een medisch onderzoek. Het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken (MoLSA) of een aangewezen instantie beoordeelt het letsel/ziekte en bepaalt het schadebedrag op basis van de ernst. De werkgever is verantwoordelijk voor het rechtstreeks betalen van de schadevergoeding aan de werknemer of nabestaanden.